Κάντε μας την χάρη σας παρακαλώ, κύριε Ντίβατς!

• Το respect των NBAers και η βόμβα μεγατόνων που πλέον δεν μοιάζει απίθανη!
• Η προνοητικότητα των Μάβερικς και ο ευπροσάρμοστος Καρλάϊλ!
• Το έγκλημα κατά του μπάσκετ και η μαλλιασμένη γλώσσα του Κοκόσκοφ!
• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση να προσεγγίσει κανείς το φαινόμενο Λούκα Ντόντσιτς. Ειδικότερα, όταν μιλάμε για ένα παιδί εικοσιενός ετών, που κάθε λίγο και λιγάκι, «τρυπάει το ταβάνι του» στον άλλο πλανήτη του αθλήματος και σε κάνει να αναρωτιέσαι τι άλλο θα δεις και πόσο ψηλότερα μπορεί να φτάσει. Κι όλα αυτά, με δεδομένο ότι ήδη θεωρείται στους πέντε κορυφαίους παίκτες του κόσμου, την ίδια ώρα που από σε παιχνίδι, καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο!

Όλοι όσοι ξενύχτησαν για να δουν την μπασκετική «ραψωδία» του 21χρονου Σλοβένου άσου στο Game 4 (της σειράς Κλίπερς-Μάβερικς), όμως, εκτιμώ ότι θα συμφωνήσουν σε ένα πράγμα: αυτή τη φορά ο μπαγάσας το τερμάτισε! Ο πολύς κόσμος μπορεί να στέκεται στο ασύλληπτης έμπνευσης νικητήριο (step back) τρίποντο, που έκανε ολόκληρη την κοινωνία του ΝΒΑ να... παραμιλάει στο twitter, η ουσία στο μεγαλείο του Ντόντσιτς, όμως, βρίσκεται στο «κουβάλημα» της ομάδας του από το σημείο που βρέθηκε στο -21 (33-54 στα μέσα της 2ης περιόδου)!

Μέχρι εκείνο το σημείο και με την συμμετοχή του στο παιχνίδι (μετά το διάστρεμμα στο Game) να οφείλεται στο συνδυασμό του ιατρικού «θαύματος» και της δικής του τεράστιας επιθυμίας, ο ηγέτης των Μαβς είχε μόλις 5 πόντους (1/2 βολ. & 2/5 σουτ) και ισάριθμα λάθη! Από εκείνο το σημείο και μετά, όμως, λες και σεληνιάζεται! Ακολουθούν 10 πόντοι (με 1/2 βολ., 3/3 διπ. & 1/2 τριπ.) μέχρι την ανάπαυλα, οπότε και η διαφορά έχει κατέβει στο -8 (58-66). Απολογισμός 1ου μέρους: σχεδόν double-double (15π. & 9ρ.).

Η συνέχεια είναι ακόμη καλύτερη με τον Λούκα, να κλέβει από μία φορά το «πορτοφόλι» του Λέοναρντ και του Τζορτζ (είχε το μαρκάρισμά του και τον εξαφάνισε) και να τελειώνει το 3ο δωδεκάλεπτο με 13 πόντους και 2 ριμπάουντ (1/1 βολ. & 6/7 σουτ), εκτοξεύοντας το Ντάλας στο +8 (93-85)! Κι εκεί που τρίβεις τα μάτια σου και λες ότι αυτό το πράγμα δεν γίνεται χωρίς τον Πορζίνγκις (ενοχλήσεις στο γόνατο), η διαφορά φτάνει ακόμη και σε διψήφιο αριθμό (106-94 και 110-99) και εν συνεχεία «μιλάει» η εμπειρία και το βάθος του πάγκου.

