Παναθηναϊκός: Ε, αφού χαμογέλασε και ο Κάτας...

• Το ψηλό σχήμα, οι αλλαγές και το «κλείδωμα» της δημιουργίας
• Άλλα γκαρντ περιμέναμε και... άλλα έκαναν την διαφορά

Ομολογώ ότι ήμουν ένας από τους πολλούς που δεν πίστευαν ότι ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να αποδράσει από το ΣΕΦ με το «διπλό» της νίκης.

Θέλετε το τεράστιο «πρέπει» που είχε ο Ολυμπιακός στις πλάτες του σε αντίθεση με τους «πράσινους» που θα έπαιζαν -ουσιαστικά- μόνο για το γόητρο; Θέλετε το γεγονός ότι απουσίαζε ο Νεμάνια Νέντοβιτς; Θέλετε επίσης ότι ο Όντεντ Κάτας ήταν... rookie coach στα ντέρμπι «αιωνίων», κάτι που προκαλούσε από μόνο του ερωτηματικά; Θέλετε λόγω της «πράσινης αυτοκτονίας» που είχε προηγηθεί στο ματς με την Προμηθέα; Μπορώ να παραθέσω ένα σωρό ακόμα λόγους που έδινα ένα 70-30 υπέρ του Ολυμπιακού στο ντέρμπι της 24ης αγωνιστικής της EuroLeague.

Όμως για να μην πλατειάζω θα σταθώ στην ουσία του πράγματος. Ο Παναθηναϊκός ήταν ΑΨΟΓΑ προετοιμασμένος, ΑΨΟΓΑ «διαβασμένος», ΑΨΟΓΑ συγκεντρωμένος και κέρδισε δικαιότατα! Δηλαδή, και παραφράζοντας το «αν έκανε η κότα το αυγό ή το αυγό την κότα» δεν τίθεται ερώτημα για το «αν έχασε ο Ολυμπιακός (λόγω του ότι ήταν το φαβορί) ή αν νίκησε ο Παναθηναϊκός». Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και δεν σηκώνει ΚΑΜΙΑ απολύτως αμφισβήτηση. Ο Παναθηναϊκός νίκησε γιατί ήταν καλύτερος.

Ναι, το οφείλει στον Σαντ-Ρος. Ναι, το οφείλει στον Μποχωρίδη. Ναι, το οφείλει και στον Ουάιτ ο οποίος αποτέλεσε τον x-factor και τον παίκτη, τον οποίο -ενδεχομένως- δεν περίμενε ο Μπαρτζώκας. Ναι, το οφείλει στο δίδυμο των Μήτογλου και Παπαγιάνη οι οποίοι «καθάριζαν» όλες τι μάχες στους αιθέρες. Ναι, το οφείλει στην αμυντική σκληράδα του Παπαπέτρου, ο οποίος μπορεί να ήταν πολύ άστοχος (2/13 σουτ) και να έκανε και πολλά λάθη στην επίθεση (5 στον αριθμό) αλλά ήταν από τους παίκτες οι οποίοι συνετέλεσαν τα μέγιστα στην άμυνα προκειμένου να «κοπεί» στα δύο ο Ολυμπιακός «γεμίζοντας» την πεντάδα με το ύψος του ως «δυάρι».

Όμως τα περισσότερα credits πρέπει να πάνε στον Όντεντ Κάτας και στους συνεργάτες του. Απλούστατα ήταν ένα ματς το οποίο έφερε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του πάγκου. Τόσο όσον αφορά το κομμάτι της προετοιμασίας του αγώνα, της ψυχολογικής ετοιμότητας και της «σκληράδας» που έπρεπε να είχε η ομάδα σ' ένα τέτοιο ντέρμπι, όσο και στο αρτιότατο «διάβασμα» του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Και, πραγματικά, δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά πράγματα ο Ισραηλινός. Όσον αφορά την τακτική έκανε λίγα και συγκεκριμένα. Που υστερεί ο Ολυμπιακός; Στους ψηλούς. Τι έπρεπε να κάνει ο Παναθηναϊκός; Να θωρακίσει τη ρακέτα του. Και όχι μόνο τη ρακέτα του...

Το ψηλό σχήμα, οι αλλαγές και το «κλείδωμα» της δημιουργίας

Το είχαμε συζητήσει και με τον Μελάγιες στο pre-game της Πέμπτης και είχα καταθέσει την σκέψη του Κάτας να «ξεκινήσει» με ψηλό σχήμα χρησιμοποιώντας τον Παπαπέτρου στο «δύο» ώστε να είναι πιο σκληρός στην άμυνα και να «χτυπήσει» τον Ολυμπιακό στα ριμπάουντ. Όπως και έκανε. Μόνο που δεν περίμενα τον Μπέντιλ αντί του Παπαγιάννη, αλλά όπως αποδείχθηκε ήταν μια μελετημένη κίνηση στην άμυνα, ανοίγοντας στη συνέχεια τον δρόμο και στον Παπαγιάννη.

