Ας παραταχθεί η Εθνική υγιής κι ας «μονταριστεί» στο Μιλάνο!

• Πόσο πρόβλημα είναι ότι Εθνική δεν έχει παίξει ακόμη πλήρης
• Τι έδειξε το ματς με το Βέλγιο
• Πόσο θα μας εκτοξεύσουν οι επιστροφές και το πρόβλημα με τις βολές!

Να τα πάρουμε με την σειρά γιατί τα προγραμματισμένα παιχνίδια πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων στο πλαίσιο του 3ου ομίλου της διοργάνωσης που θα διεξαχθεί στο Μιλάνο, ολοκληρώθηκαν. Ευτυχώς χωρίς να πάθουμε κάποιο κάζο και χωρίς να βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση του Ζούρου, του Σκαριόλο και του Ποτζέκο.

Η «επίσημη αγαπημένη» έκανε το καθήκον της και διατήρησε το προβάδισμα πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 και με απολογισμό 5 νίκες και 2 ήττες στους αγώνες πριν την μάχη του 41ου Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (1-18 Σεπτεμβρίου) μετράει τις πληγές της κι ετοιμάζεται να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο με πρώτο προορισμό την παγκόσμια πρωτεύουσα της μόδας (το Gazzetta θα βρίσκεται με τεραμελή αποστολή).

Επομένως, λίγες ώρες πριν την μεθαυριανή (31/08) αναχώρηση, έχουμε πολλά να σημειώσουμε. Όχι τόσο για την αναμενόμενη αλλά πολύ σημαντική νίκη (85-68) επί του Βελγίου στο κατάμεστο ΟΑΚΑ, που εδραίωσε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σε θέση ισχύος για τα τρία εισιτήρια του ομίλου Ι, που θα οδηγήσουν του χρόνου τέτοια εποχή (25/08-10/09) στην Ασία (Φιλιππίνες, Ινδονησία και Ιαπωνία).

Αλλά κυρίως γιατί η ατυχής πρωτοτυπία της FIBA για επίσημους αγώνες με βαθμολογική κρισιμότητα (το λεγόμενο «παράθυρο»), ολοκληρώθηκε χωρίς κάποιο έξτρα σοκ! Όπως συνέβη στην Γεωργία με τον Σενγκέλια, στην Ισπανία με τον Γιουλ και στην Ιταλία με τον Γκαλινάρι, οι οποίοι τέθηκαν νοκ-άουτ!

Μπορεί σε κακοδαιμονία, το εφετινό εγχείρημα να ξεπέρασε κάθε αρνητικό ρεκόρ στην σύγχρονη ιστορία της «γαλανόλευκης», όσον αφορά στις απουσίες (Μήτογλου) και τους τραυματισμούς που προέκυψαν στην προετοιμασία (Παπαγιάννης, Σλούκας, Παπαπέτρου και Κώστας Αντετοκούνμπο).

Ωστόσο, τουλάχιστον αφήσαμε πίσω μας τα παιχνίδια κι έτσι δεν θα ξανανιώσουμε το τρέμουλο στο φυλλοκάρδι μας, κάθε φορά που κάποιος διεθνής σωριαζόταν στο παρκέ ή επέστρεφε στον πάγκο με κάποια γκριμάτσα πόνου.

Πόσο πρόβλημα είναι ότι Εθνική δεν έχει παίξει ακόμη πλήρης

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, μπαίνουμε σε αγωνιστικούς ρυθμούς καθώς σε κάτι περισσότερο από 72 ώρες έχουμε τζάμπολ στο Eurobasket., με την αυλαία να ανοίγει πρώτα στην Τιφλίδα με την αναμέτρηση Ισπανίας-Βουλγαρίας (01/09, 14.30) για τον 1ο όμιλο.

Αν ο αρχικός μας στόχος ήταν να ήμασταν απόλυτα έτοιμοι στο δικό μας εναρκτήριο ματς, κόντρα στην ασυνεπή τα τελευταία χρόνια αλλά διόλου ευκαταφρόνητη Κροατία (02/09, 18.00), με το συμπάθιο αλλά δεν πλησιάζουμε ούτε στο 70%!