Οι παίκτες του “Ντοκ” Ρίβερς το γυρίζουν σε χρόνο dt κι έχουν το τελευταίο σουτ στην κανονική διάρκεια, ενώ βρίσκουν ελεύθερο τρίποντο και περνούν μπροστά και στο έξτρα πεντάλεπτο, φτάνοντας μία ανάσα από νίκη, που έτσι όπως έχει εξελιχθεί το ματς κι έτσι όπως έχει παίξει ο “Magic Luka”, ανήκει στην σφαίρα της αδικίας. Τα τελευταία 3,7 δευτερόλεπτα αποδεικνύουν ότι όχι μόνο υπάρχει μπασκετικός Θεός, αλλά και ότι έχει δώσει απλόχερα την ευλογία του στον «ξανθομπάμπουρα» από την Λιουμπλιάνα.

Το ασύλληπτο step-back τρίποντο με την λήξη, που θύμισε εν πολλοίς τον αγαπημένο του παίκτη του (Βασίλης Σπανούλης), ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» μίας αδιανόητης εμφάνισης στα τελευταία 12 λεπτά, με 15 πόντους χάρη στους οποίους κράτησε την ομάδα του ζωντανή και στο τέλος της χάρισε και τη νίκη, ισοφαρίζοντας την σειρά σε 2-2!

Το respect των NBAers και η βόμβα μεγατόνων που πλέον δεν μοιάζει απίθανη!

Στην πρόσφατη ανάλυση των ζευγαριών της post-season είχα προβλέψει ότι οι Μάβερικς θα κάνουν δύσκολη τη ζωή των Κλίπερς, ωστόσο, δεν πίστευα ποτέ ότι θα κατάφερναν να τους φέρουν στα ίσα, χωρίς τον εκπληκτικό φέτος Κρίσταπς Πορζίνγκις (αποβλήθηκε νωρίς στο πρώτο ματς και δεν έπαιξε καθόλου στο τέταρτο). Πλέον όλα είναι ανοιχτά γιατί δεν είναι εύκολα να στοιχηματίσει κάποιος κόντρα στον Λούκα!

To απόγευμα στην «φούσκα» του Ορλάντο, την μέρα που ο Κόμπι Μπράϊαντ θα γιόρταζε τα 42α γενέθλιά του, είχε αρχίσει ιδανικά για τον Ντόντσιτς. Στην διάρκεια της προθέρμανσης, αγκάλιασε τον Μόντρεζλ Χάρελ και δέχτηκε την συγνώμη του για την ρατσιστική ατάκα στο Game 3 (“γαμ..νο λευκό αγόρι”) και η βραδιά έμελλε να ολοκληρωθεί με ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα (43π.), ένα ακόμη triple-double (το 2ο σερί στα playoffs), ένα μπουγέλο, το πιο special feeling (κατά δήλωση του για τις αγκαλιές των συμπαικτών του) και την απόλυτη αναγνώριση από όλους τους superstars της λίγκας.

Σκεφτείτε τι θα γινόταν, αν ζούσε και ο “Black Mamba” κι έβλεπε τέτοιο winning shot ανήμερα των γενεθλίων του. Αν όλα αυτά δεν αποτελούν προπομπό για την μελλοντική κυριαρχία του Λούκα (και κατ' επέκταση της ομάδας του) στον «μαγικό κόσμο» του ΝΒΑ, τότε τι αποτελούν; Πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου. Χωρίς να αποκλείω αυτός ο χρόνος, να μεταφράζεται σε μέρες και μήνα αντί για λίγα χρόνια!

Η προνοητικότητα των Μάβερικς και ο ευπροσάρμοστος Καρλάϊλ!

Η περυσινή αποστολή του gazzetta.gr στην Αμερική, μας έδωσε (μαζί με τον Βασίλη Τσίγκα) να επισκεφτούμε για σχεδόν μία εβδομάδα το Ντάλας, όπου χάρη στην εξαιρετική συνεργασία με την υπεύθυνη επικοινιωνίας, Σάρα Μέλτον και την χρόνια γνωριμία με τον Τυνήσιο πρώην σέντερ της ομάδας, Σαλάχ Μέζρι, εισχωρήσαμε στα άδυτα του οργανισμού και μάθαμε πολλά για την προεργασία μηνών που είχε γίνει ώστε ο Λούκα Ντόντσιτς να καταλήξει στην κοσμοπολίτικη πόλη του Τέξας.