Με Σαντ-Ρος, Παπαπέτρου, Ουάιτ (στο «τρία» ξανά και δείχνει να καθιερώνεται με τον Κάτας), Μήτογλου και Μπέντιλ, ο μέσος όρος ύψους της πρώτης πεντάδας του Παναθηναϊκού έφτανε στα 2.05 μέτρα, έπαιξε μόνο με αλλαγές στα σκριν, δεν έχασε ποτέ τον έλεγχο των ριμπάουντ και παράλληλα έβαλε «φρένο» στην δημιουργία του Ολυμπιακού και δη του Σλούκα (ο οποίος ήταν εγκλωβισμένος από την άμυνα του Παναθηναϊκού) με αποτέλεσμα να «κοπούν» ο συνεργασίες των παικτών του Μπαρτζώκα και οι περισσότερες επιθέσεις να τελείωναν (συνήθως άστοχα) με παιχνίδι «ένας εναντίον» ενός. Αποτέλεσμα; 17-7να προηγείται Παναθηναϊκός που επέλεξε να πάει χαμηλά τη μπάλα ή να πάρει ο Παπαπέτρου τον ρόλο του δημιουργού.

Επίσης: Συνήθως ο Παναθηναϊκός «πελαγώνει» όταν χάνει τη διαφορά και ειδικά αν πρόκειται για ματς απέναντι στον «αιώνιο αντίπαλο». Δύσκολα ανακτά και πάλι τα ηνία. Όμως, το έκανε. Δεν... πτοήθηκε από το σερί μετά την είσοδο του Σπανούλη ο οποίος με 4 ασίστ στο δεύτερο πεντάλεπτο της α' περιόδου (από τις 5 του Ολυμπιακού σ' αυτήν περίοδο) είχε επαναφέρει τον Ολυμπιακό στο ματς. Ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ έκανε την παραμικρή απόκλιση από το αρχικό του πλάνο. Υπομονή, ηρεμία και σωστό διάβασμα. Έπαιρνε ότι του έδινε ο Ολυμπιακός στη ρακέτα ενώ ο Κάτας μετέδιδε αυτήν την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ηρεμία που τον διακατέχει, στην ομάδα του.

Πραγματικά, δεν ξέρω αν μπορεί να αποκωδικοποιήσει κάποιον τον Ισραηλινό όταν κοουτσάρει. Πότε χαίρεται, πότε νευριάζει και πότε είναι απογοητευμένος. Το βλέμμα είναι πάντα σοβαρό και βλοσυρό. Ε, αφού τον είδαμε να χαμογελάει μετά το τέλος του αγώνα (εντάξει, όχι πολύ, μην το παρακάνουμε κιόλας) αυτό σημαίνει ότι πραγματικά η ομάδα του έκανε τα πάντα σωστά στο ΣΕΦ. Το αν θα υπάρχει διάρκεια ή αν ήταν μόνο γι' αυτό το ματς, θα φανεί στην πορεία. Καλώς ή κακώς στόχος του Παναθηναϊκού είναι το κύπελλο και πιστεύω οποιονδήποτε και αν ρωτούσε κάποιος μέσα στην ομάδα «τι προτιμάς, νίκη με Ολυμπιακό ή την κατάκτηση του Κυπέλλου στις 14/2;» είμαι βέβαιος ότι όλοι θα επέλεγαν το δεύτερο.

Βασικά όλοι θα επέλεγαν και τα δύο, μιας και αυτή τη νίκη μπορεί να δώσει «φτερά» στους παίκτες και να τους εκτοξεύσει την ψυχολογία ενόψει της συνέχειας και των αγώνων για το κύπελλο Ελλάδας την εβδομάδα που μας έρχεται. Βαθμολογικά στην EuroLeague, δεν έχει σημασία για τον Παναθηναϊκό η νίκη. Ωστόσο έχει τεράστια αξία όσον αφορά το ευρωπαϊκό πρεστίζ της χρονιάς, έχοντας καλύψει, μάλιστα, και τη διαφορά από το ματς του ΟΑΚΑ. Έχει σημασία; Όχι. Όμως από τη στιγμή που δεν έχουν να κυνηγήσουν κάτι στην EuroLeague, προσπαθούν να βάζουν μικρούς στόχους. Και μια νίκη στο ΣΕΦ, πολλώ δε μάλλον με +11 πόντους, ήταν ένας στόχος που κατακτήθηκε.

