Πλάις, Παναθηναϊκός: Η πιο «safe» επιλογή και με το χαμηλότερο δυνατό ρίσκο
Η αλήθεια είναι ότι εδώ και μερικές ημέρες είχαν ενεργοποιηθεί αρκετά στον Παναθηναϊκό για την απόκτηση σέντερ.
Μπορεί ο Ομέρ Γιούρτσεβεν να ετοιμάζεται να επιστρέψει στην ενεργό δράση τις επόμενες ημέρες με πιθανότερη ημερομηνία την 6η Μαρτίου κόντρα στη Ρεάλ στο ΟΑΚΑ, μπορεί η αποθεραπεία του Ματίας Λεσόρ να πηγαίνει αρκετά καλά ώστε να μπορεί να προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες του στα τέλη Απριλίου ωστόσο θα αποτελεί ερωτηματικό η κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται μετά τους τραυματισμούς που (δεδομένα) τους έχουν ταλαιπωρήσει.
Προστέθηκε στη συνέχεια και το πρόβλημα με τον Γουένιεν Γκέιμπριελ ο οποίος τραυματίστηκε στον τελικό Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό και... ήρθε και έδεσε το γλυκό! Ουσιαστικά ήταν το κερασάκι για να ηχήσει περισσότερο ο συναγερμός της ενίσχυσης. Ασχέτως εάν δεν πρόκειται για κάτι το σοβαρό. Όμως εάν έμενε νοκ άουτ και ο Νοτιοσουδανός σέντερ, αυτομάτως ο Παναθηναϊκός θα ήταν «γυμνός» στην front line ενόψει των must win αγώνων που έρχονται έως και το τέλος της κανονικής περιόδου στην Euroleague.
Έχοντας (και) τον φόβο των Ιουδαίων, κρίθηκε σκόπιμο και απαραίτητο να ενισχυθεί ο Παναθηναϊκός στη θέση του σέντερ ώστε να μην βρεθούν οι «πράσινοι» προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Και γι' αυτόν τον λόγο επιλέχθηκε ένας παίκτης τον οποίο γνωρίζει πολύ καλά ο Εργκίν Αταμάν, όπως και ο Τίμπορ Πλάις γνωρίζει με τη σειρά του πολύ καλά τον Τούρκο τεχνικό από την κοινή τους (και φυσικά άκρως πετυχημένη τους) θητεία στην Αναντολού Έφες.
Μια win-win κατάσταση
Αυτό είναι το ένα δεδομένο. Δηλαδή δεν θα χρειαστεί χρόνος προκειμένου να προσαρμοστεί ο Γερμανός σέντερ στο σύστημα και στη φιλοσοφία του Αταμάν. Γνωρίζει τι θα του ζητήσει ο τεχνικός του Παναθηναϊκού και παράλληλα πως θα μπορέσει και εκείνος να ανταποκριθεί μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Άλλωστε δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για... χάσιμο. Έχουν μείνει οκτώ παιχνίδια έως το τέλος της regular season, με τις νίκες να αποτελούν επιτακτική ανάγκη προκειμένου να κλειδώσει ο Παναθηναϊκός το αβαντάζ της έδρας και το καλύτερο δυνατόν πλασάρισμα. Οποιοσδήποτε έξτρα χρόνος προσαρμογής δεν θα ήταν καθόλου... σύμμαχος για την ελληνική ομάδα. Στην τελική θυμάστε τι είχε γίνει και πέρυσι τέτοια εποχή που ο Παναθηναϊκός έκανε τρομερό φινάλε με επτά νίκες στις οκτώ τελευταίες αγωνιστικές. Ω, τι σύμπτωση: Οκτώ αγωνιστικές μένουν και τώρα για τη λήξη της regular season.
Το δεύτερο δεδομένο έχει να κάνει με την μείωση του ρίσκου. Τηρουμένων των αναλογιών και της χρονικής περιόδου που βρίσκεται η σεζόν, η επιλογή του Πλάις είναι η πιο safe που θα μπορούσε να κάνει ο Παναθηναϊκός. Ουσιαστικά πρόκειται για μια win-win κατάσταση. Τo γιατί; ΚΑΙ ο Παναθηναϊκός θα είναι κερδισμένος επειδή προσθέτει έναν παίκτη με πλούσια εμπειρία και πολλές παραστάσεις στην Euroleague αλλά ΚΑΙ ο παίκτης αποκτά εκ νέου μεγάλο κίνητρο προκειμένου να επιστρέψει στο υψηλότερο επίπεδο διεκδικώντας με αξιώσεις την κατάκτηση ενός ακόμα βαρύτιμου τροπαίου.
Ο Παναθηναϊκός ξέρει τι παίκτη παίρνει και ο Τίμπορ Πλάις ξέρει σε ποια ομάδα πηγαίνει. Μπορεί να είναι 35 χρόνων αλλά ούτε αποκτήθηκε για να είναι ο βασικός σέντερ των πρασίνων αλλά ούτε και για να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αποκτήθηκε για έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο, τον οποίο αφενός μπορεί να υπηρετήσει και αφετέρου δεν πρόκειται ποτέ να δημιουργείται πρόβλημα για τον χρόνο της συμμετοχής του. Είτε παίξει πέντε λεπτά, είτε παίξει 25 λεπτά θα είναι το ίδιο χαρούμενος και ικανοποιημένος. Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός ΜΟΝΟ κερδισμένος θα είναι από αυτό το deal. Πραγματικά ΔΕΝ έχει να χάσει τίποτε απολύτως.
