Παναθηναϊκός: Οι πιο καλοί, οι μαθητές...

• Επιτέλους, καλό ξεκίνημα...
• Επιτέλους, μπήκαν τα σουτ και «γράφτηκαν» οι ασίστ
• Μέικον, εσύ... σούπερ σταρ
• Επιτέλους, Πέρι και Έβανς ήταν «εκεί»

Το συζητούσα και μετά το τέλος του ματς μαζί με συναδέλφους στο ΟΑΚΑ.

Ακόμα και κάποιος να είχε έρθει από το μέλλον και να μου έλεγε ότι ο Παναθηναϊκός θα είχε πραγματοποιήσει τόσο επιβλητική εμφάνιση απέναντι στο «γεμάτο» και ποιοτικότατο ρόστερ της πρωταθλήτριας Ευρώπης με αποτέλεσμα να φτάσει σε μια τόσο εύκολη νίκη, θα του έδινα έναν ζουρλομανδύα και θα του έγνεφα... «στο καλό και να μας γράφεις».

Απ' όπου και αν το έπιανε κάποιος, πολύ δύσκολα θα μπορούσε να ποντάρει σε μια τέτοια εξέλιξη. Δεν λέω για τη νίκη. Η νίκη θα μπορούσε να έρθει με έναν σωρό διαφορετικούς -και ενδεχομένως πιο... γήινους- τρόπους. Άλλωστε 13 νίκες στα 15 τελευταία ματς έχει το «τριφύλλι» με αντίπαλο την Εφές στο ΟΑΚΑ. Θα μπορούσε να συμβεί.

Όμως τέτοια... εμφάνιση; Ούτε στα πιο (θεο)τρελλά όνειρα των φίλων της ομάδας! Πραγματικά θα πρέπει να γυρίσω πολύ τον χρόνο πίσω για να βρω μια τόσο ολοκληρωτική και κυριαρχική εμφάνιση του Παναθηναϊκού στην EuroLeague. Πιθανόν στο πρώτο ματς των playoffs απέναντι στη Ρεάλ τη σεζόν 2017-18 όπου οι «πράσινοι» (με σαφώς πιο ποιοτικό ρόστερ) είχαν κάνει το 1-0 κερδίζοντας (ω, τι σύμπτωση) με 95-67. Αυτή τη φορά δέχθηκαν δύο πόντους περισσότερους και η επιβλητική τους εμφάνιση σταμάτησε στο 95-69.

Ξέρετε, ήταν από τις βραδιές που λειτουργούσαν τα πάντα στην εντέλεια για τον Παναθηναϊκό. Όμως για να φτάσουν στο σημείο να λειτουργήσουν στην εντέλεια έπρεπε να είχαν πάρει το μάθημά τους. Και όπως αποδείχθηκε στο ΟΑΚΑ, αφενός το πάθημα των περασμένων αγώνων έγινε... μάθημα και οι παίκτες της ομάδας φρόντισαν να αλλάξουν πολλά πράγματα και αφετέρου βρήκαν βάση τα λόγια του Δημήτρη Πρίφτη ύστερα από την κατάκτηση του Super Cup στην Πάτρα.

Επιτέλους, καλό ξεκίνημα...

Ποιο ήταν το μεγάλο πρόβλημα των «πρασίνων» και για το οποίο έχουν γραφτεί ένα σωρό κείμενα με αποτέλεσμα να έχουν «ξεχαρβαλωθεί» τα μισά κουμπιά από το πληκτρολόγιο; Ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει ο Παναθηναϊκός στο παρκέ. Ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίσει αρχικά τα παιχνίδια. Ο τρόπος με τον οποίο βγάζει (ή δεν βγάζει) ενέργεια και ένταση στην άμυνα. Ο τρόπος με τον οποίο είναι (ή δεν είναι) πνευματικά έτοιμος.

Να τα ξαναπούμε; Θυμάστε τι έγινε σε Μονακό, Μαδρίτη, Τελ Αβίβ, θυμάστε τι πήγε να γίνει στο Περιστέρι όταν και δέχθηκε 29 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο. Να έλεγα ότι δεν... μπορεί, να το δεχθώ. Όμως από τη στιγμή που έχει αποδείξει ότι μπορεί να γυρίσει παιχνίδια, γιατί να μην μπορεί να μπει με τον ίδιο τρόπο χωρίς να βάλουν οι παίκτες τους εαυτούς στη διαδικασία του «κυνηγάω» αντί του να «ελέγξω;» «Μα στην EuroLeague των καλύτερων ομάδων;» θα αναρωτηθεί κάποιος. Ε, το παιχνίδι με την Αναντολού Εφές θα μπορεί να του λύσει όλες, μα όλες, τις απορίες.

Τι έκανε ο Παναθηναϊκός; Μπήκε στο παρκέ έτοιμος και αποφασισμένος να παίξει άμυνα. Και μέσα από την άμυνά του να έπαιρνε ψυχολογία ώστε να την «έβγαζε» στην επίθεσή του. Bingo! Να, που έγινε. Οι «πράσινοι» επιτέλους έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν από την αρχή του αγώνα υποχρεώνοντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης σε 13 πόντους στην πρώτη περίοδο.

