Το μαρτύριο της σταγόνας…

Ο Άρης έχει συνηθίσει να λειτουργεί υπό το καθεστώς αμφιβολίας καθώς και πέρυσι, χρειάστηκε να ξημερώσει η 30η του Ιούλη για να νιώσει ασφάλεια μέσα από την απόφαση αναστολής εκτέλεσης της ποινής απαγόρευσης μεταγραφών. Συνέπεια εκείνης της καθυστέρησης ήταν η (δις) αλλαγή του μεταγραφικού πλάνου και η απώλεια των βασικών στόχων καθώς οι παίκτες δεν θα μπορούσαν να περιμένουν εσαεί. Επέλεξαν ομάδες οι οποίες τους παρείχαν ασφάλεια και ο δε Άρης υποχρεώθηκε να διαλέξει από τη δεξαμενή των εναλλακτικών επιλογών.
Φέτος ζει το δικό του déjà vu καθώς η τωρινή κατάσταση δε διαφέρει σημαντικά από την αντίστοιχη περσινή. Βάζοντας δηλαδή στην ίδια ζυγαριά τα δεδομένα που προκάλεσε η νέα παράταση (της έκδοσης απόφασης επί της προσφυγής που κατέθεσε η ΠΑΕ Άρης στην υπόθεση Ντουρμισάι) που δόθηκε από το CAS, διαπιστώνει κανείς μια ισορροπία.

Από τη μία πλευρά υπάρχει η ελπίδα καθώς το χρονικό περιθώριο που έδωσε το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο φτάνει μέχρι και τις 16 Ιουλίου, από την άλλη όμως υπάρχει και αμφιβολία καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο του… sudden death (που ίσχυε και στο Euro 2000), δηλαδή να κοινοποιηθεί η απόφαση στις 30 Ιουνίου και να είναι αρνητική. Το τελευταίο είναι το πλέον απευκταίο σενάριο διότι θα ακυρώσει όλη τη δουλειά που ήδη έχει γίνει από τους επιτελείς της ΠΑΕ και η οποία περιλαμβάνει «κλεισμένες» συμφωνίες με τουλάχιστον τέσσερις παίκτες. Συμφωνίες οι οποίες έχουν τον αστερίσκο του «εφόσον η ομάδα αποκτήσει το δικαίωμα πραγματοποίησης μεταγραφών».

Βέβαια, εδώ που φτάσαμε – στο ενδεχόμενο απόρριψης της προσφυγής της ΠΑΕ Άρης και κατ’ επέκταση αρνητικής απόφασης – το πιο τίμιο από την πλευρά του CAS είναι να κοινοποιήσει απόφαση εντός του Ιούλη ούτως ώστε να μεταφερθεί η τιμωρία για την επόμενη μεταγραφική περίοδο. Αν δηλαδή κοινοποιηθεί αρνητική απάντηση στις 3 Ιουλίου, οι Θεσσαλονικείς θα εκτίσουν την ποινή με αφετηρία τον Γενάρη του 2022. Το ακόμη πιο τίμιο είναι να κάνει δεκτή την προσφυγή της ΠΑΕ Άρης καθώς η τιμωρία που επέβαλε στην ΕΠΟ αποτελεί ξεκάθαρα μια μορφή αναγνώρισης του λάθους στο οποίο υπέπεσε η Ομοσπονδία παρασύροντας στο διάβα της και τους «κίτρινους». Ασχέτως της ευθύνης που έχει και η ίδια η ΠΑΕ Άρης η οποία άφησε την τύχη της στα χέρια άλλων και μάλιστα έχει σημασία το… «ποιων άλλων».

Η ουσία είναι ότι ένα ακόμη καλοκαίρι ο Άρης υποβάλλεται στο μαρτύριο της σταγόνας καθώς κάθε μέρα που περνά του αφήνει κι ένα σημάδι. Πλέον η κλεψύδρα γύρισε ανάποδα, σε σημείο να αναφέρεται ότι απέμεναν ακόμη 15 ημέρες. Το τελευταίο έχει τη σημασία του γιατί εδώ και μήνες – παρά την παραφιλολογία που αναπτύχθηκε και στη συγκεκριμένη στήλη (όχι μόνο) δεν υιοθετήσαμε (αλλά) τονίστηκε πολλάκις ότι καμία απόφαση δεν έχει ληφθεί – στην Αλκμήνης θεωρούν ότι το CAS θα τους δικαιώσει.

Γι’ αυτόν τον λόγο προχώρησαν στην πώληση του Τόνι Ντάτκοβιτς, στην αποδέσμευση των Έργκυς Κάτσε, Ζακαρί Μπουσέ αλλά και στα διαζύγια με Μπαγκαλιάνη, Μπακούτση, ασχέτως του ότι προσωπικά έχω αμφιβολίες για τη ορθότητα της απόφασης για τον Μπαγκαλιάνη. Με τις κινήσεις του, έδειξαν απόλυτα έτοιμοι για την υποδοχή της δικής τους «ανάστασης» η οποία θα συνοδευτεί με διαδοχικές ανακοινώσεις συμφωνιών με παίκτες. Το πλάνο περιλαμβάνει (τουλάχιστον) επτά μεταγραφές, αν και ο τελικές αριθμός θα διαμορφωθεί αναλόγως και των πωλήσεων καθώς αυτό το σενάριο δεν έχει απορριφθεί σε περίπτωση που φτάσει ικανοποιητική πρόταση.