Νικητές στην συνείδηση των πολλών, το τρόπαιο θα είναι απλά το επιστέγασμα
Δεν ξέρω αν σας πέρασε καθόλου από το μυαλό, αλλά μετά την 4η διαδοχική νίκη της Ρεάλ σε clasico στον ημιτελικό του Final 4, ο πρώτος που σκέφτηκα ήταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς!
Θα έχει ξεπεράσει άραγε ο φουκαράς την «κασκαρίσκα» που του έλαχε από τους υπερβολικούς σφυγμούς του Πάντερ; Πως άραγε να βιώνει και την αδιάκοπη πορεία της αποδυναμωμένης «βασίλισσας» προς την κορυφή της Ευρώπης;
Εδώ που τα λέμε έτσι όπως παρουσιάστηκε η Μπαρτσελόνα στο Κάουνας (o δεύτερος συνεχόμενος αποκλεισμός από τον τελικό προκάλεσε «σεισμικές δονήσεις»), πως να μην ξαναγυρνάει στο μυαλό του “Ζοτς” η χαμένη ευκαιρία στην σειρά με τους Μαδριλένους;
Με τον εκπληκτικό ρυθμό και το εντυπωσιακό momentum που είχε βρει η ομάδα του και με το εκπληκτικό μπάσκετ που έπαιζε τους δύο τελευταίους μήνες, αν η Παρτίζαν βρισκόταν στο Κάουνας, τότε το πιο πιθανό θα ήταν να βρίσκεται εκείνη στην θέση της Ρεάλ κι εμείς τώρα να συζητούσαμε για έναν τελικό με διπλό ελληνικό ενδιαφέρον.
Πολύ απλά γιατί σε αυτό το σενάριο η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων του Παναθηναϊκού θα υποστήριζε τους Σέρβους και τον επί 13 χρόνια (1999-2012) πολυνίκη προπονητή του «τριφυλλιού».
Σπεύδω να κλείσω την υποθετική αυτή παρένθεση και να επιστρέψω στην πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία ο Ολυμπιακός θα τεθεί αντιμέτωπος, για 4η φορά στην ιστορία των τελικών (οι Ισπανοί προηγούνται 2-1 στις νίκες), αντιμέτωπος με την 10 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης!
Αν η συγκλονιστική ολική επαναφορά των «ερυθρολεύκων» στην 3η περίοδο του ημιτελικού με την Μονακό (σερί 27-2), όμως, απέδωσε μπασκετική δικαιοσύνη και κατέστησε ήδη επιτυχημένη την εφετινή ευρωπαϊκή τους πορεία, δεν ισχύει το ίδιο για την ομάδα του Τσους Ματέο.
Όπως ο ίδιος ο 54χρονος τεχνικός μας εξήγησε στην χθεσινή επίσημη συνέντευξη Τύπου του τελικού, η διαφορετική πνευματική προετοιμασία της ομάδας του άρχισε μετά το χαμένο Game 2 της σειράς με την Παρτίζαν, που στιγματίστηκε από την πρωτόγνωρη κλωτσοπατινάδα στο παρκέ του “Wizink Center”.
«Ταξιδεύοντας στην Μαδρίτη δεν συζητήσαμε ποτέ το σενάριο αποκλεισμού. Αντιθέτως συμφωνήσαμε ότι απείχαμε πέντε παιχνίδια από το τρόπαιο. Με αυτό το σκεπτικό διαχειριστήκαμε την πίεση και όπως αντιλαμβάνεστε, τώρα που φτάσαμε στο ένα ματς πριν τον στόχο, δεν υπάρχει ούτε βάρος. ούτε άγχος. Παρά μόνο επιθυμία και ενθουσιασμός για την τεράστια πρόκληση!», ήταν τα λόγια του Μαδριλένου πρωτάρη προπονητή σε Final 4, μετά από σχετική ερώτηση του Gazzetta.
Αυτά είναι λίγο-πολύ τα δεδομένα για την Ρεάλ, που ετοιμάζεται για τον 7ο τελικό της ιστορίας της (έχει ρεκόρ 3-3 έως τώρα) στο συγκεκριμένο format που ισχύει από το 1988 και μετά.
Για να πάμε σιγά-σιγά και στον Ολυμπιακό, η αλήθεια είναι ότι η ολοκληρωτική του απόδοση στην 3η περίοδο του ημιτελικού, η ολική επαναφορά από το -12 και το επιμέρους 27-2 σκορ που «έτρεξε» στο πρώτο μισό του 2ου μέρους, αποτέλεσε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα των ικανοτήτων του. Εκείνων που τον οδήγησαν στην πρωτιά της κανονικής περιόδου και σε όλη την διαδρομή της post season μέχρι τον τελικό, αποδίδοντας μπασκετική «δικαιοσύνη».