Οι παράγοντες της ομάδας δεν το παραδέχτηκαν ποτέ το δημόσια (και ούτε πρόκειται ποτέ), όπως μάθαμε όμως από αξιόπιστες πηγές, είχαν κυκλώσει το όνομα του Σλοβένου άσου για το draft του 2018. O Ντόνι Νέλσον, γιος του πολυνίκη προπονητή στην ιστορία του ΝΒΑ, Ντον Νέλσον, είναι άριστος γνώστης του ευρωπαϊκού μπάσκετ και ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον Μαρτσουλιόνις (για λογαριασμό του Γκόλντεν Στέϊτ τότε) και που έφερε τον Ντιρκ Νοβίτσκι στο Ντάλας (σε ανταλλαγή με τους Μπακς, οι οποίοι τον είχαν επιλέξει), σε ένα deal που περιελάμβανε και τον Στιβ Νας.

Το 2013, ο νυν general manager των Μαβς ήταν αυτός που επέμενε για την επιλογή του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο νο13 αντί για το νο15, αλλά για κάποιο λόγο τότε, το «αφεντικό» της ομάδας δεν τον άκουσε με τις γνωστές σε όλους συνέπειες. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε πέρυσι ο Μαρκ Κούμπαν, παραδέχτηκε το λάθος του και αυτός ήταν ο βασικός λόγος, που αυτή τη φορά άφησε τον καθ' ύλην αρμόδιο να κάνει την δουλειά του.

Από την πρώτη στιγμή, άλλωστε, ο Ντόνι Νέλσον, είχε πει ότι ο στόχος πρέπει να είναι ο Ντόντσιτς και μάλιστα με «κλειστά μάτια»! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Λούκα ταίριαξε απόλυτα κι αμέσως με τους Μάβερικς. Για να συμβεί αυτό, βέβαια, όπως μας εκμυστηρεύτηκε ο νυν σέντερ της Ρεάλ και φύλακας-άγγελός του στην “rookie” σεζόν του, έπρεπε ολόκληρος ο οργανισμός αλλά και ένας από τους πιο δύσκολους κι αυταρχικούς προπονητές, όπως ο Ρικ Καρλάϊλ, να αλλάξουν συνήθειες και να προσαρμοστούν στα «θέλω» του νεοφερμένου MVP της Euroleague και της ACB.

Σε όλο αυτό, τεράστιο ρόλο έπαιξε και ο “Big German”. Η συνύπαρξή τους για έναν χρόνο βοήθησε τον Λούκα να ενσωματωθεί καλύτερα και πιο γρήγορα στο πετσί του ηγετικού του ρόλου (αναδείχτηκε “rookie της χρονιάς”), αλλά και την ομάδα να αντιληφθεί τι φλέβα χρυσού είχε χτυπήσει. Όταν με το καλησπέρα, σου δίνει την σκυτάλη ο μεγάλος Νοβίτσκι, τότε μόνος ένας εγωιστής και στενόμυαλος προπονητής δεν θα έκανε step-back, για χάρη της δουλειάς του. Ειδικότερα αν αντιληφθεί ότι ο νέος franchise player δεν τρελαίνεται ιδιαίτερα με την πάρτη του...

Το έγκλημα κατά του μπάσκετ και η μαλλιασμένη γλώσσα του Κοκόσκοφ!

Τίποτε απ' όλα αυτά, όμως, δεν θα συνέβαινε αν δεν έβαζε το χέρι του ο Βλάντε Ντίβατς (είναι και Σέρβος πανάθεμά τον) και αν οι Σανς δεν άκουγαν τον τότε προπονητή τους. Όχι ότι οι Χοκς (επέλεξαν τον Ντόντσιτς στο νο3) δεν έχουν ευθύνη, αλλά τουλάχιστον πήραν στην θέση του έναν εξαιρετικό point-guard (Τρέϊ Γιανγκ) και ένα μελλοντικό προστατευμένο pick 1ου γύρου! Στο ΝΒΑ, όμως, την εξουσία για τις επιλογές έχουν οι general managers και γι' αυτό πληρώνονται αδρά και κρίνονται για τα πεπραγμένα τους.

