Ένα τρίποντο που αξίζει σχεδόν όσο μισό πρωτάθλημα!

Ο χρόνος, λέει ο θυμόσοφος λαός, είναι ο καλύτερος γιατρός. Το αδιανόητο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, όμως, είναι από τις περιπτώσεις που οι πληγές δεν θα κλείσουν ποτέ και θα μας θυμίζουν πάντα ότι ζούμε μέσα στην ανασφάλεια και στην ανησυχία! Πολύ απλά γιατί ο,τιδήποτε συμβαίνει ή δεν συμβαίνει στην ζωή μας, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τύχη...

Οι ανθρώπινες ιστορίες, τα τραγικά λάθη, η ερασιτεχνική αντιμετώπιση μίας τυπικής μαζικής μετακίνησης στο 2023 και η σφοδρότητα της σύγκρουσης των τρένων, συγκλονίζουν σε τόσο έντονο βαθμό, που είναι δύσκολο να μην περνούν καθημερινά από την σκέψη μας και να μην την πλημμυρίζουν από απερίγραπτη οργή και στενοχώρια συνάμα.

Πως να γράψεις για μπάσκετ; Και πόσο σημασία έχει να το κάνεις εν μέσω μίας τέτοιας ατμόσφαιρας; Έτσι είναι όμως η ζωή... Όμορφη και ταυτόχρονα σκληρή γιατί είσαι υποχρεωμένος πάντα να μαζεύεις τα όποια κομμάτια σου έχουν απομείνει και να συνεχίζεις αυτό που κάνεις...

Μετά από αυτή την αναγκαία παρένθεση – γιατί πραγματικά χρειάστηκα χρόνο για να συνειδητοποιήσω τι πραγματικά έχει συμβεί – μπαίνω σιγά-σιγά στα δικά μας.
Επιστροφή, λοιπόν, στην αγωνιστική δραστηριότητα της Α1 Κατηγορίας με την 17η αγωνιστική να ξεκαθαρίζει ελαφρώς το τοπίο στις δύο μάχες που μονοπωλούν το ενδιαφέρον της κανονικής περιόδου. Αυτή της πρώτης 4άδας και εκείνη για την αποφυγή του υποβιβασμού.

Η αντίστοιχη της πρωτιάς, μοιάζει να πλέον να γέρνει αρκετά προς την πλευρά των «ερυθρόλευκων» , έστω κι αν σε δύο εβδομάδες από τώρα (20/03), ο άχαστος Ολυμπιακός (16-0) θα ανηφορίσει στο ΟΑΚΑ για να αντιμετωπίσει έναν διαφορετικό Παναθηναϊκό, που πάντως υπολείπεται δύο βαθμών και πέραν του +3, θέλει κι άλλο στραβοπάτημα των πρωταθλητών.

Πάντως, μπορεί οι Πειραιώτες να συμπληρώνουν 15,5 μήνες αήττητοι στις εγχώριες διοργανώσεις και να μετρούν 48 διαδοχικές νίκες, με απόδοση σαν αυτή του τελευταίου τριημέρου σε Μιλάνο και Ρόδο, όμως, το σενάριο των δύο ηττών στα τελευταία έξι ματς, δεν μπορεί να θεωρηθεί ανέφικτο.

Ειδικότερα, από την στιγμή που η ομάδα του Μπαρτζώκα προέρχεται από δύο σερί παιχνίδια με εμφανή την έλλειψη ενέργειας και διάθεσης στην άμυνα και ενδεχομένως ένα πνευματικό άδειασμα! Στοιχεία που προδίδουν μία κούραση κι ένα αγωνιστικό ντεφορμάρισμα, το οποίο αποτυπώνεται κυρίως στους δύο point-guards (Σλούκας και Γουόκαπ) αλλά και στον βασικό σέντερ (Φαλ).

Βλέποντας προσεκτικά το παιχνίδι στο κλειστό της Καλλιθέας, οφείλω να ομολογήσω ότι βάσει απόδοσης, οι πρωταθλητές δεν άξιζαν να φύγουν νικητές. Το ότι στο τέλος τα κατάφεραν (80-79), για 2η φορά φέτος με νικητήριο σουτ (η πρώτη ήταν στο Περιστέρι με δίποντο του Γουόκαπ), το οφείλουν στην τεράστια προσωπικότητα και την σπάνια επαφή που έχει αποκτήσει με το καλάθι ο Σάσα Βεζένκοβ (33π., 7ρ. & 4ασ. με 7/10 τριπ.) και στην πληθωρική απόδοση του Παπανικολάου (14π., 3ρ., 4ασ. & 2κλ.), που στην άμυνα έπαιξε για αρκετούς συμπαίκτες του!

Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν το σουτ του 27χρονου Βούλγαρου forward δεν έβρισκε στόχο. Η διαφορά των δύο «αιωνίων» θα μειωνόταν στον έναν βαθμό και οι «πράσινοι» θα περίμεναν με πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση τον μεγάλο τους αντίπαλο στο γεμάτο ΟΑΚΑ, με στόχο το +3 για το πλεονέκτημα έδρας. Αλήθεια πόσο διαφορετική θα ήταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα των επόμενων δύο εβδομάδων, αν το τρίποντο του Βεζένκοβ δεν έμπαινε ασάλιωτο; Ή πόσο θα άλλαζαν οι ισορροπίες της μάχης του τίτλου, αν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε την πρωτιά στην κανονική περίοδο;

Μπορεί το αποτέλεσμα να μετράει περισσότερο απ’ όλα και να διατήρησε τους νταμπλούχους σε θέση ισχύος, ωστόσο η αμυντική χαλάρωση που παρουσίασαν σε Μιλάνο και Ρόδο και η οποία είχε ξεκινήσει από την Βαλένθια (στα τρία τελευταία ματς έχουν μ.ο. παθητικού 82,3π.), χτυπάει ένα ηχηρό καμπανάκι ενόψει της καθοριστικής αναμέτρησης με την Μπαρτσελόνα που βρίσκεται προ των πυλών.

Άξια συγχαρητηρίων η έως τώρα αψεγάδιαστη πορεία τους στην Ευρώπη και το μπάσκετ που έχουν παίξει, αν όμως το ντεφορμάρισμα διαρκέσει και ειδικότερα αν οδηγήσει σε βαθμολογική υποχώρηση στην πιο κρίσιμη στιγμή, τότε ο Ολυμπιακός θα κινδυνεύσει να αδειάσει την καρδάρα με το γάλα που με τόση προσπάθεια γέμισε έως τώρα...

Ο Κολοσσός (8-8) απέδειξε ότι έχει βρει έναν κορμό που παίζει το μπάσκετ που πρεσβεύει ο Ηλίας Παπαθεοδώρου, ο οποίος αποδείχτηκε πολύ διαβασμένος στις αδυναμίες των «ερυθρολεύκων» και έφτασε μία ανάσα μακριά από τη νίκη που θα τον έβαζε για τα καλά στο «κόλπο» της 4άδας.

Οι Ροδίτες (Γιαννόπουλος 17π. με 4/10 τριπ., Ντίξον 14π., 4ρ. & 4ασ.) ήταν μπροστά στο σκορ για τα 33’38” από τα 40 λεπτά της αναμέτρησης, προηγήθηκαν ακόμη και με +9 (46-37 στο 21’09”) και υποχρέωσαν τους φιλοξενούμενους να πάρουν αρκετά βεβιασμένα ή πάνω σε άμυνα τρίποντα, κατεβάζοντας το ποσοστό τους.

Η οπισθοχώρηση στην 8η θέση με δύο βαθμούς διαφορά από την 4άδα, δυσχεραίνει το έργο τους για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στα playoffs και η όποια υπέρβαση πρέπει πλέον να περάσει από ενδεχόμενο «διπλό» σε Περιστέρι και Άνω Λιόσια.

Μέρα με την νύχτα το μπάσκετ του Σερέλη και του Ράντονιτς

Έχοντας παρακολουθήσει και τα τρία παιχνίδια των «πρασίνων» με τον 48χρονο Έλληνα προπονητή στον πάγκο του, εκτιμώ ότι το μπάσκετ που παίζει από την απομάκρυνση του Μαυροβούνιου τεχνικού και μετά, είναι σαφώς πιο fun to watch! Βλέπεις σαφώς πιο γρήγορη κίνηση της μπάλας, περισσότερη ροπή προς την δημιουργία, λιγότερες ατομικές ενέργειες και γενικότερα μεγαλύτερη αξιοποίηση της αθλητικότητας των παικτών αλλά και του Γιώργου Παπαγιάννη (14π., 13ρ., 2ας. & 5κοψ.).

