Γιοκουμπάιτις στο Gazzetta: «Ο Ολυμπιακός είναι πιο δύσκολος αντίπαλος χωρίς τον Σπανούλη!»

Γεννημένος σε μία βιομηχανική πόλη (Μαζεκιάϊ) στα σύνορα της χώρας του με την Λετονία, έκανε τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ σε ένα φημισμένο αθλητικό σχολείο της Κλαϊπέντα, πριν μετακομίσει στο Κάουνας και ενταχθεί στην ακαδημία της Ζάλγκιρις σε ηλικία 16 ετών.

Πριν κλείσει τα 18 του, ήταν ήδη ο πιο υποσχόμενος παίκτης της 2ης ομάδας της πρωταθλήτριας Λιθουανίας και στις 9 Γενάρη του 2018, σκόραρε 31 πόντους κόντρα στους αδελφούς Μπολ που τότε είχαν υπογράψει συμβόλαιο με την Πριενάι. Την ίδια σεζόν, έκανε το ντεμπούτο στην Euroleague, ενώ φέτος, χωρίς καν να έχει κλείσει τα 21 του, διανύει την 4η σεζόν του στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Ο νυν προπονητής του στην Μπαρτσελώνα και συμπατριώτης του, Σαρούνας Γιασικέβιτσιους, ήταν αυτός που τον είχε τραβήξει από την 2η ομάδα της Ζάλγκιρις στα 17 του και τον είχε ρίξει στην φωτιά σε πρωτάθλημα και Ευρώπη.

Η πρώτη αισθητή του παρουσία στα μεγάλα σαλόνια του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έγινε πέρυσι υπό τις οδηγίες του προσφάτως απολυμένου Μάρτιν Σίλερ (μ.ο. 6,8π. & 2,5ασ. με 38,8% τριπ. σε 31αγ.) και οι εμφανίσεις του, αποτέλεσαν το «διαβατήριο» για την επιλογή του στο draft από τους Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ (στην συνέχεια παραχώρησαν τα δικαιώματά του στους Νιου Γιορκ Νικς) και την μετακόμισή του στην Βαρκελώνη με 4ετές συμβόλαιο.

Φέτος, δε, ως μέλος των «μπλαουγκράνα» και με πολύ υψηλότερο βαθμό δυσκολίας, ο 20χρονος guard έχει ήδη εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του σε Ισπανία (μ.ο. 7,2π. & 1,5ασ. με 75% διπ. σε 13') και Ευρώπη (μ.ο. 10,5π. & 3,0ασ. με 100% βολ., 83,3% διπ. & 100% τριπ. σε 15').

Ο λόγος για το νέο “big thing”του λιθουανικού μπάσκετ, τον Ρόκας Γιοκουμπάϊτις για τον οποίο επικρατεί μεγάλη λατρεία στην πατρίδα του. Ο 20χρονος ξανθομάλλης guard είναι τόσο δημοφιλής, που τον περασμένο Δεκέμβριο η αστυνομία του Βίλνιους συνέλαβε ένα άνδρα, ο οποίος εξαπάτησε μία γυναίκα (της απέσπασε ποσό που άγγιξε τις 10.000 Ευρώ), με την οποία έβγαινε για δύο μήνες, υποδυόμενος τον διεθνή μπασκετμπολίστα.

Το Gazzetta συνομίλησε μαζί του μετά την χθεσινοβραδινή προπόνηση των Καταλανών και σας παρουσιάζει τις σκέψεις του, λίγες ώρες πριν την αποψινή (12/10, 22.00) αναμέτρηση του Ολυμπιακού με την Μπαρτσελόνα.

Πως ξεκίνησε η διαδρομή σου στο μπάσκετ. Απ' ότι διάβασα, πήγες σε αθλητικό σχολείο στην Κλαϊπέντα και σε νεαρή ηλικία μετακόμισες στο Κάουνας λόγω του μπάσκετ. Αυτό ήταν το όνειρό σου; Πάντα φανταζόσουν τον εαυτό σου ως μπασκετμπολίστα

«Άρχισα να παίζω πολύ μικρός, στα έξι μου χρόνια! Και οι δύο γονείς μου ήταν μέσα στο μπάσκετ, οπότε ο συγκεκριμένος προσανατολισμός ήρθε τελείως φυσιολογικά και ήταν η σωστή απόφαση. Πήγα σε αθλητικό σχολείο, έδειξα ότι είμαι καλός και κάπως έτσι ήρθε η πρόταση της Ζάλγκιρις και η ζωή μου πήρε την τροπή που ήθελα πάντα. Έγινα επαγγελματίας και πλέον είμαι στην Μπαρτσελόνα...

