Δεν είναι απλό να αλλάζεις τερματοφύλακα…

Για καμία ομάδα στον κόσμο δεν είναι εύκολο να αλλάζει τερματοφύλακα. Για την ακρίβεια είναι σύμφωνα με την δική μου οπτική η πιο δύσκολη θέση για να κάνεις αλλαγή, για να κάνεις μεταγραφή.

Είναι η μοναδική θέση από τις έντεκα, που δεν μπορεί να καλύψεις τις αδυναμίες κανένας άλλος παίκτης ή ακόμη περισσότερο η καλή ομαδική λειτουργία. Τουναντίον θα έλεγα ο τερματοφύλακας μπορεί να… χαλάσει την καλή ανασταλτική λειτουργία αν οι συμπαίκτες του δεν αισθάνονται σίγουροι με αυτόν πίσω τους, αν τους γεμίσει με αμφιβολία…

Τα γκολ του σέντερ φορ μπορεί να λείψουν από μία ομάδα, αλλά αν δεν βγει ο αντικαταστάτης, ελπίζεις ότι θα πάρεις γκολ από άλλους παίκτες (τους εξτρέμ, τους χαφ), αν όμως ο τερματοφύλακας δεν βγει τότε κακά τα ψέματα δεν υπάρχει φάρμακο… Απλά πρέπει να πας στον επόμενο και στον επόμενο, μέχρι να βρεις τον κατάλληλο.

Ο Ολυμπιακός φέτος το καλοκαίρι όπως όλα δείχνουν λοιπόν θα πάει σε αλλαγή τερματοφύλακα. Όλα αυτά τα χρόνια που είχε ήσυχο το κεφάλι του με τον Σα, είναι και τα χρόνια της καλής παρουσίας του και στην Ευρώπη και στο ελληνικό πρωτάθλημα και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο. Το πόσο σημαντικός ήταν ο Πορτογάλος γκολκίπερ μπορεί να το διαπιστώσει κανείς από τις ελάχιστες φορές που έλειψε. Πρώτον ήταν ελάχιστες γιατί κανείς δεν ήθελε να τον αλλάζει και δεύτερον, η δική του απουσία για παράδειγμα κόστισε στον Ολυμπιακό μία πρόκριση στα προημιτελικά μίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης (αναφέρομαι φυσικά στον αγώνα με την Γουλβς και την παρουσία του Αλεν σε εκείνο το ματς).

Για να καταλάβει κανείς την αξία του σταθερού τερματοφύλακα με τον οποίο έχεις ήσυχο το κεφάλι σου, στην προκειμένη περίπτωση τον Σα, αρκεί να θυμηθεί ένα μίνι ντεφορμάρισμά του Πορτογάλου (για περίπου ένα μήνα και τέσσερα πέντε ματς) την εφετινή σεζόν, τότε που ο Ολυμπιακός έκανε άσχημα αποτελέσματα. Μόνο τυχαίο δεν ήταν… Προσοχή δεν υποστηρίζω ότι ο Σα είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας που έχει παίξει στην Ελλάδα, ο Νικοπολίδης για παράδειγμα και ο Ρομπέρτο του Ολυμπιακού ήταν καλύτεροι τερματοφύλακες κατά την άποψη μου, αλλά ο Σα, ήταν σταθερός, σπάνια πολύ σπάνια έκανε σοβαρή γκέλα και συχνά έκανε και μία μεγάλη επέμβαση ή ένα μεγάλο ματς…

Από την άλλη πλευρά βεβαίως είναι αστείο να συζητάμε αν ο Ολυμπιακός πρέπει να τον δώσει. Από τη στιγμή που ο ίδιος ο παίκτης θέλει να πάει, από τη στιγμή που μιλάμε για ομάδα της Premier League, η οποία τον θέλει για βασικό και από τη στιγμή που τα χρήματα για τον Ολυμπιακό είναι πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ, δεν τίθεται ζήτημα άλλης επιλογής, πλην της παραχώρησής του και φυσικά της αντικατάστασής του…