Μπορεί η πρόκριση στον 9ο τελικό της ιστορίας (ρεκόρ 3-5) να έφερε την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ένα βήμα πιο μακριά από πέρυσι και να την κατέστησε ήδη την ευρωπαϊκή σεζόν επιτυχημένη, οι πάντες στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο νιώθουν ότι ο εφετινός τίτλος (αν έρθει, θα είναι ο 4ος στην ιστορία) τους αξίζει και είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Ειδικότερα μετά από τέτοια «ερυθρόλευκη» απόβαση που ετοιμάζεται για τον τελικό, με τους φίλους των Πειραιωτών, που θα βρεθούν στην "Zalgirio Arena", να υπολογίζονται κοντά στις 8.000.
Μπορεί τακτικά, η αντιμετώπιση της Μονακό να είχε περισσότερες «σπαζοκεφαλιές» και η απουσία «τεσσαριού» (τραυματίας ο Ντεκ και τιμωρημένος ο Γιαμπουσέλε) να δυσκολεύει ακόμη περισσότερο το έργο του Τσους Ματέο (δεν υπάρχει παίκτης για να βάλει δύσκολα στον Βεζένκοβ), οι Πειραιώτες όμως, δεν πετάνε στα σύννεφα, σέβονται και με το παραπάνω την «φανέλα» της αντιπάλου τους και αναμένονται προσηλωμένοι στο πλάνο τους.
Άλλωστε, το σημαντικό τους πλεονέκτημα στα τέσσερα παιχνίδια που έδωσαν πέρυσι και φέτος με την Ρεάλ, ήταν η παρουσία του Μουστάφα Φαλ, ο οποίος διαθέτει το μέγεθος και το κορμί για να ματσάρει το «θωρηκτό» Ταβάρες και να μετριάσει την ισχύ που δίνει στους Μαδριλένους ο σέντερ από το Πράσινο Ακρωτήριο.
Η απουσία του τραυματία Πουαριέ, πάντως, υποχρεώνει τον Ισπανό προπονητή να τον χρησιμοποιεί περισσότερο χρόνο το τελευταίο διάστημα και το ερώτημα είναι κατά πόσο θα αντέξει στο «ξύλο» και τις επαφές για 2η φορά μέσα σε 48 ώρες, παίζοντας μίνιμουμ 30 λεπτά (στον ημιτελικό έπαιξε 33').
Η «σκληρή» κι επιθετική αντιμετώπηση του 31χρονου κορυφαίου αμυντικού της χρονιάς και το «σπρώξιμό» του έξω από την ρακέτα, πέραν του ότι θα μειώσει την επιθετική του επίδραση, αυτομάτως θα μετριάσει την συνήθη κυριαρχία της «βασίλισσας» στα ριμπάουντ (1η στην Euroleague στο σύνολο με μ.ο. 36,7 αλλά και στα αμυντικά).
Χαρακτηριστικό είναι ότι και στις δύο εφετινές νίκες επί της Ρεάλ, ο Ταβάρες περιορίστηκε (μ.ο. 13,0π., 3,0ρ. & 3,0ας.), ενώ ο Ολυμπιακός κέρδισε καθαρά την μάχη των ριμπάουντ.
Με αυτά και με εκείνα, λοιπόν, οι πρωταθλητές ετοιμάζονται για το ματς-ευκαιρία που θα τους επιτρέψει να βάλουν την τέλεια σφραγίδα στο κλείσιμο μία εξαιρετικής ευρωπαϊκής διετίας, σπάζοντας μία αρνητική παράδοση, η οποία κυνηγά εδώ και 6 συνεχόμενες σεζόν, την ομάδα που τερματίζει πρώτη στην regular season.
Νικητές στην συνείδηση των απανταχού μπασκετικών είναι ήδη και αυτό αποδεικνύεται από την εκτόξευση του brand της ομάδας σε πρωτόγνωρα και δυσθεώρητα ύψη. Απλά αυτό το τρόπαιο θα αποτελέσει το επιστέγασμα μίας προσπάθειας ετών και την δικαίωση ενός διοικητικού μοντέλου, που έχει βελτιώσει χαοτικά την κουλτούρα του συλλόγου και έχει πάει τον Ολυμπιακό σε άλλα επίπεδα.
Κάποια στιγμή, στην Ελλάδα, πρέπει να καταλάβουμε ότι όσο καλές και αν είναι ομάδες, πέραν του ότι παίζουν και οι άλλοι, η επιτυχία δεν έρχεται πατώντας κουμπιά, ούτε οι παίκτες και οι προπονητές είναι computer. Η χθεσινή αποκάλυψη του κορυφαίου προπονητή της σεζόν για την «παρότρυνση» ενός οπαδού στην ανάπυλα του ημιτελικού («ξύπνα Μπαρτζώκα»), δείχνει το πόσο μονόπλευρα βλέπει τα πράγματα η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων φιλάθλων-οπαδών ως προς την ομάδα τους...
Αλήθεια πως μπορεί να αισθάνθηκε ο συγκεκριμένος άνθρωπος μετά το τέλος της 3ης περιόδου αλλά και μετά το σχόλιο που έκανε ο προπονητής του Ολυμπιακού μετά το σχόλιο που έκανε στην χθεσινή συνέντευξη Τύπου;
