Κλάμα με μαύρο δάκρυ!

Πλάκα πλάκα δεν είναι πολλοί οι ξένοι παίκτες που πολυκαίρισαν σε μια ομάδα και δέθηκαν μαζί της…

Βασικά δεν είναι πολλοί αυτοί που άντεξαν στην κριτική και κατάφεραν να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες!

Αμ’ το άλλο; Δεν είναι πολλοί επίσης οι παίκτες του Ολυμπιακού των οποίων ακόλουθος στο Instagram έγινε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος!!!

Α, ναι, συνέβη και τούτο στις 23 Ιουλίου του 2019, επιβεβαιώνοντας κιόλας την προφητεία του Κώστα Παπανικολάου…

Στις 17 Ιανουαρίου της ίδιας χρονιάς, μετά τον αγώνα με τη Χίμκι και σε ανύποπτο (σε σχέση με τα επιγενόμενα) χρόνο ο Τρικαλινός φόργουορντ του Ολυμπιακού, σχολιάζοντας τη μεγαλειώδη εμφάνιση του Μιλουτίνοφ είχε πει το εξής: «Μεγαλώνει ο κύκλος των followers του στο Instagram. Να μου το θυμηθείτε, θα φύγει κάποια στιγμή για το ΝΒΑ και θα κλαίμε με μαύρο δάκρυ»!

Ενάμιση χρόνο αργότερα ο Μιλουτίνοφ έφυγε από τον Ολυμπιακό: όχι για το ΝΒΑ (όχι ακόμα τουλάχιστον και κανείς δεν ξέρει εάν και πότε θα συμβεί αυτό) αλλά προς Μόσχα μεριά…

Έφυγε και προφανώς ο Ολυμπιακός κλαίει με μαύρο δάκρυ!

Έφυγε μετά από πέντε χρόνια δικαιώνοντας του ολίγους και διαψεύδοντας τους πολλούς!

Διέψευσε πρώτον απ’ όλους τον προπονητή του στην Παρτίζαν, Ντούσκο Βουγιόσεβιτς, ο οποίος στις 26 Ιουλίου του 2015 κι ενώ το προηγούμενο απόγευμα ο Ολυμπιακός είχε ανακοινώσει τη μεταγραφή του λεγάμενου του τα ‘΄χωσε χοντρά!

«Ο Νίκολα έκανε ένα ηθικό λάθος, διότι μας άφησε με τρόπο που δεν άρμοζε στην ομάδα η οποία του πρόσφερε τα πάντα, για μια μικρή οφειλή. Έκανε όμως και αγωνιστικό λάθος, επειδή εάν έμενε εδώ θα αποτελούσε τον κορμό της ομάδας, θα βελτιωνόταν ακόμη περισσότερο και θα αυξανόταν η αξία του στην αγορά»…

Διέψευσε τον φίλο μου τον Μελάγες ο οποίος μεσούσης της σεζόν 2015-16 είχε γράψει ότι ο «ο Ολυμπιακός παίζει με ενάμιση σέντερ» και εννοούσε ως έναν τον Μπιρτς και ως μισό πάλι τον Μπιρτς!

Εκ των υστέρων βεβαίως ο Κωνσταντίνος αυτομαστιγώθηκε και παραδέχθηκε την εσφαλμένη εκτίμηση του, όχι κατ’ ιδίαν, αλλά δημοσίως.

Διέψευσε τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων και των φιλάθλων του Ολυμπιακού που «παλτό» τον ανέβαζαν, «κρέας» τον κατέβαζαν και αναθεμάτιζαν κιόλας τους Αγγελόπουλους και κυρίως τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και τον Μίλαν Τόμιτς.

Η πρόοδος του προς απάντησιν τους!

Δικαίωσε όμως και ολίγους. Ολίγους αλλά καλούς, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως και του απατού του…

Δικαίωσε πρωτίστως τον Σφαιρόπουλο που τον εμπιστεύθηκε και τον στήριξε, έστω κι αν στην αρχή ο άγουρος Μιλουτίνιφ δεν έστριβε και δεν έκοβε ούτε με βαλέ, όπως λένε στην ποδοσφαιρική αργκό!

Επ’ αυτού ο ίδιος ο «Μελαχρινός» τοποθετήθηκε στις 10 του περασμένου Μαρτίου σε μια συνέντευξη του σε σερβική ιστοσελίδα: «Ειλικρινά, όταν έφερα τον Μιλουτίνοφ στον Ολυμπιακό, δέχτηκα αρνητική κριτική. Τότε ήταν πολύ νέος και ανέτοιμος για την Ευρωλίγκα, σύμφωνα με τους δημοσιογράφους και τους φιλάθλους. Όμως γνώριζα ότι ήταν πολύ ταλαντούχος και εξαιρετικός παίκτης και θα μπορούσε να φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο για την Ευρωλίγκα, ίσως και στο ΝΒΑ. Δουλέψαμε πολύ μαζί του, όχι μόνο εγώ αλλά και το υπόλοιπο επιτελείο μας και έγινε αυτός που έγινε. Είναι εξαιρετικό παιδί, πολύ καλός χαρακτήρας και δουλευταράς. Δεν μπορείς πλέον να βρεις σέντερ με τα χαρακτηριστικά του. Μπορεί να πασάρει, να πηδήξει, ενώ είναι καλός και με την μπάλα στα χέρια. Για μένα είναι παίκτης ΝΒΑ».

