Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος: Ένας πτυχιούχος... οραματιστής! (vids)
Ο Ολυμπιακός «ανοίγει» την εποχή Μπλατ, με την πρώτη του μεταγραφή να είναι εκείνη του Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος. Οι «ερυθρόλευκοι» επέλεξαν να κάνουν δικό τους τον παίκτη της Παρτιζάν, έδωσαν buy out στους Σέρβους και έκαναν ένα συμβόλαιο που έχουμε χρόνια να δούμε για ξένο παίκτη των «ερυθρόλευκων», το οποίο είναι για τρία χρόνια και όχι για 1 + 1 όπως συνηθίζαν και φαίνεται πως είναι αποφασισμένοι να ποντάρουν πολλά πάνω στον Αμερικανό γκαρντ.
Ο 24χρονος έπαιξε μόλις την πρώτη του χρόνια έξω από το περιβάλλον του κολεγίου, οι αριθμοί του σε Σερβία, Αδριατική Λίγκα και Eurocup ήταν εξαιρετικοί και έκαναν τις ομάδες της Euroleague να το προσέξουν. Ενδιαφέρον υπήρξε από ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελόνα, πρόταση φαίνεται πως έκαναν Ζαγκίρις και Μπασκόνια, αλλά ο παίκτης κατέληξε στον Ολυμπιακό και στην ομάδα που οραματίζεται ο νέος της προπονητής.
Άριστος μαθητής, με πτυχίο ψυχολογίας και μερικές δύσκολες αποφάσεις στην κολεγιακή του καριέρα ο Γκος έχει προλάβει να ζήσει αρκετά πράγματα στην μπασκετική του ζωή, με την σεζόν του στην Σερβία να είναι εκείνη που ξεχωρίζει, ενώ πολλά στοιχεία να έχουν προλάβει να μπουν στο παζλ της ζωής του 24χρονου γκαρντ.
Το gazzetta.gr γυρίζει τον χρόνο πίσω μερικά χρόνια, παρατηρεί το μονοπάτι της καριέρας του, ξεχωρίζει στιγμές και σας συστήνει τον νέο γκαρντ του Ολυμπιακού.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ
Ο Ναίτζελ Ουίλιαμς Γκος γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1994 στο Happy Valley του Όρεγκον και βασικό στοιχείο της πορείας του ήταν εκτός από το μπάσκετ ήταν οι ακαδημαϊκές του σπουδές.
Πήρε το πτυχίο του της ψυχολογίας, όπως και η μητέρα του, με την Βάλερι Γκος να σχολιάζει όταν κατάφερε και πήρε μια πολύτιμη υποτροφία, «Ζούμε με την κουλτούρα ότι πρέπει να είμαστε καλοί στα αθλήματα και αν όντως είσαι καλός εκεί, το λες, ενώ κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει με την εκπαίδευση. Πιστεύω πάρα πολύ ότι πρέπει να εκμεταλλεύεσαι την ευκαιρία για εκπαίδευση.
Ο Νάιτζελ ενδιαφέρεται για τους ανθρώπους και επικοινωνεί πολύ καλά μαζί τους, το πτυχίο που πήρε του ταιριάζει. Αν θέλει να παίξει μπάσκετ, μπορεί να το κάνει, αλλά υπάρχει και το μετά το μπάσκετ, όπου το πτυχίο μένει μαζί σου. Το μπάσκετ κρατάει λίγο».
Κοντά με όλη του την οικογένεια και ιδιαίτερη αδυναμία στην γιαγιά του, με την οποία λάτρευε να μιλάει για τον Χάρι Πότερ, πάντα πάλευε για να καταφέρει να βρει το σωστό μονοπάτι που θα τον φέρει στον σωστό δρόμο. Ξεκίνησε την καριέρα του στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, έμεινε εκεί ηγήθηκε της προσπάθειας, αλλά κατάλαβε ότι χρειαζόταν μια αλλαγή για να κάνει τα πράγματα καλύτερα για το μέλλον του.
Δεν ήταν χαρούμενος με το πως πήγαινε εκείνο το πρόγραμμα, αφού η ομάδα του κατάφερε να κάνει μόλις εννιά νίκες μέσα στην σεζόν και είχε και στο ρόστερ της εκτός από τον Γκος και τον Φουλτζ.
Αφού χρειάστηκε να κάτσει μια σεζόν χωρίς να παίξει, σύμφωνα με τους κανόνες της μεταγραφής αποφάσισε να πάει στο Gonzaga πήρε το ρίσκο και άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του.
«Το ΝΒΑ είναι μια λίγκα για ώριμους άντρες, εντός και εκτός παρκέ. Ήθελα να είμαι όσο το δυνατόν πιο έτοιμος για το άλμα. Είχα καλές χρονιές, αλλά ήθελα το κάτι παραπάνω».
«Ήθελε ένα πλάνο και έχει την ικανότητα να το ακολουθήσει», τόνιζε ο βοηθός προπονητή στο Gonzaga, «με πολλούς τρόπους το κολέγιο αυτό μπορεί και κάνει τους παίκτες να δουλεύουν. Νομίζω ότι σε αυτή την φάση της καριέρας του ήθελε την προσοχή στην λεπτομέρεια, αλλά και το πλάνο που είχαμε για εκείνον. Είναι ο λόγος που ήρθε και οι δύο πλευρές έπρεπε να το κάνουν».
Η μετάβαση του δεν ήταν εύκολη, όπως γράφει ο ίδιος στο «The Players Tribune».
