Η «ιδανική ήττα» και ο «στρωμένος» δρόμος σε Αμερική και Σερβία!

Αντώνης Καλκαβούρας Αντώνης Καλκαβούρας
Η «ιδανική ήττα» και ο «στρωμένος» δρόμος σε Αμερική και Σερβία!
Ο Αντώνης Καλκαβούρας περίμενε τουλάχιστον ένα «κλειστό» παιχνίδι στην πρώτη πράξη των προημιτελικών και αφομοίωσε για τα καλά το μήνυμα που έστειλαν Αμερικανοί και Σέρβοι, ενόψει της μάχης του βάθρου! Τα mind games του Πέσιτς, η γραπτή ανταπόκριση του Σίμανιτς, οι μ@λ@κες Έλληνες και το πουλί που δεν μπορούσε να πετάξει…

Οι περισσότεροι είχαν τελειώσει το πρωινό και βρίσκονταν στα δωμάτιά τους, ενώ κάποιοι είχαν επιλέξει να καθίσουν στο lobby για χαλαρή κουβεντούλα. Όταν ξαφνικά ο Μπορίσα Σίμανιτς αποφάσισε να γράψει στο ομαδικό group των παικτών της Σερβίας, για πρώτη φορά μετά την αγκωνιά που τον έστειλε στο χειρουργείο και του στοίχισε την απώλεια του ενός νεφρού του.

«Γεια σας παιδιά, θέλω να σας ευχαριστήσω για την συμπαράστασή σας, να σας πω ότι αισθάνομαι ήδη καλύτερα και να σας ευχηθώ τα καλύτερα για το σημερινό. Άιντε, πάμε να κερδίσουμε Σερβία, σας αγαπώ όλους!», ήταν μέσες άκρες οι λέξεις που έγραψε ο 25χρονος άτυχος «αδελφός τους» κι έστειλε μέσω της εφαρμογής whatsApp στους συμπαίκτες του.

Αυτό ήταν! Όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρξε μέλος της σερβικής ομάδες που να μην λύγισε από την συγκίνηση, να μην κυριεύτηκε από έντονη συναισθηματική φόρτιση, με την συνέχεια να διαδραματίζεται στο μεσημεριανό γεύμα.

Ο αρχηγός και ηγέτης των «ορλόβι», Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς ζήτησε από τα υπόλοιπα παιδιά να αφιερώσουν τους υπόλοιπους αγώνες τους στις Φιλιππίνες, στην μάχη που δίνει πλέον για να ξαναπαίξει μπάσκετ, ο Σέρβος παίκτης της Σαραγόσα: «Από ‘δω και στο εξής θα παίξουμε για τον Μπόρισα και θα τα δώσουμε όλα, ώστε να έχουμε διπλή ηθική ικανοποίηση αν στο τέλος του τουρνουά έχουμε κάτι να γιορτάσουμε!», υπερθεμάτισε ο “Μπόγκι” (21π., 4ρ., 3ασ. & 2κλ. με 9/13 σουτ), που έκανε εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο (18π. με 8/10 σουτ) κι έθεσε τις βάσεις για την εκτόξευση της ομάδας του από το -6 του 4ου λεπτού(10-16) στο +25 στο 34’ (82-57)!

Δηλαδή σε μία επιμέρους διαφορά +31, πριν η μπίλια κάτσει στο αδιαμφισβήτητο τελικό 87-68, που έφερε την ομάδα του ένα βήμα μακριά από βάθρο και συνάμα από την επίστροφή στην μεγάλύτερη γιορτή του αθλητισμού στον πλανήτη (Ολυμπιακοί Αγώνες), για πρώτη φορά μετά το Ρίο ντε Τζανέιρο (2016)!

Ήταν τόσο ολοκληρωτική η επικράτηση των Σέρβων απέναντι σε μία από τις δύο αήττητες ομάδες του τουρνουά, που η εικόνα του αγώνα δεν μπορεί να οφείλεται μόνο στην επίδραση που είχε το μήνυμα του Σίμανιτς. Και το λέω αυτό γιατί οι παίκτες του Πέσιτς βρίσκονταν πάντα ένα βήμα μπροστά από τους αντιπάλους τους, δείχνοντας άριστα προετοιμασμένοι για μία ομάδα που μέχρι το τζάμπολ, είχε βγάλει μάτια στο τουρνουά και σημαντικές πρωτιές και νευραλγικές στατιστικές κατηγορίες.

