Παναθηναϊκός: Bad Boys!
Κάποτε ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ είχε πει «κάθε φορά που ήταν να αντιμετωπίσω τους Πίστονς, τηλεφωνούσα στην οικογένειά μου και τους έλεγα ότι τους αγαπάω στην περίπτωση που δεν θα τους έβλεπα ξανά...» θέλοντας να τονίσει το δυναμικό παιχνίδι των Ντιτρόιτ Πίστονς από τα μέσα της δεκαετίας του '80 έως και τις αρχές των 90's.
Σίγουρα ούτε ο Παπαγιάννης έγινε η... μετάλλαξη του Λαϊμπίρ, ούτε ο Μήτογλου αυτή του Ρόντμαν, ούτε ο Παπαπέτρου αυτή του Μαρκ Ακουάιρ κ.ο.κ. Όμως για 40 λεπτά, τα πρώτα της φετινής σεζόν και τα πρώτα ύστερα από πάρα πολύ καιρό, ο Παναθηναϊκός έβγαλε περίσσια αμυντική αυταπάρνηση, έδειξε χαρακτήρα και δεν άφηνε να περάσει κουνούπι στο καλάθι του. Δεν ξέρουμε αν θα... τηλεφωνούν οι παίκτες της Μακάμπι στις οικογένειές τους από εδώ και στο εξής και πριν από κάποιο ματς με τους «πράσινους» όπως έκανε ο Μπάρκλεϊ με τους Πίστονς, αλλά σίγουρα θα είναι καλύτερα προετοιμασμένοι και ενδεχομένως πολύ πιο «ψιλιασμένοι» εάν και εφόσον διατηρηθεί ακέραιος ο κορμός της ελληνικής ομάδας και τη νέα σεζόν.
Βέβαια οι «πράσινοι» δεν χρειάστηκαν στο ΟΑΚΑ τα... κλωτσομπουνίδια που έριχναν οι αυθεντικοί «Bad Boys» του ΝΒΑ αλλά τηρουμένων των αναλογιών η δυνατή άμυνα στις μάχες σώμα με σώμα, όπως επίσης και η ομαδική άμυνα με αποτέλεσμα να υπάρχει σωστό «διάβασμα» της αντίπαλης επίθεσης ώστε να «γράψει» η στατιστική 11 κλεψίματα, ήταν τα στοιχεία που έκαναν την διαφορά.
Καθιέρωσε το «Tall Ball»
Πάντα σε συνδυασμό με την διάρκεια. Ένα στοιχείο που έχει «πονέσει» πολύ τον Παναθηναϊκό φέτος καθώς έχει πληρώσει πολύ ακριβά τα «νεκρά» του διαστήματα κατά τη διάρκεια της σεζόν. Από εκεί και πέρα αποδείχθηκε ότι τα ψηλά σχήματα του Όντεντ Κάτας είναι «λίρα εκατό» και όπως φαίνεται το «Tall Ball» που έχει λανσάρει ο Ισραηλινός τεχνικός χρησιμοποιώντας πεντάδες που ο μέσος όρος ύψους ξεπερνάει τα 206 εκατοστά, αποδίδει καρπούς. Με τα πλεονεκτήματα, αλλά και τα μειονεκτήματά του. Με τα υπέρ και με τα κατά.
Θα ήταν ίδια η άμυνα εάν έπαιζε ο Νέντοβιτς; Σαφέστατα και όχι! Θα ήταν ίδια η επίθεση εάν έπαιζε ο Νέντοβιτς; Σαφέστατα και όχι! Θα ήταν ίδιο το παιχνίδι του Παναθηναϊκού εάν υπήρχε και ένας ποιοτικός πλέι μέικερ υψηλού επιπέδου; Σαφέστατα και όχι! Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να βάλει κάποιος στην κουβέντα για το πώς θα μπορούσε να ήταν ο Παναθηναϊκός. Ας μείνουμε όμως σ' αυτήν την εικόνα. Μια εικόνα που δημιουργεί περίσσια αισιοδοξία για τη συνέχεια, αλλά ταυτόχρονα και μπόλικη μελαγχολία.
Μελαγχολία γιατί πλανάται στην ατμόσφαιρα αυτό το «γιατί τώρα και όχι πριν;» Υπάρχει αυτό το «κρίμα» στις τάξεις των φίλων του Παναθηναϊκού, οι οποίοι είδαν στο ΟΑΚΑ μια ομάδα επιπέδου... playoffs. Και όχι μια ομάδα που βρίσκεται στην 15η θέση της κατάταξης. Και στην παρούσα φάση δεν ισχύει ότι «καλύτερα τώρα παρά ποτέ» γιατί στην EuroLeague έχει ήδη χαθεί. Από την άλλη υπάρχει και αισιοδοξία για την «πράσινη» εικόνα. Για την ακρίβεια αισιοδοξία για φέτος και για όσα ματς απομένουν. Για του χρόνου, κανείς δεν μπορεί να έχει τίποτα. Υπάρχουν πολλά θέματα και πολλά ζητήματα ανοικτά.
Ο Ουάιτ της... Ζάλγκιρις
Αναμφίβολα η έλευση του Χεζόνια έχει αλλάξει άρδην την εικόνα της ομάδας, τόσο επειδή πρόκειται για παίκτη από το πάνω-πάνω ράφι αλλά και επειδή έχει βοηθήσει να αλλάξει όλο το στυλ παιχνιδιού του Παναθηναϊκού.
