Final Four: Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Βερολίνο του 2024!

Final Four: Σαν βγεις στον πηγαιμό για το Βερολίνο του 2024!
Ο Αντώνης Καλκαβούρας πάτησε ήδη στην γερμανική πρωτεύουσα και λίγες ώρες πριν την επίσημη έναρξη της διοργάνωσης, σας βάζει στο κλίμα και στην ατμόσφαιρα που επικρατεί στην ανατολική πλευρά του τείχους, όπου χτυπάει η καρδιά του εφετινού Final 4 της Euroleague.

Έχοντας δει και καλύψει από κοντά όλα τα ευρωπαϊκά τρόπαια που έχουν καταλήξει σε ελληνικές ομάδες, από το σωτήριο έτος του 1996 κι εντεύθεν (με το πρώτο που είχε την υπογραφή του Ντομινίκ Γουίλκινς και του Στόγιαν Βράνκοβιτς για λογαριασμό του Παναθηναϊκού) και μπαίνοντας για 26η φορά στο αεροπλάνο με προορισμό το ετήσιο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μπορώ με βεβαιότητα να σας πω ότι ίσως να μην υπήρχε καλύτερη πόλη και ομορφότερο και πιο μοντέρνο γήπεδο για να φιλοξενήσει το εφετινό άκρως συναρπαστικό Final 4.

Επίσης, το να έχει κάποιος την πολυτέλεια να φτάνει μία μέρα πριν από την εναρκτήρια συνέντευξη Τύπου των προπονητών και των αρχηγών των ομάδων, ώστε να μπαίνει νωρίτερα στο κλίμα που επικρατεί και να εξοικειωθεί με τα κατατόπια, είναι κάτι περισσότερο από πλεονέκτημα. Ειδικότερα δε, όταν ο προορισμός είναι το Βερολίνο, που είναι ίσως από τις πιο σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις για να ζει κανείς ως μόνιμος κάτοικος ή για να έρχεται ως επισκέπτης.

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχα ακόμη προλάβει να πάω τουλάχιστον μία βόλτα προς το ιστορικό κέντρο, εκεί όπου δεσπόζει η επιβλητική Πύλη του Βραδεμβούργου, ωστόσο, έχοντας δώσει το παρών και στις δύο προηγούμενες διοργανώσεις που φιλοξενήθηκαν στην πάλαι ποτέ Ανατολική Γερμανία αλλά και στο ίδιο γήπεδο (το 2009 λεγόταν “O2 Arena” και το 2016 “Mercedes-Benz Arena”), οφείλω να σας πω ότι τόσο η πόλη αυτή καθεαυτή, όσο και η περιοχή στην οποία βρίσκεται εδώ και 15 χρόνια η έδρα της Άλμπα, έχει γνωρίσει ραγδαία ανάπτυξη.

Το ταξίδι του Gazzetta άρχισε νωρίς το πρωί της Τετάρτης (22/05) και μαζί με τον Κωνσταντίνο Μελάγιες και τον Βασίλη Τσίγκα, επιβιβαστήκαμε στην πτήση της θυγατρικής εταιρίας της Singapore Airlines, που βρέθηκε στην επικαιρότητα για το πρόσφατο ατυχές συμβάν στο μοιραίο δρομολόγιο Λονδίνο-Σαιγκαπούρη, το οποίο στοίχισε την ζωή ενός ανθρώπου και τον τραυματισμό περισσότερων από 70 ακόμη.

Στο Boeing της Scoot, στο οποίο ήταν και ο πατέρας του Αϊζάια Κάνααν και η πλειοψηφία των ταξιδιωτών μιλούσε ελληνικά, προσγειώθηκε στο υπερσύγχρονο “Willy Brand”, όπως λέγεται το νέο διεθνές αεροδρόμιο που εξυπηρετεί το Βερολίνο και το Βραδεμβούργο, παραδόθηκε πριν από 3,5 χρόνια (μετά από μακροχρόνια μελέτη και κατασκευή) και αντικατέστησε τους τρεις αερολιμένες που εξυπηρετούσαν ταυτόχρονα την πόλη (το “Tegel”, το “Tempelhof” και το “Schonefeld”), έχοντας την δυνατότητα να προσελκύσει κοντά στους 50 εκατoμμύρια ταξιδιώτες τον χρόνο.

