Παναθηναϊκός: Στα πέρατα ολόκληρης της Γης…

• Πράσινη λατρεία ως την Αυστραλία
• Ο λογικός προβληματισμός

Είναι αυτό που λένε. Εάν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να το καταλάβεις.

Ενδεχομένως να υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού, ενδεχομένως να γνωρίζουν όλοι το πόσο μεγάλο είναι το μπασκετικό brand του Παναθηναϊκού παγκοσμίως, αλλά εάν δεν δει κάποιος με τα ίδια του τα μάτια το πόσο μεγάλο είναι το “impact” του επτάστερου στην άλλη άκρη του κόσμου, πραγματικά, πιστέψτε με, δεν μπορεί να καταλάβει το πραγματικό μέγεθος της λατρείας και της απήχησης.

Η αποστολή των “πρασίνων” βρίσκεται δύο ημέρες στη Μελβούρνη και οι τέσσερις παίκτες που ταξίδεψαν με το πρώτο γκρουπ, ακόμα δεν μπορούν να πιστέψουν τα όσα συμβαίνουν σε κάθε δημόσια εμφάνισή τους. Και φυσικά ακολουθούν και οι υπόλοιποι εννέα (Σλούκας, Καλαϊτζάκης, Μήτογλου, Τολιόπουλος, Σαμουντούροβ, Χολμς, Ερνανγκόμεθ, Όσμαν, Γιούρτσεβεν) τα ξημερώματα της Πέμπτης (18/9) στην μεγαλούπολη της Αυστραλίας. Και εκείνοι, εικάζω, θα πάθουν το ίδιο… σοκ με τους συμπαίκτες τους όσον αφορά τις εκδηλώσεις λατρείας.

Άλλωστε στις καθημερινές συνομιλίες με τους παίκτες και το σταφ της ομάδας, όλοι λένε για τις πρωτόγνωρες καταστάσεις που βιώνουν. Σε μια χώρα η οποία βρίσκεται περίπου 14.000 χιλιόμετρα πιο μακριά από την Ελλάδα, να υπάρχει τόσο έντονο το ελληνικό στοιχείο και τόσο τεράστια η “δίψα” για ένα αυτόγραφο και μια φωτογραφία με τους αγαπημένους τους παίκτες.

Πράσινη λατρεία ως την Αυστραλία

Την 1η ημέρα της παρουσίας της αποστολής στην Μελβούρνη διοργανώθηκε σε ένα ελληνικό εστιατόριο, συγκεκριμένα το “Vanilla” στην περιοχή Oakleigh, ένα event για την ομάδα και τους φιλάθλους: “Ο πρόεδρος έφερε το σπίτι στο σπίτι μας” ήταν η χαρακτηριστική ατάκα που είπε στην κάμερα του Gazzetta ο Νίκος, ο γραμματέας του club στη Μελβούρνη, θέλοντας να δείξει το πόσο πολύ ικανοποιήθηκαν οι φίλοι του Παναθηναϊκού στην μακρινή Αυστραλία. Το πόσο πολύ “γέμισαν” οι ψυχές τους από χαρά.

Και όλοι όσοι βρέθηκαν εκεί. Ουρές από εκατοντάδες ανθρώπους οι οποίοι περίμεναν για ένα αυτόγραφο και μια φωτογραφία. Και οι παίκτες, με το χαμόγελο στα χείλη και με την δική τους ικανοποίηση να διαγράφεται στα πρόσωπα τους, όχι μόνο δεν χάλασαν κανένα χατίρι αλλά ικανοποίησαν τους πάντες που ήθελαν να τους δουν από κοντά και ν’ ανταλλάξουν και μια κουβέντα μαζί τους. Από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένους.

Μάλιστα ο Νίκος Ρογκαβόπουλος είχε και έναν λόγο παραπάνω να είναι χαρούμενος καθώς στην Αυστραλία έχει συγγενείς. Και βρήκε την μοναδική, αυτή, ευκαιρία (όπως ανέφερε χαρακτηριστικά και στο Gazzetta) να βρεθεί με τον θείο του. Και πιστέψτε με. Ακόμα και οι ίδιοι παίκτες ξέχασαν την κούραση από το κοπιαστικό ταξίδι διάρκειας 24 ωρών στο σύνολο και “γέμισαν” από ενέργεια, κίνητρο και θέληση να μετατρέψουν την κούραση σε δημιουργικό χρόνο.

Τόσο για τους ίδιους και τον κόσμο που σπεύδει να γεμίσει και να κάνει sold out σε σχεδόν κάθε παιχνίδι στο (πλέον) “TELECOM CENTER Athens” αλλά και για όλους όσους που βρίσκονται από τη μία άκρη της Γης στην άλλη. Το brand του μπασκετικού Παναθηναϊκού ολοένα και εξαπλώνεται. Και θα συνεχίσει να εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες όπως για παράδειγμα σ’ έναν χρόνο στην Κίνα όπου αναμένεται να διεξαχθεί το επόμενο τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος”.

