Υγεία ρε φίλε...

• Ο Λευτέρης που ήταν... Σαντ-Ρος και Τζάκσον μαζί

Θα την πω την αμαρτία μου. Είμαι από εκείνους (θαρρώ από τους περισσότερους) που δεν πίστευαν ότι θα κερδίσει ο Παναθηναϊκός στη Ρωσία. Για να το πάω και λίγο παραπέρα. Ότι δύσκολα θα ήταν και ανταγωνιστικός. Και χαίρομαι που διαψεύστηκα πανηγυρικά. Άλλωστε στις προβλέψεις μου είμαι χειρότερος και από τον... γερο-Γιοβάισα!

Μπορεί και η Χίμκι να είχε πολλές απουσίες, αλλά σε αυτόν τον Παναθηναϊκό και με τρόπο με τον οποίο έχει δομηθεί, απαγορεύεται να απουσιάζει ο οποιοσδήποτε. Πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για τους δύο πλέι μέικερ και γνωρίζοντας το πόσο πολύ «πονάει» (ή θα «πονάει» κατά τη διάρκεια της σεζόν) η ομάδα σε αυτήν την θέση.

Οπότε τα εύσημα θα πρέπει να δοθούν και δύο και τρεις φορές στους παίκτες που βρέθηκαν στη Ρωσία και ύστερα από την ταλαιπωρία που είχαν περάσει με την «Οδύσσεια» του ταξιδιού. Όπως πρέπει να δοθούν πρωτίστως τα εύσημα στον Γιώργο Βόβορα, ο οποίος στο πρώτο ματς της EuroLeague κράτησε την... υπόσχεσή του ή εν πάση περιπτώσει παρουσίασε στα παρκέ όλα όσα έχει στο μυαλό του και όλα όσα θέλει να βλέπει από τους παίκτες του. Όλα όσα είχε προαναγγείλει και όλα όσα λέει και ξαναλέει από τη μέρα που ανέλαβε.

Μαχητικότητα, αυταπάρνηση, πάθος, καμία μπάλα χαμένη, καμία φάση χαμένη, μια τίμια Παναθηναϊκή προσπάθεια απ' όλους. Κι όλα αυτά τα συνδύασε με το άριστο διάβασμα, την άρτια προετοιμασία τους ματς (τόσο αγωνιστικά, όσο και ψυχολογικά) και το εξαιρετικό κοουτσάρισμα κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η ομάδα έβγαλε υγεία. Από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο.

Η ομάδα είχε πλάνο. Και φρόντισε να το ακολουθήσει κατά γράμμα. Σίγουρα θα υπήρχαν τα λάθη. Η κούραση. Το «μπλοκάρισμα». Όμως θα ήταν κρίμα και άδικο εάν αυτός ο Παναθηναϊκός δεν επέστρεφε από τη Ρωσία έχοντας τους βαθμούς της νίκης στις αποσκευές του. Οι παίκτες κράτησαν «καθαρό» το μυαλό τους, δεν πανικοβλήθηκαν και ούτε αναλώθηκαν σε... τρελά και άνευ ουσίας σουτ για να επιστρέψουν στο ματς. Κάτι που ήταν σύνηθες φαινόμενο πέρυσι.

Αντ' αυτού υπήρχε σωστό «διάβασμα» της άμυνα και αυτό αποτυπώθηκε πέντε λεπτά πριν από το τέλος, όταν το ματς είχε αρχίσει να γίνεται «αίμα και άμμος». Ο Μόνια είχε ευστοχήσει σε τρίποντο στην προηγούμενη φάση για το 70-67 αλλά οι «πράσινοι» όχι μόνο δεν «έψαξαν» ένα μακρινό σουτ για την «απάντηση» αλλά έβγαλαν την τέλεια επίθεση την οποία «τελείωσε» ο Φόστερ με κόψιμο από την baseline. Και αν αυτό δεν είναι έργο πάγκου, τότε ποιο είναι;

Ο Ιωάννης Παπαπέτρου μπορεί να είχε 0/6 τρίποντα, αλλά στα κρίσιμα σημεία και τις στιγμές που η μπάλα «έκαιγε» πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Σημείωσε επτά πόντους στην τελευταία περίοδο εκ των οποίων το πιο κρίσιμο «γκολ-φάουλ» με το οποίο ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με τρεις πόντους (73-76). Αυτός είναι ο Παπαπέτρου που θα βγει φέτος μπροστά και θα οδηγήσει την ομάδα ως ηγέτης και αρχηγός. Όσο για τα άστοχα σουτ; Θα μπουν. Σίγουρα θα μπουν.

Ο Λευτέρης που ήταν... Σαντ-Ρος και Τζάκσον μαζί

Βέβαια ο παίκτης-κλειδί για να ελέγξει ο Παναθηναϊκός το ματς και να βρει ηρεμία, δεν ήταν άλλος από τον Λευτέρη Μποχωρίδη ο οποίος ανταποκρίθηκε στο 101% στο ρόλο που του έδωσε ο Βόβορας. Ήταν ο πλέι-μέικερ που ήθελε ο Παναθηναϊκός. Αυτός που όχι μόνο «γέμισε» τα παπούτσια των Σαντ-Ρος και Τζάκσον, αλλά αυτός που έδειξε με το «καλημέρα» της επιστροφής του ότι δεν θα είναι ένας παίκτης του rotation, αλλά ένας παίκτης που επέστρεψε τελείως διαφορετικός σε σχέση με την προηγούμενη θητεία του στο ΟΑΚΑ, όντας πανέτοιμος για το μεγάλο step up. Ταλέντο έχει. Προσόντα έχει. Μεγάλο ζητούμενο; Η διάρκεια.

Από εκεί και πέρα υπήρχαν παίκτες-εργαλεία όπως ο Μπέντιλ ο οποίος έφτασε εντελώς «αθόρυβα» τους 11 πόντους δίνοντας πολλές μάχες σώμα με σώμα και στην άμυνα, όπως και ο Μήτογλου που «βρήκε» το χέρι του μετά την αστοχία του στο Super Cup. Και όλα αυτά τη στιγμή που το... βαρύ πυροβολικό που ακούει στο όνομα Νεμάνια Νέντοβιτς δεν βρέθηκε στη μέρα του, έχοντας μόλις 3/10 σουτ, αλλά και τέσσερις τελικές πάσες. Και αυτός. Δύσκολα θα έχει τόσο χαμηλές «πτήσεις» στην φετινή EuroLeague.

Στα θετικά της βραδιάς η φοβερή ενέργεια στα επιθετικά ριμπάουντ, με τον Λεωνίδα Κασελάκη να αποδεικνύεται «άσος από το μανίκι» καθώς ανανέωσε πέντε επιθέσεις στο πρώτο ημίχρονο. Οι «πράσινοι» κυνήγησαν όλες τις φάσεις και συνδυασμό με την επιθετικότητα που έβγαλαν στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού στην άμυνα, κατάφεραν να μείνουν στο ματς και να αποδράσουν με την τεράστια νίκη. Και αυτό που θα κρατήσουν; Τον χαρακτήρα και το καθαρό μυαλό που έδειξαν στα κρίσιμα σημεία.

Φυσικά δεν πρέπει να παραλειφθούν οι πολλοί εύκολοι πόντοι που δέχθηκε στο «ζωγραφιστό» από την Χίμκι και είναι χαρακτηριστικό ότι Μπούκερ και Μίκι πέτυχαν το 35% των πόντων. Τα block out εξακολουθούν να αποτελούν πρόβλημα για τους παίκτες του Βόβορα, όπως επίσης και η αστάθεια στα μακρινά σουτ.

Το σίγουρο είναι ότι άπαντες στον Παναθηναϊκό ούτε θεωρούν πώς έγιναν... Λέικερς με μια νίκη, αλλά ούτε και ότι κατάφεραν κάτι! Το αντίθετο. Άλλωστε μόνο με χαμηλά τον πήχη και με πολλή πολλή δουλειά θα αυξήσουν τις πιθανότητες για κάτι καλό φέτος. Προς το παρόν καταφέρνουν το σημαντικότερο. Να βγάζουν... υγεία! Όλα τα άλλα, αν είναι να έρθουν, απλά θα έρθουν. Άλλωστε η σεζόν είναι μεγάλη. Και θα έρθουν και άσχημα αποτελέσματα. Απλά το θέμα είναι να μπορέσει να ξεπεράσει τους έντονους κραδασμούς που θα παρουσιαστούν στην EuroLeague και να συνεχίσει να είναι ανταγωνιστικός.

ΥΓ: Το ότι ο Ολυμπιακός έχασε από τη Ζάλγκιρις στο ΣΕΦ και ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε την Χίμκι στη Ρωσία δεν παίζει ΚΑΝΕΝΑΝ ρόλο ενόψει του ντέρμπι στο άδειο ΟΑΚΑ την επόμενη εβδομάδα (9/10). Μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό παιχνίδι όπου και πάλι οι «πράσινοι» δεν θα είναι το φαβορί από τη στιγμή που θα παίζουν και χωρίς την βοήθεια του κόσμου.

ΥΓ2: Μια νέα ομάδα, με τόσα προβλήματα και με όλα τα προγνωστικά εις βάρος της, είχε την σκληράδα να πραγματοποιήσει σερί 8-0 από το 37' έως το 39' και να γίνει το «αφεντικό» του ματς. Και αυτό είναι κάτι που υπογραμμίστηκε με έντονο χρώμα.

ΥΓ3: Πρέπει να ανέβει ο Παπαγιάννης. Αν και πιστώνεται το φόλοου στο 73-71 ξεκινώντας την μεγάλη ανατροπή.

ΥΓ4: Τόσα χρόνια τα ριμπάουντ ήταν το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού. Στην Ρωσία ήταν κυρίαρχος με όλους τους παίκτες να πηδάνε στα άστοχα σουτ. Το θέμα είναι να αποτελέσει οδηγό για τη συνέχεια και όχι μια παρένθεση.