Δικαίωσε επίσης τον Μίλαν Τόμιτς που είχε έναν παραπάνω λόγο να σταθεί στο πλάι του νεαρού συμπατριώτη και ομόσταβλου του στον Ολυμπιακό και μου τον εξήγησε χθες το μεσημέρι που μιλήσαμε στο τηλέφωνο…

«Έβλεπα στο πρόσωπο του τον εαυτό μου όταν έφυγα από το Βελιγράδι και ήρθα στον Πειραιά για να παίξω στον Ολυμπιακό. Τότε εμένα με είχε βοηθήσει παρά πολύ ο Ζάρκο Πάσπαλι και κάτι τέτοιο ένιωθα ότι έπρεπε να κάνω κι εγώ με τον Νίκολα».

Ο Τόμιτς δεν έχει πάθει… αμνησία για να ξεχάσει το χοντρό κράξιμο που έφαγαν από πολύ κόσμο. «Εγώ τον ήξερα από την παρουσία του στην Παρτίζαν και παρακολουθούσα την εξέλιξη του. Όταν ήρθε στον Πειραιά δεν ήταν ακόμα έτοιμος να αναλάβει ευθύνες και θυμάμαι ότι μας ξεφώνιζαν, αλλά δεν δίναμε σημασία και στη συνέχεια δικαιωθήκαμε. Βασικά δικαιώθηκε ο ίδιος που δούλεψε πολύ σκληρά για να καλύψει τις ατέλειες του και να γίνει αυτός που έγινε. Δεν απογοητεύθηκε, ξημεροβραδιαζόταν στο γήπεδο και είχε μεγάλη θέληση να πετύχει τους στόχους του. Συν τοις άλλοις έδεσε αμέσως με την ομάδα και ως χαρακτήρας. Εκτίμησε πολύ και νιώθει υποχρεωμένος γι’ αυτά που του πρόσφεραν ο Ολυμπιακός και η Ελλάδα. Είναι υπάκουος, καλοκάγαθος, ευγενικός, σεβαστικός, στ’ αλήθεια ένα διαμάντι που ο καθένας μας θα ήθελε να τον έχει στην ομάδα του, στη δουλειά του, στην παρέα του και στην οικογένεια του. Παιδί τζιμάνι που λέμε»!

Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δικαιώθηκαν στην περίπτωση του Μιλουτίνοφ…

Δικαιώθηκαν οι Σπερς που τον είχαν επιλέξει στο Νο 26 του ντραφτ έναν μήνα προτού ο «Νίκο» υπογράψει στον Ολυμπιακό…

Δικαιώθηκε ο τότε συνεργάτης του Γκρεγκ Πόποβιτς, Ετορε Μεσίνα που μετά από λίγες μέρες ζήτησε μέσω του πρώην μάνατζερ του Ολυμπιακού, Τάκη Λιβιεράτου (εάν δεν απατώμαι) μια χάρη από τον Ολυμπιακό…

Το λες και... ψυχικό: «Πάρτε τον, εάν μπορείτε, στον Ολυμπιακό, ώστε να τον εκπαιδεύσετε μέσα στο καλό πρόγραμμα που έχετε, να παίξει δίπλα στον Σπανούλη και στον Πρίντεζη, να αποκτήσει εμπειρίες και να ετοιμασθεί για το ΝΒΑ, εάν κάποια στιγμή κληθεί να παίξει εδώ».

Δικαιώθηκαν οι ατζέντηδες του, που ούτως ή άλλως είχαν σχέση με τους Ερυθρόλευκους: ο άλλοτε παίκτης του Πανιωνίου και του Ολυμπιακού, Ιβάν Ζορόσκι και ο Μάρκο Γέλιτς, αδερφός του πρώην σέντερ των δυο ίδιων ομάδων, Ντούσαν Γέλιτς.

Δικαιώθηκαν όσοι έβαλαν μπροστά τον μπέτη τους (όπως λέμε και στην Κρήτη) για να μη δοθεί δανεικός ο Μιλουτίνοφ το καλοκαίρι του 2016, στον φίλα προσκείμενο και εν πολλοίς αδελφοποιημένο με τον Ολυμπιακό Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου.

Δεν το ήθελε άλλωστε και ο ίδιος, καθόσον είναι γνωστή η βεντέτα των «γύφτων» με τους «νεκροθάφτες» στη Σερβία…

Ενάμιση χρόνο αργότερα, το πρωινό της 9ης Οκτωβρίου του 2017 ο Ολυμπιακός ανανέωσε το συμβόλαιο του για άλλα τρία χρόνια σε μια πολύ συμβολική και εξόχως σημειολογική κίνηση: το προηγούμενο βράδυ στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός είχε ηττηθεί στο ΣΕΦ από τον Παναθηναϊκό με 71-68!

