Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός: Και τώρα τι γίνεται, θα πάνε οι ελληνικές ομάδες στο Άμπου Ντάμπι;

• Ολυμπιακός: Έφτασε η ώρα για να δείξει ο Μπαρτζώκας τι σχεδίασε!
• Παναθηναϊκός: Έχει δύσκολη αποστολή, αλλά δεν έχει πλησιάσει τις δυνατότητές του!

Με την πρώτη εβδομάδα της post season να ανήκει ήδη στο παρελθόν και τα τρεις από τις τέσσερις προημιτελικές σειρές να βρίσκονται στο 2-0, για την ώρα τουλάχιστον, οι πρωταθλητές Ευρώπης φαντάζουν ως το μόνο εκ των αρχικών φαβορί, που χάνοντας το πλεονέκτημα της έδρας, «βλέπει» τις πιθανότητες πρόκρισης να έχουν «ψαλιδιστεί».

Το παρήγορο, βέβαια, είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν πλησίασε σε κανένα από τα δύο παιχνίδια του ΟΑΚΑ στον γνωστό καλό του εαυτό και παρ’ αυτά, είχε τον πρώτο σκόρερ και MVP της κανονικής περιόδου πολύ κάτω από τα standards του (ο Ναν είχε 10/32 σουτ και παρ’ αυτά, έχασε το πλεονέκτημα έδρας στο σουτ και με φάουλ που δεν καταλογίστηκε.

Ο πλήρης – για πρώτη φορά φέτος – Ολυμπιακός διέψευσε όλους όσοι πίστευαν ότι η Ρεάλ θα αποδειχθεί ο δυσκολότερος αντίπαλος που θα μπορούσε να τύχει στην ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ της regular season και θα κλέψει ένα ματς στο Φάληρο και με άμυνα απο... γρανίτη, βρίσκεται ήδη ένα βήμα μακριά από το 4ο διαδοχικό του Final 4! Με 4/4 φέτος επί της «βασίλισσας», ακόμη και η πιθανότητα επιστροφής στο ΣΕΦ για πέμπτο παιχνίδι, για την ώρα, μοιάζει με μακρινό σενάριο.

Η σοβαρή και «διαβασμένη» Φενέρμπαχτσέ κατάφερε μέσα σε 48 ώρες να «μικρύνει» κατά πολύ στα μάτια όλων μας, την προοπτική της Παρί (μπήκε με φόρα στα φετινα playoffs κερδίζοντας στο πρώτο play in παιχνίδι την Ρεάλ, μέσα στην Μαδρίτη) και με 4-0 σε λιγότερο από δύο μήνες απέναντι στους Παριζιάνους, μοιάζει μη ρεαλιστικό να χάσει την πρόκριση.

Αν τα καταφέρει θα προκριθεί για 2η διαδοχική χρονιά στο Final 4, το οποίο θα είναι το έκτο της καριέρας του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στους πάγκους (με τρεις διαφορετικές ομάδες) και το πέμπτο διαδοχικό! Άντε να διαφωνήσει κάποιος πλέον με την ανάδειξή του σε προπονητή της εφετινής χρονιάς!

Λίγο ή πολύ, όμως, στο ίδιο έργο θεατές γίναμε και στην σειρά που άρχισε στο Μοντεκάρλο, όπου με πλήρες ρόστερ (με τους Καλάθη και Παπαγιάννη εκτός 12άδας), η Μονακό έδειξε ότι διαθέτει όλα τα συστατικά για να φτάσει μέχρι τέλους.

Στα δύο πρώτα παιχνίδια της καριέρας του στα playoffs της Euroleague, o Βασίλης Σπανούλης είχε ηρεμία και καθαρό μυαλό και καθοδήγησε την ομάδα του σε δύο πεντακάθαρες νίκες με πειστικές εμφανίσεις, οι οποίες έκαναν την Μπαρτσελόνα (είχε νικήσει δύο φορές τους Μονεγάσκους στην κανονική περίοδο) να μοιάζει ανήμπορη για να αντιδράσει.

