Σλόου-μόσιον με δίχως φουστανέλα

Σλόου-μόσιον με δίχως φουστανέλα
Ο Νίκος Παπαδογιάννης ξεκινάει από το «μη χειρότερα» για να καταλήξει στο «πάλι καλά» του αποψινού Παναθηναϊκού.

Aς ξεκινήσουμε από το προφανές. Δεν είναι ντροπή ούτε έγκλημα καθοσιώσεως να χάνει κάποιος με 20 πόντους από την Εφές εκτός έδρας, ιδίως όταν αυτός ο «κάποιος» είναι ο 16ος της βαθμολογίας.

Ομάδες πολύ καλύτερες από τον φετινό Παναθηναϊκό δέχθηκαν εκκωφαντικές σφαλιάρες από την ταξιαρχία του Αταμάν ή έστω αυτού του… – συγγνώμη αλλά δεν συγκράτησα το στριφνό όνομα του βοηθού που κοουτσάρισε σήμερα.

Η ΤΣΣΚΑ έφαγε 30 πόντους στο ζαλισμένο της κεφάλι, η Φενέρμπαχτσε 32, ο Ολυμπιακός για να μη ξεχνιόμαστε 23, η Μπαρτσελόνα υποκλίθηκε μέσα έξω, η Μακάμπι 24 στο Τελ Αβίβ, η Βαλένθια 16 και πάει κλαίγοντας, εκτός αν είσαι ο Αταμάν, οπότε πάει γελώντας.

Δεν θα εκπλαγώ καθόλου, ούτε εγώ ούτε κανένας άλλος, εάν η Εφές τελειώσει τη σεζόν με ευρωπαϊκό στέμμα στο κεφάλι της. Στο κάτω κάτω, αυτή κατοικοεδρεύει στην ευρωπαϊκή όχθη του Βοσπόρου.

Επιτρέψτε μου να πω το ίδιο πράγμα με διαφορετικά λόγια. Η Εφές είχε απόψε τρίτο γκαρντ τον Λάρκιν, εφεδρικούς φόργουορντ τους Σίνγκλετον-Άντερσον, δεύτερο σέντερ τον Ντάνστον.

Όλοι αυτοί οι λεβέντες θα έπαιζαν 30-35 και ίσως περισσότερα λεπτά στον φετινό Παναθηναϊκό. Ίσως ακόμα και ο Μπαλμπάι, που σήμερα έμεινε με την ένδειξη DNP-CD γραμμένη δίπλα στο όνομά του.

Ο Παναθηναϊκός είχε απόψε κορυφαίο παίκτη του τον Μποχωρίδη, ο οποίος μάλιστα έπαιξε (δικαίως) τρία λεπτά παραπάνω από τον Χέζονια και υπερδιπλάσια από τον Μακ.

Όποιος ξεχάστηκε και δεν είδε τη σημερινή λαϊκή απογευματινή του «Σινάν Ερντέμ» αρκεί να διαβάσει άλλη μία φορά την προηγούμενη πρόταση. Δεν θα χρειαστεί να ρωτήσει κάτι άλλο.

Τηρουμένων όλων αυτών των αναλογιών, ο Παναθηναϊκός στάθηκε ικανοποιητικά στην Πόλη. Ούτε ταπεινώθηκε ούτε διασύρθηκε ούτε διαμελίστηκε.

Στα χαρτιά ο Όντεντ Κάτας ηττήθηκε από τον πώς-τον-είπαμε, που έκανε ντεμπούτο, αλλά το πραγματικό αφεντικό της Εφές (ο Εργκίν Αταμάν) είναι καλύτερος προπονητής από τον Ισραηλινό. Ιδίως όταν έχει μία πλειάδα αστέρων στα χέρια του και τη δουλεύει απερίσπαστος επί 3-4 χρόνια.

Συνεπώς, ακούγεται άκυρο να ζητάμε εξηγήσεις από τον Κάτας επειδή λ.χ. άργησε να διαφοροποιήσει την άμυνα -με αλλαγές- που έπαθε τόσες νίλες στο α’ ημίχρονο.

Ακόμα και όταν το έκανε, η Εφές αντέδρασε σαν έτοιμοι από καιρό και πολλαπλασίασε τις ζημιές, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους της επιθετικής της λειτουργίας.

Στο πρώτο μέρος, τα γρήγορα πόδια των Μίτσιτς, Μπομπουά, Λάρκιν τιμώρησαν κατ’ επανάληψη τους ψηλούς του Παναθηναϊκού που έβγαιναν να μαρκάρουν στην περιφέρεια. Στο δεύτερο, ο σέντερ Ντάνστον ταΐστηκε αφειδώς και πήρε τη σκυτάλη του σκοραρίσματος στην κρίσιμη τρίτη περίοδο.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε και κάτι σαν ζώνη, αλλά αυτή έμοιαζε με απονενοημένο διάβημα. Η «σλόου μόσιον» επιστροφή σύσσωμης της πεντάδας στην άμυνα σε έναν τουρκικό αιφνιδιασμό που ολοκληρώθηκε με κάρφωμα του θεόρατου Πλάις, λίγο πριν το τέλος, ήταν η εικόνα του αγώνα σε βερσιόν ολίγων δευτερολέπτων.

