Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός: Το φαβορί και ο διψασμένος

Πέρασαν κιόλας 10 χρόνια από την τελευταία φορά που Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα βρεθούν αντιμέτωποι σε έναν τελικό πρωταθλήματος βόλεϊ Ανδρών. Μεγάλο διάστημα η αλήθεια είναι, από την στιγμή που μιλάμε για τις ομάδες με τους περισσότερους τίτλους στην χώρα μας. Από σήμερα «ερυθρόλευκοι» και «πράσινοι» θα παλέψουν για να πάρουν τις δύο νίκες που χρειάζονται για να κατακτήσουν τον τίτλο και εμείς πάμε να δούμε τι θα πρέπει να περιμένουμε στα ματς αυτά.

Αρχικά αν δεν είχαμε την διακοπή λόγω κορονοϊού και αν ο Σάσα Στάροβιτς δεν είχε αποφασίσει να μείνει στην Σερβία επειδή φοβήθηκε και την πανδημία, αλλά και πιθανό τραυματισμό λόγω της μεγάλης αγωνιστικής αποχής, θα λέγαμε πως ο Παναθηναϊκός ήταν το φαβορί. Η ομάδα του Δημήτρη Ανδρεόπουλου έπαιξε στο μεγαλύτερο διάστημα καλύτερο βόλεϊ, ενώ κέρδισε και τον αντίπαλό της στον τελικό του League Cup.

Βέβαια όταν λέμε για φαβορί, εννοούμε λίγο πιο μπροστά από τον Ολυμπιακό, που μπορεί φέτος να μην είχε Σμιτ και Αλεξίεφ, αλλά τερμάτισε στην 1η θέση της κανονικής διάρκειας και είναι έτοιμος να κατακτήσει το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Άλλωστε όπως έχει φανεί ως τώρα στα ματς των δύο ομάδων, η διαφορά τους ήταν εξαιρετικά μικρή και όλα τα ματς κρίθηκαν στις λεπτομέρειες.

Θα ήταν φαβορί ο Παναθηναϊκός γιατί αν κρίνουμε από την εικόνα των αναμετρήσεων στο φάιναλ-φορ του ΟΑΚΑ, οι Πειραιώτες βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά από τον... αιώνιο. Στα ματς με τον σαφώς πιο δυνατό από τον ΠΑΟΚ των χιλίων προβλημάτων, Φοίνικα, η ομάδα του Μουνιόθ μετά την ήττα στο πρώτο ματς έδειξε πως βρήκε γρήγορα τον ρυθμό της. Ο Φίνγκερ άφησε στην άκρη τον «βαριεστημένο» παίκτη που έδειχνε στο πρώτο παιχνίδι, ο Τερβαπόρτι ανέβηκε και έπαιξε με το κέντρο και έτσι ήρθαν άνετα τα δύο 3-0 με σχετικά ωραίο βόλεϊ, αν κρίνουμε και το ότι είναι λογικό να έλειπε ο ρυθμός μετά από 3.5 μήνες απραξίας.

Από την άλλη ο Παναθηναϊκός ναι μεν προκρίθηκε σε τελικό μετά από 10 χρόνια, κάτι που σίγουρα είναι επιτυχία αν σκεφτούμε πως στο διάστημα αυτό το συγκεκριμένο τμήμα βρέθηκε πολύ κοντά στην καταστροφή και όχι μόνο μία φορά, αλλά σίγουρα δεν έθελξε με την απόδοσή του. Η απουσία του Στάροβιτς είναι μεγάλη, με τον Ολυμπιακό να ξεκινάει από την θέση του φαβορί.

Θα πείτε και με το δίκιο σας «καλά ένας παίκτης κάνει την διαφορά»; Ναι, φυσικά και την κάνει και θα εξηγήσω τους λόγους. Ο Σέρβος με την απουσία του κάνει πιο χαμηλό το μπλοκ του «τριφυλλιού», ενώ μειώνει και την δύναμη της ομάδας του στα άκρα. Ο Ράπτης αναγκαστικά πηγαίνει στην διαγώνιο και στο τέσσερα υπάρχουν μόνο ο εμφανώς κουρασμένος και με έλλειψη ρυθμού και προπονήσεων, καθώς ήρθε στην Ελλάδα λίγες μέρες πριν τους αγώνες στο ΟΑΚΑ, Τσάτσιτς και ο Χαράλαμπος Ανδρεόπουλος. Αν κάποιος από τους δύο κολλήσει ή κουραστεί, ο νεαρός Μούχλιας δεν είναι αυτός που θα μπορεί να σηκώσει το βάρος ενός τελικού.

