Ο Αταμάν κυνηγάει το απωθημένο του
Εξαιρώντας το οικονομικό, κοινωνικό και οικογενειακό background καθώς είναι γόνος πλούσιας οικογένειας, ο Εργκίν Αταμάν μάλλον δικαιολογεί αυτούς που του απέδωσαν το προσωνύμιο του «Ιωαννίδη της Τουρκίας». Γιατί τρέφεται από τις εντάσεις ικανοποιώντας κάθε κύτταρο του εκρηκτικού χαρακτήρα του κι όταν δεν τις βρίσκει, τις προκαλεί με τις πιπεράτες δηλώσεις του. Γιατί επίσης λατρεύει να μαλώνει με τους διαιτητές και είναι ικανός για κάθε είδους αντίδραση προς ένδειξη του ψυχισμού του είτε για να αφυπνίσει τους παίκτες του. Από κλωτσιές σε καρέκλες έως και την απόλυτη σιωπή στη διάρκεια των time outs για να αντιληφθούν τον έντονο εκνευρισμό του. Γι' αυτό η ζωή του θα γίνει βιβλίο.
Αυτό το προσωνύμιο του αποδόθηκε γιατί έχει κατακτήσει τα πάντα στην Τουρκία, μαζί με τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους (Saporta 2002, Eurochallenge 2012, Eurocup 2016), παραμένει όμως ένας ακούραστος κυνηγός της ευρωπαϊκής κορυφής καθώς στην Κολωνία, στο φετινό Final Four της Euroleague, θα το διεκδικήσει για 3η φορά στην καριέρα του. Ενδεχομένως στην άκρη του μυαλού του να παραμένει η σκέψη ότι θα το είχε πάρει από πέρυσι αν δεν αποφασίζονταν η ακύρωση της χρονιάς (λόγω της πανδημίας), κάτι που είχε προκαλέσει τον έντονο εκνευρισμό του καθώς βαθιά μέσα του πίστευε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην το κατακτήσει η Εφές.
Πολλοί το αμφισβητούν, κανείς όμως δεν μπορεί να του αφαιρέσει αυτό που πέτυχε. Στα δικά του χέρια αναγεννήθηκε η Εφές και για τέταρτη φορά θα βρεθεί στο Final Four (σ. σ. ο Αταμάν άρχισε στον πάγκο της τη σεζόν 2000-01 αλλά στα μέσα αυτής αντικαταστάθηκε από τον Οκτάι Μαχμουντί ο οποίος την καθοδήγησε και στην τελική φάση). Και το θετικό για την τουρκική ομάδα είναι ότι αυτή τη φορά δεν υπάρχει Παναθηναϊκός καθώς τόσο το 2000 όσο και το 2001 οι «πράσινοι» της έφραξαν τον δρόμο για τον τελικό. Το 2019 (μετά τον θρίαμβο επί της Φενέρμπαχτσε) βρέθηκε στο ματς-τίτλου αλλά έπεσε πάνω στη ρωσική αρκούδα. Εκείνη τη νύχτα της 19ης του Μάη η ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη σούταρε με το εξωφρενικό 63.6% (14/22) έξω από τα 6.75 και δικαίως ο Αταμάν τα έβαλε με την τύχη του ή μάλλον με την κατάρα που τον καταδιώκει. Διότι είναι τουλάχιστον σπάνιο να σουτάρει μια ομάδα με τόσο υψηλά ποσοστά στο τρίποντο σε αγώνα που κρίνει τίτλο.
Φέτος, νιώθει ότι έφτασε η μεγάλη στιγμή. Προέβλεψε νίκη στον 5ο αγώνα, το είπε πολύ ξεκάθαρα μετά την πρόκριση της Εφές επί της Ρεάλ Μαδρίτης. «Αξίζουμε να είμαστε στο Final Four, να παίξουμε στον τελικό αλλά και να πάρουμε τον τίτλο με το μπάσκετ που παίζουμε στα τελευταία δύο χρόνια», είπε. Λίγο νωρίτερα και για περίπου 6-7 δευτερόλεπτα, κοιτάζοντας τους ελάχιστους φίλους της τουρκικής ομάδας στις κερκίδες, κράτησε τις ψηλά τις μπουνιές του, πανηγυρίζοντας με τον τρόπο που τον χαρακτηρίζει. Προηγήθηκε μια ατέλειωτη διαδρομή μεταξύ αποτυχίας και θριάμβου. «Μπορεί το σουτ του Σίμον να ήταν τυχερό», παραδέχθηκε. Δεν είπε ψέματα. Μάλλον της απελπισίας ήταν γιατί η μπάλα θα του έμενε στα χέρια κι έστω από απόσταση εννιά μέτρων βρήκε στόχο.
Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς και ο 55χρονος τεχνικός την προκάλεσε με τα τεχνάσματα που επιστράτευσε στη διάρκεια του αγώνα. Σε παιχνίδι που έκρινε εισιτήριο για το Final Four χρησιμοποίησε τους 11 από τους 12 παίκτες που είχε στη διάθεσή του, σε μια προσπάθεια απόκρυψης των αγωνιστικών αδυναμιών αλλά και της κακής βραδιάς του φυσικού ηγέτη αυτής της ομάδας, του Σέιν Λάρκιν. Επιβεβαίωσε ότι ο δικός του θησαυρός δεν είναι μόνο ο Αμερικανός γκαρντ αλλά και ο Βασίλιε Μίτσιτς. Εξηγούμαστε…
-Ο Ντογκούς Μπάλμπαϊ δεν είχε χρησιμοποιηθεί στα προηγούμενα δύο παιχνίδια αλλά βλέποντας τον Τζέι Σι Κάρολ να μπαίνει καυτός στο παρκέ, επιστράτευσε τον έμπειρο γκαρντ για να του κόψει τη φόρα. Μετά τους επτά πόντους στα πρώτα (περίπου) τέσσερα αγωνιστικά λεπτά, ο Κάρολ βρήκε μόλις τρεις στη συνέχεια γιατί ο Μπάλμπαϊ του… έκοψε τον βήχα με την άμυνά του.
-Βλέποντας τον Μπράιαντ Ντάνστον να βγάζει φόβο και να μην ανταποκρίνεται στον ρόλο του, έριξε στο παιχνίδι τον Σερτάκ Σανλί ο οποίος ήταν ο ένας από τους πέντε στο επιμέρους 19-3 της Εφές στο 3ο δεκάλεπτο, έχοντας τέσσερις πόντους, τρία ριμπάουντ, δύο ασίστ κι ένα κλέψιμο.
-Ο Τίμπορ Πλάις είχε ελάχιστη συμμετοχή στους προηγούμενους τέσσερις αγώνες αλλά ο Αταμάν τον έριξε στο παιχνίδι στα τελειώματα της τρίτης περιόδου για να ελέγξει το αμυντικό ριμπάουντ αλλά και περιορίσει τη δράση του Ταβάρες. Του βγήκε και αυτό.
-Η τρομερή εμφάνιση του Κρις Σίνγκλετον αλλά και του Κρούνοσλαβ Σίμον επιβεβαίωσε ότι η Εφές δεν είναι ομάδα των Λάρκιν, Μίτσιτς και Μπουμπουά. Είναι μια σύγχρονη Λερναία Ύδρα καθώς μπορεί ανά πάσα στιγμή να «γεννήσει» πρωταγωνιστές. Βέβαια οι πρώτοι δύο δεν είναι δα παιδαρέλια, αλλά μπαρουτοκαπνισμένοι σε τέτοιου είδους παιχνίδια.
