Ολυμπιακός: Το ζητούμενο είναι να κερδίζει και στις άσχημες βραδιές που θα συνεχιστούν!

Η αλήθεια είναι ότι στο ένα και μοναδικό ευρωπαϊκό παιχνίδι της τρέχουσας εβδομάδας, που η πολυτέλεια των έστω… δυόμιση καλών προπονήσεων είναι σπάνια, οι προσδοκίες για μία αγωνιστική εικόνα αισθητά βελτιωμένη σε σχέση το ποιοτικό ναδίρ της προηγούμενης εβδομάδας κόντρα στην Χάποελ Τελ Αβίβ, δεν ευοδώθηκαν.

Βέβαια, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι ουκ ολίγοι παίκτες πέρασαν όλο αυτό το διάστημα στο κρεβάτι τους, λόγω της ίωσης που «χτύπησε» την ομάδα και που ευτυχώς δεν επεκτάθηκε, γιατί κάλλιστα, οι Πειραιώτες θα μπορούσαν να παραταχθούν στο ματς με απουσίες, κάτι που δεν συνέβη.

Κρίνοντας το καθαρά αγωνιστικό μέρος, όμως, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι σε ένα ματς που «φώναζε» ότι θα είναι πονηρό και επικίνδυνο (γιατί η Παρτίζαν προερχόταν από τρεις σερί ήττες στην διοργάνωση και ένα “no show” στο Ντουμπάι, πριν από λίγες μέρες στο πλαίσιο της Αδριατικής Λίγκας), ο Ολυμπιακός όχι απλά δεν μπήκε στο ματς με την δέουσα συγκέντρωση και σοβαρότητα μπροστά και πίσω, αλλά έπαιξε και με την φωτιά, καθυστερώντας να βγάλει την αμυντική ενέργεια που συνήθως τον ξυπνάει στην επίθεση!

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς παρουσιάστηκε πολύ διαφορετική με τις προσθήκες του Καλάθη και του Φερνάντο και αμα τη επιστροφή των σημαντικών παικτών που λείπουν (Πάρκερ, Κάρλικ Τζόουνς και Μαρίνκοβιτς), θα «πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι της» και στην χειρότερη περίπτωση θα διεκδικήσει είσοδο στα playoffs μέσω των play in.

Ειδικά το δίδυμο των σέντερ (Ταϊρίκ Τζόουνς και Μπρούνο Φερνάντο), το οποίο ο “Ζοτς” χρησιμοποίησε και ταυτόχρονα για ένα διάστημα κι έκανε μεγάλη ζημιά στους γηπεδούχους μέσα στο «ζωγραφιστό», προϊόντος του χρόνου θα δώσει μεγάλη υπεραξία στην πρωταθλήτρια Σερβίας.

Κάτι που θα μπορούσε να είχε συμβεί και την Παρασκευή (07/11) στο Φάληρο και τώρα οι πρωταθλητές να μετρούσαν ήδη 3 εντός έδρας ήττες σε 5 ματς, όταν τελείωσαν την σεζόν με ρεκόρ 15-4 μέσα στο σπίτι τους!

Ο βασικότερος λόγος που η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα επέτρεψε στην Παρτίζαν να βρει ρυθμό και να γίνει περισσότερο απειλητική, είχε να κάνει με την έλλειψη νευρικότητας και με την νωθρότητα που είχαν οι παίκτες του στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα (κατά βάση στα πρώτα 30 λεπτά) στην άμυνα.

Και στις δύο πρώτες περιόδους δεν είχε κάνει ούτε ένα φάουλ στο πεντάλεπτο, ενώ χρειάστηκαν να περάσουν κάτι περισσότερο από 18 λεπτά για να καταγραφεί στην στατιστική της το πρώτο κλέψιμο!

Αυτή η «παθητικότητα» στην οποία αναφέρομαι δεν βοήθησε μόνο τους φιλοξενούμενους να βρουν ρυθμό με τον Ντάριους Ουάσινγκτον να νιώθει πολύ καλύτερα ως εκτελεστής (σκόραρε 10 από τους 20 πόντους του στην 1η περίοδο) δίπλα στον οργανωτή και δημιουργό Καλάθη, αλλά επηρέασε και την επιθετική λειτουργία του Ολυμπιακού, σε μία βραδιά που τα τρία σημαντικότερα επιθετικά του «βιολιά» δεν ήταν στο φόρτε τους (είχαν μαζί 7/21 σουτ)!