Ανηφορίζοντας προς τα ενδότερα της γερμανικής πρωτεύουσας (το αεροδρόμιο βρίσκεται 18 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από το κέντρο), η αλήθεια είναι ότι ο «γκαζοφονιάς» ταξιτζής μας έβγαλε λίγο τα σικώτια, θέλοντας να κάνει επίδειξη μέσα στο εντυπωσιακό του Tesla! Μόλις φτάσαμε στην “Uber Arena”, όμως, γύρω από την οποία έχει υψωθεί μία μίνι μοντέρνα πολιτεία (με ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφετέριες, πολυχώρους κι ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο), συνειδητοποιήσαμε πλήρως πόσο έχει αλλάξει και μεταμορφωθεί όλη η ευρύτερη περιοχή, που θεωρείται από τα πιο ακριβά προαστια.

Κι όλα αυτά, στις όχθες του ποταμού Σπρέε και μπροστά από ξεχωριστό σημείο του ιστορικού τείχους που χώριζε από το 1961 έως το 1989, την Γερμανία σε Δυτική και Ανατολική.

Η πρώτη επίσκεψη στο γήπεδο και στις εγκαταστάσεις αποκάλυψε δύο νεωτερισμούς που υιοθέτησε η Euroleague σε σχέση με τα προηγούμενα Final 4. Για πρώτη φορά στα χρονικά, οι θέσεις των διαπιστευμένων δημοσιογράφων του γραπτού Τύπου θα είναι στα… πουλιά του γηπέδου (όπως στο ΝΒΑ), ενώ στις εισόδους που οδηγούν στον αγωνιστικό χώρο βρίσκονται ειδικά μηχανήματα με φωτοκύτταρο, το οποίο αναγνωρίζει (με αντανάκλαση στον κωδικό που έχει κάθε καρτελάκι διαπίστευσης) και εμφανίζει το όνομα κα την φωτογραφία όποιου δεν έχει πρόσβαση στην αρένα!

Από πλευράς κλίματος, ο μεγαλύτερος όγκος των Ελλήνων φιλάθλων που θα παρακολουθήσουν τους αγώνες, θα αρχίσει να καταφθάνει στην πόλη από το μεσημέρι της Πέμπτης (23/05) και μετά, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που θα ταξιδέψουν ανήμερα των αγώνων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η Euroleague και εκείνα που έχουν συγκεντρώσει οι δύο ελληνικές ομάδες, οι φίλοι του Ολυμπιακού αναμένεται να είναι η πλειοψηφία στις εξέδρες του γηπέδου και να αγγίξουν τις 5.000. Κοντά στους μισούς αναμένενεται να είναι εκείνοι του Παναθηναϊκού, ενώ κατι λιγότερο από 2.000 υπολογίζονται οι Τούρκοι και από 1.000 οι Μαδριλένοι. Αυτά τα νούμερα, βέβαια, μπορούν να αλλάξουν και να αναπροσαρμοστούν στον τελικό, ειδικότερα αν προκριθούν και οι δύο ελληνικές ομάδες.

«Κυβέρνηση», φυσικά, σχηματίζουν και οι Έλληνες δημοσιογράφοι που θα είναι περισσότεροι από 100 στο γήπεδο, ενώ πάνω από 40 ήταν εκείνοι που η αίτησή τους απορρίφθηκε λόγω έλλειψης χώρου στην εξέδρα Τύπου.