Σε αυτό το επίπεδο και με τόσο μεγάλη πίεση, ειδικά για τις ομάδες με πλεονέκτημα έδρας, δεν βλέπει κανείς συχνά μία ομάδα να ολοκληρώνει τα δύο πρώτα ματς της σειράς με μέση παραγωγικότητα 94,5 πόντων, αναλογία 24,5 ασίστ έναντι 8 λαθών ανά παιχνίδι και με 53,4% εντός πεδιάς.

Ας δούμε, όμως, λίγο πιο αναλυτικά, τι έγινε στις δύο σειρές με το ελληνικό ενδιαφέρον για να προσεγγίσουμε τις πιθανότητες που έχουν οι «οι αιώνιοι αντίπαλοι» να μοιραστούν το ίδιο ξενοδοχείο στο Άμπου Ντάμπι και γιατί όχι να μας χαρίσει κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην ιστορία της διοργάνωσης: τον εμφύλιο ελληνικό τελικό!

Ολυμπιακός: Έφτασε η ώρα για να δείξει ο Μπαρτζώκας τι σχεδίασε!

Τα δύο σημαντικότερα “takeaways” από την «προίκα» του 2-0, με την οποία θα ταξιδέψει την Δευτέρα (28/04) στην Μαδρίτη ο Ολυμπιακός, είναι πρώτον η τεράστια ισχύς που του δίνει ο συνδυασμός ποιότητας και βάθους (τώρα που είναι πλήρης) και δεύτερον η απουσία του «πρέπει» κατ’ αρχάς στο Game 3 (και αν χρειαστεί στο Game 4), που είναι πιθανό να συνδεθεί με καλύτερα ποσοστά ευστοχίας.

Το ότι οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν την «δουλειά» στο Game 1 & 2 σουτάροντας με 68,5% στις βολές (33/48) και με 27,1% στα τρίποντα (16/59), δείχνει το πόσο πολύ στηρίχθηκαν στην άμυνά τους (έχουν 11/11 όταν ο αντίπαλός τους δεν ξεπερνάει τους 75 πόντους), την ποιότητα και την ποσότητα των λύσεων που έχουν, όταν είναι πλήρεις και το πόσο ανθεκτικοί είναι στο physicality που χαρακτηρίζει τα playoffs και στο σκληρό παιχνίδι των Μαδριλένων.

Μεγάλο κέρδος των Πειραιωτών ενόψει της προσπάθειας να επιστρέψουν στο Final 4, το δυναμικό «παρών» που «φώναξε» ο Μιλουτίνοφ (μ.ο. 10,5 πόντους, 7,5 ριμπάουντ & 2,0 κλεψίματα με 71,4% στα δίποντα) απέναντι στην πανίσχυρη frontline της Ρεάλ και φυσικά η πολυτέλεια των 4,5 ασίστ (μαζί με την σεμιναριακού επιπέδου άμυνα) σε 15 λεπτά ανά παιχνίδι από τον Τόμας Γουόκαπ.

Είναι πολυτέλεια να «καθαρίζει» ο Ολυμπιακός το 2-0, με δύο «μεγάλα σουτ» από τον Πίτερς και τον Γουίλιαμς-Γκος, από την άποψη και ότι πρώτος έπαιξε μόλις 12 λεπτά και ήταν φρέσκος, ενώ ο δεύτερος – Γουόκαπ και Βιλντόζα παρόντων – δεν χρειάστηκε να μείνει στο παρκέ πάνω από 30 λεπτά, με αποτέλεσμα να μην είναι κουρασμένος στο crunch time.

Με τόσες πολλές λύσεις και με τους Βεζένκοβ και Φουρνιέ να παίρνουν τις περισσότερες ευθύνες (ο Γαλλος το παρακάνει αρκετές φορές, αλλά στο 2ο μέρος έβαλε την υπογραφή του σε κομβικά σημεία), μοιάζει πλέον ξεκάθαρο ότι οι Πειραιώτες δίνουν πλέον την ευκαιρία στον Γιώργο Μπαρτζώκα να δείξει στο παρκέ την ομάδα που οραματίστηκε και σχεδίασε για να επιστρέψει στο Final 4 και να διεκδικήσει το ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Πρόβλεψη: Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα δύο πρώτα ματς, το πιθανότερο σενάριο που βλέπω να συμβαίνει, είναι ότι ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει από την ισπανική πρωτεύουσα με το εισιτήριο για το Άμπου Ντάμπι στις αποσκευές του και δεν θα χρειαστεί 5ο ματς.