Και δεν θα μπορούσε να έχει συμβεί κάτι διαφορετικό, με βάση τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε στην διάρκεια της προετοιμασίας. Έχουμε και λέμε: ο «πύργος» της ομάδας, Γιώργος Παπαγιάννης μπήκε μόλις στον κανονικό ρυθμό των προπονήσεων χωρίς να έχει παίξει όχι σε φιλικό ή επίσημο ματς, αλλά σχεδόν ούτε καν σε εσωτερικό διπλό!

Ο άγουρος και χωρίς μεγάλες παραστάσεις αντικαταστάτης του στην θέση του σέντερ, Κώστας Αντετοκούνμπο, μπήκε αναγκαστικά στα βαθιά, αλλά αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη, δείχνοντας ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε μεγαλύτερο βαθμό (μ.ο. 9,8π., 4,1ρ., 1,3κλ. & 1,1κοψ. με 66,6% στα σουτ) απ’ όσο υπολόγιζαν ενδεχομένως και οι άνθρωποι της ομάδας.

Δυστυχώς, χτύπησε στο ματς με την Σερβία και ο ερεθισμός στην επιγονατίδα αποτελεί ένα πρόβλημα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και σίγουρα είναι το πιο σοβαρό που έχει να αντιμετωπίσει το ιατρικό team.

Ο Κώστας Σλούκας έχασε όλη την πρώτη εβδομάδα των προπονήσεων, απουσίασε από τα δύο φιλικά με την Ισπανία και εκεί που σιγά-σιγά άρχισε να βρίσκει ρυθμό στο τουρνουά Ακρόπολις, χτύπησε στο γόνατο στο ματς με την Σερβία και προκάλεσε έξτρα ανησυχία (ευτυχώς διαχειρίσιμη).

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο έτερος εκ των έμπειρων διεθνών μας που μπήκε στην λίστα των τραυματιών ήταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου, που ευτυχώς την γλίτωσε με μόνο μία ελαφριά θλάση στην γάμπα (στο ματς με την Γεωργία νοκ-άουτ τέθηκε και ο Κώστας Γόντικας με κάταγμα στο μετακάρπιο), η οποία όμως, του στέρησε την συμμετοχή στα δύο επίσημα παιχνίδια για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Κοινώς, ο Δημήτρης Ιτούδης και οι συνεργάτες του δεν είδαν ποτέ όλη τους παίκτες μαζί, ούτε καν σε μία προπόνηση! Και όπως φαίνεται δεν θα τους δουν σε 100% ετοιμότητα μέχρι το τζάμπολ της ερχόμενης Παρασκευής! Αυτό, λοιπόν, αυτομάτως είναι το μεγάλο πρόβλημα το οποίο θα κουβαλήσει στις αποσκευές σε Ιταλία και Γερμανία η Εθνική ομάδα.

Ευτυχώς, όμως, η κατάσταση παλεύεται και αυτό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος έχει την ευχέρεια να παίξει όλες τις θέσεις και να καλύψει τις τρύπες, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα παίξουμε πλήρεις ή τουλάχιστον σχεδόν πλήρεις.

Έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση, το πλάνο του ομοσπονδιακού τεχνικού που μέχρις στιγμής ήταν υποχρεωμένος να λειτουργεί με αλχημείες όσον αφορά πολλά σχήματα, είναι να μπει σταδιακά σε ρυθμό ο Παπαγιάννης και οι υπόλοιποι που έλλειψαν στην 1η φάση, χρησιμοποιώντας όλα τα ματς του ομίλου για διπλό σκοπό: την σκοπιμότητα του αποτελέσματος που θα μας οδηγήσει στην φάση των “16” και φυσικά το όσο το δυνατόν καλύτερο «μοντάρισμα» της ομάδας ενόψει των αγώνων χωρίς επόμενη μέρα (τα νοκ-άουτ δηλαδή που θα διεξαχθούν στο Βερολίνο).