Ο παλιομοδίτης Πέσιτς και οι τακτικές του

«Δεν παρακολούθησαμε σε video, ούτε αναλύσαμε τον αγώνα της Λιθουανίας με την Αμερική, γιατί πραγματικά δεν είχε καμία σημασία αυτό το αποτέλεσμα. Είδαμε, όμως, όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια των αντιπάλων και ξέρουμε καλά ποια είναι τα πλεονεκτήματά τους και πως να τα εξουδετερώσουμε. Θα είμαστε έτοιμοι!», υπογράμμισε ο Σβέτισλαβ Πέσιτς μιλώντας στους Σέρβους απεσταλμένους δημοσιογράφους στη Μανίλα την παραμονή του αγώνα και αφήνοντάς τους… παγωτό!

Δεν ξέρω πόση δόση αλήθειας είχε η δήλωση του 74χρονου πολύπειρου coach, o οποίος δεν διστάζει να χρησιμοποιεί ακόμη και στο σύγχρονο μπάσκετ παλιομοδίτικες τακτικές και mind games της εποχής που οι Γιούγκοι προπονητές κυριαρχούσαν σε όλη την Ευρώπη, η ουσία όμως είναι ότι η ομάδα του ισοπέδωσε την Λιθουανία.

Με επιθετική άμυνα, με μπασκετικό ξύλο στις επαφές (Ντόμπριτς), με αυτοθυσία για το ριμπάουντ, επέτρεψε ελάχιστα αμαρκάριστα τρίποντα, είχε σπουδαία επιθετική τακτική, σε πολλαπλά σχήματα. Όπως οι συνεργασίες του Μπογκντάνοβιτς με τον Μιλουτίνοφ (9π., 5ρ. & 2ασ.) στο pick’n’roll, η ψηλή πεντάδα με τον νεαρό Γιόβιτς (8π., 2ρ. & 2ασ.) των Χιτ στο “4” και τον Πετρούσεφ (17π. & 6ρ. με 7/8 σουτ) στο “5”, η κομβική δουλειά από Γκούντουριτς (9π., 3ρ. & 6ασ.) και Αβράμοβιτς (8π., 2ας. & 4κλ. σε 14’) και φυσικά το μεγάλο ματς από τον βασικό κουμαντάδόρο της και πρώην «πράσινο», Στέφαν Γιόβιτς, (11π & 5ασ. με 3/5 τριπ.) ο οποίος μοιάζει με άλλον παίκτη από εκείνον που έπαιξε στο ΟΑΚΑ.

Δεν μπορώ να προβλέψω ποια εκ των Καναδά ή Σλοβενίας θα βρεθεί στον δρόμο της Σερβίας στον πρώτο ημιτελικό της Παρασκευής (08/08, 11.45), πιστεύω όμως, ότι οι πάλαι ποτέ «πλάβι», επέστρεψαν για τα καλά στην κορυφαία σκηνή του παγκόσμίου μπάσκετ, μετά από τρεις διαδοχικές αποτυχίες στο διεθνές στερέωμα.

Οι Λιθουανοί θα χρειαστούν αρκετό καιρό για να ξεπεράσουν το απόλυτο fail που υπέστησαν σε όλα τα επίπεδα, μετά από πέντε νικηφόρες εμφανίσεις, οι οποίες ανάγκασαν πολλούς να χαρακτηρίσουν την ομάδα τους φαβορί ακόμη και για τον τίτλο. Αν ήμουν στην θέση τους, ίσως να χτυπούσα ακόμη το κεφάλι μου στον τοίχο για την διασταύρωση με την ομάδα που παραδοασιακά ξέρει να κερδίζει τα περισσότερα μεγάλα νοκ-άουτ παιχνίδια.

«Ως μη γενόμενον» το ματς Λιθουανίας-Αμερικής!

