ΠΑΟΚ: Έχει βάλει τα… γυαλιά στους «συμπολίτες» του και συνεχίζει ακάθεκτος!

• Ολυμπιακός: Η πολυτέλεια που του επιτρέπει να κερδίζει… κοιμώμενος!
• ΠΑΟΚ: «Κυρίαρχος» της Θεσσαλονίκης με προσεκτικές κινήσεις και χωρίς «τυμπανοκρουσίες»!
• Περιστέρι: Όταν η άμυνα «φτιάχνει» την επίθεση!
• Κολοσσός: Η ομάδα με τους πιο παραγωγικούς Έλληνες μετά τον Παναθηναϊκό!
• Προμηθέας: Πειστική αντίδραση με το πρώτο αμυντικό “statement”!
• Μύκονος: Είχε μεγαλύτερη διάρκεια και δεν άξιζε το… έμφραγμα!

Η συμπλήρωση του πρώτου μήνα της regular season μας δίνει τροφή για πρώιμα αλλά και συνάμα ανασφαλή συμπεράσματα, έστω κι αν ήδη μπορούμε να καταγράψουμε κάποιες «σταθερές», που έστω για το μικρό αυτό δείγμα των πέντε πρώτων αγωνιστικών, δεν επιδέχονται αμφισβήτησης.

Ο λόγος για την πολύ καλή «χημεία» που έχει αποκτήσει πρόωρα ο ΠΑΟΚ, ο οποίος μετράει 4 διαδοχικές νίκες στο πρωτάθλημα και παίζει ολοένα και πιο στοχευμένο μπάσκετ, την εντυπωσιακά γρήγορη – για τα δεδομένα μίας ομάδας με rookie προπονητή και εννέα καινούρια πρόσωπα – αφομοίωση των ρόλων στο Περιστέρι, καθώς επίσης την πολύ σοβαρή προσέγγιση που έχει η Μύκονος στο project της παρθενικής της συμμετοχής στην Α1 Κατηγορία (τόσο από πλευράς αγωνιστικού τμήματος, όσο και σε διοικητικό επίπεδο).

Σε καμία περίπτωση, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την αξιοσημείωτη αμυντική έμφαση που έχει δώσει ο Ντράγκαν Σάκοτα στο αγωνιστικό πρόσωπο της ΑΕΚ, όπως και το δυσανάλογο – από την άποψη των αρχικών προσδοκιών – ξεκίνημα του Πανιωνίου και του Άρη, το οποίο οφείλεται σε εκατέρωθεν αστοχίες στην στελέχωση του ρόστερ των δύο ομάδων.

Ολυμπιακός: Η πολυτέλεια που του επιτρέπει να κερδίζει… κοιμώμενος!

Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, από βαθμολογική σειρά και ας αρχίσουμε από το 5/5 του πρωτοπόρου Ολυμπιακού που διαμορφώθηκε πιο δύσκολα απ’ όσο δείχνει το 103-87 επί του Ηρακλή.

Μετά από την 3η «διαβολοβδομάδα» σε διάστημα ενός μηνός και έχοντας συμπληρώσει το δεύτερο οκταήμερο της σεζόν με παιχνίδι σχεδόν ανά 48 ώρες, για τους Πειραιώτες είναι ευθύς εξαρχής δύσκολο να αντιμετωπίσουν τα μεσημεριανά κυριακάτικα ματς με υψηλό βαθμό συγκέντρωσης και σοβαρότητας. Ειδικότερα δε, όταν ο αντίπαλος είναι πολύ χαμηλότερης δυναμικότητας και η εξασφάλιση της νίκης με μία αξιοπρεπή διαφορά, δεν απαιτεί μεγάλη προσπάθεια.

Κάπως έτσι, λοιπόν, οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν σχεδόν «αγουροξυπνημένοι» στο παρκέ του Σταδίου «Ειρήνης και Φιλίας» και χωρίς ίχνος αμυντικής σκληράδας, με αποτέλεσμα να χρειαστούν έξι λεπτά για να πάρουν κεφάλι στο σκορ.