Καλώς ή κακώς δεν υπάρχει ούτε άλλος τρόπος, ούτε άλλος δρόμος! Ας είμαστε προς το τέλος της εβδομάδας υγιείς και ας μην αντιμετωπίσουμε άλλα προβλήματα και Γιάννη παρόντος (το κίνητρο και το πάθος του αποτελεί «φωτεινό φάρο»), διαθέτουμε βάθος και εμπειρία αλλά και την ιδανική τεχνική καθοδήγηση για να φτάσουμε μακριά

Τι έδειξε το ματς με το Βέλγιο

Σε σχέση με τον αγώνα του Βελιγραδίου, οι διεθνείς έδειξαν βελτίωση στην περιφερειακή άμυνα χωρίς όμως πολύ μεγάλη διάρκεια (ήταν εξαιρετικοί στην 1η και την 3η περίοδο), υποχρεώνοντας τους Βέλγους σε 23 λάθη και και 35% στα σουτ (21/60).

Η διαφορά έφτασε ακόμη και το +26 (79-53 στο 36’), αλλά στη συνέχεια επήλθε μία φυσιολογική χαλάρωση, που είχε ως αποτέλεσμα το παθητικό των 15 πόντων στα τελευταία 4,5 λεπτά. Όταν στο πρώτο και το τρίτο δεκάλεπτο δεχθήκαμε 15 και 11 πόντους αντίστοιχα.

Ωστόσο, η ενέργεια ήταν εκεί εξ’ ου και τα 10 κλεψίματα (από το 28ο λεπτό), ενώ πολύ ευχάριστη ήταν η σημαντική βελτίωση της απόδοσης του Νικ Καλάθη (12π., 5ασ. & 4κλ. με 5/7 σουτ) μπροστά αλλά κυρίως πίσω.

Η άνεση που έχουμε στο σκοράρισμα προκύπτει από τα πολλά εύκολα καλάθια που μας δίνει σε πρωτεύοντα αλλά και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό η ασταμάτητη ορμή του Γιάννη Αντετοκούνμπο (26π., 7ρ. & 2κλ. με 11/17 σουτ) προς το καλάθι, ενώ στην 1η περίοδο που σουτάραμε με 100% πίσω από τα 6,75 (4/4 τριπ.), ανοίξαμε την διαφορά και ουσιαστικά εξασφαλίσαμε τη νίκη.

Στο set παιχνίδι που ανέκαθεν υπήρχε πρόβλημα, ειδικότερα όταν οι αντίπαλοι αντιμετωπίζουν με πολυπληθές τείχος την προσπάθεια του “Greek Freak” να τρυπήσει την άμυνα και να φτάσει κοντά στο καλάθι, η έως τώρα παρουσία του Τάιλερ Ντόρσεϊ (22π., 4ρ. & 3ασ. με 3/6 τριπ.) αποδεικνύεται game changer!

O 26χρονος Ελληνοαμερικανός guard (μ.ο. 19,0π. & 3ασ. με 52% εντός πεδιάς στο 4ο “παράθυρο”) μπορεί να σουτάρει από μακριά ακόμη και εκτός ισορροπίας, δημιουργώντας μάλιστα για τον εαυτό του (κυρίως) αλλά και για τους υπόλοιπους, αλλά έχει την ταχύτητα και την ικανότητα να πάει μέχρι μέσα αλλά και να σουτάρει από μέση απόσταση, προσφέροντας μία ακόμη υψηλού επιπέδου επιθετική λύση στην ελληνική ομάδα.

Πόσο θα μας εκτοξεύσουν οι επιστροφές και το πρόβλημα με τις βολές!

