Θεωρείται από πολλούς, και όχι άδικα, ως ο κορυφαίος τελικός στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Είναι, άλλωστε, ο τελικός με τα περισσότερα γκολ (δέκα συνολικά), με την μεγαλύτερη προσέλευση (127.261 θεατές!) και το μοναδικό όπου ένας παίκτης σημείωσε τέσσερα τέρματα (Φέρεντς Πούσκας)!

Στις 18 Μαΐου του 1960, στο «Χάμπντεν Παρκ» της Γλασκώβης, η Ρεάλ έφτανε τα πέντε διαδοχικά στέμματα με την μεγαλύτερη παράσταση που είχε δει ποτέ ο κόσμος σε αγώνα διασυλλογικής διοργάνωσης.

Στον δρόμο προς τον τελικό, η Άιντραχτ είχε αποκλείσει κατά σειρά Γιουνγκ Μπόις, Βίνερ Σπορτ Κλαμπ και Ρέιντζερς, φτάνοντας αήττητη στο μεγάλο ραντεβού απέναντι στην κάτοχο, η οποία στον ημιτελικό είχε αφήσει εκτός την παραδοσιακή της αντίπαλο, την Μπαρτσελόνα.

Οι Γερμανοί, οι οποίοι ποτέ έκτοτε δεν έφτασαν τόσο μακριά, έκαναν το... λάθος να προηγηθούν στο σκορ, προτού αναλάβει δράση το μαγικό δίδυμο των Φέρεντς Πούσκας και Αλφρέδο ντι Στέφανο, με τέσσερα και τρία γκολ έκαστος.

Ο Μιγέλ Μουνιόθ έγινε ο πρώτος που κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών ως παίκτης και ως προπονητής, πάντα με την φανέλα της Ρεάλ, η οποία έκανε το ιστορικό απόλυτο στα πρώτα πέντε χρόνια ζωής της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Ρεάλ Μαδρίτης – Άιντραχτ Φρανκφούρτης 7-3

(27', 30', 73' Ντι Στέφανο, 46', 56', 60', 71' Πούσκας – 18' Κρες, 72', 75' Στάιν)

Ρεάλ Μαδρίτης (Μιγέλ Μουνιόθ): Ντομίνγεθ – Μαρκίτος, Σανταμαρία, Πατσίν – Βιδάλ, Θάραγα – Κανάριο, Ντελ Σολ, Πούσκας, Χέντο – Ντι Στέφανο.

Άιντραχτ Φρανκφούρτης (Πολ Όσβαλντ): Λόι – Λουτζ, Άιγκενμπροντ, Χέφερ – Βάιλμπεχερ, Στίνκα – Κρες, Λίντνερ, Πφαφ, Μάιερ – Στάιν.

Διαιτητής: Τζον Μόουατ (Σκωτία)

Τα 50 κορυφαία ματς όλων των εποχών (1): Γερμανία – Ιταλία 0-2 (2006)

Τα 50 κορυφαία ματς όλων των εποχών (2): Αργεντινή – Αγγλία 2-1 (1986)