Κι ενώ απέχουμε λίγες ώρες από το πολυαναμενόμενο συναπάντημα Σλούκα-Μπαρτζώκα, που θα κάτσουν στο ίδιο πάνελ για το επίσημο “opening” της διοργάνωσης, σε αντίθεση με το πρώτο Final 4 που έγινε στο Βερολίνο, φέτος οι δύο «αιώνιοι αντίπαλοι», μαζί με την Ρεάλ και την Φενερμπαχτσέ θα μείνουν στο ίδιο ξενοδοχείο (όπως και στην Πόλη το 2012).

Μέσα στις τέσσερις γραμμές, στον πρώτο ημιτελικό θα συναντηθεί η ομάδα (Παναθηναϊκός) με το υψηλότερο ποσοστό επιτυχίας στα Final 4 (ρεκόρ 16-6) αλλά και στους τελικούς της διοργάνωσης (6 νίκες σε 7 αγώνες), με την Φενερμπαχτσέ των 6 συμμετοχών στα τελευταία 9 χρόνια.

Οι «πράσινοι» που επιστρέφουν μετά από 12 χρόνια για την 12η συμμετοχή τους, έχουν τον παίκτη που έχει το παρών περισσότερες φορές απ’ όλους τους εν ενεργεία που θα είναι στην γερμανική πρωτεύουσα (ο Σλούκας έχει παίξει σε 10 διαφορετικά τουρνουα, αλλά ήταν στην αποστολή κι άλλες δύο φορές χωρίς να πατήσει παρκέ, έχοντας τρία τρόπαια στο ενεργητικό του), ενώ ο Εργκίν Αταμάν των δύο back to back ευρωπαϊκών τίτλων, συμμετέχει για 7η φορά με 3η διαφορετική ομάδα, όπως και ο Saras των τεσσάρων συνεχόμενων παρουσιών και πέντε συνολικά.

Στον δεύτερο ημιτελικό θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους, η πολυνίκης του θεσμού, Ρεάλ (11 τίτλους) στο 14ο Final 4 της ιστορίας της (με τους Γιουλ, Φερνάντεθ και Ροντρίγκεζ να φτάνουν στις 10, στις 9 και στις 7 συμμετοχές αντίστοιχα), ενώ μία παρουσία λιγότερη (13ο) έχει ο Ολυμπιακός (ο Παπανικολάου στην 8η συμμετοχή του), που όμως προκρίνεται για 3η συνεχή χρονιά (και για 9η στα τελευταία 15 χρόνια) και στο format του F4, έχει τους περισσότερους τελικούς στο ενεργητικό του (3/9) και τις περισσότερες νίκες σε ημιτελικούς (9/12).

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας θα το ζήσει για 5η φορά με δύο διαφορετικές ομάδες (4 με Ολυμπιακό και 1 με την Λοκομοτίβ Κουμπάν), ενώ ο εφετινός προπονητής της χρονιάς, Τσους Ματέο βρίσκεται μόλις στην 2η ως head coach και έχει άλλες έξι, ως βοηθός του Πάμπλο Λάσο.

Το αγωνιστικό πρόγραμμα θα αρχίσει νωρίτερα από το «κυρίως πιάτο» των ημιτελικών, με την καθιερωμένη τελική φάση του Adidas Next Generation Tournament (κάτω των 18 ετών), από την οποία φέτος θα λείψει ο εκπρόσωπος του ελληνικού μπάσκετ, αλλά όχι και ο υψηλός ανταγωνισμός.

Η προσθήκη μίας επίλεκτης ομάδας από την λίγκα “Overtime Elite” (σε επίπεδο high school) που εδρεύει στην Ατλάντα, μαζί με την Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, την Αρμάνι, την Ούλμ, την γηπεδούχο Άλμπα, την σερβική Μέγκα και την φημισμένη γαλλική σχολική ομάδα της INSEP, αφήνουν υποσχέσεις για ένα πολύ αμφίρροπο τουρνουά μεταξύ των μελλοντικών αστεριών του αθλήματος.

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!