Φάκελος Ντιλικινά: «Ο Φρανκ έχει... θέματα, αλλά δίπλα στον Φουρνιέ μπορεί να βρει τον εαυτό του!»

Η πορεία του στα παρκέ του επαγγελματικού μπάσκετ, υπήρξε δυσανάλογη σε σχέση με το ξεκίνημά του στα τμήματα υποδομής. Γεννημένος σε ένα προάστιο των Βρυξελλών (Ιξέλ) και μεγαλωμένος στο Στρασβούργο, όπου κατέφυγαν, εκδιωγμένοι από την Ρουάντα οι γονείς του, η απόφασή του να ασχοληθεί σοβαρά με το μπάσκετ προέκυψε από τον παρακάτω συνδυασμό:

Κατ’ αρχάς από την αγάπη του για το μπάσκετ και κατά δεύτερον από την ανάγκη να ασχοληθεί με το κάτι που θα βοηθήσει ουσιαστικά το μέλλον του. Μόλις συνειδητοποίησε ότι ξεχωρίζει αθλητικά αλλά και σε ταλέντο από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του, το γεγονός ότι η μητέρα του δούλευε διπλαβάρδια ως νοσηλεύτρια και τα μεγαλύτερα αδέρφια του διάβαζαν ώρες ολόκληρες για να μπουν στην ιατρική, τον έβαλε σε προβληματισμό.

Κάπως έτσι, όλα του ήρθαν πολύ γρήγορα και εύκολα! Στα 16 του, ως ο πιο φέρελπις παίκτης των ακαδημιών της Στρασμπούρ, επελέγη για το Jordan Brand Classic και ταξίδεψε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Εκεί ήταν από τους τυχερούς, που όχι απλά συνάντησαν τον Μάικλ Τζόρνταν, αλλά του μίλησε κι εκείνος απάντησε στην ερώτησή του:

«Γεια σας κύριε Τζόρνταν! Μπορώ να σας ρωτήσω ποιο είναι το κλειδί της επιτυχίας σας;», του είπε τον Απρίλιο του 2014, μέσα στα αποδυτήρια του “Barclay’s Center”, όπου 3 τρία χρόνια αργότερα έμελλε επιλεγεί στο νο8 του draft από τους Νιου Γιορκ Νικς. Ως το υψηλότερο pick στην ιστορία του γαλλικού μπάσκετ, τότε...

«Αυτό που πρέπει να κάνεις, είναι να αγαπάς το μπάσκετ! Δεν θα φτάσεις ποτέ ψηλά χωρίς αν δεν το αγαπάς πραγματικά. Όταν κάποιος το αγαπάει περισσότερο από ό,τιδήποτε άλλο στον κόσμο, τότε είναι σε θέση να κάνει θυσίες. Τότε μπορείς να ξυπνήσεις νωρίς για προπόνηση και να κάνει ό,τι χρειάζεται για να γίνει ο καλύτερος! Αλλά πρώτα απ’ όλα έρχεται η αγάπη!», ήταν τα λόγια του “Air Michael”.

Η συνέχεια για τον Φρανκ Ντιλικινά (το «τ» δεν προφέρεται στην πατρίδα των γονιών του, οπότε η σωστή προφορά του ονόματός του είναι Νιλικινά), ήταν εντυπωσιακή. Πρωταθλητής Ευρώπης σαν παίδας και σαν έφηβος με την Γαλλία το καλοκαίρι του 2014 στην Λετονία και το 2016 στην Τουρκία και προώθηση στην πρώτη ομάδα της Στρασμπούρ στην οποία είχε ουσιαστικό ρόλο των 17 ετών. Παίρνοντας χρόνο ακόμη και στην Euroleague την σεζόν 2015-2016!

Μετά την επιλογή του στο draft, ακολούθησε η 7ετής περιπλάνησή του στο ΝΒΑ. Ο Φιλ Τζάκσον, που το 2017 ήταν πρόεδρος των Νικς και τον επέλεξε, δέχθηκε αυστηρή κριτική, μόλις αποχώρησε από τον οργανισμό της Νέας Υόρκης.

Ο αμυντικογενής point-guard πέρασε ακόμη δύο χρόνια στο Ντάλας, παρέα με τον Ντόντσιτς κι έναν χρόνο στην Σάρλοτ, πριν επιστρέψει πέρυσι στην Ευρώπη για λογαριασμό της Παρτίζαν στην Euroleague, την Αδριατική Λίγκα και τις εγχώριες διοργανώσεις της Σερβίας.

Τα υπόλοιπα, σχετικά με το πως κατέληξε στον Ολυμπιακό είναι γνωστά γι’ αυτό και το Gazzetta συνομίλησε με τρεις έγκριτους Γάλλους δημοσιογράφους που τον γνωρίζουν πολύ καλά και σκιαγραφούν το προφίλ του.

Η σχέση του με τον Φουρνιέ: «Ο Έβαν είναι προσωπικός fan του Φρανκ για τον τρόπο που παίζει και ένας από τους λόγους, είναι ότι πρόκειται για point-guard που δεν το παρακάνει με την ντρίμπλα και όταν είναι μαζί του στο παρκέ, τον ψάχνει. Επιπροσθέτως είναι εξαιρετικός αμυντικός και όταν συνυπάρχουν στην πεντάδα, δεν φαίνεται ότι εκείνος δεν είναι τόσο ενεργητικός στα μετόπισθεν. Ήταν μαζί στις επιτυχίες του Παγκοσμίου του 2019 στην Κίνα (χάλκινο μετάλλιο), στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 (αργυρό μετάλλιο), όσο και πέρυσι στο Παρίσι (αργυρό μετάλλιο)».