Το +10 του ημιχρόνου με 40 πόντους παθητικό, στηρίχθηκε σε κάποια ολιγόλεπτα «ξεσπάσματα» με physicality στην άμυνα και ποιοτική κυριαρχία στην επίθεση, ωστόσο, ο Ολυμπιακός δεν απέκτησε σε κανένα σημείο του αγώνα διάρκεια στην απόδοσή του (ξεκουράστηκαν οι Ντόρσεϊ και Πίτερς).

Αυτό φάνηκε από το ότι ο «Γηραιός» σούταρε με 51,6% στα τρίποντα με 16 εύστοχα και διατηρήθηκε σε απόσταση τριών κατοχών μέχρι το 37ο λεπτό (91-84), αναγκάζοντας του παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα να τελειώσουν το παιχνίδι με επιμέρους σκορ 12-5 στα τελευταία 180 δευτερόλεπτα!

Οι «ερυθρόλευκοι» κρατάνε την νίκη και την «μοναξιά» της κορυφής (λόγω της ήττας της ΑΕΚ), το ξεμπούκωμα του Βεζένκοβ (27π. & 4ρ.), το “slam dunk” party του Ντόντα Χολ (23π. & 6ρ. με 10/10 σουτ) και την ολική κυριαρχία μέσα στο «ζωγραφιστό» (64-24 η διαφορά πόντων εντός ρακέτας).

Η ομάδα της Θεσσαλονίκης (Ράιτ-Φόρμαν και Ντάρκο-Κέλι είχαν από 20 πόντους έκαστος και μαζί 11/18 τρίποντα) το ελεύθερο και ελκυστικό μπάσκετ (24 ασίστ), που έπαιξε υπό τις οδηγίες του υπηρεσιακού Σωτήρη Καραποστόλου και την πίεση που έβαλε κατά διαστήματα στους πρωταθλητές, που αναγκάστηκαν να σοβαρευτούν για να την κερδίσουν!

Ο νέος τεχνικός, Ζόραν Λούκιτς, συνοδεύεται από σοβαρές συστάσεις, ωστόσο, τα σχεδόν 30 χρόνια προϋπηρεσίας του σε ένα πρωτάθλημα χωρίς την αίσθηση του κατεπείγοντος (όπως το ρωσικό), το διάστημα προσαρμογής που θα χρειαστεί και οι ενδεχόμενες αλλαγές που εύλογα θα θελήσει να κάνει, δεν αποτελούν σύμμαχο στην ανάγκη των «κυανόλευκων» για άμεσα αποτελέσματα.

ΠΑΟΚ: «Κυρίαρχος» της Θεσσαλονίκης με προσεκτικές κινήσεις και χωρίς «τυμπανοκρουσίες»!

Σε μία λίγκα όπως η Stoiximan GBL, που την διαφορά την κάνουν οι ξένοι και την προστιθέμενη αξία την δίνουν οι λίγοι γηγενείς παίκτες που μπορούν να ξεχωρίσουν, ο «δικέφαλος του Βορρά» «έδωσε τα κλειδιά» σε έναν έμπειρο και δοκιμασμένο προπονητή με γνώση της ελληνικής πραγματικότητας και κρατώντας χαμηλούς τόνους, αυτή την στιγμή «απολαμβάνει» τους καρπούς των πολύ προσεκτικών επιλογών που έκανε το καλοκαίρι.

Βλέποντας τον ΠΑΟΚ στο “Nick Galis Hall”, θα έλεγε κανείς ότι είδαμε ένα σύνολο με εντυπωσιακή ομοιογένεια για το ολικό “lifting” που έκανε στην off season (συνολικά 10 προσθήκες) και το οποίο ξέρει τι ζητάει μέσα στο γήπεδο και έχει τα συστατικά που είναι απαραίτητα στο σύγχρονο μπάσκετ για να ξεχωρίσει.