Ο Φουρνιέ (3π.) έχασε πολλές προπονήσεις λόγω της ίωσης και χρησιμοποιήθηκε μόλις 8 λεπτά μόνο στο πρώτο μέρος, ο Ντόρσεϊ ήταν πολύ άστοχος (11π. με 2/11 σουτ), ενώ ο Βεζένκοβ (14π., 4ρ. & 2ασ.) πήρε μόνο επτά σουτ σε σχεδόν 33 λεπτά συμμετοχής!

Κάπως έτσι, λοιπόν και παρά την σταθερά αδιαμφισβήτητη κυριαρχία στα ριμπάουντ, οι «ερυθρόλευκοι» επέτρεψαν στην αντίπαλό τους να βρει ρυθμό και από τα μέσα της 2ης περιόδου μέχρι και τα μέσα του 4ου δεκαλέπτου να ελέγξει πλήρως το ματς και να βάλει ισχυρά θεμέλια για ένα «διπλό» που πριν το τζάμπολ και υπό νορμάλ συνθήκες, δεν φαινόταν πιθανό.

Παρ’ ότι ο Μπαρτζώκας ανακάτεψε την τράπουλα, βρήκε το σχήμα που έβγαλε ένταση και physicality στην άμυνα (με σημαντική συνεισφορά από Νιλικινά, Χολ και ΜακΚίσικ) και μάζεψε γρήγορα το 54-62 (στο 31ο λεπτό), ισοφαρίζοντας σε 64-64 στο 35’), το -4 του 37ου λεπτού (64-68) δεν προϊδέαζε κανέναν για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει!

Σε εκείνο ακριβώς το σημείο ήταν που επέστρεψε ξανά ο εξαιρετικός επιθετικά Τόμας Γουόκαπ (15π., 5ρ., 4ασ. & 4λ. με 3/6 τριπ. σε 24’), που πραγματικά δεν θυμάμαι πόσο καιρός έχει περάσει από την τελευταία φορά που ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας του...

Ο «Θωμάς» το έπιασε από ‘κει που το είχε αφήσει αμυντικά ο Νιλικινά και μαζί με την κεφαλαιώδη συνεισφορά του ΜακΚίσικ (είχε συνολικά 4 από τα 8 κλεψίματα της ομάδας του και 2 από τα 5 που έγιναν στην 4η περίοδο), ύψωσαν ένα τεράστιο «απαγορευτικό» στις όποιες προσδοκίες είχαν αποκτήσει οι παίκτες του Ομπράντοβιτς για τη νίκη.

Δώστε βάση στον απολογισμό των τελευταίων 3’48” για τις δύο ομάδες και θα καταλάβετε: 17-3 επιμέρους σκορ για τον Ολυμπιακό που είχε 3 κλεψίματα, 1 τάπα 8/10 βολές και 3/4 σουτ και 1/5 σουτ με 4 λάθη για την Παρτίζαν.

Αναμφίβολα το τελικό 80-71 αποτελεί τον ορισμό μίας από τις λεγόμενες «άσχημες» νίκες, οι οποίες, όμως, προσδίδουν πολύ σημαντικά βαθμολογικά και ψυχολογικά οφέλη, ειδικότερα σε περιόδους που οι λίγες ομάδες με την ικανότητα να τις πετυχαίνουν, «ψάχνονται» και απέχουν αρκετά από τον επιθυμητό βαθμό ετοιμότητας.

Πολλώ δε μάλλον από την στιγμή που οι «ερυθρόλευκοι» εισέρχονται σε μία νέα φάση προσαρμογής, που θα προκύψει από την σταδιακή επανένταξη στο παιχνίδι τους του Κίναν Έβανς, ο οποίος επιστρέφει στο αυριανό (09/11, 13.00) ματς πρωταθλήματος με την Καρδίτσα.

Ο 29χρονος Αμερικανός guard, που έπαιξε για τελευταία φορά σε επίσημο παιχνίδι πριν από 1,5 χρόνο (26/05/2024), είναι ο παίκτης που ο προπονητής των Πειραιωτών έχει επιλέξει για να δώσει την διάσταση που λείπει στην ομάδα του στην επίθεση και όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ο Σακίλ ΜακΚίσικ μιλώντας ζωντανά στο “Gazz Floor powered by Novibet”, «θα πρέπει να μάθουμε να παίζουμε με τον Εβανς»!

Η συγκεκριμένη διεργασία θα πάρει λίγο χρόνο! Μέχρι τότε, όμως, κανένας στον Πειραιά δεν θα «χαλιέται» όταν η ομάδα καταφέρνει να κερδίζει ακόμη και σε βραδιές που δεν παίζει καλά...