Όταν κερδίζεις τον λήγοντα

Σε μία σεζόν όπου η λογική πάει να καταργηθεί και όλα κρίνονται στον λήγοντα, ο Ολυμπιακός τράβηξε, επιτέλους, το σωστό λαχείο.

Το τρίποντο του Άαρον Χάρισον μπορεί να ήταν ένα πνευματικά «εύκολο» σουτ (υπό την έννοια ότι ο το ματς ήταν ισόπαλο και ακολουθούσε όχι ήττα αλλά παράταση), αλλά έδειξε ότι η καρδιά των «ερυθρολεύκων» βρίσκεται στη σωστή θέση.

Οι πανηγυρικές σκηνές που ακολούθησαν φανέρωσαν μία ομάδα ενωμένη, που καταλαβαίνει ότι έχει την ευκαιρία να πετύχει κάτι σπουδαίο. Κάπως ουρανοκατέβατη ευκαιρία, αλλά ευκαιρία.

Φέτος που όλα τα μεγαθήρια στήθηκαν στην αφετηρία ξεδοντιασμένα και με μη μου άπτου μανικιούρ, το 3-1 του Ολυμπιακού και οι τρεις απανωτές νίκες σε παιχνίδια που μπορούσαν να γυρίσουν τούμπα αποτελούν φάρο αισιοδοξίας.

Τη μοναδική του ήττα, από τη Ζαλγκίρις, ο Ολυμπιακός την υπέστη επειδή έχασε το κρίσιμο αμυντικό ριμπάουντ λίγο πριν το φινάλε, από κοντό παίκτη, με το παιχνίδι όχι στο «Χ», αλλά στο +1. Απέμεναν 3,5 δευτερόλεπτα και στο φινάλε δεν έγινε καν σουτ.

Απόψε, η τελευταία επίθεση (μετά τα δύο απανωτά φάουλ που είχε να σπαταλήσει η Μακάμπι) ξεκίνησε στα 4’’, με επαναφορά από το ίδιο σημείο. Ο πρωταγωνιστής της δ’ περιόδου Σπανούλης βρισκόταν στο παρκέ, αλλά ο Μπαρτζώκας τον χρησιμοποίησε ως δόλωμα.

Η εντολή, σε τρεις διαδοχικές επαναφορές, ήταν να υποδεχθεί τη μπάλα ο Χάρισον και να εκτελέσει πάνω από τα χέρια του αντιπάλου του, μετά από μισό σκριν του αίφνης δυναμικού Βεζένκοφ.

Το σουτ δεν ήταν δα «καθαρό» σαν αυτό, το εύκολο, με το οποίο ο Ουίλμπεκιν ισοφάρισε τον αγώνα αφρούρητος (μετά από, πάλι, επιθετικό ριμπάουντ και «σκαμπίλισμα» της μπάλας προς τα έξω), αλλά είχε αρκετή καμπύλη για να προσπεράσει τα δάχτυλα του Μπράιαντ, καθώς και το άγγιγμα του ικανού σουτέρ.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος φοβήθηκε μάλλον μία πάσα στην καρδιά της άμυνάς του και προτίμησε να αναθέσει την τελευταία άμυνα σε κοντό παίκτη και όχι π.χ. στον Χάντερ, που θα έκρυβε πιο αποτελεσματικά τον ορίζοντα.

Ήταν ένα μοιραίο λάθος, αφού ο Χάρισον είδε καθαρά το καλάθι και σούταρε δίχως ενοχλητικές παλάμες μέσα στα μούτρα του.

Ο Ολυμπιακός κινδύνευσε βεβαίως με ήττα, αλλά αντέδρασε ψύχραιμα και μεθοδικά στις δυσκολίες της δ’ περιόδου.

Ό,τι ενδεχομένως του έλειψε σε φαιά ουσία το αντικατέστησε με τίμιο ιδρώτα, πότε με το αδιάκοπο κυνηγητό του Τζένκινς στον «κίλερ» Ουίλμπεκιν και πότε με τα επιθετικά ριμπάουντ (βασικά του Βεζένκοφ), που ανανέωσαν κρίσιμες επιθέσεις.

Ο Σπανούλης ήταν ο μοναδικός δημιουργός στο παρκέ, αφού οι 13 ασίστ των Σλούκα (4), Παπανικολάου (6), Πρίντεζη (3) έμειναν αγκυροβολημένες στον πάγκο.

Ο Χασάν Μάρτιν μπορεί να ζορίστηκε με το «μέγεθος» των ψηλών της Μακάμπι (όπως και ο Έλις, που πελάγωσε γρήγορα), αλλά αντιστάθηκε και έκανε το κομμάτι του με ένα ωραιότατο 14+8 απέναντι σε κοπάδι δεινοσαύρων.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε τελικά τη σούμα των ριμπάουντ (28-26), μάζεψε περισσότερα επιθετικά (9-6) και με τα πολλά υποχρέωσε τη Μακάμπι να κυνηγήσει τη νίκη με το ηρωικό μπάσκετ του Ουίλμπεκιν στο τελευταίο πεντάλεπτο.

Ο Αμερικανός πέτυχε 11 από τους 16 πόντους της ομάδας του στη δ’ περίοδο, αλλά ο Ολυμπιακός πονούσε περισσότερο όταν είχε απέναντί του μία ομάδα που έπαιζε πιο κανονικό μπάσκετ.

Θα είχε εξασφαλιστεί νωρίτερα η νίκη, αν δεν αναγκαζόταν ο Ολυμπιακός να παίξει άμυνα χωρίς πολλές επαφές. Οι φιλοξενούμενοι έφτασαν στο μπόνους μόλις στο 32^ο λεπτό, ενώ οι ίδιοι υπέπεσαν σε μόλις 2 φάουλ μέχρι την τελική ευθεία του αγώνα.

Μαθημένος μια ζωή να αντιμετωπίζει άμυνες που καταφεύγουν στο ανελέητο ξύλο, ο Σπανούλης πήρε την κατάσταση στα χέρια του και πέτυχε δύο πολύτιμα καλάθια, ένα στο 73-74 και ένα στο 80-79. Έπαιξε μάλιστα και δύο καλές άμυνες, όταν οι Ισραηλινοί επιχειρούσαν να τον σημαδέψουν.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ένιωθε τα πόδια του ξεκούραστα μετά την παρατεταμένη παραμονή του στον πάγκο στα δύο ημίχρονα που προηγήθηκαν Τρίτη-Πέμπτη και πρόσθεσε άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα της παραμυθένιας καριέρας του.

Αυτή τη φορά, ήταν ο Κώστας Σλούκας αυτός που έμεινε ανενεργός μετά το 30ό λεπτό. Όσο ο Ολυμπιακός παρουσιάζει χαρακτηριστικά Λερναίας Ύδρας που μπορεί να δαγκώσει τον εχθρό με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, θα είναι ένας πολύ επικίνδυνος καμικάζι.

Εάν δεν το προσέξατε, η Ρεάλ μετράει ήδη 3 ήττες σε 4 αγώνες, όπως και η Εφές και η Μακάμπι. Η Φενέρ και η πρωταθλήτρια ΤΣΣΚΑ βρίσκονται στο 2-2. Όλες τους έχουν γνωρίσει κοροϊδίστικες ήττες και δεν έχουν καν το άλλοθι του Covid-19, όπως η βυθισμένη στο 0-4 Χίμκι.

Το ταξίδι στη δύσβατη Γερμανία, όπου τον περιμένει η Μπάγερν στολισμένη με τα σκαλπ της Μακάμπι και της Φενέρμπαχτσε, θα είναι το επόμενο crash test για τον Ολυμπιακό.