Ο ΠΑΟΚ χρειάζεται… Τσιγγάρες

• Το ντεμπούτο του Μπάμπα
• Η ομάδα του Γκαρσία

Ένα από τα πρώτα μαθήματα από τους «δάσκαλους» της δημοσιογραφίας ήταν, δίπλα σε κάθε όνομα ποδοσφαιριστή να μπαίνει οπωσδήποτε σε παρένθεση το σωματείο του. Συνήθως αυτό γινόταν όταν ένα κείμενο στην εφημερίδα αφορούσε τις κλήσεις στις «μικρές» Εθνικές ή στις μικτές ομάδες των διαφόρων ΕΠΣ. Είχαν δίκιο.

Ως τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ούτε οι ίδιοι οι οπαδοί των ομάδων δεν ήξεραν τα ταλέντα των μικρών ομάδων τους. Το έζησα λίγο νωρίτερα γνωρίζοντας από πρώτο χέρι το ξεκίνημα του Γιώργου Τουρσουνίδη, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της εποχή του, που για καλή του τύχη έπαιξε απ’ τα 18 του στον ΠΑΟΚ.

Σήμερα όλο αυτό το σκηνικό έχει αλλάξει, ενδεχομένως και οι «παλιοί» της δημοσιογραφίας να μην πολύ ασχολούνται με το αν μπαίνει η παρένθεση με το σωματείο δίπλα από τα ονόματα, τις περισσότερες φορές μοιάζει με πλεονασμό μπροστά στη δύναμη της ταχύτητας και της δυναμικής των social media.

Βλέπετε, οι σημερινοί εικοσάρηδες ούτε ψάχνουν μανιωδώς να αγοράσουν την εφημερίδα για να δουν τυπωμένα τα ονόματά τους, ούτε πολύ ενδιαφέρονται για τον έντυπο Τύπο. Περισσότερο «καίγονται» για τα «like» και τα σχόλια από τους χιλιάδες «ακόλουθους» στα διάφορα κοινωνικά δίχτυα. Όλοι τους έχουν μάνατζερ και οι περισσότεροι καλά επαγγελματικά συμβόλαια.

Οι σημερινοί εικοσάρηδες, αλλά και μικρότεροι σε ηλικία (βλέπε: Τζόλης, Κούτσιας, Κωνσταντέλιας κ.α.) παίζουν. Κι όσο παίζουν τόσο καλύτεροι γίνονται, όπως συμβαίνει με τον Χάρη Τσιγγάρα, που παίζοντας, μαθαίνει. Μαθαίνοντας, μεγαλώνει και αναλαμβάνει ευθύνες, παύει να είναι το παιδί που θα φοβάται πάνω στο χορτάρι. Το είπε και ο Γκαρσία: «Τη βασική ενδεκάδα που παίζει κάθε Κυριακή, τη φτιάχνουν με την απόδοσή τους, οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Εξαρτάται από αυτούς. Αυτός που δουλεύει σκληρά και αξίζει να πάρει τις ευκαιρίες του, θα τις πάρει».

Ο 20χρονος μέσος από την Πορταριά Χαλκιδικής είναι ένα ακόμη παιδί που μεγάλωσε στην Τούμπα, για την ακρίβεια στο Σπίτι των Ακαδημιών του ΠΑΟΚ όταν σταμάτησε ο παππούς του να τον πηγαινοφέρνει αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα από το χωριό της ορεινής Χαλκιδικής στη Θεσσαλονίκη. Όπως αναφέρει η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ στο βιογραφικό του ο Τσιγγάρας «ήταν και είναι χαρακτηριστικά πειθαρχημένος και επίμονος. Εξυπνος και ικανός αμυντικός χαφ – ικανός να βοηθά και επιθετικά την ομάδα του (άλλωστε σε μικρή ηλικία εκπαιδεύτηκε ως 8άρι αλλά και 10άρι) – συνετός και συνεπής στην προπόνηση και στο γήπεδο, δεν άργησε να βρει τον δρόμο προς το όνειρο».

Ο Πάμπλο Γκαρσία στην περίπτωση του, ίσως, να βιάστηκε για να τον ρίξει στα βαθιά. Όμως, του έχει τυφλή εμπιστοσύνη και όταν στη ζυγαριά μπήκε από τη μια ο Ντάγκλας Αουγκούστο (των τελευταίων μηνών) και από την άλλη ο Χάρης, δεν περίμενε καν προς τα που θα έγερνε. Αποφάσισε και του έδωσε σε τρία σερί ματς φανέλα βασικού. Αυτό ήταν. Ο Χάρης Τσιγγάρας έφτασε τις 15 συμμετοχές, πέτυχε το πρώτο του γκολ με την επαγγελματική ομάδα. Έπαιξε. Απέκτησε ρυθμό και απέναντι στη Λαμία για ένα ακόμα παιχνίδι φάνηκε στα μάτια όσων μπορούν να «διαβάσουν» έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, η αθόρυβη δουλειά του και πόσο βοηθάει τον Στέφαν Σβαμπ να παίζει, πλέον, πιο ελεύθερα δίχως να έχει στο μυαλό του, ότι πρέπει μ’ αυτό το βαρύ σκαρί να γυρίσει να μαρκάρει. Σ’ ένα παιχνίδι ο Γκαρσία επέλεξε το δίδυμο Καντουρί-Σβαμπ, αφήνοντας τον Τσιγγάρα στον πάγκο, με γνωστά τα αποτελέσματα.