Το ακόμα πιο σημαντικό όμως με την απουσία του Στάροβιτς, είναι πως χάθηκε η χημεία που είχαν ειδικά μετά την απόκτηση του Μαυροβούνιου, οι «πράσινοι». Μια χημεία που σε τέτοια παιχνίδια που κρίνονται τίτλοι είναι σημαντική και που σίγουρα την έχουν οι «ερυθρόλευκοι». Οι Πειραιώτες είναι το φαβορί από την στιγμή που και την περιβόητη χημεία διαθέτουν και δεν έχουν απουσίες εκτός του Ασπιώτη. Αν βάλουμε και τον έτσι και αλλιώς πιο βαθύ πάγκο, οι πιθανότητες είναι με το μέρος τους. Από την άλλη στον Παναθηναϊκό είναι λογικό να έχουν μεγαλύτερη δίψα από την στιγμή που βρίσκονται σε τελικό μετά από 10 χρόνια και το τελευταίο πρωτάθλημα το κατέκτησαν το 2006.

Μένει να δούμε αν το φαβορί κερδίσει την δίψα ή το αντίθετο, αλλά πρώτα ας δώσουμε λίγο βάρος στο που θα χτυπήσει ο ένας αντίπαλος τον άλλον. Στον Ολυμπιακό λογικά θα σημαδεύουν συνέχεια τον Τσάτσιτς στο σερβίς για δύο λόγους. Αρχικά για τον αυτονόητο, το ότι δηλαδή ο Μαυροβούνιος δεν έχει την υποδοχή του Ανδρεόπουλου και φυσικά του Ζήση, ενώ το ακόμα πιο σημαντικό είναι πως θα θέλουν να τον κουράσουν όσο γίνεται πιο γρήγορα, καθώς στο ΟΑΚΑ φάνηκε πως έχει θέμα με την φυσική κατάσταση. Επίσης το μπλοκ θα είναι πάνω στον Ράπτη, προσέχοντας φυσικά και τον επικίνδυνο Ρανγκέλ στο κέντρο. Αν μάλιστα το σερβίς των πρωταθλητών πιάσει, τότε δεδομένα θα δούμε πολλά τριπλά μπλοκ στον νεαρό ακραίο που κατά συνθήκη θα παίξει διαγώνιος.

Από την άλλη στον Παναθηναϊκό εκτός της δίψας και της ψυχολογίας μετά την κατάκτηση του League Cup απέναντι στην ίδια ομάδα, αλλά και τις δύο φετινές νίκες μέσα στο Ρέντη, θα δώσουν μεγάλο βάρος στο σερβίς. Γνωρίζοντας το πόσο δυνατός είναι επιθετικά ο αντίπαλος, λογικά θα ρισκάρουν σε μεγάλο βαθμό, προκειμένου να αφήσουν εκτός αγώνα και τους Πετρέα και Βουλκίδη που είναι εξαιρετικοί στον πρώτο χρόνο. Έναν πρώτο χρόνο που λογικά θα παίξουν πολύ στο «τριφύλλι» αν βέβαια τους βγει η υποδοχή, προκειμένου να ελευθερώσουν και τον Χαράλαμπο Ανδρεόπουλο και ο μικρός να πάρει όσες περισσότερες φορές γίνεται επίθεση με μονό μπλοκ.

Βέβαια για να βγουν τα σχέδια σε Μουνιόθ και Ανδρεόπουλο πρέπει να το αφήσει και ο αντίπαλος. Εμείς από την πλευρά μας ευχόμαστε να δούμε τα ματς που είδαμε σε πρωτάθλημα και League Cup (εξαιρετικά δύσκολο αλλά ελπίζουμε) και ας κερδίσει ο καλύτερος και πάνω από όλα το βόλεϊ όποιος και αν σηκώσει την κούπα...

ΥΓ: Μπορεί και εγώ προσωπικά να είχα κριτικάρει σε μεγάλο βαθμό τις συχνές λάθος θέσεις του Παναθηναϊκού στα παιχνίδια του ΟΑΚΑ, αλλά μετά από δεύτερη σκέψη κατάλαβα πως υπάρχει λογική εξήγηση. Ο Ράπτης παίζοντας ως ακραίος παίρνει περισσότερο γήπεδο για την υποδοχή, τώρα όμως ως διαγώνιος πρέπει να κρύβεται και εκεί είναι λογικό να βρεθεί σε λάθος θέση.

ΥΓ1: Μετά τον Μπατατζίμ, ο ΠΑΟΚ έκλεισε και την θέση του πασαδόρου με τον Βραζιλιάνο Τέλες, ενώ σύντομα αναμένονται και οι επόμενοι. Οι Θεσσαλονικείς έχουν προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό τον σχεδιασμό τους και δείχνουν να έχουν πεισμώσει με την απουσία από τελικούς μετά από πέντε χρόνια.

ΥΓ2: Σημαντικό ρόλο στον τελικό θα παίξει η διάθεση και η ψυχή. Εδώ θα φανεί και αν παίκτες που έχουν ήδη συμφωνήσει με άλλες ομάδες θα τα δώσουν όλα ή θα κάνουν δεύτερες σκέψεις οι οποίες για να μην παρεξηγηθώ θα έχουν να κάνουν μόνο με την προφύλαξη από πιθανό τραυματισμό.