Ένας γνωστός… άγνωστος!

Ο Χάουαρντ Γουίλκινσον, ο οποίος οδήγησε τη Λιντς Γιουνάιτεντ στην κατάκτηση του τίτλου το 1992 είχε πει μια σοφή κουβέντα, που δυστυχώς αποτελεί την ιερά βίβλο των προπονητών απανταχού της γης, σε όλα τα σπορ και σε κάθε εποχή…

Υπάρχουν, λέει, δυο κατηγορίες προπονητών: αυτοί που ήδη απολύθηκαν και εκείνοι οι οποίοι θα απολυθούν στο μέλλον!

Ο Ντέιβιντ Μπλατ ανήκει από την περασμένη Κυριακή στη δεύτερη κατηγορία, στην οποία παρεμπιπτόντως κόντεψε να βρεθεί και τον Ιανουάριο του 2014: τότε οι κακές εμφανίσεις της Μακάμπι στην Ευρωλίγκα τον έφερναν με το χέρι στο πόμολο της πόρτας του «Yad Eliyahu», αλλά έσωσε το τομάρι του και η νύχτα της 18ης Μαίου τον βρήκε δαφνοστεφή ως… βασιλέα των Ιουδαίων και πάντων των Ευρωπαίων στο Mediolanum Forum του Μιλάνου.

Παραδόξως εκείνη την εποχή ο Κεστούτις Κεμζούρα, που τον αντικαθιστά προσωρινά στον πάγκο του Ολυμπιακού, δεν βρισκόταν μαζί του στο Τελ Αβίβ, αλλά πρόσθετε τρεις τίτλους στο βιογραφικό της σόλο καριέρας του ως προπονητής της Νίμπουργκ, προτού ξανανταμώσουν στη Νταρουσάφακα.

Δεν είναι άγνωστος στην πιάτσα, ούτε ένα απλό διακοσμητικό στοιχείο στο πλάι του Μπλατ ο Κεμζούρα. Τουναντίον έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα του στους πάγκους, μοστράρει κάμποσους τίτλους και κραδαίνει επίσης ένα χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, που δεν το λες μικρό πράγμα…

Ο γεννημένος στις 20 Απριλίου του 1970, ξανθομάλλης προπονητής, στριφογυρίζει στους πάγκους εδώ και 19 χρόνια και μάλιστα αξιώθηκε κιόλας να κοουτσάρει στη Εuroleague. Αυτό συνέβη τη σεζόν 2012-13 όταν καθόταν στον πάγκο της πολωνικής Πρόκομ Γκντίνια με την οποία στους 10 αγώνες της πρώτης φάσης σημείωσε δυο νίκες (εντός έδρας με την Αλμπα Βερολίνου και τη Μοντεπάσκι Σιένα) και οκτώ ήττες.

Στον ίδιο όμιλο αγωνίζονταν επίσης η γαλλική Σαλόν, η ισπανική Ουνικάχα Μάλαγα και η Μακάμπι Τελ Αβίβ, στον πάγκο της οποίας βρισκόταν ο μέντορας του, Ντέιβιντ Μπλατ. Μεταξύ άλλων το ρόστερ της Πρόκομ κοσμούσαν ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού και μετέπειτα του Απόλλωνα Πατρών, Αλεξ Ακερ και ο τωρινός σταρ της εθνικής Πολωνίας, Ματέους Πονίτκα, ο οποίος αγωνίζεται στη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.

Ο Κεμζούρα υπήρξε εδώ και χρόνια «ο άνθρωπος του Μπλατ»: ο εξ απορρήτων συνεργάτης του ο οποίος βρέθηκε στο πλάι του στους πάγκους τεσσάρων διαφορετικών ομάδων: στη Ντινάμο Αγίας Πετρούπολης (2004-05) όπου τους διαδέχθηκε ο Φώτης Κατσικάρης, στην Μπενετόν Τρεβίζο (2005-07) με παίκτες τον
Νίκο Ζήση και τον Ραμούνας Σισκάουσκας, στη Νταρουσάφακα (2016-18), παρόντος και του Χάουαρντ Σαντ Ρος και στον Ολυμπιακό.