Θα περνούσαν 15 μήνες για να πάρει το αίμα του πίσω: στις 4 Ιανουαρίου του 2019 στο Νέο Φάληρο στο ντέρμπι της Ευρωλίγκας (Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 79-65) «έγραψε» 18 πόντους, 18 ριμπάουντ, μία ασίστ, 11 φάουλ υπέρ του και 41 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης.

Μόνο τρίποντο δεν έβαλε εκείνο το βράδυ, αυτό το είχε «στάξει» ενάμιση μήνα νωρίτερα στο Μόναχο, κόντρα στην Μπάγερν!

Πάνω απ’ όλα όμως δικαιώθηκε ο ίδιος για τη σκληρή δουλειά, τους τόνους ιδρώτα που έχυσε και τις ωτασπίδες τις οποίες φόραγε για να μην ακούει τις κακές κριτικές.

Σπολλάτη του!

Α, ναι, δικαιώθηκε επίσης και για τη δήλωση που είχε κάνει στις 28 Ιουλίου του 2015, άμα τη αφίξει του στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», όταν είπε εμμέσως πλην σαφώς ότι «ήρθα για να μείνω»…

Και έμεινε. Πέντε χρόνια, δεν είναι και λίγα. Και δεν αποκλείεται, με τόση αγάπη που του έχουν και τους έχει, να γυρίσει κιόλας κάποια στιγμή, άλλωστε όπως λέει και το τραγούδι του Γιώργου Τσαλίκη, «δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας, μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού».

Το δίχως άλλο ο Μιλουτίνοφ συνιστά ένα «success story», το οποίο αντικατοπτρίζεται τόσο στον δικό του καθρέφτη, όσο και σε εκείνον που βρίσκεται στα αποδυτήρια του ΣΕΦ: κάθε σεζόν που περνούσε γινόταν ολοένα και καλύτερος και όταν πλέον ξεπέρασε το τρακ και την όποια νεανική ανασφάλεια του έγινε ο πολιορκητικός κριός του Ολυμπιακού.

Δεν είναι και μικρό πράγμα αυτό που κατάφερε ο Σέρβος πρώην κολυμβητής και εξηγούμαι…

Όταν αρίβαρε στον Ολυμπιακό ήταν ένα στρουμπουλό αγόρι με μοναδικό προσόν, πέρα από το ύψος του, ένα καλό σουτάκι. Τότε ορθώς λογαριαζόταν για τρίτος στην ιεραρχία σέντερ πίσω από τον Πάτρικ Γιανγκ ή τον Χακίμ Γουόρικ (που αντικατέστησε τον συμπατριώτη του, όταν σακατεύθηκε) και τον Οθέλο Χάντερ και μάλιστα εκείνη τη σεζόν σκόραρε κατά μέσο όρο ενάμισι πόντο λιγότερο από τον Μιχάλη Τσαϊρέλη!

Πέντε χρόνια αργότερα είπε το φορτισμένο συναισθηματικά και συγκινητικό «vidimo se» (εις το επανιδείν) έχοντας υπερτριπλασιάσει τις επιδόσεις του σε πόντους και ριμπάουντ και όντας ένας κυριαρχικός και κορυφαίος σέντερ της Ευρωλίγκας. Σε αυτή την αλματώδη εξέλιξη του έδειξε ότι πιάνει πουλιά στον αέρα και βελτιώθηκε θεαματικά και ίσως απροσδόκητα (για τον πολύ κόσμο) σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού του, τόσο στο low post, όσο και στο pick n’ roll, με ατού το τάισμα του από τον μετρ του είδους, Βασίλη Σπανούλη.

Σε κάθε περίπτωση, ο Μιλουτίνοφ έγινε άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα των ψηλών που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού και είδαν προς τέρψιν τους τις καριέρες τους να απογειώνονται, τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να αβγατίζουν και τις αφεντομουτσουνάρες τους να αποκτούν υπεραξία.

Στις 10 Μαρτίου του 2018 ο Ολυμπιακός υποδεχόταν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας την Μπάμπεργκ στην οποία τότε αγωνιζόταν ο πρώην δικός του παίκτης, Ντάνιελ Χάκετ. Ο Ιταλοαμερικανός φίλησε το παρκέ και γνώρισε την παλλαϊκή αποθέωση.

Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του αγώνα, στα αποδυτήρια και μπροστά στις κάμερες ο Μιλουτίνοφ είπε μια κουβέντα που πιθανότατα θα αποβεί προφητική όταν θα επιστρέψει στο ίδιο γήπεδο φορώντας τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και με συμπαίκτη, κατά μία σατανική σύμπτωση τον Χάκετ.

«Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μέλλον. Ομολογώ όμως ότι απόψε ζήλεψα αυτό που έγινε με τον Χάκετ. Ευχομαι και ελπίζω, εάν τα φέρει έτσι η ζωή, να βιώσω κι εγώ τόση αγάπη και τέτοια αποθέωση από τον κόσμο του Ολυμπιακού».

Καλομελέτα κι έρχεται!