Παναθηναϊκός: Η πιο βασανιστική κλεψύδρα

Παναθηναϊκός: Η πιο βασανιστική κλεψύδρα

Γιώργος Κούβαρης Γιώργος Κούβαρης
Παναθηναϊκός: Η πιο βασανιστική κλεψύδρα
Ο Γιώργος Κούβαρης γράφει για την 6η ήττα του Παναθηναϊκού στα τελευταία επτά ματς της EuroLeague, στέκεται τόσο στην ευθύνη όσο και στο άλλοθι του Κάτας, ενώ προσπαθεί να μπει και στο μυαλό των ίδιων των παικτών.

Τυχερή Άλμπα, τυχερέ Αστέρα... Μόνο δύο ματς σας έμειναν ακόμα... Η ουραγός Χίμκι έχει άλλα τρία. Δεν έχετε που δεν έχετε εσείς ευρωπαϊκό κίνητρο, τι να πει και ο Παναθηναϊκός που έχει να δώσει άλλα τέσσερα παιχνίδια έως το τέλος της κανονικής περιόδου; Με τι όρεξη και με τι διάθεση να ταξιδέψει η αποστολή σε Κάουνας και Μόσχα μετά το παιχνίδι με την Αρμάνι;

Δυστυχώς οι «πράσινοι» έχουν φτάσει σε μια πολύ... άγνωστη κατάσταση για εκείνους. Να βολοδέρνουν εδώ και 2-3 μήνες στα παρκέ της EuroLeague χωρίς να έχουν στόχο. Να κάνουν ένα καλό ματς τον μήνα (στην καλύτερη των περιπτώσεων δύο καλά ματς) και στη συνέχεια να σημειώνουν τη μία ήττα μετά την άλλη. Δύσκολο να το συνειδητοποιήσει κάποιος και ειδικά αν πρόκεiται για φίλο της ομάδας.

Όμως το έχουμε πει πολλές φορές. Αυτά είναι (τα οικονομικά) σημεία των καιρών. Θα ερχόταν και αυτή η στιγμή που οι άλλες ομάδες θα ήταν καλύτερες από τον Παναθηναϊκό. Και όχι απαραίτητα επειδή θα είχαν πιο «μεγάλα» πορτοφόλια. Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος και έχει να κάνει με την εικόνα της ομάδας μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ.

Μετά το ματς στη Λιόν και ίσως και από αυτά σε Βιτόρια και με Ζενίτ στο ΟΑΚΑ, απέναντι στην Μπασκόνια ο Παναθηναϊκός πραγματοποίησε κάκιστο παιχνίδι. Χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Χωρίς κανένα πλάνο. Χωρίς κανένα «διάβασμα» του αντιπάλου. Χωρίς καμία διάθεση από τους παίκτες. Χωρίς κανένα κίνητρο. Είναι αυτό που λένε: «Μην σε πάρει η κατηφόρα γιατί δεν θα υπάρχει σταματημός». Και όπως φαίνεται, τον Παναθηναϊκό τον έχει πάρει και τον έχει... σηκώσει.

Η ευθύνη και το διπλό «άλλοθι» του Κάτας

Έφτασε αισίως στις έξι ήττες στα επτά τελευταία παιχνίδια και δη μετά την αναμέτρηση στο ΣΕΦ κόντρα στον Ολυμπιακό. Εδώ θα δώσω το πρώτο άλλοθι στον Κάτας. Μία ημέρα μετά από τη μεγάλη νίκη του Παναθηναϊκού απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο, ο κορονοϊός εισέβαλλε στα «πράσινα» αποδυτήρια και «θέρισε» τους παίκτες οι οποίοι είχαν βρει ρυθμό και έμοιαζαν να... ανεβαίνουν.

Λίγο ο τραυματισμός του Νέντοβιτς και λίγο η ολοκληρωτική απραξία κράτησαν την ομάδα πολύ πίσω. Και δεν είναι μόνο η απραξία, αλλά και ο ίδιος ο ιός. Την ίδια παρουσία είχαν στο παρκέ οι «άτυχοι» της υπόθεσης πριν πάθουν Covid-19 και την ίδια μετά; Όσο να 'ναι αυτό επηρεάζει συνολικά και την ομαδική λειτουργία. Και αν μετά τη νίκη στο ΣΕΦ υπήρχαν 5% τις πιθανότητες για την οκτάδα (που δεν... υπήρχαν ούτε και αυτές) μετά τα κρούσματα, αυτές οι πιθανότητες εξανεμίστηκαν.

