Το μεγάλο μπλακ-άουτ της Μαδρίτης

Σαν το κάδρο που κρεμόταν από ένα και μοναδικό καρφί, ο Ολυμπιακός κλυδωνιζόταν στη Μαδρίτη ακόμα και όταν είχε προβάδισμα. Όσο ο Γουίλιαμς-Γκος είχε δυνάμεις και καθαρό μυαλό για να προσφέρει χείρα βοηθείας στον συγκινητικό Σάσα Βεζένκοβ, έστελνε κόσμο στα ταξιδιωτικά πρακτορεία.

Έμπειροι και κωλοπετσωμένοι, οι Μαδριλένοι κατάλαβαν ότι το κλειδί ήταν να στήσουν οδόφραγμα στον δρόμο του άλλοτε συμπαίκτη τους και άφησαν τον Βεζένκοβ να βάλει όσα μπορούσε. «Από έναν παίκτη δεν χάνουμε», έμοιαζε να λέει με το βλέμμα ο Τσους Ματέο.

Το γήπεδο ήταν πια πολύ μικρό στα μάτια των παικτών του Μπαρτζώκα και όλα τα μάτια αναζητούσαν τον Εβάν Φουρνιέ. Το ξαφνικό «φορφέ» του Γάλλου έκοψε τα γόνατα όσων φορούσαν κόκκινα και έκτοξευσε στον κάλαθο των αχρήστων το chef d'œuvre της δεύτερης περιόδου. Η Ρεάλ δεν γίνεται να χάσει από έναν παίκτη και δεν γίνεται να χάσει από δέκα λεπτά οίστρου.

Το μεγάλο αβαντάζ του Ολυμπιακού αποτελεί ταυτόχρονα την αχίλλειο πτέρνα του. Αυτή η ομαδάρα του προπονητή, που μοιάζει να παίζει το μπάσκετ της από μνήμης και με αυτόματο πιλότο, χρειάζεται ενίοτε κάποιον να την τραβήξει από τον γιακά και να την κουβαλήσει στους ώμους του. Δεν είχε τέτοιον παίκτη στον ημιτελικό του Βερολίνου, δεν είχε ούτε στον αποψινό τρίτο προημιτελικό της Μαδρίτης.

Στο προηγούμενο ματς, ο Φουρνιέ τράβηξε τον Ολυμπιακό σε στεγνό έδαφος, μακριά από τη λάσπη, και μόνο με την απειλητική παρουσία του. Έβαλε μόνο 3 από τα 16 που μπουμπούνισε, αλλά υποχρέωνε την ισπανική άμυνα να βγαίνει στα ανοιχτά για να τον κυνηγήσει per mare, per terram.

Στο αποψινό 80-72, υπήρχε μόνο mare, θάλασσα. Οι Ισπανοί πίεσαν φανατικά τους «ερυθρόλευκους» γκαρντ, με αιχμές τους δυναμικούς Φελίς και Αμπάλδε, και έκλεψαν ένα τσουβάλι μπάλες που γίνονταν καλάθια στον αιφνιδιασμό. Ομάδα που υποπίπτει σε 10 λάθη μετά την ανάπαυλα του ημιχρόνου (5 σε κάθε περίοδο) πρώτον δεν δικαιούται να ονειρεύεται εκτός έδρας νίκη και δεύτερον, δεν είναι Ολυμπιακός.

Με τον Γουίλιαμς-Γκος εξουθενωμένο από την υπερπροσπάθεια του πρώτου μέρους, τον Γουόκαπ άδειο από μπαταρίες και τον Βιλντόσα σταθερά αρνητικό, η Ρεάλ χτύπησε στο ψαχνό και δικαιώθηκε απόλυτα για την τακτική της. Η βαριά πεντάδα που έριξε στο παρκέ ο Γιώργος Μπαρτζώκας στην απέλπιδα προσπάθεια να βρει σκορ, με τον Άλεκ Πίτερς στο «3» δίπλα σε Βεζένκοβ και Μιλουτίνοφ, έκανε τον Ολυμπιακό ακόμα πιο δυσκίνητο και ξύλινο.

Το 54-52 έγινε 72-62 και η σκούπα κλειδώθηκε στα αποδυτήρια μέχρι νεωτέρας. Ο Σάσα Βεζένκοβ έδωσε μια τελευταία ευκαιρία στους «ερυθρολεύκους» με το προσωπικό του πείσμα, αλλά η τεχνητή αναπνοή δεν δίνει ζωή. Ο εξοντωμένος Γουόκαπ σούταρε δύο βολές στο μπροστινό μέρος της στεφάνης, ο Μόουζες Ράιτ πήγε και τράκαρε στον Ταβάρες σε αναζήτηση ενός φάουλ που δεν θα σφυριχτεί ποτέ και η Ρεάλ απομακρύνθηκε με τα λάφυρα παραμάσχαλα.

Η στατιστική του δευτέρου ημιχρόνου δίνει στον Ολυμπιακό 11/27 σουτ, 3/5 βολές και, μη τα ξαναλέμε, 10 λάθη: 28 πόντους από 37 κατοχές: το μεγάλο μπλακ-άουτ της Μαδρίτης. Το λες και στατιστική ήττας, όπως και τους 28 πόντους της Ρεάλ στην νερόβραστη πρώτη περίοδο.

Ο Σέιμπεν Λι ανέλαβε γνώριμο ρόλο και πρόσφερε κάποιες εκλάμψεις, αλλά ο Ολυμπιακός ήθελε περισσότερα από περισσότερους. Εάν θέλει να περάσει την Πρωτομαγιά ξαπλωμένος σε μαργαρίτες, θα χρειαστεί τους πόντους του ΜακΚίσικ (0), τους πόντους του Πίτερς (3), τους πόντους του Παπανικολάου (2), τους πόντους του Μιλουτίνοφ (4), αλλά και μία τίμια ισοπαλία στη μονομαχία Ταβάρες-Φαλ.

Ο δεινόσαυρος της Ρεάλ έβαλε 15 και κράτησε το σεντόνι του καθαρό, αφού ο άσφαιρος Φαλ δεν επιχείρησε ούτε σουτ. Τη μία και μοναδική φορά που χρειάστηκε ο Ολυμπιακός να αγωνιστεί χωρίς τον Φουρνιέ στην κανονική περίοδο πέτυχε 112 πόντους, με αντίπαλο ωστόσο τη Μπάγερν και στη θαλπωρή του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας. Χωρίς τον αναντικατάστατο Γάλλο, ο Ολυμπιακός κινδυνεύει να αφήσει στη Μαδρίτη τα κεκτημένα του Φαλήρου και να παίξει τη χρονιά του σε μία ζαριά την ερχόμενη εβδομάδα.

Η δεύτερη περίοδος του αποψινού αγώνα είναι μία χρήσιμη πυξίδα για να μετατραπεί το ταξίδι της Πέμπτης σε κρουαζιέρα, αλλά ο ορίζοντας προς το Άμπου Ντάμπι γέμισε απόψε με σύννεφα. Η Ρεάλ μπορεί να είναι φάντασμα του παλιού, καλού καιρού, αλλά και τα φαντάσματα προκαλούν φόβο σε όποιον μπει στο σπίτι τους ξένοιαστος και απροετοίμαστος.