Άλλα γκαρντ περιμέναμε και... άλλα έκαναν την διαφορά

Επιστρέφοντας στα του ματς. Ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος πήρε τις προσπάθειες του Νέντοβιτς από την περιφέρεια, τιμώρησε το «ρίσκο» του Ολυμπιακού να τον αφήσει να σουτάρει και με 4/6 τρίποντα ήταν εκείνος που «άνοιξε» την «ερυθρόλευκη» άμυνα. Επιπλέον υπήρχε και ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ο οποίος... εξιλεώθηκε για το τελευταίο λεπτό στο ματς με τον Προμηθέα και πραγματοποίησε το καλύτερο παιχνίδι του με τα πράσινα. Τα γκαρντ του Ολυμπιακού περίμεναν όλοι σε αυτό το ντέρμπι, τα γκαρντ του Παναθηναϊκού έκαναν την διαφορά. Και να 'ταν μόνο αυτά; 39 ριμπάουντ ο Παναθηναϊκός, 26 ο Ολυμπιακός. 16 επιθετικά ριμπάουντ ο Παναθηναϊκός, 17 αμυντικά ριμπάουντ ο Ολυμπιακός!

Δεν είναι τυχαία οι «πράσινοι» στην 2η θέση με τα περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ σ' ολόκληρη την EuroLeague. Με δύο ψηλούς μόνιμα... εγκαταστημένους στη ρακέτα του Ολυμπιακού, είτε οι άστοχες επιθέσεις σε πρώτο χρόνο γίνονταν καλάθι με κάποιο φόλοου, είτε «σκαμπίλιζαν» τη μπάλα και είχαν νέα επίθεση. Σε αυτό βοήθησαν πολύ οι Παπαπέτρου, Ουάιτ και Μήτογλου, οι οποίοι δεν άφηναν ούτε μιση... φάση να πάει χαμένη. Και φυσικά κέρδισαν κατά κράτος όλους τους ψηλούς του Ολυμπιακού.

Και κάτι ακόμα: Ο Κάτας σ' αυτό το ματς αναγκάστηκε να κλείσει πολύ το rotation και να παίξει -ουσιαστικά- με άλλα δύο γκαρντ «μείον» ύστερα και από την απουσία του Νέντοβιτς. Ο Μακ και ο Φόστερ ειχαν κακό ματς με αποτέλεσμα να συνδυαστεί και με το χειρότερο τετράλεπτο του Παναθηναϊκού στο παιχνίδι και από τη στιγμή που ο Ισραηλινός τεχνικός κατάλαβε ότι δεν ήταν η βραδιά τους, απλά τους... πάρκαρε στον πάγκο. Όπερ και σημαίνει ότι ήθελε να παίξει με αυτούς που μπορούσαν και είχαν την σκληράδα προκειμένου να ανταποκριθούν στο ντέρμπι.

Όμως είπαμε: Είναι μια άνευ βαθμολογικής σημασίας νίκη. Είναι μια νίκη ψυχολογίας, πάνω στην οποία ΟΦΕΙΛΕΙ ο Παναθηναϊκός να επενδύσει ενόψει της εβδομάδας που έρχεται με τα παιχνίδια του Κυπέλλου (σ.σ. μεσολαβεί το ματς της Basket League κόντρα στον ΠΑΟΚ). Από σήμερα αυτό το ματς πρέπει να μείνει στο παρελθόν γιατί έρχονται εκείνα που κρίνουν τον πρώτο τίτλο της σεζόν...

ΥΓ: Βλέπεις το στατιστικό του ματς, το ξαναβλέπεις και αναρωτιέσαι, «μήπως έγινε λάθος;» Και όχι δεν έγινε κανένα λάθος. 25/25 βολές η (μέχρι πριν από αυτό το ματς) πιο άστοχη ομάδα από τη γραμμή. Από τα βασικά κλειδιά της νίκης η εν λόγω ευστοχία.

ΥΓ2: Κρίμα που δεν έχει αυτή η ομάδα «καθαρό» πόιντ γκαρντ. Σίγουρα δεν θα ήταν τώρα στο 9-14 και ΙΣΩΣ να έκανε υπολογισμούς με κομπιουτεράκια τώρα όσον αφορά την οκτάδα.

ΥΓ3: Ο Παναθηναϊκός παρέσυρε μαζί του εκτός οκτάδας και τον Ολυμπιακό.

ΥΓ4: Η φοβερή κραυγή ανακούφισης που έβγαλαν όλοι οι παίκτες μετά τη λήξη του αγώνα, δείχνει και πόσο πολύ -τελικά- το ήθελαν.