Κι αν το Φίνιξ που επέλεξε πρώτο στο draft, είχε ένα μικρό ελαφρυντικό λόγω του κολλήματος της φίλαθλης κοινής γνώμης με τον τοπικό κολεγιακό αστέρα Αντρέ Έϊτον (έπαιξε στο Αριζόνα), παρά την τεράστια πίεση που άσκησε στο front-office o τότε προπονητής τους, Ιγκόρ Κοκόσκοφ (πρώην ομοπονδιακός τεχνικός της Σλοβενίας που πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket του 2017), ο συμπατριώτης του general manager των Κινκς (είχαν το νο2) δεν έχει καμία δικαιολογία. Πολύ απλά γιατί ήξερε ότι οι Σανς δεν θα τον επιλέξουν...

Ο Βλάντε Ντίβατς, που γεννήθηκε, μεγάλωσε κι έμαθε μπάσκετ στην Σερβία και μαζί με τον Πέτζα Στογιάκοβιτς, συνέβαλαν τα μέγιστα στην χρυσή εποχή των «βασιλιάδων» του Σακραμέντο, δεν επιτρέπεται να έχει προσπεράσει τον Ντόντσιτς (για λογαριασμό του Μαρβιν Μπάγκλεϊ ΙΙΙ) που φώναζε από μακριά ότι είναι υπερπαίκτης! Οι «κακές γλώσσες» αναφέρουν ότι ο πρώην πρόεδρος της ομάδας δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τον πατέρα του Λούκα, που κι αυτός ήταν πρώην παίκτης.

Ακόμη κι αν αυτό αληθεύει δεν μπορεί να αποτελεί σοβαρό λόγο για την μη επιλογή ενός μπασκετμπολίστα, που θα άλλαζε την μοίρα του οργανισμού. Μια άλλη αιτία φαίνεται πως είναι η δυσκολία αγωνιστικής συνύπαρξης με τον Μπόγκνταν Μπογκντανοβιτς στον οποίο ο Ντίβατς επένδυσε ένα ακριβό πολυετές συμβόλαιο, καθώς επίσης και η ανάγκη επιλογής ενός ψηλού παίκτη, λόγω και της παρουσίας του Ντι Άαρον Φοξ.

Ό,τι και να συνέβη ο πρώην πρόεδρος των «βασιλιάδων» τα έκανε μαντάρα και η ευθύνη που τον βαραίνει είναι ακόμη μεγαλύτερη, γιατί ήξερε πολύ καλά ποιος ήταν ο Λούκα και μάλιστα είχε ταξιδέψει στην Μαδρίτη για να τον δει να παίζει. Η πρόσφατη παραίτηση-απόλυση (αν και είχε ακόμη δύο χρόνια συμβόλαιο), μετά την 14η σερί χρονιά των Κινγκς εκτός των playoffs, τα λέει όλα για το γιατί και το πως... To χειρότερο απ' όλα, όμως, είναι ότι λίγες μέρες νωρίτερα, ο συμπαθής κατά τα άλλα Βλάντε είχε σπεύσει να δηλώσει (σε συνέντευξη που παραχώρησε) ότι δεν έχει μετανιώσει καθόλου για τους χειρισμούς του στην υπόθεση Ντόντσιτς! Τουλάχιστον, μην μας κοροϊδεύετε και στα μούτρα μας, κύριε Ντίβατς!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ντόντσιτς: Αυτός ο Λούκα ο μικρός, ο μέγας

Ντόντσιτς: Most «μπασκετοαλήτης» player!

Ντόντσιτς: Όλα τα clutch καλάθια στην NBA καριέρα του (vid)