Roland Garros, Τσιτσιπάς: «Από ποιον χάνει ρε φίλε;»

• Οι συνθήκες δεν αποτελούν δικαιολογία για τον Τσιτσιπά
• Και τώρα τι;

Δεν πέρασε και πάρα πολύς καιρός από το ξεκίνημα της φετινής χωμάτινης σεζόν. Τότε σταθήκαμε στον Στέφανο Τσιτσιπά και στο πόσο σημαντική αλλά συνάμα κρίσιμη είναι η περίοδος. Κάτι που επιβεβαίωσε και ο ίδιος σε δηλώσεις του.

Η περίοδος αυτή, λοιπόν, τελείωσε. Άδοξα και με... κρότο. Ο Ματέο Τζιγκάντε πέτυχε στα 23 του τη νίκη της καριέρας του και ανάγκασε τον Τσιτσιπά σε άλλον έναν πρόωρο αποκλεισμό σε Grand Slam. Στο αγαπημένο του, μάλιστα, Roland Garros για πρώτη φορά τόσο νωρίς μετά το 2018.

Βουτώντας ξανά στην ατέρμονη συζήτηση που αναζητά τις ευθύνες για το «τι φταίει;» και οι επιδόσεις του δε συνάδουν με το ταλέντο του. Στη διάρκεια της αναμέτρησης ένας φίλος έκπληκτος με όσα βλέπει, με ρώτησε κυνικά «από ποιον χάνει πάλι;». Κάποιος που δεν παρακολουθεί τένις και ρίχνει απλώς μία ματιά στο ranking, φτάνει εύκολα σε βιαστικά και ανούσια συμπεράσματα.

Αφαιρώντας τα πρόσωπα, το μπαγκράουντ του κάθε τενίστα και τη θέση στην κατάταξη και βλέποντας καθαρά το παιχνίδι, θα διακρίνει κανείς έναν τενίστα με σταθερότητα, αυτοπεποίθηση και πλάνο. Αλλά και έναν που εκπέμπει παθητικότητα, παραμένει φοβικός και δεν εμπιστεύεται κανένα χτύπημά του, φτάνοντας σε λάθη.

Μόνο που αυτά τα πρόσωπα θα έπρεπε να φωτογραφίζονται από την αντίθετη και να μην είναι ο Τζιγκάντε αυτός που έχει τον έλεγχο. Ο Ιταλός έφερε το παιχνίδι στα μέτρα του και όταν χρειάστηκε, έσβησε με αδιανόητη ψυχραιμία ό,τι break point βρήκε μπροστά του, για να μην επιτρέψει στον Τσιτσιπά να μπει στη διεκδίκηση του 4ου σετ και πάλι.

Οι συνθήκες δεν αποτελούν δικαιολογία για τον Τσιτσιπά

Στη διάρκεια της επιστροφής από το Άμπου Ντάμπι για το Final Four της EuroLeague, δεν καταφέραμε προφανώς να παρακολουθήσουμε τη «μάχη» του 1ου γύρου με τον Ετσεβερί. Να πω τη δική μου αλήθεια, έμεινα έκπληκτος με το 3-0, απέναντι σε έναν σπεσιαλίστα της επιφάνειας, αυτήν τη χρονική στιγμή.

Από αυτό, έως το «από ποιον χάνει πάλι ρε φίλε;», ένας γύρος δρόμος. Το βαρύ τερέν και οι συνθήκες που δεν ευνοούν το topspin του στη χθεσινή αναμέτρηση, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την εμφάνιση του Έλληνα τενίστα. Αν ο τραυματισμός από τη Βαρκελώνη παραμένει υπαρκτός, θα έπαιζε ρόλο και στο πρώτο του ματς στο Παρίσι.

Στην πραγματικότητα ο Τσιτσιπάς έπαιξε ένα από τα χειρότερά του παιχνίδια στο χώμα. Σπαταλώντας κάθε μπάλα που θα μπορούσε να τελειώσει στο 3ο και το 4ο σετ, με πολύ κακές επιλογές στο πού θα την τοποθετήσει. Δε μιλάμε καν για τις εκτελέσεις, αλλά για τις επιλογές. Φοβισμένος στο φιλέ, έδινε διαρκώς ευκαιρίες για έξτρα χτυπήματα στον Τζιγκάντε.

https://t.co/0JMbwzlSxh pic.twitter.com/sOzKU1Pwt4

— Roland-Garros (@rolandgarros) May 28, 2025

Ο οποίος συνδύασε βάθος και πίεση στις δικές του μπάλες, μαζί με μία απίστευτη ψυχραιμία να αλλάζει τον ρυθμό χάρη στα drop shot. Το αριστερό του χέρι άλλαξε εντελώς τις γωνίες που έρχονται οι μπάλες στην απέναντι πλευρά. Ταυτόχρονα κάλυπτε το κορτ με ταχύτητα, για να έρθει το μπάκχαντ του Τσιτσιπά να ολοκληρώσει τη μουντζούρα. Στο τελευταίο μάλλον οφείλεται και η αδυναμία αντιμετώπισης παικτών με αριστερό χέρι, αφού η ευκολία που σημαδεύεται ο αδύναμος κρίκος τον κάνει ακόμα πιο ευάλωτο.