Σύμφωνοι, αν και αρκετά βελτιωμένη επί Παπανικολόπουλου, η Καρδίτσα (3-14) δεν αποτελεί σοβαρό μέγεθος αντιπάλου ώστε να εξαχθούν σοβαρά συμπεράσματα, ωστόσο, η διάθεση και η ενέργεια που έβγαλαν κυρίως οι Έλληνες παίκτες (με μπροστάρη τον Γιώργο Καλαϊτζάκη, που είχε 20π. & 7ρ., σκόραραν τους 64 από τους 91 πόντους της ομάδας) σε συνδυασμό με το σχεδόν 69% στα δίποντα (20/29), αποτελούν τα πιο ουσιαστικά κέρδη από την 9η σερί νίκη (91-75) του Παναθηναϊκού (14-2) στο πρωτάθλημα και την πρώτη του Χρήστου Σερέλη στον «πράσινο» πάγκο.

Οι τραυματισμοί των Γουίλιαμς και Γουόλτερς δεν φάνηκαν σοβαροί, επομένως το ενδιαφέρον στράφηκε και στις δηλώσεις του Νίκου Παππά, που επεσήμανε ότι η μετά Ράντονιτς εποχή, έβαλε τέλος σε μία αγωνιστική αναρχία κι επανέφερε αυτόματα τους «πράσινους» σε μία κανονικότητα και σε ένα πλάνο πρωταθλητισμού. Αυτό που μένει να δούμε, είναι κατά πόσο οι παίκτες και ο προπονητής, θα μπορέσουν να το υποστηρίξουν και να το ενισχύσουν, με την πάροδο του χρόνου.

Οι Θεσσαλοί (Έβανς 18π. & 8ρ. με 9/13 σουτ, Γκάλινατ 16π. με 3/7 τριπ.), που άφησαν θετικές εντυπώσεις και φάνηκε ότι δούλεψαν στην διάρκεια της διακοπής, έχουν «κυκλώσει» τα τρία εναπομείναντα εντός έδρας παιχνίδια (με Άρη, Λαύριο και Ιωνικό), από τα οποία περνάει η παραμονή τους στην Basket League.

«Ρέφαρε» τις δύο ήττες από την ΑΕΚ και πήρε προβάδισμα για την 3η θέση

Στο καθαρά αγωνιστικό μέρος του “Nick Galis Hall”, το Περιστέρι (10-7) επιβεβαίωσε την αξιοσημείωτη αμυντική βελτίωση που το χαρακτηρίζει στο 2023 και πήρε μία νίκη-χρυσάφι (83-78) επί του Άρη (9-8) έχοντας σε εξαιρετική βραδιά τους δύο κινητήριους μοχλούς του στην περιφέρεια (Ντένμον 24π., Φρανσίσκο 17π., 5ρ. & 7ασ.).

Το εφετινό αήττητο των «κυανοκίτρινων» (5/5 σε πρωτάθλημα και Κύπελλο) απέναντι στις ομάδες της Θεσσαλονίκης, τους διατήρησε στην τριπλή ισοβαθμία με την ΑΕΚ και τον Προμηθέα και βάσει αγωνιστικής εικόνας αλλά και καλύτερου προγράμματος, φαίνεται να τους δίνει ένα ελαφρύ προβάδισμα για την κατάκτηση της 3ης θέσης.

Το σημαντικότερο απ’ όλα για τον Βασίλη Σπανούλη, είναι ότι οι πρόσφατες μαζικές προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ (έφυγαν Τζούστον και Αγραβάνης και ήρθαν Κόλεμαν, Περσίδης, Χουγκάζ και Χάμερ) δεν είχαν αρνητική επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας. Ίσα-ίσα που «κόλλησαν» με την «χημεία» του συνόλου, με αποτέλεσμα το Περιστέρι να μοιάζει πιο σκληρό στην άμυνα και ακόμη πιο επικίνδυνο στην επίθεση.

Η ομάδα του Γιάννη Καστρίτη (Νότε 37π.) πληγώθηκε σφόδρα από την απουσία του Γκούντγουιν (12,5π., 8,3ρ. & 1,1κλ.) και από την χειρότερη εφετινή εμφάνιση του Χόρχλερ (0/3 σουτ & 1ρ. σε 15’) – οι δύο καλύτεροι ριμπάουντερ της ομάδας και από τους πλέον επιδραστικούς στο ενεργειακό κομμάτι – και παρ’ ότι επηρεάστηκε από την διακοπή του αγώνα και την εκκένωση του γηπέδου, δεν είχε το καθαρό μυαλό και για να πάρει πιο ορθολογικές επιλογές στην επίθεση (40,7% εντός πεδιάς με 24/59 σουτ).