Το μεγάλο ερωτηματικό είχε να κάνει με την ταυτόχρονη συνύπαρξή του με τον Ιωάννη Παπαπέτρου στο παρκέ. Αμυντικά τουλάχιστον βοήθησε τον Παναθηναϊκό να «γεμίσει» το παρκέ και να μικρύνει το γήπεδο για την αντίπαλη ομάδα. Επιθετικά ακόμα χρειάζεται δουλειά, αλλά από τη στιγμή που ο αρχηγός του Παναθηναϊκού βρήκε το... χέρι του, αυτομάτως άνοιξε διάπλατα η άμυνα της Μακάμπι. Φανταστείτε να υπάρχει ο Νέντοβιτς. Αυτός που ξέρει να ανοίγει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τις αντίπαλες άμυνες. Αν μη τι άλλο θα έχει ενδιαφέρον να το δούμε στη συνέχεια.
Εκείνος που αποτελεί τον «x factor» του Παναθηναϊκού στα τελευταία ματς δεν είναι άλλος από τον Άαρον Ουάιτ. Ο Αμερικανός θυμίζει με... κάθε επισημότητα τον παίκτη της Ζάλγκιρις και εκείνον που καρτερούσαν να δουν στους «πράσινους» κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν. Όταν βρίσκεται και εκείνος στο παρκέ το γήπεδο «γεμίζει» ακόμα περισσότερο βοηθώντας και στις δύο πλευρές του παρκέ. Πέτυχε 15 πόντους, μάζεψε 7 ριμπάουντ, έδωσε δύο ασίστ, έκλεψε μπάλα. Ποιος να το περίμενε αυτό πριν από 2-3 μήνες...
Για τον Χεζόνια, είπαμε: Μπορεί να μην χρειάστηκε να πάρει πολλές προσπάθειες, αλλά είναι ο παίκτης που ανεβάζει επίπεδο όλη την ομάδα. Με την ποιότητά του. Με την θέληση του ακόμα και στην άμυνα. Δεν πιστεύω κάποιος να μην έχει κυκλώσει τα τρία του κλεψίματα...
Ο Μήτογλου σταθερά καλός. Δίνει μάχες κάτω από τα καλάθια. Απέναντι στην Μακάμπι όχι μόνο μάζεψε 8 ριμπάουντ, αλλά συνεργάστηκε άψογα με τους συμπαίκτες του (και δη με τον Ουάιτ) μοιράζοντας και 4 ασίστ.
Σαντ-Ρος: 6 ριμπάουντ, 6 ασίστ. Αυτά θέλει να βλέπει ο Κάτας. Δεν χρειάζεται να σουτάρει. Ας κάνει αυτά τα πράγματα. Είναι αυτά που θέλει και χρειάζεται ο Παναθηναϊκός.
Μποχωρίδης: Μακράν ο πιο αξιόπιστος παίκτης στο «κατέβασμα» της μπάλας. Και αυτό καταδεικνύει το πρόβλημα στον «ασο». Εκείνος είναι πρώτα «δύο» και μετά πλέι μέικερ. Λόγω ανάγκης παίζει στο «ένα». Και εδώ είναι μεγάλη πληγή του Παναθηναϊκού. Θα ήταν... άλλη ομάδα με κανονικό πλέι μέικερ. Ο Μακ συνέχισε από εκεί που είχε σταματήσει. Λογικά θα τρέμει το φυλλοκάρδι του Κάτας κάθε φορά που δέχεται πίεση από την αντίπαλη ομάδα.
Εδώ και αν βρίσκει εφαρμογή το «τι θα γινόταν εάν» ο Παναθηναϊκός είχε point guard. Η λογική λέει ότι θα μιλούσαμε τώρα για άλλη ομάδα και ενδεχομένως με διαφορετικούς στόχους. Όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, Γιατί στην τελική, δεν πρόκειται να μάθεις εάν δεν πάθεις.
Τουλάχιστον με αυτές τις εμφανίσεις ανεβαίνει η ψυχολογία και μπορεί η ομάδα να παρουσιάζει ένα πολύ καλό πρόσωπο στην EuroLeague. Έστω και τώρα. Έστω και στην τελευταία στροφή της regular season. Καλώς ή κακώς οι στόχοι του Παναθηναϊκού περιορίζονται φέτος εντός των συνόρων. Αυτούς θα «κυνηγήσει». Εκεί θα υπάρχει το «πρέπει».
ΥΓ: 48-17 το σκορ στην πρώτη και στην τέταρτη περίοδο υπέρ του Παναθηναϊκού!
ΥΓ2: Στην τελευταία περίοδο μπορεί το σκορ να ήταν 23-8 για λογαριασμό των «πρασίνων» αλλά η Μακάμπι πέτυχε τους πρώτους της πόντους ύστερα από πέντε λεπτά και είχε τέσσερις έως και 30'' πριν από το τέλος του ματς!
ΥΓ3: Μόλις 12/36 δίποντα η Μακάμπι. Έπρεπε οι παίκτες του Σφαιρόπουλου να περάσουν από... δάσος χεριών για να σκοράρουν.
ΥΓ4: Η άμυνα με αλλαγές του Παναθηναϊκού ανάγκασε την Μακάμπι σε πολλές ατομικές ενέργειες με αποτέλεσμα να κοπεί στη μέση η δημιουργία της μένοντας στις 13 ασίστ. Και έχοντας υποπέσει σε 17 λάθη.
ΥΓ5: Ο Χεζόνια μπορεί να πήρε δύο τραβηγμένα από τα μαλλιά τρίποντα, αλλά είχε μόλις 10 προσπάθειες στο σύνολο. Όταν κάποιος έρχεται με τόσες τυμπανοκρουσίες, γνωρίζοντας ότι θα αποτελέσει την «πριμαντόνα» της ομάδας και κάνει τόσο οικονομία στις προσπάθειες, αποδεικνύει ότι παίζει πρωτίστως για την ομάδα. και όχι για τον εαυτό του. Που κάλλιστα θα μπορούσε να το κάνει.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
