Copa del Rey 2013, Santiago Bernabéu: Στον Μαγιάτικο ουρανό της Μαδρίτης τα σύννεφα έκρυβαν την Άνοιξη όσο 80.000 κόσμος έπαιρνε τις θέσεις του στις κερκίδες του «Σαντιάγο Μπερναμπέου» για τον τελικό του Copa del Rey του 2013.

Οι δύο άσπονδοι εχθροί της πρωτεύουσας, Ρεάλ Μαδρίτης κι Ατλέτικο Μαδρίτης διεκδικούσαν την κούπα στην πρώτη τους συνάντηση σε τελικό μετά το 1975. Σε ένα τρελό κι έντονο παιχνίδι (τρεις κόκκινες) στα χρόνια που το Cholismo έδειχνε τα δόντια του κι ο Κριστιάνο Ρονάλντο φορούσε περήφανα το στέμμα του Βασιλιά, το ματς οδηγήθηκε στην παράταση με τον Τιμπό Κουρτουά να φωνάζει παρών όποτε οι ροχιμπλάνκος μπήκαν σε μπελάδες. Ο Μιράντα στον έξτρα χρόνο διαμόρφωσε το τελικό 2-1 στην πρώτη νίκη των «ροχιμπλάνκος» επί των «μερένγχες» μετά από 26 «συναντήσεις»!

Στο σφύριγμα της λήξης δύο πράγματα ήταν αδιαπραγμάτευτα. Ο Ντιέγκο Σιμεόνε ανήκε στις συζητήσεις για τους κορυφαίους προπονητές εκείνης της δεκαετίας και ο Τιμπό Κουρτουά ήταν λαϊκός ήρωας για τους οπαδούς μια ομάδας που υπερηφανεύεται για το έρισμά της στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Μαδρίτης. Ο Βέλγος κίπερ εκείνο το βράδυ ψήλωσε, δέχθηκε τα συγχαρητήρια του Ίκερ Κασίγιας και χάρηκε με την ψυχή του την τεράστια επιτυχία. Ήταν ο πρωταγωνιστής σε μια υπέροχη, ροχιμπλάνκα ιστορία. Στην παράταση, με δύο εντυπωσιακές αποκρούσεις (απέναντι σε Ιγκουαϊν και Οζίλ) κράτησε ζωντανό το όνειρο για την ομάδα του και το σφύριγμα της λήξης τον βρήκε να πανηγυρίζει κρατώντας μια σημαία της Ατλέτικο που οι οπαδοί της ομάδας του δάνεισαν με προθυμία.

Ακολούθησαν οι πανηγυρισμοί της κατάκτησης της κούπας με τον 21χρονο τότε τερματοφύλακα να χοροπηδάει ρυθμικά σε (υβριστικό) σύνθημα των φίλων της Ατλέτικο, μια παράταση στη σχέση τους επόμενο χρόνο, με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και τον χαμένο τελικό του Champions League από... τη Ρεάλ Μαδρίτης κι ύστερα το «φευγιό». Για μια τριετία στην Τσέλσι και η επιστροφή στην Ισπανία για χάρη της Ρεάλ.

Μια δεκαετία, μια αμφιλεγόμενη δήλωση και μια αναπάντητη επιστολή αργότερα, ο Τιμπό Κουρτουά είναι το είδωλο του «Σαντιάγο Μπερναμπέου» στην πέμπτη συνεχόμενη σεζόν του στον σύλλογο, με τον οποίο μετρά συνολικά επτά τρόπαια, υπογράφοντας το μεγαλύτερο εξ αυτών (το Champions League της περυσινής σεζόν).

Copa del Rey 2023, Santiago Bernabéu: Ο Βέλγος τερματοφύλακας ετοιμάζεται να φορέσει τα γάντια του απόψε (26/01, 22:00) και να καθίσει κάτω από τα δοκάρια. Το «Μπερναμπέου» πια δεν είναι εχθρικό, όπως σ' εκείνη την επίσκεψη που δέχθηκε αντικείμενο στο κεφάλι «πληρώνοντας το κόστος» του πρωταγωνιστή στο τέλος της κατάρας. Τώρα το «παλάτι» της «βασίλισσας» είναι το δεύτερο σπίτι του. Οι φίλοι της «βασίλισσας» πίνουν από καιρό νερό στ' όνομά του. Το ίδιο όνομά που φέρνει νεύρα και πόνο στους οπαδούς της Ατλέτικο.

Ο Βέλγος είναι πλέον persona non grata στο «Cívitas Metropolitano» σε μια πορεία προς τη λήθη που δεν κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πριν από μια δεκαετία. Η αρχή του οριστικού τέλος ήρθε την ημέρα πριν «τον τελικό των αστεριών» της Ρεάλ με τη Λίβερπουλ, τον περασμένο Μάη στο Παρίσι. Ο 30χρονος πια πορτιέρε δέχθηκε μια ερώτηση για τον τελικό του 2014, όταν υπερασπιζόταν την εστία της Ατλέτικο για να δώσει την απάντηση: «Αυτή (η Λίβερπουλ) έπαιξε ήδη έναν τελικό εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης το 2018. Προφανώς για εμένα είναι διαφορετικό. Αν αντιμετωπίσεις τη Ρεάλ σε έναν τελικό ξέρει ότι τον κερδίζει. Τώρα είμαι στην καλή πλευρά της ιστορίας».

Τα λόγια του σε συνδυασμό με τις σπουδαίες εμφανίσεις του στα ντέρμπι έχουν σβήσει σταδιακά τη μνήμη ενός τερματοφύλακα που φόρεσε τρεις σεζόν τη ροχιμπλάνκα φανέλα και σήκωσε τέσσερις τίτλους υπό τις οδηγίες του Σιμεόνε. Επιπλέον, η τιμητική πλακέτα του έξω από το «Μετροπολιτάνο» ξηλώθηκε, αντικαταστάθηκε και αυτή τη στιγμή βρίσκεται... υπ' ατμόν. Πριν από εβδομάδες, η κοινωνική επιτροπή της Ατλέτικο απαίτησε μια δημόσια συγγνώμη από τον Κουρτουά, ώστε να συνεχίσει να έχει την πλακέτα του στον περιβάλλοντο χώρο του γηπέδου. O τερματοφύλακας τους «χάρισε» τη σιωπή του προς απάντηση και σήμερα συναντιούνται ξανά, με τους «Κολτσονέρος» να μην τον έχουν νικήσει ποτέ (η επικράτηση πέρυσι ήταν με τον Λουνίν κάτω από τα δοκάρια).

Από άγγελος των «στρωματάδων» σε κακό τους δαίμονα και βασικό στέλεχος της ηγεμονίας της Ρεάλ, ο Βέλγος απόψε συναντιέται με ένα παρελθόν που φεύγοντας δεν γύρισε ποτέ να κοιτάξει.