Το δεύτερο άλλοθι του Κάτας έχει να κάνει με το γεγονός ότι το ρόστερ δεν είναι της επιλογής του. Εννοείται και εξυπακούεται ότι δεν αναφέρομαι στους Έλληνες παίκτες, αλλά ούτε στον Νέντοβιτς ή στον Σαντ-Ρος. Περισσότερο για το γεγονός ότι δεν υπάρχει point guard στην ομάδα, ο οποίος να μπορεί να «κατεβάζει» αξιόπιστα και με σιγουριά τη μπάλα. Το είδαμε και κόντρα στην Μπασκόνια. Ο Ιβάνοβιτς δεν είναι rookie στους πάγκους. Γνωρίζει την αδυναμία του Παναθηναϊκού και όσο μπόρεσε να πιέσει (σ.σ. «μανούλα» ο Χένρι σε αυτά, παρεμπιπτόντως και μεγάλη αδυναμία ως παίκτης), το έκανε. Ο Μακ απέδειξε και πάλι ότι καλύτερα να είναι στον πάγκο από το να έχει τη μπάλα στα χέρια, ο Σαντ-Ρος ήταν τιμιότατος (αλλά δεν είναι πλέι μέικερ), ο Μποχωρίδης έκανε παιδικά λάθη (ο οποίος επίσης δεν είναι πλέι μέικερ) και κάπως έτσι ο Κάτας εύχονταν να ήταν 20 χρόνια νεότερος, χωρίς τραυματισμούς και να έμπαινε εκείνος στο παρκέ. Αν και εδώ που τα λέμε, οι... κανονικοί πλέι μέικερ που βρίσκονταν στον πάγκο ήταν ο... Κάτας και ο Καλαϊτζής! (σ.σ. ο Χαραλαμπίδης περισσότερο «δυάρι» και σκόρερ και λιγότερο «άσος»)

Οπότε , και γι' αυτούς τους λόγους, ο Κάτας δεν έχει την πλήρη ευθύνη για το κάκιστο πρόσωπο που έδειξε ο Παναθηναϊκός (και) στο ματς με την Μπασκόνια. Όμως έχει ευθύνη για κάτι. Και αφορά το κίνητρο που ΠΡΕΠΕΙ να έχουν οι παίκτες. Ναι, έχουν αποκλειστεί. Και λοιπόν; Αυτό τι σημαίνει; Δεν πρέπει να είναι πνευματικά έτοιμοι σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ματς; Δεν πρέπει ο Παναθηναϊκός να κρατάει ψηλά το ευρωπαϊκό του φρόνημα και να αφήσει μια γλυκιά ανάμνηση στο τέλος; Ξαναλέω. Και ας έχει αποκλειστεί. Οι «πράσινοι» θα έπρεπε να είχαν δείξει καλύτερο πρόσωπο, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που παρουσιάστηκαν και ενισχυμένοι μετά την άφιξη του Μάριο Χεζόνια. Παρόλα αυτά με τον Κροάτη στο ρόστερ το ρεκόρ είναι 1-5.

«Ξενέρωμα» μεν, αλλά...

Και έρχομαι στους παίκτες. Υπάρχουν εξαιρέσεις. Εννοείται. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν. Και καταλαβαίνω το «ξενέρωμα» που μπορεί να νιώθουν από τη στιγμή που βλεπουν την ομάδα τρίτη από το τέλος της κατάταξης. Και πάλι, δεν θεωρώ ότι αποτελεί δικαιολογία. Όπως έχει μείνει στην ιστορία και η διαχρονική ατάκα του Μάικλ Τζόρνταν «μπορώ να δεχτώ την αποτυχία, όλοι αποτυγχάνουν σε κάτι. Όμως δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν προσπάθησα». Και στα τελευταία ματς της EuroLeague, δεν υπάρχει και ιδιαίτερη προσπάθεια από τους παίκτες. Ξαναλέω. Δεν αναφέρομαι σε όλους...

