Και από Οκτώβρη, καλοκαίρι

Όταν ο Κώστας Παπανικολάου έλεγε ότι ο φετινός Ολυμπιακός δεν αρχίζει από το «1» αλλά -μετριοπαθώς- από το «2», εννοούσε αυτό ακριβώς που είδαμε απόψε στη Βαρκελώνη: η σφυρηλατημένη τους τελευταίους 18-20 μήνες ομοιογένειά του, με πυξίδα τη δοκιμασμένη συνταγή του Γιώργου Μπαρτζώκα, του επιτρέπει να μπαίνει στη σεζόν με φόρα και να παίζει μπάσκετ πλέι-οφ στις αρχές του Οκτώβρη.

Εγκλωβισμένη σε μία φάση ασυνάρτητης και χρυσοπληρωμένης αναδόμησης, η Μπαρτσελόνα του Σάρας έμοιαζε με σκορποχώρι μπροστά στην καλολαδωμένη «ερυθρόλευκη» μηχανή. Το χρυσό σειρήτι της δεν ξεγελάει κανέναν: εάν ο προπονητής της είχε πιο ελαφρύ όνομα και πιο ελαφρύ συμβόλαιο θα είχε εκπαραθυρωθεί πριν από μήνες. Αλλά αυτό είναι δικό της πρόβλημα.

Ο Ολυμπιακός της 7ης Οκτωβρίου δεν είναι ένα φθινοπωρινό πείραμα, αλλά η ίδια ομαδάρα που έφτασε στο φάιναλ-φορ του Βελιγραδίου πριν από 4,5 μήνες (και κατέκτησε διά περιπάτου το ελληνικό πρωτάθλημα αμέσως μετά). Το τελικό 70-80 κολακεύει όχι τον ίδιο, αλλά τη Μπαρτσελόνα, που κρατήθηκε στη ζωή, όσο κρατήθηκε, με τεχνητές αναπνοές και το (ανυπόφορο) κολοκοτρωνέικο μπάσκετ του Λαπροβίτολα. Συγγνώμη, αυτός είναι ο ...εγκεφαλικός πλέι-μέικερ που ονειρευόταν πέρυσι ο Παναθηναϊκός;

Ο Ολυμπιακός ήταν η γνώριμη λερναία ύδρα, που έβγαζε πλοκάμια και αγριεμένα κεφάλια από την άκρη του πάγκου. Ο Φαλ δεν ακούμπησε τη μπάλα, αλλά ο εφεδρικός Τζόελ Μπολομπόι γέμισε τις ρακέτες (12 πόντοι, 7 ριμπάουντ), ενώ ο τρίτος σέντερ Ταρίκ Μπλακ τελείωσε τα δύο ημίχρονα χωρίς να χαμηλώσει ο πήχης.

Ο άκεφος ΜακΚίσικ έμεινε άποντος, αλλά ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης κατέφτασε για να βάλει τέσσερα τρίποντα στην δ’ περίοδο (όλα μετά το 57-62), λες και βρισκόταν ακόμη στο Βερολίνο. Ο Σλούκας έχασε για λίγο τον προσανατολισμό του, αλλά ο Αϊζέια Κάνααν επέστρεψε με χέρι αλφάδι και ήρεμο μυαλό.

Ο Παπανικολάου δεν σκόραρε, αλλά ο Άλεκ Πίτερς ανέβηκε στη θέση «3» και συγκρότησε δίδυμο τρομοκρατών δίπλα στον Βεζένκοφ (10+20 πόντοι, 5/7 τρίποντα). H άμυνα δούλεψε άψογα και έδωσε σιγουριά στην επίθεση, όπου σχεδόν όλες οι επιλογές (με εξαίρεση ένα ή δύο δίλεπτα) ήταν σωστές και μεθοδικές.

Και οι βολές! Πώς να μη χειροκροτηθεί μία ομάδα που βάζει 25/25 και τις κολλάει στις 14/14 του τελικού του Σούπερ Καπ; Ο χθεσινός Παναθηναϊκός έμαθε με τον πλέον οδυνηρό τρόπο ότι η ευστοχία από τη γραμμή αξίζει το βάρος της μπάλας σε χρυσάφι.

Τα ποσοστά του Ολυμπιακού εντός παιδιάς δεν ήταν θαυμαστά, αλλά προδίδουν μία σπάνια ισορροπία: 11/26 δίποντα, 11/28 τρίποντα. Τις 18 ασίστ του τις μοίρασε όλες μετά την πρώτη περίοδο, με πρωτομάστορα τον Σλούκα (9).

Ο Ολυμπιακός πανηγύρισε μία νίκη που θα του χρησιμεύσει πολύ στην οικονομία της σεζόν, πήρε ρεβάνς για το περυσινό «γαμώτο» της Βαρκελώνης, αλλά πάνω απ’ όλα έδειξε τα νύχια του με το ξεκίνημα και υπενθύμισε τη δύναμή του σε όσους θαμπώνονται εύκολα από τις ηχηρές μεταγραφές και την κούρσα των εξοπλισμών.

Δεν είναι δα πολλές οι ομάδες που θα κερδίσουν με εικόνα απόλυτης κυριαρχίας στη Βαρκελώνη, ιδίως όταν επιστρέψει στη δράση ο Νίκολα Μίροτιτς. Σημειώστε, ότι ο Ολυμπιακός θα παίξει άλλες δύο φορές στην Ισπανία πριν την παρέλαση: 3η αγωνιστική Μαδρίτη, 4η αγωνιστική Βιτόρια. Ενδιάμεσα, θα φιλοξενήσει τη Ζαλγκίρις κεκλεισμένων των θυρών. Το κοινό του θα το πρωτοδεί -σε ευρωπαϊκό ματς- λίγες ώρες πριν την παρέλαση.

Πέρυσι ρισκάρισα την πρόβλεψη ότι οι «ερυθρόλευκοι» ήταν ομάδα φάιναλ-φορ από τον Δεκέμβριο κιόλας και δικαιώθηκα απόλυτα ένα εξάμηνο αργότερα. Φέτος, λέω να το διακινδυνεύσω από την πρώτη κιόλας αγωνιστική: ο φετινός Ολυμπιακός είναι φτιαγμένος για να κάνει θόρυβο μέσα στη σεζόν, εφ’ όσον φυσικά μείνει υγιής και κρατήσει τον κορμό του άφθαρτο.

Και είναι η χαμαιλεόντεια άμυνα αυτή που τον κάνει να νιώθει χαλύβδινος, όχι τα τρίποντα και οι ασίστ. Η παινεμένη Μπαρτσελόνα κόλλησε στους 70 πόντους με 25/61 σουτ και έπαιξε ρόλο κομπάρσου στη δική της παράσταση, στο δικό της γήπεδο.

Για να είμαστε τίμιοι, πάντως, αυτό που έχει φτιάξει ο Σάρας Γιασικέβιτσιους δεν ταιριάζει καθόλου με το μπάσκετ του 2022 ούτε με το όραμα των ανθρώπων που υπογράφουν τις επιταγές. Ο Ολυμπιακός απέδειξε ότι δεν είναι το χρήμα αυτό που φέρνει την ευτυχία. Ο προϋπολογισμός του κυμαίνεται περίπου στο ήμισυ του αντίστοιχου των Καταλανών.