Παναθηναϊκός: Αυτά παθαίνεις όταν δεν το... πιστεύεις

• Τα θετικά...
• Τα αρνητικά...

Σε καμία περίπτωση ο Παναθηναϊκός δεν ήταν το φαβορί στη Μαδρίτη. Όχι ότι σας έκανα σοφότερους με αυτό. Το γνωρίζατε. Όλος ο κόσμος το γνώριζε. Ακόμα και οι ίδιοι οι παίκτες των «πρασίνων» το γνώριζαν. Δεν λέω, καλό είναι να υπάρχει αυτογνωσία αλλά μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, οποιαδήποτε ομάδα και αν βρίσκεται στην αντίπερα όχθη, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ίσος προς ίσος.

Ο τρόπος με τον οποίο μπήκαν οι «πράσινοι» στο παρκέ του «WiZink Center» δεν μαρτυρούσε κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω. Είχαν μείνει στην μεγάλη προσπάθεια της περασμένης Τρίτης στη Βιτόρια κόντρα στη Μπασκόνια; Υπήρχε ακόμα αυτό το «κρίμα» για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε η ήττα; Δεν πίστεψαν ποτέ ότι θα μπορούσαν να φανούν ανταγωνιστικοί απέναντι στη Ρεάλ του πιο «γεμάτου» και πιο ποιοτικού ρόστερ; Το σίγουρο είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε ο Παναθηναϊκός το ματς και μέχρι το 15' του αγώνα, θύμιζε ομάδα που είχε στο μυαλό της ένα... «άντε να τελειώνουμε για να φύγουμε».

Καμία διάθεση, καθόλου ενέργεια, κακές επιλογές σε άμυνα και επίθεση και κάπως έτσι άρχισε να... απομακρύνεται η Ρεάλ στον ορίζοντα. Τι έγινε, όμως, όταν αποφάσισαν οι παίκτες του Δημήτρη Πρίφτη να ανεβάσουν ένταση στην άμυνα; Άρχισαν και να το πιστεύουν. Όμως τότε ήταν πολύ αργά. Η εικόνα του αγώνα δεν μπορούσε να αλλάξει. Αντίθετα το ματς σου έδινε την εντύπωση ότι ακόμα και άλλα 40 λεπτά να έπαιζαν, η εικόνα δεν θα άλλαζε. Ο Παναθηναϊκός θα πλησίαζε στους 8-10 πόντους και η Ρεάλ θα απαντούσε με μικρά σερί μόνο και μόνο για να νιώθει ασφαλής στο παρκέ.

Έχουμε πει και έχουμε γράψει πολλές φορές ότι με τα «αν» δεν γράφεται καμία ιστορία, αλλά σε περίπτωση που οι «πράσινοι» είχαν μπει καλύτερα και πιο συγκεντρωμένοι στο παρκέ, ίσως και το παιχνίδι να είχε διαφορετική εξέλιξη. Και το γεγονός ότι μπήκαν τόσο... νωθρά στο ματς ίσως είχε να κάνει και με το γεγονός ότι το μυαλό μπορεί να «ταξίδευε» στην επόμενη εβδομάδα και στο πιο... βατό παιχνίδι κόντρα στην Μακάμπι Τελ Αβίβ. Όπως και αν έχει το πράγμα, ο Παναθηναϊκός αδίκησε τον εαυτό του σε αυτό το ματς και το -23 είναι πλασματικό. Όπως ανέφερε και ο τίτλος του Gazzetta, η ελληνική ομάδα «κατέρρευσε» στο τέλος και πήγαν στράφι οι προσπάθειες για να κρατηθεί «ζωντανή».

Τα θετικά...