“Turning point” για αυτό το 4/5 του Γιούρι Ζντοβτς στην Ελλάδα και 6/8 αν συνυπολογίσουμε και τους αγώνες του BCL, πιστεύω ότι ήταν η ανατροπή στην Πάτρα, που τόνωσε την αυτοπεποίθηση και το ηθικό της ομάδας, ενώ σημαντικό ρόλο για την εύρεση ρυθμού από μία εντελώς καινούρια ομάδα, θεωρώ ότι παίζουν οι δύο αγώνες την εβδομάδα.

Από ‘κει και πέρα, ο συνδυασμός του πολύ μαχητικού Μουρ με το μέγεθος και την εμπειρία του Μάρβιν Τζόουνς προσδίδει hustle και έξτρα κατοχές μέσω της κυριαρχίας στα ριμπάουντ (οι Θεσσαλονικείς είναι πρώτοι στο σύνολο αλλά και στα επιθετικά), όλοι οι παίκτες του rotation βγάζουν μεγάλη ενέργεια, ενώ το «πάντρεμα» του Τζάκσον με τον Μπράουν, αποδεικνύεται πολύ αποδοτικό τόσο στο εκτελεστικό όσο και στο δημιουργικό κομμάτι.

Στο κάτι παραπάνω που έχει πετύχει μέχρι τώρα ο ΠΑΟΚ και το οποίο έχει έρθει μέσα από τα «διπλά» επί του Προμηθέα και του Άρη και την «καθαρή» νίκη επί του Περιστερίου, όμως, πολύ σημαντική είναι η συνεισφορά των δύο παιδιών όπως ο Περσίδης και ο Κόνιαρης, με ξεκάθαρα πιο αναβαθμισμένο ρόλο από την περσινή σεζόν και που είναι εμφανές ότι νιώθουν πολύ βολικά στο συγκεκριμένο περιβάλλον.

Το 78-73 στο μεγάλο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης ήρθε πολύ πιο εύκολα από ότι δείχνει το τελικό σκορ και οι 28 περισσότερες βολές που εκτέλεσαν οι γηπεδούχοι (11-39), λένε πολλά για την εικόνα του αγώνα.

Μετά τον... σεφτέ στις νίκες που έκανε την προηγούμενη εβδομάδα στην Γλυφάδα, ο «αυτοκράτορας» έκανε ένα βήμα προς τα πίσω, κάτι που σε ένα μεγάλο βαθμό ήταν αναμενόμενο αν συγκρίνει κανείς το πόσο υστερεί σε «χημεία» και σε νευραλγικές θέσεις σε σχέση με τον ΠΑΟΚ.

Ο νεοαφιχθείς Ιγκόρ Μίλιτσιτς, που εκτός από Βαλκανιος είναι «εκπαιδευμένος» στην πίεση και φαίνεται ότι θα ανεβάσει την στάθμη της μαχητικότητας, έχει πολύ δουλειά να κάνει, αλλά ταυτόχρονα χρειάζεται και βοήθεια στο κομμάτι της ενίσχυσης.

Οι «κιτρινόμαυροι» δεν παίρνουν πολλά πράγματα από τα guard τους (ο Τζόουνς με τον Μήτρου Λονγκ έχουν κατά βάση επιθετική στόχευση και χαμηλό μέγεθος για να παίζουν πολύ χρόνο μαζί, ενώ ο Φορμπς δυσκολεύεται να βρει ρυθμό) και είναι πολύ soft στο “4” με τον Κουλμπόκα στο παρκέ και φαίνεται ότι τους λείπει ένας παίκτης που θα τους δώσει άμεση παραγωγικότητα χωρίς να είναι μέιον στην άμυνα.

Περιστέρι: Όταν η άμυνα «φτιάχνει» την επίθεση!