Έβαλαν τα σουτ και οι Μέικον, Σαντ-Ρος και από εκεί που ξεκινούσε ο Παναθηναϊκός από τη θέση του αουτσάιντερ, έγινε το «αφεντικό». Μέχρι να καταλάβει η Εφές τι είχε συμβεί και ο Αταμάν να συνειδητοποιήσει από που του ήρθε... «καληνύχτα και καλή τύχη, πάμε στο επόμενο παιχνίδι». Εδώ που τα λέμε ο Πρίφτης έδεσε κόμπο τον Τούρκο προπονητή.

Επιτέλους, μπήκαν τα σουτ και «γράφτηκαν» οι ασίστ

Τι ήταν αυτό που είχε πει ο Πρίφτης μετά το ματς τον Ιωνικό; «Τη δημιουργία να μην την κρίνετε μόνο από τις ασίστ. Πρέπει να βλέπετε γενικότερα. Δηλαδή αν υπάρχει ελεύθερο σουτ και αν δημιουργείτε κάτι ώστε να είναι μόνος του αυτός που θα σουτάρει. Το καλάθι μπορεί να μην μπαίνει, αλλά η δημιουργία, υπάρχει. Αυτός που είναι μόνος του έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να ευστοχήσει. Η δημιουργία είναι συγκεχυμένος όρος στο μυαλό κάποιου».

Ο Παναθηναϊκός «έγραψε» 20 ασίστ απέναντι στην Εφές. Αριθμός αρκετά υψηλός για μια ομάδα που δεν έχει το pick n roll ως βασικό στοιχείο στο παιχνίδι της. Όμως αυτή τη φορά τα σουτ μπήκαν. Και ο Νέντοβιτς ευστόχησε (είχε 5/5 σουτ ενώ στα πέντε προηγούμενα παιχνίδια μέτρησε 12/40 εντός παιδιάς) και ο Μέικον έκανε το ματς της ζωής του (είτε με δικές του φάσεις, είτε με στατικά σουτ ύστερα από πάσες) και ο Σαντ-Ρος βρέθηκε σε καλή βραδιά με αποτέλεσμα να βρει στόχο από μακριά.

Οι πάσες ήταν εκεί. Τυχαία ο Πέρι «έγραψε» 6 ασίστ και άλλες 4 ο Φέρελ; Απλά τώρα... φάνηκαν οι πάσες. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι «καθάρισαν» επειδή έβγαλαν 2-3 καλές πάσες για ελεύθερο σουτ. Απέναντι στην Εφές, εκμεταλλεύτηκαν (επιτέλους) και τον Παπαγιάννη ο οποίος σκόραρε 12 πόντους, οι 10 εκ των οποίων με alley oop ασίστ. Ε, καιρός δεν ήταν; Ειδικά από τη στιγμή που το έργο του ήταν πιο εύκολο επειδή απουσίαζε ο -πάντα δυνατός- Ντάνστον. Το θέμα είναι να συνεχιστεί και στα επόμενα παιχνίδια. Δεν λέω ότι θα υπάρχει η ίδια ευστοχία, αλλά από τη στιγμή που θα υπάρχουν τα «καλά σουτ» σίγουρα οι πιθανότητες θα είναι με το μέρος των «πρασίνων».

Μέικον, εσύ... σούπερ σταρ

Φυσικά όλα αυτά δεν θα υπήρχαν αν δεν ήταν στην «ζώνη του λυκόφωτος» ο Ντάριλ Μέικον ο οποίος έκανε το ματς της ζωής του! Μόλις στην 6η του συμμετοχή στην EuroLeague κατάφερε να πάρει το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη της αγωνιστικής, να είναι ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 18 πόντους κατά μέσο όρο (δεύτερος ο Οκόμπο της Βιλερμπάν με 17,5 πόντους), ο πρώτος στα περισσότερα εύστοχα τρίποντα (έχει 20 έναντι 17 των Κάνααν και Χίλιαρντ), ο δεύτερος πιο εύστοχος στα δίποντα (77,8% πίσω από τον Ταβάρες) και ο τρίτος πιο εύστοχος στα τρίποντα (52,6% πίσω από Ουίλιαμς και Ουόλντεν). Και όλα αυτά όντας... rookie στην διοργάνωση.

Γερός να είναι, υγεία να έχει και σίγουρα θα αποτελέσει μεγάλο κεφάλαιο της EuroLeague τα επόμενα χρόνια. Στον Παναθηναϊκό έχει υπογράψει για τα επόμενα 1+1 χρόνια, αλλά σε περίπτωση που συνεχίσει ανάλογες εμφανίσεις και συνεχίσει να δικαιώνει τον προπονητή του, βλέπω η ενεργοποίηση της οψιόν να έρχεται... πολύ νωρίτερα. Και εδώ έρχομαι στο πόσο καλός... μαθητής είναι αναφορικά με τα όσα είχε υποστηρίξει ο Δημήτρης Πρίφτης μετά την κατάκτηση του Super Cup.