Στην τελική μόνο και μόνο η εικόνα του Τζος Γκίντεϊ να φοράει τα πράσινα και να προπονείται μαζί με τους παίκτες του Παναθηναϊκού αποτελεί από μόνη της διαφήμιση για τον σύλλογο. Και δεν μιλάμε για κάποιον τυχαίο παίκτη, έτσι; Μιλάμε για τον βασικό πόιντ γκαρντ των Σικάγο Μπουλς, ο οποίος υπογράφει τετραετές συμβόλαιο έναντι 100 εκατομμυρίων δολαρίων και έχοντας κλείσει τη σεζόν στο NBA με 14.6 πόντους, 8.1 ριμπάουντ, 7.2 ασίστ και 47% εντός παιδιά. Ε, αν δεν είναι (και) διαφήμιση για τον Παναθηναϊκό, τότε τι είναι;

Ο λογικός προβληματισμός

Πάντως για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη απομονώνοντας το κομμάτι της απήχησης που έχει η ομάδα και το πόσο πολύ “διψούν” οι Έλληνες ανά τον κόσμο να την παρακολουθήσουν από κοντά από τη στιγμή που δεν έχουν αυτήν την δυνατότητα κατά τη διάρκεια της σεζόν, πρόκειται για μεγάλο και επίπονο ταξίδι.

Δεν ξέρω κατά πόσο θα επηρεάσει και αν επηρεάσει αγωνιστικά την ομάδα τις πρώτες αγωνιστικές της Euroleague και της Stoiximan GBL αλλά σίγουρα στο πρώτο κομμάτι της σεζόν θα χρειαστεί ειδική διαχείριση από το προπονητικό τιμ της ομάδας. Τόσο σωματική όσο και ψυχολογική. Μην ξεχνάμε ότι το Eurobasket ολοκληρώθηκε πριν από δύο 24ωρα, οπότε η κούραση που θα έχουν οι διεθνείς θα είναι δεδομένη. Ειδικά όσον αφορά τους παίκτες της Ελλάδας και της Τουρκίας οι οποίοι θα ενσωματωθούν… εξουθενωμένοι και με ανάμεικτα συναισθήματα.

Ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί χρόνο για να μπει σε μια αγωνιστική σειρά. Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα στην αρχή από τη στιγμή που το πρώτο συναπάντημα όλων των παικτών (ή εν πάση περιπτώσει των περισσοτέρων από τη στιγμή που βρίσκονται στα “πιτς” οι Σορτς, Λεσόρ, Γκριγκόνις) θα γίνει στο… ματς με την Παρτίζαν το μεσημέρι (12:30 ώρα Ελλάδας) της Πέμπτης (18/9) ενώ ακολουθεί την επόμενη ημέρα (19/9) νέα πτήση για το Σίδνεϊ και φιλικό με τους Adelaide 36ers δύο ημέρες αργότερα (20/9, 12:00).

Ναι, καλά διαβάσατε. Η ομάδα δεν θα έχει προλάβει να προπονηθεί και θα συναντηθεί στην αναμέτρηση με την Παρτίζαν. Και με τον χρόνο να πιέζει επικίνδυνα καθώς στις 30 του μήνα είναι προγραμματισμένη η 1η αγωνιστική της Euroleague και πιο συγκεκριμένα το εντός έδρας παιχνίδι με την Μπάγερν Μονάχου. Ενώ ακολουθεί σε τρεις ημέρες ματς με την Μπαρτσελόνα στην πρώτη “διαβολοβδομάδα” της χρονιάς. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Παναθηναϊκός θα έχει σχεδόν 10 ημέρες να προετοιμαστεί για την πρεμιέρα, χωρίς να είναι βέβαιο ότι θα υπολογίζεται ο Τι Τζέι Σορτς μετά την βαριά ίωση που αντιμετωπίζει. Και μιλάμε για τον βασικό “κουμανταδόρο” της ομάδας ενόψει της νέας σεζόν.

Ναι, πολύ δύσκολα ο Παναθηναϊκός θα παρουσιαστεί όπως πρέπει να παρουσιαστεί στο ξεκίνημα της χρονιάς, ναι θα υπάρχει η κούραση από το Eurobasket για πολλούς παίκτες, αλλά στο τέλος της ημέρας το ταξίδι στην Αυστραλία, θα έχει πολλά οφέλη.

ΥΓ: Η Εθνική μας κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο και μοιάζει να έχει επίστρωση από χρυσό. ΠΟΛΛΑ μπράβο και ΠΟΛΛΑ συγχαρητήρια στους παίκτες, στο προπονητικό τιμ και στο σταφ της ομάδας γι' αυτήν την επιτυχία που είχαμε πραγματικά ανάγκη. Δυστυχώς δεν ζήσαμε το ματς και δεν μπορέσαμε να χαρούμε και να πανηγυρίσουμε τη νίκη όπως θα θέλαμε, καθώς εκείνη την ώρα η αποστολή βρισκόταν στην πτήση από Ντουμπάι σε Μελβούρνη και πληροφορήθηκε το τελικό σκορ σχεδόν στο 3ο δεκάλεπτο του μεγάλου τελικού.