Τώρα που έφυγε ο Μπλατ, ο Κεμζούρα έμεινε στο πόδι του. Προσωρινά, λένε. Μέχρι αποδείξεως του εναντίου, συμπληρώνω εγώ. «Η διοίκηση με ενημέρωσε να είμαι έτοιμος για δυο αγώνες» είπε χθες ο ίδιος, εννοώντας τον αποψινό με τη Βαλένθια και εκείνο της ερχόμενης Παρασκευής στην Αγία Πετρούπολη.

Λένε βεβαίως ότι ουδέν μονιμότερον του προσωρινού, αλλά ο Ολυμπιακός έχει απαντήσει επ’ αυτού τέτοια εποχή πριν από πέντε χρόνια, όταν η προσωρινότητα του Μίλαν Τόμιτς δεν εξελίχθηκε σε μονιμότητα.

Πλάκα πλάκα όμως και ελέω μιας σατανικής σύμπτωσης, ο Κεμζούρα θα μπορούσε να ζητήσει τα φώτα του νυν προπονητή του Ερυθρού Αστέρα, καθότι ο Ολυμπιακός θα βιώσει απόψε μια φάση déjà vu!

Η σημερινή αναμέτρηση μοιάζει βγαλμένη από το καρμπόν της 16ης Οκτωβρίου του 2015 όταν στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας, ο Τόμιτς ως προσωρινός διάδοχος του Γιώργου Μπαρτζώκα είχε οδηγήσει τον Ολυμπιακό στη νίκη επί της Βαλένθια με 71-68!

Μάλιστα εκείνο το βράδυ στη «Φοντέτα» ο Τόμιτς είχε δώσει ρεσιτάλ στο κοουτσάρισμα, με αποκορύφωνα την έμπνευση του να μεταθέσει στα τελευταία λεπτά τον Ματ Λοτζέσκι στη θέση του πάουερ φόργουορντ. Το «βελούδινο σφυρί» (14π., 5ρ., 2κλ.) υπήρξε ο πολιορκητικός κριός του Ολυμπιακού σε ένα ματς από το οποίο θα δώσουν παρών σήμερα ο (ευτυχής από το άγγελμα ότι θα γίνει για έκτη φορά πατέρας) Βασίλης Σπανούλης, ο Σαμ Βαν Ρόσομ και ο Γκιγέμ Βίβες.

Τότε ο Τόμιτς, προτού παραδώσει την εξουσία στον Γιάννη Σφαιρόπουλο, πέτυχε τρεις νίκες σε ισάριθμα ματς (Βαλένθια, Κούτσα Λαμποράλ, Νεπτούνας) και μέριασε για να διαβεί ο «Coach Bullet», που έκανε το ντεμπούτο του στο Βελιγράδι, κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα και προϊούσης της σεζόν οδήγησε τον Ολυμπιακό στον τελικό του final 4 στη Μαδρίτη.

Πριν από δέκα πέντε χρόνια, πάλι τέτοιες μέρες, ο Ολυμπιακός έζησε επίσης μια τέτοια κατάσταση, μόνο που τότε δεν είχε αρχίσει ακόμη η Euroleague. Μετά τον πρώιμο αποκλεισμό από το Κύπελλο Ελλάδος, με θύτη τον Παναθηναϊκό (ΣΕΦ, 3 Οκτωβρίου 2004, σκορ 45-57), οι αδελφοί Αγγελόπουλου, που είχαν αναλάβει εκείνη την εποχή τα διοικητικά ηνία αποφάσισαν να αποπέμψουν τον Μίλαν Μίνιτς και να παραδώσουν την εξουσία στον Γιόνας Καζλάουσκας.