Η σχέση με τον Βενσάν Κολέ: «Θεωρείται “πνευματικό» παιδί του πρώην Γάλλου ομοσπονδιακού τεχνικού, ο οποίος τον είχε από μικρό στην Στρασμπούρ, τον πίστευε πολύ και τα δύο χρόνια που τον είχε στην ανδρική ομάδα (2015-2017), τον προετοίμασε σωστά ώστε να μπει στo draft. Γενικά έχτισε μία πολύ στενή σχέση μαζί του και αν δεν ήταν εκείνος ομοσπονδιακός τεχνικός, δύσκολα ο Νιλικινά θα είχε τόσο πολλές κλήσεις στην Εθνική ομάδα. Γιατί μπορεί να έπαιζε καταπληκτική άμυνα, αλλά τα στατιστικά του δεν δικαιολογούσαν την σχεδόν μόνιμη επιλογή του. Αλλά ο coach “έβλεπε” ότι μπορούσε να συμπληρώσει αμυντικά μία περιφερειακή γραμμή στην οποία δέσποζαν δύο guard με επιθετικό προσανατολισμό όπως ο Ντε Κολό και ο Φουρνιέ. Και ο Φρανκ ήξερε καλά τι μπορούσε να φέρει στο τραπέζι και ανταποκρινόταν ιδανικά σε αυτόν τον ρόλο. Ειδικά στο Παγκόσμιο της Κίνας ήταν πάρα πολύ σημαντικός στη νίκη επί των Ηνωμένων Πολιτειών στον προημιτελικό! Και στην άμυνα, αλλά και πετυχαίνοντας κάποια μεγάλα σουτ! Τότε έκανε το ατομικό ρεκόρ πόντων του με την Εθνική Γαλλίας και το προσπέρασε στο φιλικό ματς με την Λιθουανία πριν το Παγκόσμιο του 2023, οπότε και τραυματίστηκε. Αν ήταν στην Ινδονησία, δεν χάναμε παιχνίδι στην 1η φάση.»

Η ασυνέπειά στο σκοράρισμα: «Το παράδοξο με τον Νιλικινά είναι ότι όταν έπαιζε στις μικρές ηλικίες, ήταν μεγάλος σκόρερ και μάλιστα στο Πανευρωπαϊκό εφήβων του 2016, που η Γαλλία είχε πάρει το χρυσό μετάλλιο, ήταν δεύτερος στο σκοράρισμα με μέσο όρο 15,2 πόντους και 58,6% στα τρίποντα! Γι’ αυτό και πολλοί που τον ήξεραν από μικρό, απορούν ακόμη και τώρα πως ο ίδιος παίκτης δεν είναι σε θέση να σκοράρει με συνέπεια σαν επαγγελματίας. Ίσως είναι ένα πνευματικό θέμα!»
Η αποτυχία του στους Νικς: «Το 2017 όταν επελέγη στο νο8 του draft ήταν το υψηλότερο pick στην ιστορία του γαλλικού μπάσκετ! Στην πορεία τον προσπέρασε ο Κίλιαν-Χέιζ που επελέγη στο νο7 το 2020 και από πρόπερσι και μετά άλλοι πέντε (ο Ουεμπανιαμά, ο Κουλιμπαλί, ο Ρισασέ, ο Σαρ και ο Σαλέν). Γι’ αυτό η πορεία του στους Νικς δεν ήταν αυτοί που όλοι περιμέναμε και φυσικά δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της ομάδας που τον επέλεξε.»

Ποια είναι η φυσική του θέση: «Είναι λίγο παράξενος παίκτης, από την άποψη ότι δεν είναι ούτε καθαρός “άσος”, γιατί η δημιουργία δεν είναι το καλύτερό του, αλλά ούτε και “δυάρι” γιατι δεν σκοράρει με συνέπεια. Είναι κάτι ενδιάμεσο με ικανότητες να κάνει σχεδόν τα πάντα, αλλά χωρίς να έχει σταθερή απόδοση. Γενικά ποτέ δεν ξέρεις ποιος είναι ο τρόπος για να παρουσιάσει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του. Αλλά σίγουρα είναι ένας πολύ έξυπνος παίκτης, που πάντα έβρισκε τον τρόπο να ταιριάξει και να βρει έναν ρόλο στο σύστημα του Βενσάν Κολέ στην Εθνική, κάτι που δεν ήταν τόσο απλό. Είναι πολύ καλός γνώστης των βασικών, οπότε πιστεύω ότι θα ταιριάξει με το σύστημα του Μπαρτζώκα και ειδικότερα με το μπάσκετ των μεγάλων και πολλών κατοχών.»

Για τον αποκλεισμό του από το Eurobasket 2025: «Το περασμένο καλοκαίρι κόπηκε από την 12άδα της Εθνικής ομάδας στο πρόσφατο Eurobasket, για πρώτη φορά από τότε έγινε μέλος της χωρίς να είναι τραυματίας. H απόφαση του Φοτούξ αποδείχτηκε λανθασμένη γιατί όλοι είδαμε τι μας έκανε ο Μπάλντουιν στο νοκ-άουτ παιχνίδι με την Γεωργία, αλλά πριν το τουρνουά φαινόταν λογική γιατί έπρεπε να χωρέσουν guard όπως ο Κορντινιέ, με τον Λουάου-Καμπαρό, τον Κουλιμπαλί και τον Ρισασέ στις θέσεις “2” και “3”».

Για τους συχνούς τραυματισμούς του: «Το ιστορικό των πολλών τραυματισμών που είχε δεν τον κολακεύει όσον αφορά ενδεχομένως τον τρόπο που προσέχει το σώμα του, αλλά πιστεύω ότι δίπλα στον Φουρνιέ, θα δείτε ίσως την καλύτερη εκδοχή του.»