Όσο για το παιχνίδι με την Μπασκόνια; Είναι αυτό που λένε: «Είναι που είναι στραβό το κλήμα, το τρώει και ο γάιδαρος στο τέλος». Δεν έφτανε η βαθμολογική θέση του Παναθηναϊκού και το αγωνιστικό προφίλ στα τελευταία ματς, ήρθαν και οι Βάσκοι με το μαχαίρι στα δόντια στο ΟΑΚΑ. Ήθελαν τη νίκη, είχαν κίνητρο για την πρόκριση και την πήραν δικαιότατα. Αν και εδώ που τα λέμε, το ποσοστό τους στα τρίποντα ήταν εξωπραγματικό με 14/20 και 70%. Από την... Βιτόρια να έκαναν σουτ θα ευστοχούσαν στο ΟΑΚΑ! Και φυσικά έχει ευθύνη ο Παναθηναϊκός και η άμυνά του.

Ο Γκεντράιτις έκανε... πλάκα στον Άαρον Ουάιτ, ο οποίος στα τελευταία ματς έχει πάρει την κάτω βόλτα και από εκεί που έκανε το ξεπέταγμά του, ξαφνικά ο διακόπτης γύρισε και πάλι στο «OFF». Για τον Μακ τα είπαμε, ενώ ο Παπαγιάννης είναι πολύ πεσμένος και δεν θυμίζει ούτε στο ελάχιστο τον Παπαγιάννη του πρώτου μισού της σεζόν.

Ακόμα τέσσερα ματς λοιπόν για τον Παναθηναϊκό και η κλεψύδρα της EuroLeague αδειάζει αργά και βασανιστικά... Μπορεί να μην υπάρχει βαθμολογικό κίνητρο, μπορεί τα τρία από τα τέσσερα επόμενα ματς να είναι πολύ δύσκολα, αλλά οι «πράσινοι» θα πρέπει να κλείσουν όμορφα τη σεζόν στην regular season. Πρώτα απ' όλα για τους ίδιους τους, τους εαυτούς...

ΥΓ: Να δούμε πώς θα είναι ο Παναθηναϊκός ΚΑΙ με τον Νέντοβιτς στο ρόστερ. Εκτός απρόοπτου θα τον δούμε στο ματς με την Αρμάνι.

ΥΓ2: Ίσως να μην δηλωθεί ακόμα ο Νέντοβιτς στην Basket League. Και ας έχει επιστρέψει. Οι ιθύνοντες του Παναθηναϊκού ενδεχομένως να το καθυστερήσουν λίγο ακόμα.

ΥΓ3: Έξαλλος ο Κάτας με τους διαιτητές! Λίγο έλλειψε να αποβληθεί για δεύτερο ματς στο ΟΑΚΑ

ΥΓ4: Τρομερός Μήτογλου, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Μία από τις... εξαιρέσεις συνολικά του φετινού Παναθηναϊκού.

ΥΓ5: Ο Ακίλε Πολονάρα φρόντισε να ξεχαστεί γρήγορα ο Σενγκέλια στη Βιτόρια. Τρομακτικά ανεβασμένος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κάτας: «Έπρεπε να είχαμε κίνητρο και αυτοπεποίθηση»

Παναθηναϊκός-Μπασκόνια 82-97: Χειρότερα δεν γίνεται...

Ιβάνοβιτς: «Κάναμε ό,τι χρειαζόταν για να έχουμε ελπίδες πρόκρισης»

Παναθηναϊκός - Μπασκόνια 82-97: Οι Βάσκοι μιμήθηκαν την Βιλερμπάν με 70% στα τρίποντα

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Κούβαρης
Γιώργος Κούβαρης

Τα 2/3 της ζωής του βρίσκεται στο δημοσιογραφικό «μετερίζι». Γεννημένος το 1977 στην Αθήνα, ο Γιώργος Κούβαρης έκανε τα πρώτα του βήμα στα μέσα της δεκαετίας του '90 από το πάλαι ποτέ κραταιό «Εθνοσπόρ» και συνέχισε στις εφημερίδες «Έθνος» και «Goal News» για τα επόμενα 25 χρόνια. Από το 2016 αποτελεί μέλος της οικογένειας του Gazzetta και ασχολείται με το ρεπορτάζ του μπασκετικού Παναθηναϊκού. Είναι ρετρολάγνος, λατρεύει τις δεκαετίες του '80 και του '90 σε όλα τα επίπεδα, παρακολουθεί ανελλιπώς μπάσκετ, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του θα τον βρείτε να κάνει «strike» σε κάποια αίθουσα bowling...