Αντιλαμβάνεστε ότι η επιστροφή του “Big Papa” θα εκτοξεύσει ακόμη περισσότερο το μέγεθος και το μάκρος του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος σε άμυνα κι επίθεση, ενώ η επανενεργοποίηση των Σλούκα και Παπαπέτρου, θα προσθέσουν επιπλέον ποιοτικές λύσεις σε σκοράρισμα και δημιουργία. Αν στο «γλυκό» προστεθεί και ένας Κώστας Αντεκοκούνμπο που θα μπορεί να βοηθήσει για 10-15 λεπτά, τότε πραγματικά θα μας αρκεί να βάλουμε τα ελεύθερα σουτ και τις βολές!

Ειδικά οι τελευταίες θα παίξουν καθοριστικό ρόλο, υπό την έννοια ότι δεν γίνεται να πάρουμε μετάλλιο με 23/41 (56,1%) που είχαμε με Σερβία και Βέλγιο. Ή με το 59,7% (98/164) που είχαμε συνολικά στα επτά παιχνίδια που δώσαμε μέσα στον Αύγουστο. Μόνο ο Κώστας Αντετοκούνμπο έχει 15,3% με 2/13 βολές!

Υγ.1: Μετά το «διπλό» της Σερβίας στην Πόλη (79-72), οι Τούρκοι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου (δηλαδή να νικήσουν στις 13/11 μέσα στο Βελιγράδι με +8) μένουν εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Υγ.2: Με νίκη της Ελλάδας επί της Λετονίας (εντός στις 10/11) και επί του Βελγίου (εκτός στις 13/11) εξασφαλίζουμε και μαθηματικά την πρόκριση.

Υγ.3: Για να μην κινδυνεύσουν οι Σερβοι, θα πρέπει να κάνουν 4/4 μέχρι το τέλος ή περισσότερες νίκες από τους Βέλγους, γιατί σε περίπτωση ισοβαθμίας στην 3η θέση, θα μείνουν έξω λόγω υστέρησης στην μέχρι στιγμής ισοβαθμία (το Βέλγιο κουβαλάει τις δύο νίκες που πέτυχε στους μεταξύ τους αγώνες στην 1η φάση)

Υγ.4: Μετά το 2/2 και ειδικότερά μετά το +26 επί της Τουρκίας, που είχαν την υπογραφή του Πορζίνγκις (μ.ο. 25,5π., 14ρ. & 3κοψ. με 60% στα σουτ), οι Λετονοί πρέπει να κάνουν 0/4 στη συνέχεια, δηλαδή να αυτοκτονήσουν, για να αποκλειστούν. Κι αυτό γιατί υπερτερούν σε ισοβαθμία τόσο με την Σερβία, όσο και με τον Βέλγιο, ενώ δύσκολα οι Τούρκοι μπορούν να την κερδίσουν με +27 στον επαναληπτικό της Κωνσταντινούπολης (24/02).

Υγ.5: Το γεγονός ότι στην καλύτερή του ηλικία και μετά από μία εξαιρετική σεζόν, ο Δημήτρης Αγραβάνης δεν έχει βρεί ακόμη ομάδα (όπως και ο Κώστας Αντετοκούνμπο!), του δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερο πνευματικό πρόβλημα, γιατί πάντα υπάρχει ο κίνδυνος του τραυματισμού και της απώλειας μίας σεζόν. Δεν είναι εύκολο για τον “Άγρα” να δείξει αυτά που μπορεί, έχοντας ένα φυσιολογικά μικρότερο ρόλο απ’ αυτόν που έχει συνηθίσει, ούτε μπορεί, παρόντος του Γιάννη, να κάνει όσα έκανε στο ματς της Μαδρίτης με την Ισπανία.

Υγ.6: Είναι όμως, εκεί και παλεύει προσπαθώντας να αξιοποιήσει όσο περισσότερο γίνεται τις ευκαιρίες που του δίνονται και με αυτόν τον τρόπο, θα βγει ξανά και μία καλή εμφάνιση.

Υγ.7: Πολύ καλή ομάδα η συνδιοργανώτρια Γερμανία! Και ακόμη περιμένει και τον Ντάνιελ Τάις...