Ολυμπιακός: Θα ήταν ακόμη καλύτερος αν δεν έκανε λάθη
Θυμάμαι μετά την φιλική αναμέτρηση με την Μπάγερν Μονάχου και σε σύγκριση με αυτό που είχα δει την προηγούμενη μέρα κόντρα στους Γάλλους, είχε γράψει πως δεν μπορούμε να αναφερόμαστε σε βελτίωση ομάδας όταν μεταξύ των δύο αγώνων μεσολαβούν 20 ώρες.
Όταν όμως έχει περάσει μία εβδομάδα γεμάτη προπονήσεις, τότε ναι φυσικά και μπορούμε να μιλάμε για βελτίωση.
Ο Ολυμπιακός έδειξε καλύτερο πρόσωπο σε αρκετά στοιχεία που τον ταλαιπώρησαν στις αναμετρήσεις της Ισπανίας. Πάντα όμως υπάρχουν και οι δύο πλευρές, οπότε θα αναφερθώ και σε όσα δεν μου άρεσαν.
Πριν προχωρήσω σε πιο λεπτομερή ανάλυση να τονίσω πως Σεπτέμβριο μήνα θα ήταν αδύνατον να μην υπήρχαν αρνητικά στον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες φυσικά, απλά μας ενδιαφέρει η ομάδα του Μπαρτζώκα εν προκειμένω.
ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΚΕΣ ΠΑΣΕΣ
Ξεκινάω με τα άσχημα για να γλυκαθούμε μετά...
Δεν υπήρχε στατιστική κάλυψη της αναμέτρησης. Επίσης δεν είμαι «πυροβολημένος» για να ξαναδώ ένα φιλικό παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός σίγουρα έκανε περισσότερα από 20 λάθη. Δεν ξέρω πόσα ακριβώς και δεν θα μάθουμε και ποτέ, αλλά έκανε 20+.
Από αυτά με ένα πρόχειρο υπολογισμό τα 3 ήταν σε πάτημα μίας εκ των 50 περίπου γραμμών που υπήρχαν στο παρκέ. Παπανικολάου, Σπανούλης και Χάρισον την... πάτησαν
Να ξεχνάω και 2-3; Να τα ξεχνάω.
Όλα τα υπόλοιπα ήταν λάθος πάσες. Πάσες οι οποίες μάλιστα δεν κατέληξαν εκτός γηπέδου, αλλά στα χέρια των παικτών της Άλμπα. Και δεν ήταν χαζοί. Lay up σκόραραν και έβρισκαν εύκολους πόντους.
Μία κακή πάσα δείχνει έλλειψη συγκέντρωσης, μικρή (ή μεγάλη χαλαρότητα), κακή ισορροπία σώματος τόσο του πασέρ όσο και του παίκτη που υποδέχεται την μπάλα και φυσικά μικρή ανικανότητα.
Για παράδειγμα θεωρώ πως Μάρτιν και Έλις είναι κακοί πασέρ. Αν πάρουν την μπάλα στο χαμηλό ποστ δεν έχουν την ικανότητα να την βγάλουν με τον σωστό τρόπο προς τα έξω.
Πραγματικά είναι κρίμα να την πουλάνε τόσο εύκολα. Μερικές φορές δεν τους πίεζαν καν, απλά δεν έδιναν τόση μεγάλη σημασία με αποτέλεσμα να χάνουν την κατοχή.
ΧΑΜΕΝΑ ΑΜΥΝΤΙΚΑ ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ
Η αλήθεια είναι πως από τον Μπαρτζώκα έχω ακούσει την εξής ατάκα, «μία καλή άμυνα τελειώνει μόνο με το αμυντικό ριμπάουντ, αλλιώς δεν είναι καλή». Είμαι σίγουρος πως την έχουν πει κι άλλοι προπονητές, δεν είναι αυτό το θέμα μας όμως.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο η Άλμπα ανανέωσε πολλές φορές κι είχε δεύτερη και τρίτη (νομίζω μία φορά και τέταρτη) ευκαιρία για να σκοράρει. Και φυσικά «τιμώρησε» με τρίποντα από τους Γκρέιντζερ και Μάτισεκ.
