Παναθηναϊκός: Το μαρτύριο της σταγόνας

Παναθηναϊκός: Το μαρτύριο της σταγόνας

Γιώργος Κούβαρης Γιώργος Κούβαρης
Παναθηναϊκός: Το μαρτύριο της σταγόνας
Ο Γιώργος Κούβαρης έγινε στο ίδιο έργο... θεατής όσον αφορά τα παιχνίδια του Παναθηναϊκού και αφού εξηγεί ότι μοιάζουν με «βασανιστήρια» και σε καμία περίπτωση με έναν τρόπο διασκέδασης, υπογραμμίζει ότι όσο υπάρχει αυτή η κατάταση το μαρτύριο θα γίνεται και μεγαλύτερο.

Γνωρίζετε τι ήταν το «μαρτύριο της σταγόνας» τον 16ο αιώνα στην Ιταλία;

Εκείνη την εποχή οι βασανιστές ακινητοποιούσαν το θύμα τους, το οποίο μπορούσε να κοιτάξει μόνο μια κάνουλα με υγρό η οποία ήταν ακριβώς πάνω από το κούτελό του. Αν και σε πρώτη φάση το εν λόγω βασανιστήριο έμοιαζε... ανώδυνο, όσο περνούσε η ώρα και οι σταγόνες έπεφταν πάνω στο κούτελο, ο πονοκέφαλος μεγάλωνε και έφτανε στο σημείο να γίνεται αφόρητος! Ουσιαστικά τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου βασανιστηρίου ήταν ψυχολογικά και όχι σωματικά. Σε σημείο που το θύμα έφτανε στα όρια της τρέλας.

Ποιος μπορεί να μου πει εμένα ότι δεν περνάνε και οι φίλοι του μπασκετικού Παναθηναϊκού το ίδιο «μαρτύριο» τη φετινή σεζόν; Μόνο που οι σταγόνες είναι τα φετινά παιχνίδια της ομάδας στην Euroleague και τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ενώ το θύμα οι ίδιοι οι φίλαθλοι και όσοι παρακολουθούν συστηματικά το «τριφύλλι» στα παρκέ. Αν και στο ξεκίνημα της σεζόν ήταν ενοχλητικό μεν, αλλά και ανώδυνο δε, στη συνέχεια και βάσει της εικόνας της ομάδας, ο κόσμος έχει χάσει την ψυχική του ηρεμία και βρίσκεται στα όρια της... παραφροσύνης.

Σαν το... πρώτο φιλικό στο Κάλιαρι

«Μηδέν εις το πηλίκον» ο Παναθηναϊκός. Ακόμα και τώρα. Έχοντας περάσει έξι μήνες προπονήσεων και αγώνων. Βλέπετε καμία διαφορά με την ομάδα που έδωσε το πρώτο της (τηλεοπτικό) φιλικό στην Ιταλία απέναντι στη Σάσαρι στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου; Κι όμως. Τότε ίσως και να έπαιζε καλύτερα. Αδικαιολόγητη και απαράδεκτη η εικόνα του Παναθηναϊκού ύστερα από 23 ματς στην Euroleague, 13 στην Basket League και άλλα δύο στο Super Cup. Σε 39 συνολικά επίσημα παιχνίδια δεν έχει παρουσιάσει, σχεδόν, τίποτα απολύτως. Πραγματικά παρακολουθώ πολλά χρόνια τους «πράσινους» αλλά κάτι αντίστοιχο δεν το έχω δει ξανά.

Και αν στη Βιτόρια το πάλεψαν λίγο περισσότερο στην επίθεση σκοράροντας 90 πόντους και έχοντας βγάλει κάποιες καλές, αλλά ελάχιστες, φάσεις, στην άμυνα ήταν «μπάτε σκύλοι αλέστε». Υπήρχε περίπτωση να μην το εκμεταλλευτούν οι Βάσκοι, οι οποίοι αρέσκονται στο «run and gun» παιχνίδι με άμεσες «εκτελέσεις» (και) από την περιφέρεια; Επιμέρους σκορ 42-17 σε διάστημα 13 λεπτών (σ.σ. από το 7' έως και το ημίχρονο), 12/13 δίποντα η Μπασκόνια στο πρώτο ημίχρονο και... φιλάκια. Η καλή προσπάθεια της πρώτης περιόδου πήγε στράφι και ο Παναθηναϊκός παρουσιάσε το ίδιο πρόσωπο όπως και στα περισσότερα φετινά ματς. Και όσο τα παιχνίδια θα περνάνε και θα έχουν αυτήν την εικόνα, τόσο το «μαρτύριο» θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.

Όχι τίποτε άλλο δηλαδή αλλά εμειναν μόλις 12 ημέρες για τον (πρώτο) μεγάλο στόχο του Παναθηναϊκού, ο οποίος δεν είναι άλλος από το Κύπελλο Ελλάδας στην Κρήτη. Βλέποντας την εικόνα του «διαστημικού» Ολυμπιακού και την εικόνα ΑΥΤΟΥ του Παναθηναϊκού, υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι μπορεί το «τριφύλλι» να παρουσιαστεί ανταγωνιστικό; Ναι, σίγουρα αυτά τα ματς είναι διαφορετικά, σίγουρα μέσα σε δύο σχεδόν εβδομάδες τα πάντα μπορεί να συμβούν, σίγουρα είναι θέμα βραδιάς όπου η μία ομάδα μπορεί να βάζει τα πάντα και η άλλη τίποτα, σίγουρα πρόκειται για ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών αλλά βάσει λογικής και εικόνας των δύο ομάδων, ο Παναθηναϊκός πρέπει να «αγγίξει» το τέλειο παιχνίδι στον ημιτελικό (σ.σ. πάντα στην περίπτωση που προσπεράσει το εμπόδιο του Κολοσσού και ο Ολυμπιακός το αντίστοιχο του Άρη) για να πάρει προβάδισμα... τίτλου.