Δεν μπορώ να ξέρω τι γράφτηκε στο φύλλο αγώνα και ποια ήταν η επίσημη δικαιολογία (πέραν των υβριστικών συνθημάτων) για την 2η εφετινή εκκένωση του Αλεξανδρείου από την ίδια διαιτητή (Βάσω Τσαρούχα), ωστόσο, είμαι της άποψης ότι αν δεν συνέβη κάτι άκρως σοβαρό και καταδικαστέο, θα πρέπει να εξαντλούνται όλα τα περιθώρια για να τελειώσει το ματς με τον κόσμο στις κερκίδες. Γι' αυτό και θεωρώ ότι η συγκεκριμένη απόφαση δεν μπορεί να ελήφθη (επαναλαμβάνω για 2η φορά φέτος, με τον Άρη να καταθέτει ένσταση), ελαφρά την καρδία και χωρίς να έχει συμβεί κάτι εξαιρετικά ανάρμοστο.

Από την άλλη πλευρά, βέβαια, θα πρέπει να μπαίνουμε και στην θέση του διαιτητή που αν κι εφόσον βάλλεται πανταχόθεν (και γίνεται αντικείμενο συνεχόμενων προσβολών και ύβρεων) από ένα αφιονισμένο πλήθος, που δεν συμμορφώνεται, κάπως πρέπει να προστατεύσει την δουλειά του αλλά και την αξιοπρέπειά του...

Μία άλλη ομάδα στην επίθεση

Δύο προσθήκες που έκαναν αισθητή την παρουσία τους, η καθεμία σε διαφορετικό κομμάτι του παιχνιδιού και αξιοποίηση της διακοπής μέσα από την προπόνηση, φαίνεται ότι αποτέλεσαν τις βασικές παραμέτρους του ολικού αγωνιστικού "lifting" που είδαμε από την ΑΕΚ (10-7) στο κλειστό του Πλάτωνα.

Πέραν του ότι από την 2η περίοδο και μετά, δεν απειλήθηκε σε κανένα άλλο σημείο του αγώνα (η διαφορά έφτασε ακόμη και στο +22) κι επέστρεψε στις νίκες (79-98), αφήνοντας πίσω της την αρνητική παρένθεση του Κυπέλλου και το πισωγύρισμα της εντός έδρας ήττας από το Λαύριο, η «Ένωση» πλησίασε τους 100 πόντους και κατέγραψε την πιο παραγωγική επίδοση της εφετινής σεζόν.

Το ντεμπούτο του αθλητικού guard, Μπρίντον Λέμαρ (20π., 3ρ., 2ασ., 3κλ. & 2κοψ. σε 21’), ο οποίος εντυπωσίασε, της προσέδωσε μεγαλύτερη ευελιξία και κίνηση στην περιφέρεια, ενώ το μέγεθος και η εμπειρία του Ισπανού πρώην διεθνούς σέντερ της Μπαρτσελόνα, Πιερ Οριόλα (5π. & 7ρ. σε 18’), κάλυψε το κενό του Μίτσελ στα ριμπάουντ και γέμισε την ρακέτα.

O 30χρονος Ισπανός πρωταθλητής κόσμου (2019) με τα πέντε χρόνια προϋπηρεσίας στην Euroleague, μπορεί να ήταν άστοχος (1/7), ωστόσο δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι βγαίνει για πρώτη φορά μακριά από την πατρίδα του θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να βρει τον ρυθμό του.

Σε γενικές γραμμές, η ομάδα του Ηλία Καντζούρη (Γιάνκοβιτς 14π., 4ρ. & 2ας. με 6/8 σουτ, Φλιώνης 11π., 4ρ., 8ασ. & 3κλ.) έδειξε μία πολύ διαφορετική εικόνα στην επίθεση με πολύ πιο γρήγορη κίνηση και διάθεση να τρέξει κι αυτό αποδεικνύεται από το ότι σκόραρε σχεδόν 30 πόντους περισσότερους από την μέση παραγωγικότητα που είχε στις 10 τελευταίες αγωνιστικές (μ.ο. 69,1π.).

Η ολική της επαναφορά προσδίδει αν μη τι άλλο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ενόψει του δύσκολου προγράμματος που έχει μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου σε σχέση με τους υπόλοιπους διεκδικητές της 4άδας.