Και εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι. Διότι η θέση του τερματοφύλακα στον Ολυμπιακό είναι η δεύτερη χειρότερη δουλειά που μπορεί να έχει κανείς, μετά από αυτήν του προπονητή στον Ολυμπιακό. Το κοινό, ο Τύπος, η ομάδα γενικά, δεν του δίνουν δεύτερη ευκαιρία… Ένα λάθος ματς στα προκριματικά του Champions League που θα οδηγήσει σε αποκλεισμό φτάνουν για να… τελειώσουν από τον Ολυμπιακό, ακόμη και έναν πολύ ικανό τερματοφύλακα, αν δεν είναι ισχυρός ως χαρακτήρας. Και κακά τα ψέματα ο Ολυμπιακός τον τερματοφύλακα που θα πάρει θα τον βάλει να παίξει βασικός στο πρώτο επίσημο ματς της σεζόν και σε όλα τα προκριματικά του καλοκαιριού. Οσο ταλαντούχος κι’ αν είναι ο Τζολάκης ή ο Καραργύρης, όσο καλά στοιχεία κι’ αν έδειξε ο Κρίστινσον στα ελάχιστα ματς που έπαιξε πέρυσι, ο τερματοφύλακας που θα αποκτηθεί τις επόμενες ημέρες θα πάρει τα γάντια του βασικού σπίτι με το καλημέρα.

Τα καλά νέα είναι ότι τα ονόματα που γράφονται είναι τερματοφύλακες με σπουδαίες προδιαγραφές. Για την ακρίβεια κατά την άποψή μου, τόσο ο Βάλτσικ όσο και ο Αρεολά είναι δύο τερματοφύλακες καλύτεροι από τον Σα. Τι πιθανότητες υπάρχουν ώστε να φορέσουν τη φανέλα του Ολυμπιακού δεν το γνωρίζω, αλλά ασφαλώς είναι δύο δύσκολες υποθέσεις. Επίσης εξαιρετική περίπτωση είναι και ο Ισπανός Σέρχιο Ρίκο της Παρί Σεν Ζερμέν και πρώην της Σεβίλλης.

Από τα υπόλοιπα ονόματα που έχω διαβάσει η αλήθεια είναι ότι πάλι δεν μιλάμε για τυχαίες επιλογές. Ο Μπίρκι είναι ο βασικός τερματοφύλακας της Ντόρτμουντ, μέχρι πριν μερικούς μήνες. Δεν μιλάμε για απλή και τυχαία περίπτωση συνεπώς. Στα μάτια μου δεν είναι τρομερός, αλλά τον κρίνουμε με κριτήρια Νόιερ μέχρι σήμερα και αυτό ίσως τον αδικεί. Τον Ολλανδό Μπιζότ, αλήθεια είναι ότι δεν τον ξέρω καλά, αλλά μιλάμε για τερματοφύλακα επιπέδου. Είναι κατά τεκμήριο τα τελευταία χρόνια ο δεύτερος, τρίτος, άντε τέταρτος καλύτερος Ολλανδός τερματοφύλακας. Οσο για τον Φαμπιάνο της Ομόνοιας, είναι ο λιγότερο λαμπερός από τους υπόλοιπους, αλλά στον Ολυμπιακό τον έχουν παρακολουθήσει τον τελευταίο χρόνο σε πολλά ματς και έχουν ξεκάθαρη εικόνα για την αξία και το ταλέντο του. Εγώ πάλι τον έχω δει σε ελάχιστα ματς, στα οποία όντως ήταν εντυπωσιακός και σίγουρα τρομάζεις με τα σωματικά προσόντα του. Παρά ταύτα το δείγμα γραφής που έχω δεν είναι τέτοιο για να μιλήσω με σιγουριά, όπως θα μπορούσα να κάνω για τον Βάλτσικ ή τον Αρεολά, ο οποίος κατά την άποψη μου ήταν ένας από τους τέσσερις – πέντε καλύτερους τερματοφύλακες στη φετινή Premier League.

Στην περίπτωση όμως του τερματοφύλακα, όπως πλέον και σε όλες τις περιπτώσεις ποδοσφαιριστών, μεγάλο ρόλο παίζει ο χαρακτήρας και η προσωπικότητα του παίκτη. Ο Ολυμπιακός για τον τερματοφύλακα του χρειάζεται, εκτός από το να είναι ικανός και ταλαντούχος, να έχει και ισχυρή προσωπικότητα, χαρακτήρα, διαφορετικά στην πρώτη στραβή δεν θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι…