Η τιμή της αμόλυβδης

Ο Ρικ Πιτίνο, ο Τσάβι Πασκουάλ και ο Αργύρης Πεδουλάκης είναι τρεις άνθρωποι με εντελώς διαφορετική κοσμοθεωρία, μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές του γηπέδου.

Σε ένα φανταστικό ερωτηματολόγιο με εκατό ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών, για το μπάσκετ και για τη ζωή, αμφιβάλλω αν θα συνέπιπταν περισσότερες από 10-20 φορές.

Υπάρχει, όμως, μία λεπτομέρεια στην οποία συμφωνούν και οι τρεις. Η ψήφος εμπιστοσύνης στον Γιώργο Βόβορα.

Ο 43χρονος προπονητής είναι «ανακάλυψη» του Πεδουλάκη, ο οποίος τον προσέλαβε ως βοηθό το 2007 στο Ρέθυμνο. Στη συνέχεια τον πήρε μαζί του στο Περιστέρι (2010), στον Παναθηναϊκό (2012), στην Ούνιξ Καζάν (2014) και ξανά στον Παναθηναϊκό (2016).

Ο Πασκουάλ τον βρήκε στο ΟΑΚΑ και τον κράτησε στο επιτελείο του, όπως έκανε και ο Πιτίνο και ξανά ο Πεδουλάκης και …ξανά ο Πιτίνο.

«Χωρίς δεύτερη σκέψη, θα επέλεγα τον Γιώργο Βόβορα», δήλωσε ο Αμερικανός από την πατρίδα του, όταν του ζητήθηκε να παραδώσει το πράσινο δαχτυλίδι σε προπονητή της επιλογής του.

«Αυτή τη στιγμή, ο Βόβορας είναι πανέτοιμος να προβιβαστεί σε head coach για το υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Οι παίκτες τον εκτιμούν απεριόριστα, έχει πολλές γνώσεις, έχει κάνει τεράστια πρόοδο, μιλάει αγγλικά και για μένα θα ήταν εξαιρετική επιλογή», εξήγησε ο πολύς Πιτίνο.

Η σκυτάλη των επαίνων πέρασε στα χέρια του Πασκουάλ, πάλι μέσα από τις στήλες του gazzetta.gr: «Ναι, ο Γιώργος είναι 100% έτοιμος! Όμως πρέπει να κάνω μία ερώτηση στους φιλάθλους. Είστε έτοιμοι να τον αποδεχτείτε και να τον βοηθήσετε; Εάν οι φίλαθλοι είναι έτοιμοι, θα ήταν σπουδαίος προπονητής για τον Παναθηναϊκό».

Ο Πασκουάλ μπορεί να ήρθε από τα ξένα, αλλά έμαθε τη νοοτροπία του Έλληνα χαρτί και καλαμάρι στην -αναμφισβήτητα επιτυχημένη- θητεία του στον Παναθηναϊκό…

Πράγματι, αυτό είναι το κλειδί. «Είστε έτοιμοι να αποδεχθείτε και να βοηθήσετε τον Βόβορα;» Ωστόσο, το ερώτημα έχει πολλαπλούς αποδέκτες.

Απευθύνεται έμμεσα και στη διοίκηση. «Είστε έτοιμος κύριε Γιαννακόπουλε να στηρίξετε τον Βόβορα, εσείς που απολύσατε αδικαιολόγητα εμένα και τον προκάτοχο/διάδοχό μου;»

Επίσης, στους δημοσιογράφους: «Είστε έτοιμοι να αναγνωρίσετε την αξία του Βόβορα με το μικρό ειδικό βάρος, εσείς που κρεμάσατε κουδούνια στον Hall Of Famer Πιτίνο ενώ δεν ξέρετε πού παν τα τέσσερα;»

Τέλος, στους μπασκετμπολίστες: «Είστε έτοιμοι να συνεργαστείτε με έναν προπονητή που ακόμα μαθητεύει, εσείς που σηκώνετε το δικό σας μπαϊράκι όποτε νιώθετε ότι σας αδικούν;»

Το τελευταίο δεν ισχύει για όλους, αλλά ισχύει για πολλούς. Οι τελευταίες εβδομάδες του Πιτίνο θύμιζαν θηριοτροφείο, ενώ κάποιοι παίκτες φέρνουν στα αποδυτήρια τον εαυτό τους και μόνο τον εαυτό τους.

Ο Πασκουάλ το είπε ξεκάθαρα και δίχως μαλλιά στη γλώσσα: «Όταν βρίσκεις Έλληνα παίκτη με τη σωστή νοοτροπία, τότε έχεις κάνει διάνα! Αν δεν έχει τη σωστή νοοτροπία, είναι καταστροφή!»

Ο κόσμος φαίνεται ότι στηρίζει τον Βόβορα, αν και πολλοί δυσκολεύονται να γράψουν το όνομά του («Βόρβορας», «Βόββορας» και τα συναφή, όπως λέμε «Τσιόρδας»). «Βορασβό», το γράφει ο ίδιος για πλάκα στο Instagram.

Στο σύντομο χρονικό διάστημα της υπηρεσιακής θητείας του στα μισά της φετινής σεζόν, ο σεμνός τεχνικός παρουσίασε έναν Παναθηναϊκό τακτικά άρτιο, βγαλμένο θαρρείς από τις μέρες του Ομπράντοβιτς.

Μπορεί το δείγμα γραφής να είναι μικρό, αλλά σε ένα σκάφος αυτών των διαστάσεων οι στραβοτιμονιές είναι ορατές διά γυμνού οφθαλμού.

Στον Παναθηναϊκό, κάθε κίνηση περνάει από μικροσκόπιο και κάθε σφάλμα μεγεθύνεται, ιδίως όταν ο δράστης είναι «εύκολο θύμα» για την κριτική.

Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για έναν προπονητή άγνωστο, που στα μάτια των νοασταλγών του Ζοτς θυμίζει το παιδί από το βενζινάδικο. Πόσο πάει σήμερα η αμόλυβδη;

Όσο και αν η συλλογική γνώση της κερκίδας αραιώνει από το φίλτρο της ασχετοσύνης των ποδοσφαιρικών (και από τα παιχνιδάκια του οπαδικού τύπου), ο κόσμος στο ΟΑΚΑ καταλαβαίνει από μπάσκετ.

Η νηφαλιότητά του θα μπορούσε να γίνει πυξίδα ακόμα και για την ίδια τη -συχνά παρορμητική- διοίκηση.

Το πιθανότερο, βέβαια, είναι να ξεκινήσει η επόμενη σεζόν με άδειες εξέδρες λόγω της πανδημίας, οπότε η ετυμηγορία των φιλάθλων θα αργήσει να φτάσει στους αποδέκτες της ή θα κατατεθεί μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Όπως ξέρετε, στο facebook και στο Twitter την πιο δυνατή φωνή την έχουν οι δοκησίσοφοι, οι αργόσχολοι, τα τρολ και οι βαλτοί. Και όχι μόνο στα αθλητικά.

Είχα σημειώσει τον χαρακτηρισμό «νεαρός» δίπλα στο επώνυμο του καθ' όλα αξιου και καλού φίλου Βόβορα, αλλά τελικά τον διέγραψα.

Η καρέκλα μπορεί να είναι ηλεκτρική, αλλά στα 43 δεν θεωρείται κάποιος υπερβολικά νέος για να δοκιμάσει τις αντοχές του πισινού του.

O Πασκουάλ ήταν 36 χρονών και είχε παρόμοιο με του Βόβορα βιογραφικό, όταν ανέλαβε τις τύχες ολόκληρης Μπαρτσελόνα. O Zέλικο Ομπράντοβιτς κέρδισε το πρώτο του Κύπελλο Πρωταθλητριών στην τρυφερή ηλικία των 32 ετών.

O Δημήτρης Ιτούδης έγινε αφεντικό της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στα 44 του, όπως και ο Πάμπλο Λάσο στη Ρεάλ. Ο Πεδουλάκης ανέλαβε το Περιστέρι -ομάδα επιπέδου Εuroleague τότε- στα 33 του.

O Πιτίνο, για να πάμε πιο μακριά, γιόρτασε τα 26^α γενέθλιά του ως πρώτος προπονητής του Μπόστον Κόλετζ. Σωστά διαβάσατε, τα 26^α. Ήταν παιδί θαύμα, ο Ρικ.

Ο Βόβορας είναι σεμνός και σοβαρός. Ίσως υπερβολικά σεμνός και υπερβολικά σοβαρός. Το πρώτο στοιχείο που θα δοκιμαστεί στον δικό του Παναθηναϊκό είναι το μέταλλο του χαρακτήρα του.

Το βέβαιο είναι ότι έχει ζήσει πολλά, στα ήδη έξι χρόνια της θητείας του σε τούτο το παράξενο μαγαζί. Η πείρα των αποδυτηρίων θα είναι το ισχυρότερο εφόδιό του.

Ναι, αλλά τι ακριβώς θα φορτώσουν στους άμαθους ώμους του Βόβορα οι καλομαθημένοι και οι κακομαθημένοι, που ήδη βλέπουν στο πρόσωπό του έναν νέο Ιτούδη;

Η εντός των τειχών παντοκρατορία -που φέτος έτριξε- είναι αυτονόητο διακύβευμα, ιδίως τώρα που λείπει από τον χορό ο Ολυμπιακός.

Στην Ευρώπη, όπου το final-4 παραμένει άγνωστη λέξη στη μετά τον Ομπράντοβιτς εποχή, ο πήχυς είναι τοποθετημένος στο σημείο όπου ξεχωρίζουν οι αμνοί από τα ερίφια.

Τα προηγούμενα χρόνια, ο Παναθηναϊκός πήγαινε στα πλέι-οφ της Εuroleague σαν ερίφιο που βάδιζε προς την εαρινή σφαγή.

Αλλά και πώς να ζητηθούν από τον πρωτάρη Βόβορα γαλόνια που δεν μπόρεσαν να κερδίσουν ο Πιτίνο, ο Πασκουάλ, ο Ιβάνοβιτς, ο Τζόρτζεβιτς και ο Πεδουλάκης;

Η απόσταση που χωρίζει τις ελληνικές ομάδες από τα μεγαθήρια έχει μεγαλώσει επικίνδυνα και θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο εάν λ.χ. αποχωρήσει από τους «πράσινους» ο Νικ Καλάθης.

Το στοίχημα, λοιπόν, είναι να παραμείνει ο Παναθηναϊκός του Βόβορα ανταγωνιστικός εκτός των συνόρων και με αλώβητο το διεθνές κύρος του.

Σε εποχή ολοκληρωτικής κατάρρευσης των παχυλών προϋπολογισμών, ο Γιαννακόπουλος έπραξε το σωστό: εξοικονόμησε λεφτά από το συμβόλαιο του προπονητή (εφ’ όσον είχε στα χέρια του ικανό και φτηνό διάδοχο), ώστε να τροφοδοτήσει με το περίσσευμα το έμψυχο υλικό της ομάδας πάνω στο παρκέ.

Αν μπορούσε να πάρει πίσω και τα πεταμένα λεφτά που χαράμισε για τον Τζόνσον και για τον Φρεντέτ, θα γέμιζε τον κουμπαρά του 2020-21 με ζωτικό οξυγόνο.