Το ριμπάουντ είναι ομαδική δουλειά και δεν πρέπει να χρεώνουμε τον Βεζένκοβ και τους Μάρτιν/Έλις που έπαιξαν στο συγκεκριμένο διάστημα. Όλοι θα πρέπει να ασχολούνται.
Υπήρχαν κι άλλα πράγματα που δεν λειτούργησαν, αλλά φυσικό είναι τέτοια εποχή. Απλά εστίασα σε δύο που μου έβγαλαν τα... μάτια.
ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ
Στόχος της προετοιμασίας είναι κάθε μέρα να κάνεις κι ένα βήμα πιο μπροστά. Να βελτιώνεις ορισμένα πράγματα έστω και λίγο. Δεν γίνεται να μεταμορφωθεί καμία ομάδα στον κόσμο άμεσα. Θέλει χρόνο και δουλειά.
Ο Λιβιό Ζαν Σαρλ στην πρώτη του «δημόσια» παρουσία μου άρεσε πολύ. Η αθλητικότητα του θα είναι υπερχρήσιμη στη θέση «4», στην άμυνα αν και σε λάθος θέσεις ορισμένες φορές, άνοιγε τα χέρια του και... μεγάλωνε.
Στην επίθεση τον είδαμε να σκοράρει από κοντινή απόσταση με χουκ, να παίζει με πλάτη και να κερδίζει τον Σίκμα, όμως αυτό που με ενθουσίασε ήταν η πάσα του στο short roll.
Short roll είναι η ενδιάμεση θέση που παίρνει ο παίκτης μετά το σκριν που κάνει, συνήθως γύρω από την περιοχή των ελευθέρων βολών. Ο Γάλλος «έσπασε» 2-3 φορές την μπάλα αρκετά καλά σε συμπαίκτες του.
Αυτή την ικανότητα την διαθέτουν κι ο Πρίντεζης και ο Βεζένκοβ.
Μου άρεσε η αυτοπεποίθηση του Άαρον Χάρισον στην επίθεση. Πήρε τα σουτ, μοίρασε 5 ασίστ και γενικά έβγαλε μία αποφασιστικότητα στο παιχνίδι. Να έβαζε και λίγη ένταση παραπάνω τι καλά που θα ήταν...
Μου άρεσε ακόμη η πίεση πάνω στην μπάλα και ειδικά από τους ψηλούς. Πολλές φορές τα «τεσσαροπεντάρια» έβγαιναν στο τρίποντο και εμπόδιζαν την εύκολη πάσα. Ο Μάρτιν το έκανε εντυπωσιακά με τις χερούκλες που διαθέτει.
Γενικά στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα υπήρχε κίνηση μακριά από την μπάλα, οι παίκτες δεν κρατούσαν την μπάλα στα χέρια τους και την μετέφεραν γρήγορα με αποτέλεσμα να βγουν πολλά ελεύθερα σουτ.
Ένα φιλικό ήταν και τίποτα περισσότερο. Η ομάδα συνεχίζει με σκοπό να νικήσει την Ζαλγκίρις την ερχόμενη εβδομάδα έστω και με ένα πόντο. Μην πάθουμε καρδιά όμως από την πρεμιέρα, ας νικήσει με 7-8 πόντους.
Αν εγώ κατάλαβα 5 πράγματα από το παιχνίδι, ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του, κατάλαβαν 55 οπότε ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους να κάνουν την δουλίτσα τους.
ΥΓ: Η ατάκα του Νίκου Παπανικολόπουλου στον ρεπόρτερ της ΕΡΤ μετά τη νίκη του Περιστερίου επί του Παναθηναϊκού θα πρέπει να καρφιτσωθεί σε αρκετό κόσμο. Σε Ολυμπιακούς Παναθηναϊκούς, ΑΕΚτζήδες, κλπ.
Ο νεαρός τεχνικός είπε όταν ο Γιάννης Νάτου αποθέωσε το ρόστερ του Περιστερίου κι ανέφερε 3-4 συμπεράσματα στην ερώτηση – τοποθέτηση, «Μπράβο σας που βγάλατε τόσα συμπεράσματα από ένα μόνο παιχνίδι. Εμείς εδώ κι ενάμισι μήνα δουλεύουμε και δεν έχουμε βγάλει ακόμη κάποιο».
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