Στο πιο απαιτητικό μέχρι στιγμής παιχνίδι στην έδρα της, η ομάδα των δυτικών προαστίων ήταν εντυπωσιακή πίσω και συνέχισε το μυαλωμένο παιχνίδι της με λίγα λάθη (είναι η μοναδική με μονοψήφιο μέσο όρο και έχει συντριπτική πρωτιά στο άθροισμα κλεψιμάτων και κοψιμάτων σε αναλογία με τις χαμένες μπάλες), συνδυασμός που αποτελεί την ιδανική συνταγή για να παίζει σταθερά καλά στην επίθεση χωρίς να διαθέτει τις μεγάλες προσωπικότητες και τα πολύ «παιγμένα» παιδιά. Ούτε ιδιαίτερα καλή δημιουργία!

Η συνέπεια ειδικότερα στην άμυνα, η σωστή κατανομή των ρόλων και η εμπιστοσύνη σε συγκεκριμένους παίκτες που χρειάζονται ελευθερία για να βγάλουν τις πραγματικές τους δυνατότητες, όπως, ο Νίκολς, ο Καρντένας και οι «δίδυμοι» Βαν Τούμπεργκεν και Αμπερκρόμπι, σε συνδυασμό με την εμπειρία του Χάρις και του Γιάνκοβιτς αλλά και το hustle του Πέιν, αποτελούν με λίγα λόγια την «εξήγηση» για την πολύ όμορφη εικόνα που παρουσιάζει μέχρι τώρα η ομάδα του Βασίλη Ξανθόπουλου.

Η ΑΕΚ διατήρησε την σταθερή συνέπεια που την διακρίνει από την αρχή της σεζόν στα μετόπισθεν, αλλά με 17 λάθη, 41% εντός πεδιάς και χωρίς ούτε έναν παίκτη με αξιόλογη επιθετική παρουσία, δεν μπόρεσε να «ματσάρει» την ενέργεια και τον πλουραλισμό που είχαν οι γηπεδούχοι, οι οποίοι σκόραραν 19 περισσότερους πόντους από τα λάθη της και 9 παραπάνω στο ανοιχτό γήπεδο, φτάνοντας.

Με τον Μπάρτλεϊ πολύ άστοχο (11π. με 3/12 σουτ), τον Σίλβα σε πτώση και τον Αρμς να μην έχει δικαιολογήσει ούτε στο ελάχιστο την επιλογή του, τα αυξημένα νεύρα του Ντράγκαν Σάκοτα έχουν εξήγηση… Γιατί οι γηπεδούχοι δεν ήταν τόσο καλύτεροι για να κερδίσουν με 13 πόντους διαφορά (79-66)…

Κολοσσός: Η ομάδα με τους πιο παραγωγικούς Έλληνες μετά τον Παναθηναϊκό!

Στην Ρόδο, η ανατροπή των γηπεδούχων από το -15 στα μέσα της 3ης περιόδου, χρήζει πολλαπλής σημασίας αν συνυπολογίσει κανείς την απουσία του Γκάουντλοκ, την πολύ φτωχή επιθετική προσφορά από τους «παλιούς» Γκαλβανίνι και Γκούντγουιν (είχαν συνολικά 11π. με 2/7 σουτ) και την φυσιολογική ανετοιμότητα του πρωτάρη ΜακΛάναχαν (4π. με 1/6 σουτ).

Ο Ισπανός τεχνικός του Κολοσσού, όμως, που δείχνει από την περσινή σεζόν μεγάλη εμπιστοσύνη στους Έλληνες παίκτες, γύρισε το ματς χάρη στην υπερπολύτιμη συμβολή του διδύμου Κολοβέρου-Καράμπελα (25π. & 6ασ. με 9/16 σουτ) στα guard και με τον Χρυσικόπουλο (πέτυχε το νικητήριο και τους 4 από τους τελευταίους 6 πόντους των γηπεδούχων) να κάνει την διαφορά από τον πάγκο και συνεχίζει να παρουσιάζει δείγματα πολύ σοβαρής δουλειάς.