Πέραν όλων των άλλων, πραγματικά δεν έρχεται στο μυαλό με ευκολία κάποια συνάντηση του Τσιτσιπά με άγνωστο αντίπαλο, τον οποίο δεν έχει ξαναπαίξει, που η ετοιμότητά του και το πλάνο του λειτουργούν στην εντέλεια. Πλέον, όμως, δεν υπάρχει η αυτοπεποίθηση για να του δώσει χρόνο να μετρήσει ποιον έχει απέναντι.

Χωρίς το απάγκιο του συνδυασμού σερβίς και φόρχαντ, η ερώτηση «από ποιον χάνει πάλι;» δεν υφίσταται ως απορία. Ο Τζιγκάντε ήταν ο καλύτερος τενίστας στο κορτ και πήρε ό,τι άξιζε. Αυτό είναι το τένις, τίποτα δε σου χαρίζεται! Στην κακή σου μέρα δε θα έρθει ο συμπαίκτης σου να σε ξελασπώσει, κάτι που γνώρισαν από πρώτο χέρι οι Φριτζ, Ρούουντ (με τραυματισμό) και αρκετά ακόμα seeds που δε θα σταθούν εμπόδια στο ταμπλό του Άλκαράθ.

Και τώρα τι;

Η επόμενη μέρα θα βρει τον Τσιτσιπά εκτός Top25. Με τα τουρνουά που ακολουθούν στη σεζόν και κυρίως τα δύο Grand Slam που απομένουν, να μην αποτελούν και τα αγαπημένα του στο καλεντάρι.

Κυρίως όμως, αυτήν τη στιγμή δε βρίσκει κάτι για να πιαστεί. Η αλλαγή της ρακέτας και ο τίτλος στο Ντουμπάι έφερε έναν άνεμο αλλαγής, αλλά η επιστροφή στην παλιά δικαιολογήθηκε από τη μεγαλύτερη ασφάλεια που ένιωθε ο ίδιος στην επιφάνεια

Τα ταμπλό των τουρνουά ολοένα και δυσκολεύουν λόγω της κατάταξης και το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια. Η εικόνα του δεύτερο μισού στο παιχνίδι με τον Τζιγκάντε, έδινε την εντύπωση ενός τενίστα που βλέπει το γήπεδο μικρότερο, στις δικές του εκτελέσεις.

Το «ηλεκτροσόκ» του Ιβανίσεβιτς συνεπάγεται αυτόματα μεγάλη βελτίωση στο κομμάτι του σερβίς. Το είδαμε να γίνεται στη συνεργασία του με τον Τζόκοβιτς, το περιμένουμε να συμβεί και στο προσεχές μέλλον.

Αλλά τα διαρκή περάσματα κάτω από τον πήχη, έχουν χαμηλώσει πολύ τους δείκτες της αυτοπεποίθησης. Ο Τσιτσιπάς θα χρειαστεί μεγάλες νίκες και υπερβάσεις, κάτι που την εμπιστοσύνη στα χτυπήματά του αυτήν τη στιγμή, φαντάζει δύσκολο. Ακόμα και τενίστες πολύ χαμηλότερου επιπέδου από εκείνον, έχουν να επιδείξουν νίκες ορόσημα. Τελευταία τέτοια για τον Στεφ πιθανότατα να είναι αυτήν στο Μόντε Κάρλο απέναντι στον Σίνερ. Πέρσι, περίπου 14 μήνες μακριά από το σήμερα.

Το ζήτημα δεν είναι πλέον αυτό. Το Top10 θα φτάσει να το ανταγωνιστεί, όταν έρθει η ώρα. Γιατί τη δεδομένη χρονική στιγμή, η συζήτηση που γίνεται έχει να κάνει με τον τρόπο που θα φτάνει στις μεγάλες συναντήσεις. Πλέον καλείται να υπερασπιστεί το όνομά του απέναντι σε «ισοϋψείς» του ή ακόμα περισσότερο, κόντρα στους... διψασμένους Τζιγκάντε που θα συναντά στο διάβα του.

«Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι να στοχεύεις σε μεγάλους τίτλους και να προσπαθείς να κάνεις κάτι σημαντικό και αξιόλογο» τόνισε ο ίδιος μετά τον πικρό αποκλεισμό. Για να έρθουν οι μεγάλοι τίτλοι, πρέπει να έρθουν πρώτα οι μεγάλες νίκες. Και για να έρθουν αυτές αναζητείται σταθερότητα, μακριά από ερωτήσεις όπως «από ποιον χάνει πάλι;».