Φοβάμαι ότι η προσθήκη του Χέζονια «πείραξε» τη χημεία του Παναθηναϊκού πάνω που αυτός είχε αρχίσει να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ο Κροάτης μπορεί να ξεχειλίζει από ταλέντο, αλλά συχνά μοιάζει ξεκομμένος από τους συμπαίκτες του και περιορίζει τον ζωτικό τους χώρο (π.χ. του εσχάτως πολύτιμου Ουάιτ), σαν να παίζει σε κάποιο δικό του ματς.

Το κρύο από το ζεστό απέχουν μόλις μερικά δευτερόλεπτα στην περίπτωσή του Χέζονια, αλλά τα αμυντικά του λάθη και η περίεργη απροθυμία του όταν απαιτείται χαμαλίκι ξεχαρβαλώνουν τον Παναθηναϊκό.

O Kάτας έδινε απόψε στον Χέζονια σκόρπια τετράλεπτα και αμέσως μετά επιστράτευε στη θέση του τον Μποχωρίδη, που έδινε καλύτερο κουμάντο και περισσότερο ιδρώτα στην άμυνα.

Αφήνοντας κατά μέρος το σκοράρισμα, ο Χέζονια -με τα προφανή ελαφρυντικά- θα πρέπει να προσφέρει στους «πράσινους» κάτι παραπάνω από 1 ριμπάουντ και 1 ασίστ, αν θέλει να δικαιολογήσει τον ντόρο που συνόδευσε την άφιξή του.

Τη δουλειά που κάνει σήμερα ο Δαλματός την κάνει -πολύ καλύτερα- και ο Νεμάνια Νέντοβιτς. Θα έχει ενδιαφέρον η συνύπαρξή τους, εάν, όταν και εφ’ όσον.

Η ευρωπαϊκή σεζόν του Παναθηναϊκού θα ολοκληρωθεί σε λιγότερο από έναν μήνα, με -χοντρικά- δύο ήττες και μία νίκη για κάθε τριάδα αγώνων. Ουσιαστικά, οι τελευταίοι αγώνες του θα αντιμετωπιστούν ως μίνι περίοδος προετοιμασίας για την τελική φάση των εγχώριων διοργανώσεων.

Είναι όμως σε καλό δρόμο η ομάδα; Η σύγκρουση με την Εφές δεν αποτελεί κριτήριο για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, αλλά η εικόνα απέναντι στο Περιστέρι ήταν ανησυχητική.

Στο ντερμπάκι του ελληνικού πρωταθλήματος, η νίκη αποτελούσε προαπαιτούμενο, άσχετα από την (ανύπαρκτη) βαθμολογική της αξία. Στην εκστρατεία της Κωνσταντινούπολης, πάλι, όχι. To -20 από την Εφές δέον να αντιμετωπιστεί ως ρουτίνα.

Ας πω λοιπόν και εγώ, μέρα που είναι, ένα εθνικοπατριωτικόν «δεν βαριέσαι».

Το τελευταίο που χρειαζόμασταν απόψε, επιστρέφοντας σιγά σιγά στο εθνικό μας πένθος των 7.500 νεκρών, είναι οι τουρκοφάγοι της πορτοκαλί μπάλας και των social media, που απαιτούσαν διπλό «για τους ήρωες του ‘21»!

Όταν μιλάμε για '21, εννοούμε 2021. Και ήρωες του 2021, θα μου επιτρέψετε, είναι μόνο οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Στη μπάλα, καλύτερα να πηγαίνουμε «με δίχως φουστανέλα».

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Παπαδογιάννης
Νίκος Παπαδογιάννης

Ανέμων, υδάτων και ακραίων καιρικών φαινομένων το ανάγνωσμα. Μπήκατε στο λημέρι του μπάσκετ, αλλά κινδυνεύετε να διαβάσετε ό,τι άλλο βρέξει ο ουρανός. Το πορτοκαλί ένδυμα υποχρεωτικό, το χαμόγελο προαιρετικό. Εδώ δεν χαϊδεύουμε αυτιά, ούτε κρύβουμε λόγια. Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν σας αρέσουν, αφήστε τα έγχρωμα γυαλιά στην είσοδο και κοπιάστε. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε κι άλλες.

Μοναδικός απαράβατος κανόνας είναι ότι όλα επιτρέπονται.