Τι ρόλο έπαιξε η Ζάλγκιρις και ειδικότερα ο Saras στην εξέλιξη της καριέρας σου στο top level. Μετά από έναν χρόνο στην Euroleague με την μεγαλύτερη ομάδα της χώρας σου, πλέον αγωνίζεσαι σε έναν από τους κορυφαίους συλλόγους του κόσμου και έχεις ήδη επιλεγεί στο draft του ΝΒΑ...

«Ο coach ήταν εδώ και πολλά χρόνια το πρότυπό μου. Είχα ακούσει πολλά γι' αυτόν σαν παίκτη από τους γονείς και από τότε που ανέλαβε την Ζάλγκιρις τον παρακολουθούσα στενά και τον θαύμαζα σαν προσωπικότητα του μπάσκετ. Ήταν ο άνθρωπος που μου άνοιξε την πόρτα για την πρώτη ομάδα και αποτελεί το πρότυπό μου. Έπαιζε στην ίδια θέση που παίζω κι εγώ και ήταν από τους κορυφαίους στην Ευρώπη. Είναι η 4η χρονιά που συνεργάζομαι μαζί του και ήδη έχω μάθει πάρα πολλά απ' αυτόν, καθώς μαζί του έκανα τα πρώτα μεγάλα μου βήματα. Χαίρομαι πολύ που παίζω γι' αυτόν, γιατί δίπλα του γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερος.»

Πόσο διαφορετικός είναι ο Γιασικεβίτσιους που έζησες στην Ζάλγκιρις μ' αυτόν που ζεις στην Βαρκελώνη. Πόσο πιο αυστηρός είναι μαζι σου και πως διαχειρίζεται μία ομάδα με τόσες μεγάλες προσωπικότητες;

«Δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο αυστηρός και σκληρός όσο ήταν στο Κάουνας. Δεν ξέρω, ίσως κι εγώ πλέον να τον βλέπω διαφορετικά απ' ότι όταν τον πρωτογνώρισα που ήμουν 16 ετών. Πλέον είμαι 20 και έχω βιώσει αρκετές εμπειρίες διπλά του αλλά και χωρίς αυτόν και μάλλον είμαι λιγότερο ευαίσθητος. Σίγουρα δεν μου φαίνεται πλέον τόσο δύσκολος σαν προσωπικότητα και γιατί τον έχω μάθει, αλλά και γιατί βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον με σπουδαίους και πολύ έμπειρους παίκτες που ξέρουν τι να κάνουν και σπάνια δίνουν δικαιώματα. Ίσως γι' αυτό δεν είναι τόσο ευέξαπτος.»

Μεγάλωσες στην Ζάλγκιρις. Παρακολουθείς την πορεία της φέτος έστω και από μακριά. Εξεπλάγης από το άσχημο ξεκίνημα και την αλλαγή προπονητή; Δεν ήταν λίγο πολύ φυσιολογικό από την στιγμή που έχασε τους τρεις βασικούς guards που είχε στην περυσινή σεζόν;

«Δεν θα διαφωνήσω με το τελευταίο σκέλος. Το λιγότερο που μπορώ να πω είναι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν πίστευε σε μία καλή σεζόν για τον σύλλογο στην Euroleague. Όπως είπατε, άλλαξε όλη σχεδόν η περιφέρεια, ήρθαν πολλοί νέοι παίκτες και έγιναν πολλές αλλαγές στο ρόστερ, οπότε δεν ήταν παράλογη η άποψη που επικρατούσε. Όλος σχεδόν ο κορμός της ομάδας που έφτασε πρόπερσι στα playoffs και πήγε στο Final 4 του 2018, δεν υπάρχει πια με ελάχιστες εξαιρέσεις. Δεν σας κρύβω, όμως, ότι όταν έμαθα ότι ο coach Σίλερ απολύθηκε μόλις μετά από δύο ευρωπαϊκά παιχνίδια, εξεπλάγην! Δεν ξέρω τι να πω... Μακάρι ο νέος προπονητής που ανέλαβε να φέρει καλύτερα αποτελέσματα και να βοηθήσει τον σύλλογο να τα πάει καλύτερα. Η Ζάλγκιρις έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου και θέλω πάντα να πηγαίνει καλά.»