Ο Ράντονιτς δεν πείθει και ο πρώτος στόχος... κινδυνεύει

Πολύ φοβάμαι ότι με την υπάρχουσα κατάσταση, είναι δύσκολο να συμβεί. Απλούστατα ο Παναθηναϊκός του Ντέγιαν Ράντονιτς δεν έχει πείσει κανέναν. Και δεν στέκομαι σε 3-4 καλά ματς που έχει κάνει η ομάδα φέτος. Θα ήταν απίθανο να μην είχε κάνει. Στέκομαι στο γεγονός ότι παρουσιάζει σε όλα τα μεγάλα ματς τις ίδιες παθογένειες, κάνει τα ίδια λάθη, παίζει με την ψυχολογία στα τάρταρα, ενώ δεν παίρνει και πράγματα από παίκτες οι οποίοι έχουν πλούσιο ταλέντο το οποίο δεν μπορούν ή δεν έχουν βγάλει ακόμα στο παρκέ. Έχω γράψει πολλές φορές και θα το γράψω άλλη μία, ότι ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη να προχωρήσει σε αλλαγή τεχνικής ηγεσίας. Είναι επιβεβλημένο να συμβεί. Μόνο και μόνο για το γεγονός ότι μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ ΔΕΝ δείχνει τίποτα απολύτως.

Ας είναι καλά μερικές φορές η «εκτελεστική» δεινότητα του Μπέικον (ο οποίος ωστόσο απογοητεύεται εύκολα και παρασύρεται σε τραβηγμένες και κακές επιλογές), η οξυδέρκεια του Λι σε άμυνα και επίθεση, η (στη χάση και στη φέξη φέτος) μαχητικότητα του Παπαγιάννη και τα ξεσπάσματα του Γουίλιαμς. Και αυτές είναι οι εξαιρέσεις του φετινού Παναθηναϊκού και όχι ο κανόνας. Στη Βιτόρια μπορεί να ήταν πιο μαχητικός και να το πάλεψε λίγο παραπάνω το παιχνίδι, αλλά λίγο-πολύ, το ματς θύμιζε και εκείνο της Μαδρίτης. 20 μερόνυχτα και αν έπαιζαν, ο Παναθηναϊκός δεν θα το γύριζε το ματς.

Θα μου πει κάποιος για τα νέα αποκτήματα της ομάδας. Τον Ματ Τόμας και τον Δημήτρη Αγραβάνη. Επιμένω και λέω ότι θα προσφέρουν «βάθος» και ποιότητα στο ρόστερ, σίγουρα θα το κάνουν πιο λειτουργικό, αλλά δεν είναι στο χέρι τους να αλλάξουν εντελώς την κατάσταση. Και φυσικά είναι απαραίτητη προϋπόθεση να χρησιμοποιηθούν και σωστά. Ειδικά ο Τόμας για τον οποίο η ομάδα ΠΡΕΠΕΙ να παίζει (και) για εκείνον δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για να πάρει σουτ. Μακάρι να διαψευστώ, αλλά βάσει των όσων (δεν) βλέπουμε όσον αφορά την ομαδική λειτουργίας, δεν ξέρω πώς μπορεί να πάρει σάρκα και οστά. Μακάρι. Και είμαι ο πρώτος που θα το επικροτήσω (αν συμβεί).

Πλέον ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να σκέφτεται μόνο τους εγχώριους τίτλους. Η οκτάδα στην Euroleague δεν φαίνεται ούτε με κυάλια, οπότε θα πρέπει οι «πράσινοι» να ρίξουν ΟΛΟ το βάρος τους σε αυτές τις διοργανώσεις ξεκινώντας από το Final 8. Μάλιστα έχουν μπροστά ένα πακέτο τριών αγώνων (με Κολοσσό εκτός, Βαλένθια εντός και Προμηθέας Πάτρας εντός) όπου μπορούν να κάνουν το 3/3 και να πάρουν ψυχολογία ενόψει του ταξιδιού στην Κρήτη. Μάλιστα θα είναι και τρία ματς όπου θα μπορέσουν να μπουν και ενσωματωθούν και τα νέα αποκτήματα της ομάδας... Για να δούμε...

ΥΓ: Αυτό που έδωσαν οι διαιτητές στα 6:18 για το τέλος και ενώ είχε ευστοχήσει ο Μπέικον σε τρίποντο, δεν έχει προηγούμενο. Ο Αμερικανός είχε «γραψει» το 83-75 μειώνοντας στους 8 πόντους, αλλά οι διαιτητές «γύρισαν» τη φάση πίσω ακυρώνοντας το καλάθι χωρίς ωστόσο να σφυριχτεί κάτι. Σύμφωνα με τον κανονισμό, άρθρο 4 - παράγραφο 4.3, οι διαιτητές μπορούν να σταματήσουν το ματς για το Instant Replay μόνο σε περίπτωση βιοπραγίας των παικτών με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει η σωματική ακεραιότητα των παικτών. Κάτι τετοιο δεν είχε συμβεί ωστόσο το -8 έγινε -13 βγάζοντας νοκ άουτ τους «πράσινους».

ΥΓ2: Λανθασμένη η κίνηση του Μπέικον να κάνει χειρονομία στον κόσμο της Μπασκόνια με τους σφυγμούς στα... κόκκινα αλλά και μπράβο του που έσπευσε να ζητήσει άμεσα συγγνώμη.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Κούβαρης
Γιώργος Κούβαρης

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...