Πλην του 38χρονου Λουκά Μαυροκεφαλίδη (25π., 9ρ. & 5λ. με 8/13 σουτ), που εξακολουθεί να παίζει σαν να είναι 10 χρόνια νεότερος και της τίμιας προσπάθειας του Αρσενόπουλου (11π. & 2ασ. με 3/7 τριπ.), ο Ιωνικός (4-13) δεν είχε να επιδείξει κάτι άλλο, ώστε να παρουσιάσει αντίσταση. Με 17 λάθη και με μόλις 34 πόντους από τους 5 ξένους του (με 13/30 σουτ), δεν θα μπορούσε να περιμένει περισσότερα.

Η ομάδα του Άγγελου Τσίκληρα έχει πλέον μπροστά της το ματς της χρονιάς στην Πάτρα απέναντι στον Απόλλωνα, όπου και ψάχνει δύο αποτελέσματα. Τη νίκη που θα την φέρει μία ανάσα από την παραμονή ή την ήττα με λιγότερους από 4 πόντους, που θα την δώσει προβάδισμα στην ισοβαθμία με τους Πατρινούς.

Σπάνια βλέπεις τόσο ολική μεταμόρφωση μεσούσης της περιόδου

O Προμηθέας (10-7) συνεχίζει να εντυπωσιάζει και να αποτελεί ίσως την πιο ευχάριστη έκπληξη από τα μέσα της σεζόν κι εντεύθεν. Όχι μόνο λόγω των αποτελεσμάτων τα οποία έχει πάρει από την αλλαγή προπονητή και μετά (8 νίκες σε 12 αγώνες), αλλά περισσότερο λόγω της μεγάλης στροφής που έχει επιβάλει στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, ο Γιάννης Χριστόπουλος.

Δεν είναι εύκολο εγχείρημα για έναν προπονητή που αναλαμβάνει τον Δεκέμβριο και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς εντυπωσιακές προσθήκες, όχι απλά μεταμορφώνει μία ομάδα που έως τότε δεν έπαιζε καλά, αλλά αλλάζει τελείως την φιλοσοφία του παιχνιδιού της και ταυτόχρονα την οδηγεί εκ τους ασφαλούς στην διεκδίκηση του αρχικού της στόχου.

Η επιστροφή των Πατρινών (Ντάνγκουμπιτς 20π., 2ρ. & 2ασ. με 3/5 τριπ., Τόμασον 14π. & 7ρ.) στις νίκες και μάλιστα με ηχηρό τρόπο (90-69) απέναντι στον ΠΑΟΚ (9-8), δείχνει ότι αξιοποίησαν πλήρως την διακοπή και παρουσιάστηκαν ακόμη πιο σκληροί στην άμυνα, που αποτελεί σημείο αναφοράς τους από την 6η αγωνιστική και μετά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την βαριά ήττα (44-75) από τον Παναθηναϊκό στο «Δημήτριος Τόφαλος» στις 7 Γενάρη, ο Προμηθέας μετράει 6 νίκες στα 7 τελευταία ματς πρωταθλήματος, έχοντας ως μέσο παθητικό 70,8 πόντους με τους αντιπάλους τους σε 42,2% εντός πεδιάς και σε 15,3 λάθη ανά αγώνα.

Με αυτά και με εκείνα η ομάδα της Πάτρας ισοβαθμεί στην 3η θέση της βαθμολογίας με την με την ΑΕΚ και το Περιστέρι, αντιπάλους που θα υποδεχθεί στο γήπεδό της μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων, ενώ έχει ήδη υπερκαλύψει την διαφορά της ήττας της από τον «δικέφαλο του Βορρά».

Από την ομάδα της Θεσσαλονίκης (Φράνκε 17π. & 3ασ.), η αλήθεια είναι ότι περίμενα πολύ καλύτερη αντίδραση στο πρώτο παιχνίδι της μετά Λυκογιάννη εποχής, ειδικότερα στην άμυνα.

Από τον νέο τεχνικό και κορυφαίο του περυσινού πρωταθλήματος, Φώτη Τακιανό, δεν θα περίμενε κανείς θαύματα και σαρωτικές αλλαγές στο επιθετικό κομμάτι, αλλά τουλάχιστον μία σαφώς πιο ανταγωνιστική εικόνα στα μετόπισθεν και όχι την χειρότερη αμυντική επίδοση μακριά από την Πυλαία (90π.)!