Από αυτό το παιχνίδι υπάρχουν θετικά και αρνητικά. Το πρώτο και μεγαλύτερο θετικό έχει να κάνει με την σταθερή απόδοση του Ντάριλ Μέικον τη φετινή σεζόν, καθώς σε τέσσερα ματς μετράει κατά μέσο όρο 14,3 πόντους και 3,3 ασίστ, σουτάροντας με το εξαιρετικό 77% στα δίποντα (10/13), με 40% στα τρίποντα (8/20) και 93% στις βολές (13/14). Αν μη τι άλλο έχει (απο)δείξει ότι μπορεί να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο, καθώς έχει την προσωπικότητα αλλά και τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά για να το καταφέρει.

Το δεύτερο θετικό έχει να κάνει με τον Λευτέρη Μαντζούκα αλλά και την απόφαση του Δημήτρη Πρίφτη να τον ρίξει στα «βαθιά». Όχι μόνο σε ματς της EuroLeague, αλλά απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης και μάλιστα εκτός έδρας. Και όχι όταν το παιχνίδι είχε κριθεί, αλλά στο πρώτο δεκάλεπτο και όταν η ομάδα προσπαθούσε να «μαζέψει» τη διαφορά και να επιστρέψει στο ματς.

Επίσης για δεύτερο σερί παιχνίδι ο Παναθηναϊκός έχει βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό τα τρίποντα! Είχε και πάλι ποσοστό μεγαλύτερο από το 40% ενώ στο σύνολο των δύο αγώνων στην Ισπανία μέτρησε 20/43 όπερ και σημαίνει ποσοστό της τάξεως του 46%! Το τρίτο θετικό έχει να κάνει με τις βολές καθώς είχε σε αυτά τα ματς 26/28 από τη γραμμή της φιλανθρωπίας! Όμως, και παρά από αυτά τα εντυπωσιακά ποσοστά, μέτρησε 0/2 απέναντι σε Μπασκόνια και Ρεάλ.

Τα αρνητικά...

Και πάμε και στα αρνητικά. Σε αντίθεση με τα τρίποντα και τις ελεύθερες βολές, τα δίποντα και οι προσπάθειες που προσπαθούσε να πάρει κοντά στο καλάθι στέφθηκαν με απόλυτη αποτυχία έχοντας μόλις 39% (29/74). Σε αυτό έπαιξε ρόλο το... δεύτερο αρνητικό καθώς δεν υπάρχει ακόμα η δημιουργία ώστε να μπορέσουν τα γκαρντ να εκμεταλλευτούν τους ψηλούς. Στα δυο ματς είχε 25 ασίστ στο σύνολο, οι περισσότερες εκ των οποίων σε πάσα για τρίποντο.

Επίσης ο Νεμάνια Νέντοβιτς μετά το εξαιρετικό του παιχνίδι κόντρα στη Φενέρ κινήθηκε στη μετριότητα στα δύο ματς της Ισπανίας ενώ όσον αφορά το ατομικό επίπεδο, εκείνος που πήρε κάτω από τη βάση, ειδικά στην αναμέτρηση της Μαδρίτης, δεν ήταν άλλος από τον Οκάρο Ουάιτ.

Last but not least τα ριμπάουντ. Αυτός ήταν ένα ακόμα λόγος για το 0/2 σε Βιτόρια και Μαδρίτη καθώς οι μεν Βάσκοι «κατέβασαν» 15 επιθετικά ριμπάουντ παίρνοντας 17 πόντους από δεύτερες επιθέσεις, οι δε παίκτες της Ρεάλ πήραν 13 επιθετικά ριμπάουντ και σκόραραν 15 πόντους. Το «δις εξαμαρτείν» για τον Παναθηναϊκό που καλείται να το διορθώσει και μάλιστα άμεσα εάν θέλει να έχει τύχη την επόμενη εβδομάδα στο Τελ Αβίβ.

Λογικά εκεί θα κάνει ντεμπούτο και ο Γιόγκι Φέρελ. Να δούμε πώς θα λειτουργήσει η ομάδα και με έναν επιπλέον γκαρντ, ο οποίος αποκτήθηκε για να κάνει τη διαφορά...