Αμερικανός μεγιστάνας επιθυμεί την επιστροφή της δημόσιας κρεμάλας για έναν παράξενο λόγο
- Ο συντηρητικός επενδυτής και η δήλωση στο X
- Η πρόταση του Lonsdale για δημόσια... κρεμάλα
- Ο τελευταίος νόμιμος δημόσιος απαγχονισμός
Ένας δισεκατομμυριούχος στις ΗΠΑ ζήτησε την επαναφορά των δημόσιων απαγχονισμών ως μέσο αποτροπής της εγκληματικότητας, σχεδόν 90 χρόνια μετά την απαγόρευσή τους.
Ο 43χρονος Joe Lonsdale, ακόλουθος του Peter Thiel που μαζί με εκείνον και άλλους ίδρυσαν την εταιρεία εξόρυξης δεδομένων και επιτήρησης Palantir το 2003, έκανε αυτό το παράξενο κάλεσμα, μαζί με την επιστροφή της «ανδρικής ηγεσίας», σε ένα διχαστικό ξέσπασμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
NEW 🚨 @JTLonsdale at #RNDF: Creative destruction is our advantage over China in AI.
— American Optimist (@AmOptimistShow) December 7, 2025
Joe Lonsdale: "America has a natural advantage over China. First of all, we did make the breakthroughs here. They're very good at copying and catching up and altering them.
But second, for AI… pic.twitter.com/M9P2IanxBj
Ο συντηρητικός επενδυτής και η δήλωση στο X
Ο συντηρητικός επενδυτής επιχειρηματικών κεφαλαίων, που σύμφωνα με το Forbes η περιουσία του φτάνει τα 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια, έκανε την αμφιλεγόμενη δήλωση στηρίζοντας τον υπουργό Pete Hegseth, μετά την ανατίναξη ενός σκάφους που φέρεται να μετέφερε εμπόρους ναρκωτικών, με τους επιζώντες να σκοτώνονται σε ένα δεύτερο χτύπημα.
«Το να βυθίζουμε δημόσια τα ναρκο-σκάφη βοηθά στο να αποτραπούν άλλα. Το ίδιο και το να κρεμάμε κατ’ επανάληψη βίαιους εγκληματίες», έγραψε ο Lonsdale στο X, παρά τις δεκαετίες έρευνας και κοινωνικής επιστήμης που δείχνουν καμία συσχέτιση ανάμεσα στη θανατική ποινή και τα ποσοστά εγκληματικότητας.
Παρότι το πλήγμα σε αυτό το υποτιθέμενο ναρκο-σκάφος είχε περιγραφεί ευρέως ως παραβίαση του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένης της Συνθήκης της Γενεύης, ο Lonsdale υποστήριξε ότι η αντίθεση στον βομβαρδισμό ναρκεμπόρων που πνίγηκαν είναι στην πραγματικότητα η αληθινή αιτία της «βίας και του κακού» στον κόσμο.
Συγκεκριμένα ισχυρίστηκε: «Το να σκοτώνουμε κακούς είναι δουλειά του Υπουργείου Πολέμου. Πρέπει να καυχιέται περισσότερο. Ανδρική αλήθεια: τολμηροί, ενάρετοι άνδρες αποτρέπουν το κακό».
If I’m in charge later, we won’t just have a three strikes law.
— Joe Lonsdale (@JTLonsdale) December 5, 2025
We will quickly try and hang men after three violent crimes. And yes, we will do it in public to deter others.
Our society needs balance. It’s time to bring back masculine leadership to protect our most vulnerable.
Η πρόταση του Lonsdale για δημόσια... κρεμάλα
Ο Ρεπουμπλικάνος δωρητής και χρηματοδότης του συντηρητικού think tank Cicero Institute, στη συνέχεια εξήγησε πώς πιστεύει ότι πρέπει να λειτουργεί το σύστημα. «Αν είμαι εγώ υπεύθυνος αργότερα, δεν θα έχουμε απλώς έναν νόμο τριών παραβάσεων», είπε. «Θα δικάζουμε και θα κρεμάμε γρήγορα άντρες μετά από τρία βίαια εγκλήματα. Και ναι, θα το κάνουμε δημόσια για να αποτρέψουμε άλλους».
Πολλές πολιτείες δεν έχουν νόμο τριών παραβάσεων, όπου μεταγενέστερα σοβαρά αδικήματα επιφέρουν μεγαλύτερες ποινές φυλάκισης, ενώ σε περιοχές όπου εφαρμόζεται έχει δεχθεί σοβαρή κριτική για το ότι οδηγεί σε δυσανάλογες ποινές για φτωχούς, μειονότητες και άτομα με ψυχικές ασθένειες.
Ωστόσο, μια πρόχειρη εκτίμηση βασισμένη στον αριθμό των βίαιων εγκληματιών που βρίσκονταν στις φυλακές της Καλιφόρνια στο αποκορύφωμα της εποχής του νόμου των τριών παραβάσεων στις αρχές της δεκαετίας του 2000 δείχνει ότι 10.000 άτομα θα μπορούσαν να πληρούν αυτά τα κριτήρια. Αυτό εγείρει το τρομακτικό ερώτημα του πώς, ή πού, θα κρεμιούνταν δημόσια χιλιάδες άνθρωποι.
Ο τελευταίος νόμιμος δημόσιος απαγχονισμός
Ο τελευταίος νόμιμος δημόσιος απαγχονισμός στις ΗΠΑ ήταν του 26χρονου Rainey Bethea στην Οκλαχόμα το 1936. Υπολογίζεται ότι πλήθος 20.000 ανθρώπων στο Owensboro παρακολούθησε την εκτέλεση του Bethea μετά τον βιασμό και τη δολοφονία μιας 70χρονης γυναίκας, που είχε τραβήξει εθνική προσοχή.
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, όλες οι πολιτείες άρχισαν να πραγματοποιούν εκτελέσεις ιδιωτικά, εν μέρει λόγω της δημόσιας αναταραχής που τροφοδοτούσαν τα μέσα ενημέρωσης και επειδή η ηλεκτροπληξία και η θανατηφόρα ένεση είχαν γίνει οι κυρίαρχες μέθοδοι εκτέλεσης.
Στην Ευρώπη, αυτό είχε ήδη γίνει παράνομο εδώ και καιρό, καθώς οι δημόσιες εκτελέσεις είχαν γίνει μορφή ψυχαγωγίας και ορισμένοι εγκληματίες είχαν γίνει διάσημοι, με το πλήθος να τείνει να τους συμπονά ως θύματα και όχι ως δράστες. Ως αποτέλεσμα, πολλές χώρες απαγόρευσαν τις δημόσιες εκτελέσεις στα μέσα του 19ου αιώνα, με τη θανατική ποινή να καταργείται σε μεγάλο βαθμό σε όλη την ήπειρο μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.