Ο δεύτερος προημιτελικός της ημέρας ήταν σαν να μην έγινε ποτέ! Η ενέργεια των Αμερικανών από το πρώτο λεπτό δεν μπορούσε να ματσαριστεί ούτε στο ελάχιστο και από τα τέλη της πρώτης περιόδου, ήταν εμφανές (από την γλώσσα του σώματός τους), ότι ο μεν Τζιανμάρκο Ποτζέκο δυσκολευόταν να αποδεχθεί την μοίρα του και τρωγόταν με τα ρούχα του, ο δε Στιβ Κερ είχε καθίσει αναπαυτικά στην καρέκλα του και ήξερε ότι δεν θα χρειαστεί να σηκωθεί πολλές φορές στην διάρκεια του ματς.

Το +10 του 1ου δεκαλέπτου έγινε στο ρελαντί +22 στην ανάπαυλα, το 24,3% εντός πεδιάς των Ιταλών στο πρώτο μέρος (9/37 σουτ), ήταν αποτέλεσμα της εξουθενωτικής άμυνας της Team USA και το δεύτερο ημίχρονο διεξήχθη επειδή απλά δεν γινόταν αλλιώς, με την διαφορά να φτάνει ακόμη και στο +39 για τους νικητές (100-63).

Στην αίθουσα Τύπου, ο εκκεντρικός Ιταλός τεχνικός και παλαίμαχος διεθνής playmaker προσπαθούσε μάταια να διασκεδάσει τον εκνευρισμό του για το «σταύρωμα» με την Αμερική. «Πόσες εθνικότητες δημοσιογράφων υπάρχουν εδώ μέσα;», ρώτησε αρχικά προκαλώντας αμηχανία στο ακροατήριο! «Υπάρχουν Αιγύπτιοι; Αμερικανοί; Έλληνες;», συνέχισε και μόλις είδε ελληνικά χέρια να σηκώνονται, δεν δίστασε: «Μ@λ@κες!»…

Ο αρχηγός της “Σκουάντρα Ατζούρα”, Νικολό Μέλι τον κοιτούσε περισσότερο με αίσθημα περισσότερο ανοχής και λιγότερο συμπάθειας κι αφού ο Ποτζέκο περιέγραψε εύστοχα τον βαθμό δυσκολίας του αγώνα για την ομάδα του (με ένα πουλί που έχει τραυματιστεί στα φτερά του και είναι αδύνατον να πετάξει), χειροκρότησε δυνατά τα λόγια του capitano:

«Νιώθουμε ότι κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να τελειώσουμε ιδανικά την 2η φάση ως πρώτοι στον όμιλό μας και ως ανταμοιβή ήρθε η διασταύρωση με ένα μεγαθήριο όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν μας αρκεί που θα γυρίσουμε πίσω στην πατρίδα με ένα καλό πλασάρισμα στην 8άδα του κόσμου και να είσαστε σίγουροι, ότι κάθε καλοκαίρι θα είμαστε παρόντες μέχρι η Ιταλία να πάρει την επιτυχία που της αναλογεί σε μία διεθνή διοργάνωση!», υπερθεμάτισε ο έμπειρος power forward της Αρμάνι Μιλάνου.

Όσο για τον προπονητή της Αμερικής και τον Μικέλ Μπρίτζες (24π., 7ρ. & 2κλ. με 4/6 τριπ.), προσπαθούσαν επιμελώς να κρύψουν την ικανοποίησή τους για τον αποκλεισμό της Λιθουανίας και την ιδανική ήττα που υπέστησαν, διευκολύνοντας τον δρόμο του προς τον τελικό της 10ης Σεπτέμβρη (απέφυγαν Καναδά και Σερβία για τα προημιτελικά και τα ημιτελικά).

Κάτι μου λέει ότι πήραν το δυναμωτικό τους και πλέον, ίσως μόνο ο, ανάλογων αθλητικών χαρακτηριστικών, Καναδάς θα μπορέσει να τους βάλει δύσκολα. Κι αυτά μόνο στον τελικό! Ίδωμεν…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!