Υπό το βλέμμα του Λιθουανού προπονητή, την Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2004 στο Νέο Φάληρο, οι Ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν στην πρεμιέρα του ελληνικού πρωταθλήματος από τον Ιωνικό Νέας Φιλαδελφείας με 70-67, ενώ στο ντεμπούτο του ο Καζλάουσκας (23 Οκτωβρίου) έφαγε την κρυάδα από τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο, με 90-86. Οσο για την πρεμιέρα της Euroleague, στις 3 Νοεμβρίου του 2004, οι Πειραιώτες στραβοπάτησαν στο ΣΕΦ με αντίπαλο την Κλιμάμιο Μπολόνια (71-76).

Ο Κεμζούρα είναι ο δεύτερος Λιθουανός προπονητής που θα καθίσει στον πάγκο του Ολυμπιακού μετά τον Καζλάουσκας (2004-06), ο οποίος μάλιστα είχε στο πλάι του τον συμπατριώτη του, χάλκινο Ολυμπιονίκη το 1992 στη Βαρκελώνη, Αλβιντας Παζντράζντις.

Για να μένουν κενά στη διήγηση στο ίδιο σκαλί του βάθρου (αλλά σε Παγκόσμιο Κύπελλο) αναρριχήθηκε και ο Κεμζούρα το 2010 στην Κωνσταντινούπολη, όπου η Εθνική Λιθουανίας, υπό τις οδηγίες του, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, νικώντας στον μικρό τελικό τη Σερβία με 99-88.

Μάλιστα σε εκείνη την ομάδα ενυπήρχαν έξι παίκτες με πρότερη ή μεταγενέστερη θητεία στην Ελλάδα: ο Λίνας Κλέιζα, ο Γιόνας Μασιούλις, ο Τόμας Ντελινινκάιτις, ο Μαρτίνας Γκετσέβιτσους, ο Ρομπέρτας Γιαφτόκας, και ο Ρενάλντας Σεϊμπούτις!

Ο Κεμζούρα κοουτσάρισε επίσης τη Λιθουανία στο Εurobasket 2011 όπου οι οικοδεσπότες κατέλαβαν την πέμπτη θέση, νικώντας στο τελευταίο ματς την Ελλάδα με 73-69, στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 2012 στο Καράκας (εκεί δεν προλάβαμε να αναμετρηθούμε ελέω… Νταγκουντούρο) και στο Ολυμπιακό Τουρνουά της ίδιας χρονιάς στο Λονδίνο (8η θέση), ενώ στη συνέχεια μέριασε για να διαβεί ο Γιόνας Καζλάουσκας.

Τι σόι άνθρωπος και τι προπονητικό καπνό φουμάρει ο Κεμζούρα;

Πρώτα απ’ όλα το έλασσον, διότι προφανώς δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία αν γελάει και εάν είναι κοινωνικός… Φαίνεται βαρύς και απρόσιτος, αλλά όσοι συναγελάζονται μαζί του, υποστηρίζουν ότι διαθέτει εκπληκτική αίσθηση του χιούμορ. Πάει αυτό…

Ως προπονητής ο άνθρωπος που καλείται να μπει στα παπούτσια του Μπλατ είναι ένας εκσυγχρονιστής… παλιομοδίτης! Οσο οξύμωρο κι αν φαίνεται αυτό το σχήμα, έχει τη βάση του διότι ο Κεμζούρα είναι ένας προπονητής που ομνύει σε αρχές παλιάς κοπής, τις οποίες ωστόσο φροντίζει επιμελώς να επικαιροποιεί.

Ο λεγάμενος είναι οπαδός του «σοβαρού μπάσκετ»! Δεν θέλει πολλές ντρίμπλες, οργίζεται όταν βλέπει τους παίκτες να παίρνουν την μπάλα και να την κάνουν κομπολόι και δίνει έμφαση σε συγκεκριμένες αρχές τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση, με άξονα (στο μπροστινό μέρος του γηπέδου) τα καλά σκριν.

Τα υπόλοιπα, όπως συνηθίζω να γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις, θα τα βρει η υπηρεσία γι’ αυτά τα δυο ματς…