Λίγη λιακάδα μες στο χειμώνα

Aπό πού ακριβώς ήρθε αυτή η ηλιαχτίδα, μέσα στη βαρυχειμωνιά του Παναθηναϊκού; Πού ήταν τόσο καιρό κρυμμένος ο καλός του εαυτός και τι τον έκανε να ξεφυτρώσει στα καλά καθούμενα;

Σύμφωνοι, ήταν αναμενόμενο ότι ο Παναθηναϊκός θα παρουσίαζε σημεία βελτίωσης με την αποθεραπεία των δύο αναντικατάστατων, ενώ το δεύτερο ημίχρονο της Μαδρίτης δημιουργούσε μία κάποια δυναμική.

Ποιος περίμενε όμως τέτοια έκρηξη, από μία ομάδα που εδώ και εβδομάδες ανέπνεε με τεχνητή υποστήριξη; Πάντως όχι η αφεντομουτσουνάρα μου.

Ακόμα και αν υποτεθεί ότι στην επίθεση ενεργοποιήθηκαν γνώριμοι αυτοματισμοί ώστε να σημειωθεί η 90άρα με την επιστροφή των κεφάτων Παπαγιάννη, Παπαπέτρου, η αμυντική επίδοση του αποψινού Παναθηναϊκού ήταν εντελώς ουρανοκατέβατη και απρόσμενη.

Η τελευταία που περίμενε τέτοια μεταμόρφωση ήταν η άμοιρη Βαλένθια, που εμφανίστηκε στο παρκέ ζαλισμένη (από την προχθεσινή σφαλιάρα του Γκριγκόνις) και αποχώρησε από το γήπεδο αποσβολωμένη. Αλλιώς τη θυμόταν την Ελλάδα, από την επίσκεψή της στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Απόψε, στο ΟΑΚΑ, δεν υπήρχε ούτε ειρήνη ούτε φιλία. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο παιχνίδι με πολεμική διάθεση, άφησε στα αποδυτήρια την εαρινή ενδυμασία περιπάτου και κατέγραψε το καλύτερο φετινό του πρώτο ημίχρονο.

Για μια φορά, δεν χρειάστηκε να βάλει τα πόδια στον ώμο για να ανατρέψει διψήφιες διαφορές, όπως έκανε σε τόσα και τόσα παιχνίδια μέχρι σήμερα.

Αυτός ήταν που προηγήθηκε πολλά με λίγα στο πρώτο μισό του αγώνα (ήδη 20-10 στο 7^ο λεπτό) και, το σημαντικότερο, αυτός ήταν που κράτησε αποστάσεις από τον αντίπαλο. Έγινε Παναθηναϊκός δύο ημιχρόνων!

Μολονότι η Βαλένθια είναι μία θαυμάσια ομάδα, ανώτερη του Παναθηναϊκού βάσει βαθμολογίας και εικόνας, δεν κατόρθωσε ούτε μία φορά να μειώσει τη διαφορά σε μονοψήφιο νούμερο μετά την ανάπαυλα.

Το διαγώνισμα του Χάουμε Πονσαρνάου στους παίκτες του στο φινάλε ήταν να προστατεύσουν τουλάχιστον το +12 του πρώτου αγώνα, αλλά και εδώ η κόλλα μηδενίστηκε.

Ο εξαίρετος Μποχωρίδης φρόντισε να βάλει την υπογραφή του στο τελικό 91-72 με 10 πόντους στο τελευταίο πεντάλεπτο, μήπως ξεστραβωθούν και οι λίγοι που συνηθίζουν να κρίνουν την απόδοση ενός παίκτη μόνο από το σκοράρισμα.

Ο 26χρονος Σαλονικιός είναι ο καλύτερος περιφερειακός αμυντικός της ομάδας (με πιθανή εξαίρεση τον Σαντ-Ρόος, που όμως απουσίαζε) και ο καλύτερος δημιουργός του, ενώ απειλεί το καλάθι με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Απόψε έπαιξε περισσότερο από τους Νέντοβιτς, Μακ και οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε ένα ωραιότατο +23 στα 27:17 της συμμετοχής του. Θα ήταν κορυφαίος ακόμα και αν έμενε στους 2 πόντους του 35ου λεπτού.