Το ντεμπούτο του Μπάμπα

Ο ΠΑΟΚ κέρδισε εύκολα και άνετα τη Λαμία, με κορυφαίο του γηπέδου τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς, αλλά κέρδισε και έναν χαφ γι’ αυτή την περίφημη θέση «6» που ένα ολόκληρο μήνα φαγώθηκαν οι φίλοι του. Μήπως κέρδισε και έναν μπακ για τη θέση του Γιαννούλη;

Ο Ραχμάν Μπάμπα ξεκίνησε με το δεξί και όχι με το αριστερό που είναι το καλό του πόδι. Σκόραρε στο ντεμπούτο του με την «ασπρόμαυρη» φανέλα. Ελπιδοφόρο μήνυμα, άλλωστε, όπως έχουμε αναφέρει στο G-Weekend, μόλις 41 ποδοσφαιριστές το έχουν πετύχει από το 1959 μέχρι σήμερα. Μόλις ο τέταρτος αμυντικός. Μετά τον αείμνηστο Γιώργο Μητσιμπόνα (απέναντι στην Αναγέννηση Γιαννιτσών για το κύπελλο Ελλάδας πέτυχε το ένα από τα πέντε γκολ του «Δικεφάλου», τη φανέλα του οποίου φόρεσε σε 103 παιχνίδια), τον Πέρσι Ολιβάρες (με τη γνωστή… φωτοβολίδα από τα 40μ. στο ΠΑΟΚ-Τρνάβα 5-3) και τον Μάρκος Αντόνιο (έπαιξε σε 16 ματς προτού αποχωρήσει λόγω ενός σοβαρού προβλήματος υγείας και το μοναδικό του γκολ ήταν στο ντεμπούτο απέναντι στον ΟΦΗ τον Αύγουστο του 2008).

Όμως, στην περίπτωση του Γκανέζου αμυντικού πρέπει να περιμένουμε. Να τον δούμε σε ματς υψηλότερης έντασης για να τον κρίνουμε. Σήμερα δεν ανέβασε ρυθμό, δε θα μπορούσε να το κάνει, όταν είχε μήνες ολόκληρους να παίξει σε κανονικό παιχνίδι. Πάντως, για να μην τον αδικούμε, έδειξε καλά στοιχεία. Έχει ποιότητα, μπορεί να ανεβοκατέβει την πλευρά με άνεση, αλλά είναι ξεκάθαρο πως θέλει παιχνίδια στα πόδια του.

Η ομάδα του Γκαρσία

Ο ΠΑΟΚ αρχίζει να διαμορφώνεται σύμφωνα με τα «θέλω» και τα πιστεύω του Πάμπλο Γκαρσία. Το παιχνίδι του αρχίζει να είναι γνήσιο. Και τα χαρακτηριστικά του να αποκαλύπτουν μέρα με τη μέρα τον χαρακτήρα του προπονητή του. Γίνεται μια ομάδα άκρως επιθετική, που αρχίζει να βελτιώνει την αμυντική συμπεριφορά της. Ήταν το έκτο παιχνίδι, δεύτερο στη σειρά, της εποχής Γκαρσία, που κράτησε με χαρακτηριστική άνεση το μηδέν. Την περασμένη Δευτέρα ο ΠΑΣ του έκανε 4 τελικές, σήμερα η Λαμία μόλις μία. Κάτι λέει αυτό.

Όπως κάτι λέει και το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ (του Γκαρσία) έφτασε τα 59 γκολ σε 25 ματς, ανεβάζοντας το μ.ο. σε 2,36 γκολ ανά αγώνα. Με τέσσερις διαφορετικούς σκόρερ, με γκολ μέσα από ωραίες ομαδικές ενέργειες και έξυπνες τελικές πάσες, όπως αυτές του Τζόλη (στο 1-0), του Ζίβκοβιτς (στο 2-0), του Ροντρίγκο (στο 3-0) και του Σφιντέρσκι (στο 4-0).

Για τους λάτρεις των αριθμών το 4-0 επί της Λαμίας ήταν το πέμπτο παιχνίδι επί Γκαρσία που ο «Δικέφαλος» πέτυχε 4+ γκολ, ενώ υπάρχουν και τέσσερα ματς, όπου σταμάτησε στα 3 γκολ.