Συγκεκριμένα είχε πει μιλώντας για τον Οκάρο Ουάιτ και την εξαιρετική του απόδοση στα δύο ματς της Πάτρας ότι «δεν μπορείς να παρακάμψεις την εκπαιδευτική διαδικασία, πρέπει να τη βιώσεις. Δεν πας από την Α' Δημοτικού απευθείας στο Γυμνάσιο. Οι παίκτες είναι... Λυκείου, όχι Δημοτικού, αλλά θέλουν χρόνο». Ποιος μπορεί να πει ότι είχε άδικο και ότι δεν δικαιώνεται μέρα με την ημέρα;

Τότε ήταν ο Οκάρο. Τώρα είναι ο Μέικον. Αύριο μπορεί να είναι ο Πέρι. Μεθαύριο ο Φέρελ, ο Φλόιντ κ.ο.κ. Το σίγουρο είναι ότι ο Μέικον δεν... καταλαβαίνει τίποτα απολύτως! Όταν βρει ψυχολογία θα τα βάζει και από το σπίτι του, στο... Άρκανσο των ΗΠΑ. Κάτι μου λέει ότι ίσως να είναι ο επόμενος που θα «γράψει» το όνομά του με ρεκόρ στην EuroLeague.

Επιτέλους, Πέρι και Έβανς ήταν «εκεί»

Συνήθως αρκετοί είναι εκείνοι (αν όχι οι περισσότεροι) που κρίνουν κάποιον παίκτη από το... πόσους πόντους έβαλε, τι στατιστικά είχε, πόσα σουτ πήρε, πόσα έβαλε, πόσα έχασε και πάει λέγοντας. Και αν κάποιος δεν έχει παρακολουθήσει το ματς και εστιάσει στην στατιστική του αγώνα και δη στα 1/10 σουτ που είχαν οι δύο Αμερικανοί (1/5 ο Πέρι και 0/5 ο Έβανς) αυτομάτως θα τους προσπεράσουν με το σκεπτικό «πάλι καλά που υπήρχαν Μέικον, Νέντοβιτς και Παπαγιάννης». Αμ δε που είναι έτσι.

Ο Πέρι ήταν ο «άσος στο μανίκι» του Πρίφτη όσον αφορά τον περιορισμό του Σέιν Λάρκιν. Ο «πυραυλοκίνητος» γκαρντ βρήκε τον μπελά του από τα μούσκουλα και την ενέργεια που έβγαλε ο Κέντρικ Πέρι στο μαρκάρισμά του με αποτέλεσμα να μην βρει χώρο ούτε να πάρει προσπάθειες και να «εκτελέσει» (είχε μόλις 1/7 σουτ) αλλά ούτε και να «μοιράσει» για τους συμπαίκτες του μένοντας στη μία ασίστ. Well done στον Αμερικανό παίκτη του Παναθηναϊκού ο οποίος ξεχώρισε με τον... τρόπο του.

Όπως ακριβώς και ο Τζέρεμι Έβανς, ο οποίος ξεκίνησε στην πεντάδα λόγω του προβλήματος που είχε ο Οκάρο Ουάιτ και πραγματικά «σκέπασε» τα καλάθια μαζί με τον Παπαγιάννη. Τρεις τάπες, τρομερή ενέργεια και αποφασιστικότητα στην άμυνα και στα ριμπάουντ και ας έχασε και κάρφωμα και ελεύθερα σουτ. Την δουλειά του και αυτό που είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός στο ξεκίνημα του αγώνα, την έκανε και με το παραπάνω.

Κλείνοντας μια αναφορά στους τρεις «σωματοφύλακες» Παπαγιάννη, Νέντοβιτς και Παπαπέτρου. Ο διεθνής σέντερ «πατάει» καλά και φαίνεται όταν «τροφοδοτηθεί» σωστά και «βγάζει» αυτήν την ψυχολογία και στα ριμπάουντ και στις άμυνες και παντού. Ο Νέντοβιτς ήταν άχαστος (3/3 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 5/5 βολές) με αποτέλεσμα αυτή η εμφάνιση να τον «γεμίσει» με ψυχολογία ενόψει της συνέχειας, ενώ ο Παπαπέτρου, αν και τραυματίας, ήταν «εγγύηση» στην πεντάδα. Τόσο με τις άμυνες του, όσο και με τον τρόπο τον οποίο τράβαγε πάνω του παίκτες δίνοντας χώρο στους υπολοίπους.

Τώρα ακολουθεί η Βιλερμπάν. Ένα τελείως διαφορετικό ματς και άκρως επικίνδυνο. Τυχαίο το 4-2 της γαλλικής ομάδας και με πρόσφατη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ; Ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να είναι το ίδιο θερμός όπως ήταν και απέναντι στην Αναντολού (ενδεχομένως να είναι και πολύ περισσότερος από τους 7.000) δίνοντας αυτήν την ώθηση που ήθελαν οι γηπεδούχοι και ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να μπει στο παρκέ όπως μπήκε και στο ματς με την Εφές. Αν τα καταφέρει οι παίκτες θα έχουν πάρει άριστα και στο... επαναληπτικό διαγώνισμα!