Μπασκόνια, EuroLeague: Χοσεάν Κερεχέτα, ο «σκληρός» του ευρωπαϊκού μπάσκετ που πουλάει ακριβά και δεν θες να μπλέξεις μαζί του!

Αν κάποιος θέλει να καταλάβει τι σημαίνει «διαχρονικότητα» και «λειτουργικότητα» στον αθλητισμό, ο Χοσεάν Κερεχέτα και η Μπασκόνια είναι το απόλυτο παράδειγμα βιωσιμότητας και... επιχειρείν σε μία EuroLeague γεμάτη κολοσσούς.

Το όνομα Χοσεάν Κερεχέτα μπορεί να μη λέει πολλά σε πρώτη ανάγνωση στους φίλους του μπάσκετ, αλλά όποιος γνωρίζει την ιστορία της Μπασκόνια ξέρει ότι πρόκειται για τον απόλυτο «μάγο» πίσω από το οικονομικό και αθλητικό θαύμα του ισπανικού συλλόγου. Ο Παναθηναϊκός είναι... μάρτυρας του «σκληρού» διαπραγματευτή της ομάδας των Βάσκων στην προσπάθεια να κάνει δικό του τον Νίκο Ρογκαβόπουλο.

• Ρογκαβόπουλος: Ο Παναθηναϊκός ζεστά στο «κόλπο» για τον Έλληνα φόργουορντ

Γεννημένος το 1957 ο Κερεχέτα ξεκίνησε ως παίκτης, μικρός forward με το 14 στην πλάτη, παίζοντας μπάσκετ χωρίς να ξεχωρίζει ιδιαίτρερα για το ταλεντο του έχοντας φορέσει τις φανέλες ισπανικών ομάδων όπως Μπασκόνια (όπου πέρασε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του), Ρεάλ Μαδρίτης, Σαραγόσα. Στην Ρεάλ κατέκτησε μάλιστα τη EuroLeague του 1980 και δύο πρωταθλήματα Ισπανίας — αλλά η καριέρα του στα παρκέ σταμάτησε πρόωρα το 1987 λόγω τραυματισμού. Σε ηλικία μόλις 31 ετών προέβη σε μία πρωτόγνωρη κίνηση αναλαμβάνοντας την προεδρία της Μπασκόνια και ξεκίνησε μια πορεία που άλλαξε τα δεδομένα όχι μόνο για τον σύλλογο, αλλά για το ισπανικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ συνολικά.

Δείτε Επίσης

Ρογκαβόπουλος: Η αινιγματική του απάντηση στο Gazzetta για Παναθηναϊκό και Εθνική Ελλάδος! (vid)

Μπασκόνια: Ένας κορυφαίος μπασκετικός οργανισμός

Η πρώτη μεγάλη κίνηση-κλειδί του Κερεχέτα ήταν η μετατροπή της ομάδας σε S.A.D. (Sociedad Anónima Deportiva), δηλαδή σε επαγγελματική εταιρεία, από το 1988-89. Ένα ρίσκο που σήμανε τη μετάβαση από τον παραδοσιακό ερασιτεχνικό σύλλογο σε οργανισμό που δουλεύει με επιχειρηματικά κριτήρια, και με ένα όραμα για οικονομική βιωσιμότητα και ανάπτυξη. Από τότε, ο προϋπολογισμός της Μπασκόνια ανέβηκε εντυπωσιακά, από μόλις 600.000 ευρώ το 1988 σε περίπου 14 εκατομμύρια ευρώ το 2007 — και σήμερα αγγίζει τα 16 εκατομμύρια, νούμερο που τη βάζει στην κορυφαία τετράδα της ACB.

Αυτή η ανάπτυξη δεν βασίστηκε σε κρατικές επιχορηγήσεις ή εξωπραγματικές επενδύσεις, αλλά σε πραγματικό επιχειρηματικό σχέδιο και τη σωστή διαχείριση — κάτι που ο Κερεχέτα χειρίζεται σαν… μάγος. Η βιωσιμότητα είναι η λέξη «κλειδί» στον τρόπο που οραματίζεται το «επιχειρείν» ο πρόεδρος της ομάδας. Το μεγάλο... ατού φυσικά είναι το scouting. Το «μυστικό» του αναπτυξιακού μοντέλου βασίζεται ουσιαστικά στην ανακάλυψη undervalued ή ακατέργαστων ταλέντων που οι μεγάλες ομάδες είτε αγνοούν είτε δεν μπορούν να αποκτήσουν φτηνά.