Αυτά θα προσφέρει ο Πλάις
Πρόκειται για έναν σέντερ ύψους 218 εκατοστών, ο οποίος ναι μεν υστερεί σε όγκο και δύναμη αλλά θα προσφέρει στοιχεία που λείπουν από τον Παναθηναϊκό από τη θέση του σέντερ και τελείως διαφορετικά με τους υπόλοιπους ψηλούς της ομάδας στο «πέντε». Πρώτο και κυριότερο; Το σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Κοιτάξτε να δείτε τι συμβαίνει με τον Πλάις. Μέχρι και τη χρονιά πριν μετακομίσει στην Αναντολού Εφές, το τρίποντο αποτελούσε σχεδόν... άγνωστη λέξη για εκείνον!
Στα επτά πρώτα χρόνια που αγωνίστηκε στην Euroleague έως και τη σεζόν 2017-18, ο Γερμανός σέντερ είχε 13/30 τρίποντα σε σύνολο 151 αγώνων. Από τη σεζόν 2018-19 έως και τη τελευταία του στην Εφές (2023-24) είχε 86/223 τρίποντα σε 185 ματς. Τι σημαίνει αυτό; Ότι στα χέρια του Αταμάν, ο Πλάις έγινε ένα ικανότατο «strech five» έχοντας εκτοξεύσει τα ποσοστά τους από την περιφέρεια, με αποτέλεσμα το μακρινό του σουτ να αποτελεί και το μεγάλο του όπλο. Ειδικά απέναντι σε πιο βαριά κορμιά που δεν «κυνηγούν» εύκολα το αντίπαλο σέντερ στην περιφέρεια. Και κάπως έτσι καθιερώθηκε όλα αυτά τα χρόνια στην Αναντολού. Οπότε λίγο-πολύ αυτό είναι κάτι που πρέπει να περιμένουμε έως το τέλος της σεζόν από τον έμπειρο Γερμανό προκειμένου να ανοίγει τις αντίπαλες άμυνες, είτε με catch and shoot, είτε -και κυρίως- με pick n pop.
Από εκεί και πέρα θα βοηθήσει στα ριμπάουντ όσο διάστημα θα βρίσκεται στο παρκέ, ενώ με το μεγάλο του μέγεθος και τα μακριά του χέρια θα βάζει σε... δεύτερες και τρίτες σκέψεις τους αντίπαλους slasher επιθετικούς προκειμένου να κάνουν το drive. Βέβαια επαναλαμβάνω και λέω ότι τα πιο σημαντικά (και απομονώνοντας τα αγωνιστικά) στοιχεία που καθιστούν τον Πλάις ως μια εξαιρετική επιλογή στην παρούσα φάση της χρονιάς έχουν να κάνουν α) με την εμπειρία και τις 336 παραστάσεις του στην Euroleague και β) ότι ο προπονητής τον γνωρίζει πολύ καλά έχοντας συνεργαστεί πέντε χρόνια μαζί του.
Επίσης είναι έτοιμος. Μπορεί να μπει και να παίξει άμεσα. Και θα το κάνει στη Λυών κόντρα στη Βιλερμπάν. Όπως αντίστοιχα είχε κάνει κάτι ανάλογο και ο Γκέιμπριελ όταν αποκτήθηκε από την Μακάμπι και αγωνίστηκε κανονικά στην αναμέτρηση με την Μπάγερν στο Μόναχο.
Οι αδυναμίες του Γερμανού σέντερ
Από εκεί και πέρα ωστόσο πρέπει να υπογραμμίσουμε και κάποια αρνητικά στοιχεία. 1ον η ηλικία του. Τα πόδια έχουν «βαρύνει» περισσότερο σ' ένα κορμί 218 εκατοστών, έκρηξη δεν υπάρχει και το γεγονός αυτό δυσχεραίνει αρκετά τις γρήγορες αντιδράσεις του στο ματς. Τόσο στην επίθεση όπου δεν μπορεί να ακολουθήσει εύκολα φάσεις στο transition, όσο και στην άμυνα καθώς οι αντίπαλοι γκαρντ «στοχεύουν» στα αργά του πόδια.
Δεν είναι παίκτης με post παιχνίδι παρά μόνο με πρόσωπο, ειδικά εάν πάρει τη μπάλα στο σωστό σημείο και την κατάλληλη στιγμή. Βέβαια ο Παναθηναϊκός έχει τους γκαρντ για να το κάνει. Μένει να δούμε την αποτελεσματικότητά του. Αν και πολύ δύσκολα θα παίζει μέσα στη ρακέτα καθώς -και παρά το μπόι του- προτιμάει (όπως είπαμε και προηγουμένως) τα περιφερειακά σουτ. Υστερεί σε όγκο και δύναμη με αποτέλεσμα να μην είναι καλό αμυντικός στο «ένας εναντίον ενός» απέναντι σε βαριά κορμιά που χρησιμοποιούν πολύ το post παιχνίδι.
Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι. Δεν αποκτήθηκε για να παίζει 20 και 25 λεπτά ώστε να βρίσκει μπροστά του πολλά αμυντικά προβλήματα. Αποκτήθηκε ως μια ποιοτική και ποσοτική λύση στη γραμμή των ψηλών λύση που θα μπορεί να λειτουργήσει ως ασφαλιστική δικλείδα μέσα στον κυκεώνα των τραυματισμών. Εάν ανταποκριθεί στον ρόλο για τον οποίο αποκτήθηκε, τότε ο Παναθηναϊκός θα έχει κάνει «διάνα» με την επιλογή του.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