Οι γηγενείς των «νησιωτών» πέτυχαν το 52,5% των πόντων της ομάδας τους και το ότι οι Ροδίτες μετρούν 2 νίκες σε 4 παιχνίδια χωρίς τον ηγέτη και πρώτο σκόρερ τους, συνιστά τεράστια επιτυχία και σημαντική ώθηση για την συνέχεια.

Στο δεύτερο παιχνίδι με τον Ηλία Ζούρο στον πάγκο, ο Πανιώνιος παρουσίασε σημαντική βελτίωση στην άμυνα, αλλά χωρίς τον Λούντζη, τον Γουολ και τον Χαντς ήταν λιγότερο σκληρός και δημιουργικός του αναμενόμενου, ώστε να αντέξει στην πίεση μίας δυνατής έδρας και ενός μαχητικού αντιπάλου.

Είναι φως φανάρι ότι χρειάζεται ενίσχυση σε αρκετές θέσεις με πιο χτυπητή εκείνη του “3” (στο ρόστερ δεν υπάρχει ούτε ένα τριάρι με ό,τι αυτό συνεπάγεται αμυντικά και επιθετικά), αλλά και ένα θετικό αποτέλεσμα για να αποτινάξει την ηττοπάθεια που έχουν επιφέρει οι 9 διαδοχικές αποτυχίες σε πρωτάθλημα και Eurocup.

Προμηθέας: Πειστική αντίδραση με το πρώτο αμυντικό “statement”!

Στην Πάτρα, η ομάδα του Γιώργου Λιμνιάτη αξιοποίηση πλήρως το πλεονέκτημα του ρεπό που είχε μεσοβδόμαδα από το BCL και «χτύπησε» με το καλησπέρα στο κομμάτι της ενέργειας την Καρδίτσα, που προερχόταν από ταξίδι στην Τουρκία για το ματς με την Μερσίν.

Το εξαιρετικό απόγευμα των Γκρέι, Χάμοντς και Κόουλμαν (σκόραραν τους 67 από τους 91 πόντους της ομάδας τους) και η υπεροχή σε πόντους στο ανοιχτό γήπεδο αλλά και από λάθη των αντιπάλων, άνοιξε από νωρίς την ψαλίδα και «υπέγραψε» την πιο πειστική εμφάνιση των Πατρινών, απέναντι σε αντίπαλο που σπάνια παρουσιάζει τοσο ολοκληρωτική εικόνα παράδοσης, όπως στο κλειστό «Δημήτριος Τόφαλος».

Η ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου πλήρωσε την κούραση από την μετακίνηση και την ανταγωνιστική παρουσία που είχε στον ευρωπαϊκό αγώνα της περασμένης Τετάρτης (29/11), η αποτυπώθηκε στα 21 λάθη, στο 23,5% στα τρίποντα και στo.. off που «πήραν» οι Αμερικανοί της ομάδας που τα έσπασαν.

Μύκονος: Είχε μεγαλύτερη διάρκεια και δεν άξιζε το… έμφραγμα!

Στην μάχη των δυο πιο ποιοτικών περιφερειών, πλην «αιωνίων αντιπάλων», η νεοφώτιστη ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου είχε πολύ καλύτερη ομαδική λειτουργία, ήλεγξε πιο αποτελεσματικά τις βασικές λεπτομέρειες του παιχνιδιού και έφτασε στο σημείο να απέχει 4,5 λεπτά από έναν ανέλπιστο – πριν το τζάμπολ – θρίαμβο απέναντι στο Μαρούσι.

Το +18 (75-57) στο 36ο λεπτό, δεν άφηνε την παραμικρή υπόνοια για το “black out” που ακολούθησε στα επόμενα 4΄32” με «σκοτωμένες» επιλογές (0/6 σουτ και 2 λάθη) και το οποίο έδωσε την ευκαιρία στους φιλοξενούμενους, όχι απλά να σκοράρουν 18 αναπάντητους πόντους (με 7/8 σουτ και 2 κλεψίματα) και ισοφαρίσουν, αλλά να έχουν και επιπλέον δύο κατοχές για να περάσουν μπροστά στο σκορ!