Το καλοκαίρι έγινες draft από την Οκλαχόμα και τα δικαιώματά σου κατέληξαν στην Νέα Υόρκη. Έπαιξες με τους Νικς στο summer league του Βέγκας και πήρες μία πρώτη γεύση. Είναι ένας στόχος, ένα όνειρο ή κάτι που το οποίο θα κυνηγήσεις όταν κρίνεις ότι θα έρθει η ώρα;

«Δεν ήταν ποτέ η πρώτη μου επιλογή, ούτε ο απώτερος στόχος μου. Σε κανένα σημείο της καριέρας μου. Πάντα είχα στο μυαλό μου να καθιερωθώ στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης και να πάρω μία μετεγγραφή σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα και σε ένα μεγάλο club, κάτι που συνέβη πολύ νωρίς στην καριέρα μου. Απλά το draft εξελίχθηκε πολύ ευνοϊκά για μένα. επελέγην σε μία καλή θέση και το περασμένο καλοκαίρι μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω στο summer league του Βέγκας. Πήρα μία γεύση από την ατμόσφαιρα στο γήπεδο, από το στυλ παιχνιδιού και την αμερικανική κουλτούρα και ο χρόνος θα δείξει. Προς το παρόν, απολαμβάνω την εμπειρία της Μπαρτσελόνα και όλη μου η συγκέντρωση είναι στο πως θα βελτιώνομαι ολοένα και περισσότερο.»

Πάμε και στο αυριανό (σ.σ.: αποψινό) ματς με τον Ολυμπιακό. Στα δύο ματς με την Μπασκόνια και την Ρεάλ έδειξε ότι είναι σε εξαιρετική κατάσταση, δείχνει πολύ καλύτερος από πέρυσι και έχει και καλή παράδοση στην Βαρκελώνη. Πως αντιμετωπίζετε το παιχνίδι;

«Είναι αλήθεια ότι την δεδομένη στιγμή παίζουν εξαιρετικό μπάσκετ και ακόμη δεν έχουν χάσει κάποιο παιχνίδι, είτε στην Ελλάδα, είτε στην Euroleague. Ξέρουμε ότι θα είναι δύσκολο παιχνίδι γιατί πρωτίστως οι αντίπαλοί είναι πολύ καλοί στην άμυνα και δείχνουν να έχουν αφομοιώσει πλήρως τους ρόλους τους. Στο επίπεδο που βρισκόμαστε δεν υπάρχουν εύκολα παιχνίδια, αλλά η αίσθησή μου είναι ότι το αυριανό ματς θα είναι το πιο δύσκολο απ' αυτά που έχουμε δώσει έως τώρα. Γι' αυτό και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για μία πολύ σκληρή μάχη, με μεγάλη ένταση και πολλές επαφές, επομένως, απ' αυτή την άποψη χαίρομαι πολύ που θα παίξουμε στο γήπεδό μας και θα έχουμε τους φιλάθλους στο πλευρό μας.»

Θα δεις και τον πρώην συμπαίκτη σου, Τόμας Ουόκαπ. Δεν ξέρω αν έχεις δεις τον εφετινό Ολυμπιακό, αλλά η προσθήκη του δείχνει πολύ κομβική για τον αυριανό σας αντίπαλο...

«Χαίρομαι πολύ για τον Τόμας και τις εμφανίσεις του. Είναι ένας πολύ πληθωρικός point-guard που μπορεί να κάνει πολλές δουλειές και ήδη έχει κάνει αισθητή την παρουσία του στον Ολυμπιακό, όπως άλλωστε και όλοι οι guards των αντιπάλων μας. Ανυπομονώ να τον δω από κοντά και να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας μέχρι να γίνει το τζάμπολ. Για τα επόμενα 40 λεπτά και οι δύο θα προσπαθήσουμε να στενοχωρήσουμε ο ένας τον άλλον, χωρίς να υπολογίζουμε την φιλία μας. »

Για περισσότερο από μία δεκαετία, ο Ολυμπιακός ήταν απόλυτα συνυφασμένος με τον Βασίλη Σπανούλη. Ο "Kill Bill", όμως, δεν είναι πλέον ενεργός. Αυτό αλλάζει σε κάτι την προσέγγισή σας;

«Το τέλος της καριέρας του ήταν ένα πλήγμα για το μπάσκετ γενικότερα, πολλώ δε μάλλον για τον οργανισμό της ελληνικής ομάδας, που έχασε τον φυσικό της ηγέτη. Θυμάμαι καλά την περίοδο που πήγε στον Ολυμπιακό και τα άλλαξε όλα, γιατί τότε ήμουν 11-12 χρονών και είχα αρχίσει να βλέπω τον εαυτό μου σαν μελλοντικό μπασκετμπολίστα. Νομίζω, όμως, ότι ο Ολυμπιακός δείχνει καλύτερος χωρίς αυτόν, χωρίς αυτό να αποτελεί έλλειψη σεβασμού προς έναν τόσο μεγάλο "θρύλο". Απλά, η αποχώρησή του, επέτρεψε στον προπονητή να αλλάξει το στυλ της ομάδας και να βελτιώσει την ταχύτητα σε άμυνα κι επίθεση. Είναι λίγο περίεργο που το λέω αυτό, αλλά χωρίς τον Σπανούλη ο Ολυμπιακός θα είναι πιο δύσκολος αντίπαλος.»