Δεν θα εκπλαγώ αν ο Μποχωρίδης γίνει το καλοκαίρι 4^ος γκαρντ της Εθνικής, πίσω από τους Σλούκα, Καλάθη, Ντόρσεϊ. Αλλά για την παρέα με τα μπλε έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας να τη μελετήσουμε και ακόμα περισσότερα «εάν» να διερευνήσουμε.

Στον αποψινό Παναθηναϊκό δεν με ξάφνιασε τόσο η επιθετική του επίδοση, αφού άλλωστε ο συγκεκριμένος τομέας αποτελεί σπεσιαλιτέ του Όντεντ Κάτας, όσο η αμυντική του συνέπεια, ακόμα και από μειονεκτικές αφετηρίες: κλέψιμο του Μήτογλου από τον Χέρμανσον στο πάτωμα, τάπα του Μποχωρίδη επί του Πρέπελιτς στον αιφνιδιασμό.

Εκτός από τους συνήθεις υπόπτους, διακρίθηκε με τον τρόπο του στα μετόπισθεν ακόμα και ο Όγκαστ, που υποτίθεται ότι δεν μπορεί να μαρκάρει κανέναν χωρίς φάουλ.

Ο Κάτας έστησε και απόψε τις ψηλές πεντάδες που τόσο του αρέσουν, με τον Ουάιτ στο «3». Για λίγο μάλιστα ανέβασε τον Παπαπέτρου στο «2» δίπλα στους Κασελάκη, Μήτογλου, Μπεντίλ.

Και δικαιώθηκε, αφού οι παίκτες του γέμισαν το γήπεδο, βραχυκύκλωσαν το παινεμένο passing game της Βαλένθια όπου αιχμή γίνεται ο σέντερ Ντούμπλιεβιτς και μετουσίωσαν τις άμυνες σε εύκολα καλάθια, με τον Άαρον Ουάιτ των 2,07 μ. να τρέχει σαν άνεμος στον αιφνιδιασμό.

Ο Νέντοβιτς επωφελήθηκε από την αναμπουμπούλα για να βάλει τα ποντάκια του και όλα έγιναν ευκολότερα, παρά τα 2/11 τρίποντα του Σέρβου. Ο σταθερά διψήφιος αριθμός επιθετικών ριμπάουντ (12) διόρθωσε τις όχι πολλές αστοχίες.

Όποιος ρίξει μία προσεκτική ματιά στη στατιστική του παιχνιδιού, θα παρατηρήσει ότι ο Παναθηναϊκός είχε απόψε 11 σκόρερ, 11 ριμπάουντερ, 9 παίκτες που κέρδισαν φάουλ και 9 πασέρ με τουλάχιστον μία ασίστ στο ενεργητικό τους.

Εάν έλειπε από την εξίσωση ο Φόστερ των πολλών μηδενικών, ο παραπάνω άβακας θα έβγαζε αποτέλεσμα σχεδόν τέλειο. Οι προπονητές τρελαίνονται με κάτι τέτοια.

Δεν γνωρίζω αν το σημερινό σάλπισμα θα έχει συνέχεια, πιστεύω όμως ότι ο Παναθηναϊκός της επόμενης ημέρας απέκτησε τον τυφλοσούρτη του και βρήκε το παιχνίδι που θα γίνει σημείο αναφοράς για το άμεσο μέλλον.

Ας μη ξεχνάμε, ότι η ερχόμενη Παρασκευή έχει «αιώνιο» ντέρμπι στο Φάληρο. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα για τις ομάδες μας, η μεταξύ τους αναμέτρηση στις 5 του Φλεβάρη ισοδυναμεί με βραδιά άτυπου τελικού Κυπέλλου.