Η υπεροχή σε πόντους στο transition (13-4), η έξτρα σκληράδα που έβγαλαν οι γηπεδούχοι στα πρώτα 15 λεπτά του 2ου μέρους (κράτησαν στους 23 πόντους την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος) και ο 38χρονος Τζέρεμι Έβανς (10π., 7ρ., 2ασ., 1κοψ. με 4/6 σουτ σε 16’ ) σε ρόλο x-factor σε κρίσιμα σημεία, ήταν τα στοιχεία που έγειραν την πλάστιγγα υπέρ των γηπεδούχων (77-75), χάρη στο νικητήριο καλάθι του Έϊπλμπι στα 6,7 δευτερόλεπτα!

Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου κρατάει σίγουρα την σπουδαία αντίδραση της ομάδας του στο τελευταίο 5λεπτο του αγώνα, αλλά με τόσους πολλούς ποιοτικούς παίκτες στο ρόστερ, είναι εμφανής και λογική η δυσκολία που αντιμετωπίζει να βρει ρυθμό με μόλις έναν αγώνα (και αυτό όχι πάντα, με την έννοια ότι έχει ήδη κάνει το ρεπό της και έπεται η διακοπή για το παράθυρο των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου).

Οι «κιτρινόμαυροι» έχουν δύο πολύ καλούς ψηλούς που μπορούν να συνυπάρξουν στην ίδια πεντάδα (ο σκληροτράχηλος Γουίλιαμς με τον πιο ντελικάτο Σάλας) και περίσσιο ταλέντο στην περιφέρεια, οπότε είναι θέμα χρόνου να παίξουν καλύτερα και να πάρουν τα αποτελέσματα που θέλουν.

Αυτό είναι πιθανό να συμβεί πολύ πιο γρήγορα όταν 50χρονος Έλληνας τεχνικός βρει τις ισορροπίες και πείσει τα guard του (κατά βάση ο Μέικον τζούνιορ με τον Κινγκ και λιγότερο o Περάντες) να αποκτήσουν αυτοματισμούς στις συνεργασίες και να περιορίσουν περισσότερο το μπάσκετ του «κάντε στην άκρη, θα καθαρίσω εγώ!»

Υγ.1: Το πεντακάθαρο φάουλ από τον Κάναντι στον Σάλας κι ενώ το Μαρούσι πήγαινε για το προσπέρασμα και το ανύπαρκτο flopping που επέσυρε τεχνική ποινή στον Μέικον τζούνιορ, συνιστούν κατά γενική ομολογία, τις δύο πολύ κακές στιγμές της διαιτησίας στο παιχνίδι-θρίλερ της Μυκόνου, που έκλεισε την αυλαία της 5ης αγωνιστικής.

Υγ.2: Αν διαφωνώ σε κάτι είναι με τον τρόπο που διάλεξε ο Ηλίας Παπαθεοδώρου (χαίρει της απόλυτης εκτίμησής μου) να δευτερολογήσει στο flash interview (όταν ρωτήθηκε για το τι έλειπε από την ομάδα του) και με τα σχόλια περί «κουκλοθέατρου», μετά από ένα ματς που η ομάδα του είχε πολύ κακή εικόνα στο μεγαλύτερο μέρος της αναμέτρησης.

Υγ.3: Οι πρόσφατοι τραυματισμοί του Γιούρτσεβεν και του Σενγκέλια αποτελούν εν πολλοίς συνέπεια της υπερφόρτωσης που υφίστανται οι παίκτες από την συνεχιζόμενη αύξηση των αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις. Για τον Παναθηναϊκό, ειδικά, που πλέον έμεινε χωρίς κλασικό σέντερ, τώρα αρχίζουν τα πολύ δύσκολα και απαιτείται τεράστιο step up από Μήτογλου, Ερνανγκόμεθ και Σαμοντούροβ (πλησιάζει στην επιστροφή).