Αισιόδοξη εικόνα από Λαύριο, «σφίγγει ο κλοιός» για τον Απόλλωνα

H μόλις 2η νίκη στην ιστορία του Λαυρίου (3-13) χωρίς τον Χρήστο Σερέλη στον πάγκο (η πρώτη είχε γίνει πέρυσι στο πλαίσιο της 22ης αγωνιστικής επί του Προμηθέα) και η παρθενική του Γιώργου Λιμνιάτη σαν head-coach, άφησε σίγουρα υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον στην Λαυρεωτική.

Υπό τις οδηγίες του 51χρονου τεχνικού, οι Λαυριώτες (Λάνγκεβάιν 18π., Φλαγκ 10π., 15ρ., 6ασ. & 7λ.) αξιοποίησαν στο έπακρο την αθλητικότητά τους και παρά τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετώπισαν (η αποχώρηση του Κουζέλογλου, η απουσία του τραυματία Μάρτιν και η ασθένεια του Γκρέι), δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να κυνηγήσουν ακόμη την υπερκάλυψη της διαφοράς του πρώτου αγώνα (-17).

Η πίεση και η ενέργεια που έβγαλαν στην άμυνα κράτησαν τον Απόλλωνα (3-14) στους 43 πόντους σε 28 λεπτά αγώνα (56-43) και αν δεν υπέπιπταν σε μαζεμένα λάθη (20 συνολικά) που έδωσαν εύκολους πόντους για τους φιλοξενούμενους στο ανοιχτό γήπεδο, τότε ίσως η νίκη τους (74-68) να είχε διπλή αξία.

Η ουσία είναι ότι το Λαύριο έδειξε ότι έχει τους παίκτες για να παίξει άμυνα και να βρει τις λύσεις για να πετύχει τον στόχο του, έστω κι αν ο Αλόνζο Βερτζ (26π., 6ασ. & 4κλ.) έκανε το καλύτερο του παιχνίδι με την φανέλα των Πατρινών. Αν ενισχυθεί, κάτι που αναμένεται, τότε δεν είναι υπερβολή να πει κανείς κρατάει την σωτηρία στα χέρια του.

Η ομάδα του Νίκου Βετούλα είχε καλύτερη παρουσία από τα προηγούμενα ματς και παρά την 9η διαδοχική της ήττα και το ξεκάθαρο επιθετικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει, δικαιούται να αισιοδοξεί για το σαββατιάτικο (11/03), 16.00) ματς της χρονιάς με τον Ιωνικό.

Η ολική επαναφορά στο πιο κρίσιμο σημείο με σερί 0-10 και το προβάδισμα 3’55” πριν το τέλος του αγώνα δεν είχε αντίκρισμα, καθώς οι Πατρινοί πλήρωσαν την απόλυτη αστοχία τους από εκείνο το σημείο και μετά (0/8 σουτ), κάτι που είχε συμβεί και στη Νίκαια απέναντι στον Ιωνικό.

Yγ.1: Επειδή το ρεπορτάζ «τρέχει» θα ήθελα να προσθέσω κάτι όσον αφορά το συμβάν της εκκένωσης του "Nick Galis Hall", παρά την αντίθετη άποψη της αστυνομίας εν μέσω της ταυτόχρονης σχεδόν αποχώρησης των οπαδών του ΠΑΟΚ από την Τούμπα και το ποδοσφαιρικό παιχνίδι της ομάδας τους με τον Ιωνικό.

Υγ.2: Επειδή οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι με πολύ κατακερματισμένο συναισθηματικό κόσμο στην πλειοψηφία της κοινωνίας και με την φωτιά να θέλει μία μικρή σπίθα για να φουντώσει, καλό θα είναι να έχουμε μία μεγαλύτερη ενσυναίσθηση.

Υγ.3: Επίσης, φρονώ ότι την δεδομένη χρονική στιγμή, με όλα όσα βιώνουμε σαν έθνος, η ΚΕΔ, ίσως να έπρεπε να αποφύγει τεχνηέντως την επιλογή της συγκεκριμένης διαιτητή στο συγκεκριμένο γήπεδο (λόγω των προηγούμενων από το ματς με το Λαύριο), από την στιγμή που υπήρχε τόσο τεταμένο κλίμα και κίνδυνος να τιναχθεί το κρίσιμο (και για τις δύο ομάδες) ματς στον αέρα.