«Πήγα στο Gonzaga το 2015 και έπρεπε να μείνω εκτός σύμφωνα με τους κανόνες του NCAA. Πριν βρεθώ εκεί έβαλα δύο στόχους για τον εαυτό μου: Να βοηθήσω να βρεθεί η ομάδα στο Final 4, κάτι που δεν είχαν καταφέρει ποτέ και να είμαι πιο κοινωνικός. Ήταν πολύ μεγάλη αλλαγή για εμένα».
Η μετάβαση του ήταν δύσκολη, αλλά έκανε την διαφορά για το κολέγιο του. Η Δυτική περιφέρεια δεν είχε ιδιαίτερα καλές ομάδες και ο Γκος ξεχώριζε, γέμιζε την στατιστική του και γινόταν ηγέτης της προσπάθειας.
«Κοιτούσα τον καθρέφτη και ρωτούσα τον εαυτό μου: Ποιοι είναι οι τομείς του παιχνιδιού μου και της εξέλιξης μου που με κρατούν πίσω; Τι κάνω που δεν με αφήνει να φτάσω στο καλύτερο μου σημείο;».
Ο Αμερικανός κατάφερε να βελτιωθεί σε όλους τους τομείς και βοήθησε και την ομάδα του να φτάσει με το εντυπωσιακό 37 – 2 στο πρώτο Final 4 της ιστορίας της. Στον τελικό δεν τα κατάφεραν μπροστά σε πάρα πολύ κόσμο, ο Γκος τραυματίστηκε λίγο πριν το τέλος και μετά το παιχνίδι ήταν συγκινητικός στην συνέντευξη, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες που του αναλογούσαν με δάκρυα στα μάτια.
Αυτός έχει δείξει ότι είναι ο Ουίλιαμς Γκος. Αναλαμβάνει την ευθύνη των ονείρων του και μάχεται λυσσασμένα γι' αυτά.
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΝΒΑ ΚΑΙ Η... ΤΡΕΛΛΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ
Στο περσινό ντραφτ ο Γκος έθεσε υποψηφιότητα και επιλέχθηκε στον δεύτερο γύρο, στην θέση 55 από τους Τζαζ. Οι αναλυτές όπως σε κάθε παιδί που κυνηγά το όνειρο του στον «μαγικό» κόσμο έγραψαν πολλά.
Έχει ως εξαιρετικό πλεονέκτημα το άνοιγμα των χεριών του που του δίνει την δυνατότητα να μαρκάρει πολλές θέσεις αμυντικά, κάτι που τον βοηθά να μη φαίνεται τόσο πολύ το μειονέκτημα του στην αθλητικότητα, ένα γεγονός που έχουν τονίσει αρκετά στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.
Επιθετικά έχει πλουραλισμό, σουτάρει καλά, δεν κάνει πολλά λάθη και γενικά είναι προσεχτικός στο παιχνίδι του και είναι πολύ καλός στο pick & roll, ενώ έχει υψηλό μπασκετικό IQ και παίρνει καλές αποφάσεις στο παρκέ.
«Ήταν συναισθηματική βραδιά για εμένα γιατί ξέρω ότι έκανα ότι καλύτερο μπορούσα για να με βάλω σε καλύτερη θέση από αυτή.
Έχω αποδείξει τι μπορώ να κάνω με κάθε βήμα μου. Για εμένα είναι περίεργο γιατί οι ομάδες του ΝΒΑ με έχουν δει στο υψηλότερο επίπεδο και το να πέφτω τόσο χαμηλά στο ντραφτ και το να βλέπω άλλους που δεν έχουν καταφέρει όσα εγώ να πετυχαίνουν ήταν σκληρό».
Με τα στοιχεία που τον ακολουθούσαν να μην είναι αρκετά για να τον στείλουν στον πρώτο γύρο του ντραφτ ή να κάνουν μια ομάδα ΝΒΑ να ασχοληθεί με την εξέλιξη του, επέλεξε να αλλάξει μπασκετική πατρίδα και να βρεθεί στην... τρέλα της Σερβίας.
«Έχω δει καπνογόνα να ανάβουν μέσα στο γυμναστήριο. Υπήρχαν στιγμές που έπρεπε να καλύψω το κεφάλι μου με πετσέτα επειδή οι οπαδοί πετούσαν αναπτήρες και κέρματα γιατί δεν τους άρεσε ένα σφύριγμα.
Θυμάμαι μια φορά παίζαμε με μια ομάδα και όταν ξεκίνησαν το ζέσταμα οι οπαδοί μας πέταξαν χαρτιά υγείας για να σταματήσουν. Όταν τα μάζεψαν πέταξαν ξανά χαρτιά».
Με την Παρτιζάν είχε πάρα πολύ καλή πρώτη σεζόν πετυχαίνοντας τον στόχο του να κάνει ακόμα ένα βήμα παραπάνω.
Μέτρησε 16.9 πόντους, 3.6 ριμπάουντ και 6.8 ασίστ στην Αδριατική Λίγκα, 19.6 πόντους, 3.6 ριμπάουντ και 8 ασίστ στο πρωτάθλημα της Σερβίας και 17 πόντους, 2.8 ριμπάουντ και 6.3 ασίστ στο Eurocup. Πλέον η πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη και πιο δύσκολη από ποτέ.
Ο Γκος έρχεται στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης, γίνεται μέλος τους δημιουργήματος του Ντέιβιντ Μπλατ, κερδίζει μια θέση στην περιφέρεια του Ολυμπιακού και αμέσως εκτίθεται μπροστά στην πιο δύσκολη πρόκληση της καριέρας του.
«Θέλω να πω δημόσια κάποια πράγματα γιατί ξέρω ότι πολλές φορές οι άνθρωποι δεν πετυχαίνουν γιατί ποτέ δεν έχουν δει κάποιον που τους μοιάζει να τους λέει ότι μπορούν να το κάνουν».
