Final Four 2023: Από το Βερολίνο ως το Κάουνας, Ρεάλ όπως Ισπανία (vid)

Η ΡΕΆΛ
Η Ρεάλ είναι πρωταθλήτρια της EuroLeague και το Gazzetta κάνει τη σύνδεση των Μαδριλένων με την Εθνική Ισπανίας που έφτασε στην άκρη της πηγής κόντρα σε... προγνωστικά.

Αν αναζητήσει κανείς τη σημασία της λέξης "φιλοσοφία" θα καταλήξει στη διαδικασία της μελέτης που θέτει σε πρώτο πλάνο τα ερωτήματα και τις απορίες σε ζητήματα της ύπαρξης, της γνώσης, της αιτίας και του νου. Μία επιστήμη που ασχολείται με την ουσία των πραγμάτων μακριά από τα όρια της κριτικής σκέψης και των λογικών εξηγήσεων. Στην μπασκετική πραγματικότητα των Ισπανών, τα συστήματα συχνά απορρίπτονται και μέσα στο παρκέ, η πίστη και το αστείρευτο θράσος παίρνουν τη δική τους θέση στην εξίσωση.

Το βράδυ της Κυριακής η Ρεάλ έφτασε στην κορυφή της EuroLeague κόβοντας πρώτη το νήμα του τελικού. Ένα σουτ του Σέρχιο Γιουλ 3 δεύτερα πριν το φινάλε του αγώνα έδωσε προβάδισμα στους Μαδριλένους απέναντι σε μία (ομολογουμένως από πλευράς Τσους Ματέο) μπασκετική μηχανή. Ο Ολυμπιακός διατηρούσε τα χέρια του πάνω στο τρόπαιο για το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού, όμως μερικές βεβιασμένες αποφάσεις στο δίλεπτο πριν το τέλος και ο μαεστρικός χειρισμός της ισπανικής συμμορίας της Ρεάλ έφεραν στην πλευρά της τον 11ο τίτλο.

Με έναν παρόμοιο και αθόρυβο τρόπο, όπως η Ισπανία έφτασε στο τέταρτο κύπελλο στο θεσμό του Eurobasket το καλοκαίρι του 2022. Όταν λίγοι πίστεψαν στο σύνολο που παρουσίαζε σε Τιφλίδα και Βερολίνο μέχρι να ο Ρούντι Φερνάντεθ και υπόλοιποι ρόχα να ντύσουν το τρόπαιο στα χρώματά τους.

Η φόρα των ρόχα

Όχι πολύ καιρό νωρίτερα αλλά με μερικούς μήνες διαφοράς, η Ισπανία κατέκτησε άλλη μία κορυφή, ενός βουνού που κάλυπτε το περασμένο καλοκαίρι το Eurobasket. Λίγο η ηρεμία από τα φώτα που είχαν απομακρυνθεί από πάνω της, λίγο το μυστικό της επιτυχίας με το τείχος του Βερολίνου που κρατά από το 2006, η ομάδα του Σέρτζιο Σκαριόλο θριάμβευσε για ακόμη ένα καλοκαίρι για τον τέταρτο ευρωπαϊκό της τίτλο.
Ο τραυματισμός του Σέρχιο Γιουλ που δεν του επέτρεψε να συμβάλλει στην προσπάθεια ήταν η μεγάλη πληγή που δεν αποδείχθηκε μοιραία για την Εθνική. Στις λίστες με τα φαβορί λίγο πριν την έναρξη της διοργάνωσης, λίγοι θα μπορούσαν να οραματιστούν στην κορυφή του βάθρου την Ισπανία.

Παρόλα αυτά ο Βίλι Ερνανγκόμεθ έδειξε τον καλύτερο μπασκετικό του εαυτό και αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης, με τον αδερφό του, Χουάντσο, να είναι ο ήρωας του τελικού. Ο Αλμπέρτο Ντίαθ που επιστρατεύθηκε ως ο τελευταίος τροχός της αμάξης μετατράπηκε στον απόλυτο X-Factor, ο γερόλυκος με τα αδύναμα γόνατα και τους πόντους στη μέση, Ρούντι Φερνάντεθ μπήκε στην πρώτη θέση του τρένου και ο Λορέντζο Μπράουν ήταν ο νατουραλιζέ που όλοι "ζήλεψαν".

Οι Ισπανοί που τρέμει κανείς στην ιδέα πως θα τους υποτιμήσει πέρασαν το εμπόδιο της Λιθουανίας, άφησαν πίσω τους το φαινόμενο της Φινλανδίας και απέναντι στους Γερμανούς είχαν τις τελικές απαντήσεις. Ο τελικός ήταν ακόμη μία πρόκληση που ξεπέρασαν κόντρα στους Γάλλους για να συνεχίσουν την Δυναστεία τους μέσα από την φιλοσοφία της ανατροπής.

Η Ρεάλ του 5-0

Η ισπανική «κραυγή» βγήκε και μέσα από την EuroLeague και την πρωταθλήτρια του Μάη! Στη σειρά των play-offs κλήθηκε να αντιμετωπίσει τη μαχητικότητα της Παρτίζαν που έπειτα από τους δύο πρώτους αγώνες με την ομάδα του Τσους Ματέο έμοιαζε για φαβορί. Ο πρώτος αγώνας πήγε σε σέρβικα χέρια από το buzzer beater του Κέβιν Πάντερ, ενώ από τον ίδιο και την έντασή του μετά από φάουλ του Σέρχιο Γιουλ ξεκίνησε και η... κλωτσοπατινάδα που άλλαξε κάθε ισορροπία που είχε δημιουργηθεί. Η Ρεάλ απάντησε με δύο break και στη Μαδρίτη επέστρεψε από άλλη μία κόλαση με την παλιοσειρά της.

Η διαδρομή είχε φτάσει πλέον στο Κάουνας. Εκεί όπου ο τιμωρημένος Γκερσόν Γιαμπουσέλε ταξίδεψε δίχως δικαίωμα συμμετοχής, ο Γκάμπριελ Ντεκ έμενε καθηλωμένος εκτός παρκέ από τον τραυματισμό του Game 5 και ο Έντι Ταβάρες δεν θα έπαιρνε τις απαραίτητες ανάσες αφού ο Πουαριέ ανάρρωνε από χειρουργείο. Οι απουσίες της Ρεάλ και το υπό ερωτηματικό βάθος στο ρόστερ της μείωναν τις ελπίδες κόντρα στην Μπαρτσελόνα για τα ημιτελικά και τον Ολυμπιακό για το ματς τροπαίου. Σε αυτά τα δύο παιχνίδια μέχρι τη γραμμή τερματισμού, η ισπανική επιμονή έδωσε και πάλι το στίγμα της.

Ήταν ο ακούραστος και καθοδηγητής Σέρχιο Ροντρίγκεθ, ήταν οι «ενέσεις» ψυχολογίας από τον Ρούντι Φερνάντεθ και ήταν και το σουτ του Σέρχιο Γιουλ με τους «ερυθρολεύκους». Σε 23 ημέρες, η παρέα των Μαδριλένων διέψευσε κάθε λογική. Ξανά!

Και μπορεί όλη η σεζόν να εστιάσει στις λέξεις του Φαμπιάν Κοζέρ κρατώντας την κούπα στα χέρια του... «Είναι η νοοτροπία μας, είμαστε έτσι, πιστεύουμε στον εαυτό μας ανά πάσα στιγμή. Μερικές φορές λειτουργεί, μερικές φορές δεν λειτουργεί. Συχνά, το μπάσκετ είναι γενναιόδωρο όταν έχεις αυτή τη νοοτροπία».