Ολυμπιακός: Και στο τέλος επιβιώνουν οι πιο σκληροί

Ολυμπιακός: Και στο τέλος επιβιώνουν οι πιο σκληροί
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει την πρόκριση του Ολυμπιακού στο Final 4 του Κάουνας με το μπάσκετ να αποδίδει δικαιοσύνη.

Ο Ολυμπιακός κατέκτησε αυτό που άξιζε. Η πρόκριση στο Final 4 ταυτόχρονα με την κατάκτηση της πρώτης θέσης σε μία Euroleague η οποία είναι αδυσώπητη σε ρυθμό και δε συγχωρεί, μοιάζει με ιδανικό σενάριο. Ενα σενάριο το οποίο έχει ακόμη δύο τελευταία κεφάλαια για να ολοκληρωθεί το βιβλίο της σεζόν 2022-23.

Το ένα θα παιχτεί στο Κάουνας σε λιγότερο από 10 μέρες και το άλλο σε ΣΕΦ και ΟΑΚΑ λίγο πιο μετά, οπότε μπορεί να περιμένει αυτό.

Η Φενέρμπαχτσε εξάντλησε τη σειρά, ο Ιτούδης βρήκε τρόπους να κάνει τη ζωή των «ερυθρόλευκων» δύσκολη βάζοντας την αμφιβολία στο μυαλό τους, όμως στο τέλος το μπάσκετ απονέμει δικαιοσύνη σε μία σειρά αγώνων. Και το δίκαιο έγινε πράξη.

Ο Ολυμπιακός ετοιμάζεται για το δεύτερο διαδοχικό Final 4 κι εδώ επιτρέψτε μου να ανοίξω μία παρένθεση. Θυμάμαι τον εαυτό μου πριν 4-5 χρόνια να συζητά με φίλους και να αναρωτιόμαστε πόσα χρόνια θα περάσουν μέχρι να δούμε ξανά ελληνική ομάδα στο Final 4. Οι Πειραιώτες έδωσαν την απάντηση. Θέλει χρήμα, θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Το καθένα ξεχωριστά δεν προσφέρει τίποτα. Η παρουσία του Ολυμπιακού στο φετινό Final 4 αποτελεί μυθικό επίτευγμα.

Παπ

Επικράτησε ο πιο σκληρός

Μετά από τέσσερα παιχνίδια μεταξύ των δύο ομάδων, οι αλλαγές ή αν θέλετε οι προσαρμογές σε θέματα τακτικής είναι ελάχιστες. Ο Ολυμπιακός νίκησε γιατί ήταν πιο επιθετικός, πιο σκληρός και λύγισε τη Φενέρμπαχτσε. Προφανώς και δεν είναι ο μοναδικός λόγος, αλλά σίγουρα είναι από τους πιο βασικούς.

Οι παίκτες του Μπαρτζώκα ήταν αποφασισμένοι να είναι αυτοί που θα ταλαιπωρούσαν τους αντιπάλους, να είναι αυτοί που θα πάνε πρώτοι σε μία διεκδικούμενη μπάλα και όχι δεύτεροι. Με απλά λόγια ο Ολυμπιακός δρούσε και η Φενέρ αντιδρούσε. Ο Ολυμπιακός αποφάσιζε και η Φενέρ ακολουθούσε.

Η «ερυθρόλευκη» άμυνα ήταν καταπληκτική. Χέρια παντού, κανένας φόβος στην επαφή, τρομερή δουλειά στα ριμπάουντ και γενικά ήταν το καλύτερο ματς της σειράς σε θέμα αμυντικής λειτουργίας μέσα στη ρακέτα.

Μπαρτζώκας

Πνευματικά ισχυρός

Το πιο εντυπωσιακό στα δικά μου μάτια χθες ήταν η πνευματική κατάσταση των παικτών και του Μπαρτζώκα. Να ξεκινήσω από τον coach. Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους προπονητές της Ευρώπης και τον καλύτερο της τελευταίας διετίας. Όταν είναι ήρεμος ανεβαίνει κι άλλο επίπεδο. Χθες καθοδήγησε μαεστρικά την ομάδα. Σωστά τάιμ άουτ, καταπληκτικές αλλαγές ακόμη και για μία κατοχή και το κυριότερο έκανε τους παίκτες του να γυρίζουν το βλέμμα τους προς αυτόν και να αισθάνονται μία σιγουριά, μία ασφάλεια.

Οι παίκτες ήταν αδιανόητα συγκεντρωμένοι και το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας στη χθεσινή νίκη ήταν ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκαν τα συναισθήματά τους κι έχω πολλά παραδείγματα. Αρχικά δεκάδες φορές στην Euroleague έχουμε δει διαφορές να χάνονται εν ριπή οφθαλμού. Το παιχνίδι έχει γίνει γρήγορο και όλοι σουτάρουν τρίποντα. Οι «ερυθρόλευκοι» χάρη στο 15-0 σερί στο τέλος του ημιχρόνου βρέθηκαν με διψήφια διαφορά πόντων την οποία και διατήρησαν μόνιμα στους 8+ πόντους σε όλο το δεύτερο ημίχρονο.

Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι αυτό; Ξέρετε τι διαχείριση συναισθημάτων απαιτείται; Με την εξέδρα να... κοχλάζει και 12.000 οπαδούς να αλαλιάζουν, ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να μην παρασυρθείς; Το γεγονός πως η διαφορά έγινε με τη λήξη του ημιχρόνου, βοήθησε πάρα πολύ. Αν για παράδειγμα το +12 γινόταν στο 14' δεδομένα η Φενέρ θα αντιδρούσε και θα μείωνε. Τώρα συνέβη στο ημίχρονο και οι παίκτες είχαν την ευκαιρία να πάνε στα αποδυτήρια, να ηρεμήσουν, να μιλήσουν και να βγουν με την ίδια συγκέντρωση.

Βεζένκοβ

Τα μεγάλα ματς είναι για τους μεγάλους παίκτες

Δέχομαι και μου αρέσει η φιλοσοφία του Μπαρτζώκα για το μπάσκετ των πολλών και όχι του ενός. Αυτό όμως κάπου μένει στην άκρη τον τελευταίο μήνα της σεζόν. Εννοείται και όλοι έχουν μερίδιο στην επιτυχία (ή την αποτυχία), αλλά τα κύτταρα κάποιων παικτών ενεργοποιούνται υπερβολικά αυτή την περίοδο της σεζόν. Η αδρεναλίνη διοχετεύεται στο αίμα.

Ο Ολυμπιακός στο Game 5, σε αγώνα δηλαδή στον οποίο δεν υπάρχει πισωγύρισμα είχε την πολυτέλεια να δει τρεις παικταράδες να κάνουν step up. Ο Κώστας Παπανικολάου έκανε την αρχή. Ο αρχηγός πραγματοποίησε ηγετική εμφάνιση και στην πρώτη περίοδο με 10 πόντους αφαίρεσε το άγχος από τους συμπαίκτες του. Όταν βλέπεις τον αρχηγό σου να παίζει έτσι, τότε απλά ακολουθείς. Οι 14 πόντοι, τα 11 ριμπάουντ και η ενέργεια στην πίσω πλευρά του γηπέδου με κάνουν να αισθάνομαι πως έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της ζωής του.

Στη δεύτερη περίοδο πήρε την σκυτάλη ο Σλούκας. Αυτά που έκανε στο Game 3 έμοιαζαν λίγα σε σχέση με όσα έκανε στον... τελικό. Ηγετική παρουσία κάνοντας τα πάντα στο παρκέ και με διάρκεια. Δεν ήταν δύο καλά τρίλεπτα, αλλά για 29 λεπτά σφυροκοπούσε την άμυνα του Ιτούδη. Πάρε και drive, πάρε και τρίποντα, πάρε και ασίστ αλλά κυρίως πάρε και άμυνα. Εννοείται και ο 33άχρονος γκαρντ δεν είναι καλός αμυντικός, αλλά είναι παικταράς γιατί στα 4-5 ματς της χρονιάς θα θυμίσει Γουόκαπ στα μετόπισθεν.

Ολυμπιακός

Και στο τέλος όπως πάντα, ο Σάσα Βεζένκοβ. Τα λόγια έχουν στερέψει, η επανάληψη κοσμητικών επιθέτων είναι υποχρεωτική. Για 5 ματς αισθάνθηκε Τζόρνταν με τον τρόπο που επέλεξε να τον αντιμετωπίσει ο Ιτούδης. Ο Χέις αγκαλιά, μόνιμα πάνω του χωρίς να ενδιαφέρεται να δώσει βοήθεια. Κατάντησε εκνευριστικό. Και πάλι έχει κάνει τέσσερα εκπληκτικά ματς. Στο Game 5 έβαλε και το «1on1» στο παιχνίδι του, πέρασε τον αντίπαλό του δύο φορές σε προσωπική φάση. Δεν τον σταματά τίποτα.

Δεν ξέχασα τους ΜακΚίσικ και Φαλ, ούτε τον Λαρεντζάκη ο οποίος και πάλι θυσίασε τον εαυτό του για χάρη της ομάδας. Εκανε τα φάουλ που έπρεπε, όπως έπρεπε και κάθισε στον πάγκο. Για μένα είναι μάγκας ο «Λάρι» διότι στα 34 ματς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και στη σειρά δεν είχε ανάλογο χρόνο συμμετοχής διότι πολύ απλά έκανε όσα χρειαζόταν η ομάδα χωρίς να τον ενδιαφέρει ο χρόνος συμμετοχής του. Τον ενδιέφερε μόνο να διεκδικήσει την Euroleague στο Κάουνας.

ΥΓ: Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος δημιούργησαν την ομάδα, «έχτισαν» την ομάδα. Δεν... αγόρασαν την ομάδα. Ξόδεψαν όσα εκείνοι πίστευαν, δεν πλήρωσαν υπεραξίες, ανανεώνουν πλέον μόνιμα μέσα στη σεζόν τους παίκτες και διδάσκουν τρόπο διοίκησης.

ΥΓ 2: Μάικ Μπράουν μια χαρά πήγαν οι Κινγκς φέτος στο NBA, μπήκατε play-offs. Μη χαλάσεις τον φετινό κορμό της ομάδας σου, κρίμα θα είναι.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.