Παναθηναϊκός: Έχει δύσκολη αποστολή, αλλά δεν έχει πλησιάσει τις δυνατότητές του!

Βλέποντας την Εφές των δύο τελευταίων μηνών (9 νίκες σε 10 αγώνες με 5/5 εντός και 4/5 εκτός), με την καλύτερη άμυνα του 2ου γύρου και την σαφή υπεροχή στην ποσότητα, το μέγεθος και την κυριαρχία των ψηλών της (Πουαριέ, Οτούρου, Σμιτς, Οσμάνι και Γουίλις), πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται το ενδεχόμενο αποκλεισμού του Παναθηναϊκού από το Final 4.

Και όχι άδικα! Η ομάδα του Λούκα Μπάνκι διεκδικεί με αξιώσεις τον άτυπο τίτλο εκείνης που παίζει το καλύτερο και πιο αποτελεσματικό μπάσκετ από τη διακοπή του Φεβρουαρίου κι εντεύθεν.

Και πάλι, όμως, με τον «επτάστερο» να έχει δύο κομβικές απουσίες (Γκριγκόνις και Λεσόρ), με την απουσία του Γάλλου σέντερ να αφήνει μεγάλη τρύπα στην frontline, οι «πράσινοι» βρέθηκαν μία ανάσα από το 2-0, προηγούμενοι με +15 στο Game 2 και ουσιαστικά απώλεσαν το πλεονέκτημα έδρας από την επιθετική τους ολιγωρία.

Άστε που αν οι διαιτητές έδιναν το φάουλ του Πουαριέ στην τελευταία φάση πάνω στον Ναν για τις 3 βολές, το ματς ίσως να είχε πάει στην παράταση και τώρα να συζητούσαμε από άλλη βάση.

Όπως και να ‘χει, πάντως το πράγμα, ο Παναθηναϊκός έδωσε δικαίωμα στην Εφές να τον πληγώσει, είχε τον καλύτερό του παίκτη σε απόδοση που δε συνάδει με αγώνες στους οποίους κρίνεται η χρονιά και επίσης δεν είχε και το βάθος μέσα στην ρακέτα για να καλύψει την εξάντληση του Χουάντσο στο Game 2, μετά την συγκλονιστική του εμφάνιση στο Game 1.

Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, μόνο που παρήγορο – για τις πιθανότητες της ομάδας του Αταμάν να ανακτήσει το πλεονέκτημα της έδρας – μου μοιάζει το γεγονός ότι στα playoffs, ακόμη δεν έχουμε δει τον Παναθηναϊκό που συνηθίσαμε να βλέπουμε φέτος.

Αυτόν που κατέκτησε την 3η θέση στην κανονική περίοδο και παρ’ ότι έπαιξε για μεγάλο διάστημα με τρεις σημαντικές απουσίες, έπαιξε κυριαρχικό μπάσκετ και σκόρπισε τρόμο σε όλη την Ευρώπη.

Και επειδή ο Τούρκος τεχνικός είναι «αλεπού», νικητής και ξέρει την Εφές όσο την τσέπη του, αλλά και οι παίκτες της ομάδες έχουν μεγάλη προσωπικότητα, είμαι της άποψης ότι η ηχηρή αντίδραση του «τριφυλλιού» στην Πόλη, μόνο αναμενόμενη θα πρέπει να θεωρείται.

Πρόβλεψη: Περιμένω τουλάχιστον ένα break out παιχνίδι του Κέντρικ Ναν στο νέο γήπεδο που έφτιαξε η τουρκική ομοσπονδία στην θέση του πάλαι ποτέ “Αμπντί Ιπεκτσί” και επιστροφή στην Αθήνα για «αίμα κι άμμο» στο Game 5.