Το scouting και η σωστή αξιοποίηση των παικτών έχουν γίνει συνώνυμα της οικονομικής ευελιξίας. Κάθε μεγάλη πώληση παικτών ήταν μια στρατηγική κίνηση που έφερε σημαντικά κεφάλαια. Τα παραδείγματα «μιλούν» από μόνα τους:

• Αντρέ Νοτσιόνι στους Μπουλς για 2.5 εκατ. ευρώ

• Λουίς Σκόλα στους Ρόκετς για 2.3 εκατ. ευρώ

• Μαρσελίνιο Χουέρτας στην Μπαρτσελόνα για 1.5 εκατ. ευρώ

• Άρβιντας Ματσιγιάουσκας στους Χόρνετς για 1.5 εκατ. ευρώ

• Χοσέ Καλντερόν στους Ραπτορς για 1.5 εκατ. ευρώ

• Μίρζα Τελέτοβιτς στους Νετς για 1.4 εκατ. ευρώ

• Ζόραν Πλάνινιτς στην ΤΣΣΚΑ για 1 εκατ. ευρώ

Και πάει λέγοντας… ενώ χαρακτηριστική είναι και η αποδέσμευση του Λούκα Βιλντόζα που κόστισε στους Νικς δύο εκατομμύρια δολάρια το 2021 και ουσιαστικά αποτέλεσε άλλη μία μέρα στο γραφείο για τον Κερεχέτα. Κάθε πώληση ήταν κομμάτι μιας ευρύτερης φιλοσοφίας ανάπτυξης ταλέντων και επένδυσης στο μέλλον.

Έτσι, στήθηκε ένα από τα πιο προηγμένα scouting networks στην Ευρώπη — με γραφεία και video rooms και στενή συνεργασία με κορυφαία πρακτορεία παικτών. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα παικτών που... πέρασαν από το σύστημα αυτό και πωλήθηκαν ακριβά στην άλλη μέρα, δημιουργώντας αξιοσημείωτα έσοδα για τον σύλλογο. Μεταξύ 2000-2010, η Μπασκόνια εισέπραξε πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ μόνο από μεταγραφές παικτών — μια στρατηγική που δεν είναι απλά επιτυχία, αλλά πρότυπο για τον τρόπο που μπορεί να δουλέψει μια ομάδα που δεν έχει… τσέπη σαν τις μεγάλες.

Μία τέτοια περίπτωση δεν αποκλείεται να αποτελέσει και ο Νίκος Ρογκαβόπουλος που έχει δεχθεί το έντονο ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού. Μάλιστα, μίλησε στο Gazzetta στο πλαίσιο του Stoiximan AegeanBall Festival και τοποθετήθηκε επί του θέματος τονίζοντας πως δεν έχει μιλήσει με κανένα άνθρωπο των «πράσινων».

Μπασκόνια και Αλαβές: Για πρώτη φορά το μπάσκετ στήριξε το ποδόσφαιρο

Η Μπασκόνια δεν είναι παράρτημα κανενός ποδοσφαιρικού συλλόγου, ούτε ζει με τη στήριξη του κράτους. Είναι αυτόνομη, με πολύ γερά πόδια, και ο Κερεχέτα κατάφερε να χτίσει και υποδομές σπάνιες για το ευρωπαϊκό μπάσκετ: το νέο Buesa Arena χωρητικότητας 15.500 θεατών, το υπερσύγχρονο αθλητικό κέντρο Bakh με παγοδρόμιο, πισίνες, γυμναστήρια και το πανεπιστήμιο EUNEIZ. Παράλληλα, το 2019, η διοργάνωση του Final Four στη Βιτόρια από την Μπασκόνια απέφερε στην τοπική οικονομία πάνω από 56 εκατομμύρια ευρώ — δείγμα της επιρροής που έχει η ομάδα.

Αν το μοντέλο της Μπασκόνια μοιάζει μοναδικό, η κίνηση να αγοράσει και να σώσει έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο από την καταστροφή ήταν επαναστατική. Το 2011, μέσω της εταιρείας Avtibask S.L., ο πρόεδρος της ομάδας πήρε την Αλαβές από το... χέρι, που βρισκόταν σε χρεοκοπία, την έσωσε, και την οδήγησε στην Primera División. Σήμερα, η Αλαβές έχει μετατραπεί σε έναν υγιή σύλλογο με τζίρο γύρω στα 70 εκατομμύρια ευρώ. Η Μπασκόνια με αυτόν τον τρόπο είναι η μόνη ομάδα στον κόσμο που κατάφερε να κάνει το μπάσκετ να στηρίξει το ποδόσφαιρο.

Σε εποχές που οι ομάδες παλεύουν με επενδυτές, οικονομικές αβεβαιότητες και μεγάλες εξαρτήσεις, η Μπασκόνια στέκεται ως φωτεινό παράδειγμα σταθερότητας, ανάπτυξης και προοπτικής με τον Χοσεάν Κερεχέτα στο τιμόνι εδώ και σχεδόν 37 χρόνια. Να επισημανθεί μάλιστα, ότι ο ίδιος χαιρέτησε την επέκταση της EuroLeague στις 20 ομάδες, επισημαίνοντας την ιστορική και σταθερή παρουσία των Βάσκων στη διοργάνωση και δεσμεύτηκε για «τουλάχιστον άλλα δέκα χρόνια».