Δαίμονες, φαντάσματα και ξόρκια

Ακούγεται εξωφρενικό, αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα: ένας αγώνας που βρήκε τον Ολυμπιακό 13^ο στην κατάταξη και εκτός στόχων, απέναντι σε αντίπαλο εξίσου ναυαγισμένο, Μάρτιο μήνα και με τα πλέι-οφ να απέχουν έτη φωτός, ήταν για τους Πειραιώτες «must win».

Ναι, ο Ολυμπιακός έπρεπε οπωσδήποτε να κερδίσει αυτό το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα (94-79), για να απομακρύνει τα φαντάσματα, τους δαίμονες, τους κακοθελητές, καθώς και τους ουρανοκατέβατους που προσπαθούν να μετατρέψουν το μπασκετάκι σε ποδόσφαιρο.

Όλη μέρα χθες, έφταναν στα δημοσιογραφικά γραφεία θλιβερές φήμες για δυναμική παρέμβαση θυροφιλάθλων, για απόλυση του προπονητή, για απειλές, για πρόστιμα, για πάρκινγκ, για πυρηνικές βόμβες στο Στάδιο της χαμένης ειρήνης και της λυκοφιλίας.

Πιθανή ήττα από τους Σέρβους αδελφοποιτούς θα μπορούσε να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, όσο και αν οι μεταξύ των ομόχρωμων αναμετρήσεις έχουν συχνά αύρα φιλικού – με την κυριολεκτική έννοια της λέξης.

Όταν ο Ερυθρός Αστέρας προσπέρασε γύρω στο 24^ο λεπτό (58-59, 65-66), το επιφώνημα «ωχ» ανέβηκε σε πολλά χείλη. Ευτυχώς για όλους, και πρώτα για τον ίδιο, ο Βασίλης Σπανούλης έχει ισορροπήσει σε σχοινιά πολύ πιο τεντωμένα.

Ο αρχηγός ξόρκισε με μαεστρία το πατατράκ και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας χρειάστηκε να τριπλοτσεκάρει το νικητήριο φύλλο αγώνα για να βεβαιωθεί ότι το χρώμα του ήταν ροζ.

Ο Ολυμπιακός του πρώτου ημιχρόνου έπαιξε όμορφο μπάσκετ και ανέβηκε στους 53 πόντους με 14 ασίστ και μόλις 1 λάθος, αλλά με αυτό το βιολί δεν είχε πολλές ελπίδες νίκης. Οι Σέρβοι ακολουθούσαν με ευκολία και περίμεναν υπομονετικά την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσουν.

Το αλλόκοτο «πρέπει» της βραδιάς έφερε με μαθηματική ακρίβεια τα φτηνά λάθη, ενώ οι αμυντικές αδυναμίες καθρεφτίστηκαν σε γρήγορα φάουλ. Η διαφορά εξανεμίστηκε και το παρκέ άρχισε να τρέμει.

Τα παραπάνω προβλήματα επικεντρώθηκαν στο πρόσωπο του Κώστα Σλούκα, ο οποίος αποσύρθηκε σχεδόν αναγκαστικά όταν υπέπεσε στο 3^ο φάουλ του, αλλά όχι πριν προσφέρει δύο εύκολα καλάθια στους Σέρβους.

Τα «ωχ» της αόρατης εξέδρας πολλαπλασιάστηκαν όταν επανεμφανίστηκε στο παρκέ ο εσχάτως αποδιοπομπαίος Σπανούλης, αλλά η κασσάνδρεια απαισιοδοξία των επιστημόνων διαψεύστηκε στην πράξη.

Ο Σπανούλης αισθάνθηκε πιο σίγουρος για τα πατήματά του όταν επιστρατεύτηκε νωρίς δίπλα στον Σλούκα (σε σχήμα που έδωσε στον Ολυμπιακό σαφή κατεύθυνση και καλύτερη οργάνωση) και ενορχήστρωσε το παιχνίδι με αυτοπεποίθηση, μολονότι αβοήθητος στο δεύτερο μισό.

Μπορεί να μη πέτυχε πόντο μετά το εναρκτήριο δεκάλεπτο, ωστόσο μοίρασε διαδοχικές ασίστ (7), απέφυγε τα λάθη (0) και σκόρπισε σιγουριά στους συμπαίκτες του, χωρίς να ενοχλείται από τους αθλητικούς γκαρντ που είχε απέναντί του.

Για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό, ο Ολυμπιακός θύμιζε απόψε ομάδα μπάσκετ.

Η αντεπίθεση ξεκίνησε βεβαίως από την άμυνα, όπου πρωταγωνίστησε ο Σάσα Βεζένκοφ, όχι πια στο «3», αλλά σε ρόλο δεύτερου ψηλού. Ο Αστέρας πέτυχε 48 πόντους στο πρώτο μέρος, αλλά ξεθώριασε στο δεύτερο και έμεινε στους 31 (με 11/30 σουτ και 6 λάθη), παρά τον οίστρο του Σιμόνοβιτς.

Το αποθέματα ενέργειας του Σακίλ ΜακΚίσικ παίζει πάντοτε κομβικό ρόλο στις καλές βραδιές του Ολυμπιακού, ωστόσο ο παραγκωνισμός του Χάρισον (07:47) δεν είναι καλός οιωνός για τον ίδιο.

Ο Κώστας Κουφός βοήθησε στα τελειώματα των φάσεων στα 12 λεπτά που έπαιξε, αλλά χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για να πείσει ότι δικαιούται ένα καλό συμβόλαιο σε ομάδα αυτού του επιπέδου.

Αλλά …ποιού επιπέδου ομάδα θα είναι ο Ολυμπιακός του 2021-22; Τι ακριβώς θα υποσχεθεί στους νυμφίους του μεταγραφικού παζαριού;

Ποιοι παίκτες θα βρεθούν στις κόκκινες επάλξεις, τι είδους προπονητικό πρόγραμμα θα ακολουθηθεί, πόσο χρήμα θα έχει ο κουμπαράς και πώς ακριβώς θα διορθωθεί το ιστορικό λάθος του 2019;

Αν είναι να ξαναφτάσει ο Ολυμπιακός να παίζει «must win» αγώνες με αποκλειστικό κίνητρο το ονόρε τον Μάρτιο του 2022, και να φοράνε οι παίκτες καλοκαιρινές σαγιονάρες από το καταχείμωνο, δεν χρειάζεται να χαλάμε εμείς τη ζαχαρένια μας.

Το πρώτο που οφείλει να κάνει η διοίκηση είναι να ξαναπάρει στα χέρια της τα κλειδιά και να τα ακουμπήσει σε σημείο όπου να μη τα φτάνουν οι φανατικοί της τυφλής εξέδρας.