Ρεάλ vs Εφές: Η «Βασίλισσα» καίγεται για την πρόκριση και η Εφές για την 4αδα
Ένα στοιχείο είναι αρκετό προς επιβεβαίωση των αντίθετων βίων που ζουν οι δύο ομάδες καθότι η Ρεάλ Μαδρίτης κατευθύνεται από το ένστικτο της επιβίωσης στη φετινή Euroleague νιώθοντας την αρνητική αύρα ενός πρόωρου αποκλεισμού και η δε Αναντολού Εφές βάλθηκε να αποδείξει πως η περσινή πορεία δεν ήταν πυροτέχνημα που φώτισε προσωρινά τον ουρανό, αλλά διαθέτει όλα τα απαιτούμενα για την κατάκτηση της κορυφής. Μια ματιά στη βαθμολογία επίσης είναι αρκετή καθώς οι Τούρκοι φιγουράρουν στη δεύτερη θέση και διαισθάνονται ότι είναι το αντίπαλος δέος της Μπαρτσελόνα η οποία ήδη βαφτίστηκε αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον τίτλο. Η Ρεάλ αγκομαχά να παραμείνει στην 8αδα, μοιάζει με το κουρασμένο άλογο που αντλεί δύναμη μέσα από την περηφάνια και την υστεροφημία του.
Γι’ αυτόν τον λόγο, είναι αδύνατο να μπουν αυτές οι δύο ομάδες στην ίδια ζυγαριά υπό την έννοια ότι, όσο κι αν ψάξει κανείς, όσο κι αν τραβήξει τις γραμμές μπας και βρει ισορροπία, ο κόπος του θα αποδειχθεί μάταιος. Και δεν είναι μόνο η εικόνα που αποτελεί τον αδιάψευστο μάρτυρα κάθε κατάστασης ή το εμφατικό 9/10 της Εφές που οδήγησε στη βαθμολογική αναρρίχησή της ή το ποσοστό επιτυχίας της τάξεως του 50% που έχει να παρουσιάσει η Ρεάλ στον ίδιο αριθμό (τελευταίων) αγώνων. Είναι αυτό που παρουσιάζουν, αυτό αποτυπώνεται στη βαθμολογία την οποία δεν αντέχει να βλέπει ο Πάμπλο Λάσο.
Στους τελευταίους δέκα αγώνες, οι ομάδες που βρέθηκαν απέναντι του συνόλου του Εργκίν Αταμάν, πιθανόν, να ένιωσαν ότι ήταν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Αυτό το συναίσθημα του φόβου αντλείται μέσα από την τρομερή ακρίβεια που έχει η Εφές στην εκτέλεση. Το εντυπωσιακό 64.5% στα σουτ εντός παιδιάς ή ακόμη το 43.1% στο μακρινό σουτ. Είναι και το εκπληκτικό πρόσημο που εμφανίζει η αναλόγια ασίστ- λαθών καθώς ο μέσος όρος τελικών πασών εκτοξεύτηκε στις 20.2 με εννιά λιγότερα λάθη! Αν προσθέσει κανείς και τα επιθετικά ριμπάουντ, θα αντιληφθεί γιατί η Εφές δείχνει να έχει πολλές περισσότερες κατοχές από κάθε αντίπαλό της. Γι’ αυτόν τον λόγο σκοράρει… κατά ριπάς κι έχει 90.7 πόντους (πάντα) στα τελευταία παιχνίδια.
Κάποτε, οι παραπάνω αριθμοί ήταν αντιπροσωπευτικοί της Ρεάλ Μαδρίτης, πλέον όμως μοιάζουν άπιαστοι. Γιατί το παθητικό (75.7) είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από το ενεργητικό (75.1π) για την ισπανική ομάδα στους τελευταίους δέκα αγώνες. Γιατί επίσης το ποσοστό του 36.5% στα τρίποντα είναι εξίσου άγνωστο, γιατί κυρίως οι ασίστ (161) είναι ελαχίστως περισσότερες από τα λάθη (151). Γι’ αυτό ο Πάμπλο Λάσο φυσάει και… ξεφυσάει σε κάθε παιχνίδι, κόβοντας «χιλιόμετρα» μπροστά από τον πάγκο του. Προφανώς είχε προβλέψει αυτή την αρνητική εξέλιξη από την ημέρα της αποχώρησης του Φακούντο Καμπάτσο και της απόφασης μη κάλυψης του δυσαναπλήρωτου κενού του. Μετά ήρθαν οι τραυματισμοί με πιο σοβαρό αυτόν του Άντονι Ράντολφ, ακολούθησε ο αντίστοιχης σοβαρότητας του Σέρχιο Γιουλ ο οποίος αγωνίστηκε για τελευταία φορά στο πλαίσιο της 25ης αγωνιστικής με τη Βαλένθια, είχε προηγηθεί κι αυτός του Ρούντι Φερνάντεθ μία εβδομάδα νωρίτερα, αυτός όμως προβλέπεται να επιστρέψει.
Κι όμως, έστω υπό αυτές τις συνθήκες, η Ρεάλ επιβάλλεται να… σηκωθεί γιατί τα έκανε μούσκεμα στο προηγούμενο διάστημα με συνέπεια να κουβαλάει στις πλάτες της και δύο ισοβαθμίες που δεν θέλει να τις συναντήσει. Είναι αυτές με Μπασκόνια και Βαλένθια. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσει δύο από τα τρία ματς που μένουν ούτως ώστε να μην έχει το μυαλό της στα αποτελέσματα των άλλων.
ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΘΟΥΝ;
Αφήνοντας κατά μέρος τα σενάρια και τις ισοβαθμίες, το βασικό για τη Ρεάλ είναι να «ανακαλύψει» τρόπο για να κερδίσει την Αναντολού Εφές. Το μπάσκετ είναι το άθλημα στο οποίο ο νόμος των φαβορί βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του, ακόμη και στη φετινή Euroleague όπου πλησιάζοντας προς το τέλος της κανονικής διάρκειας ουσιαστικά επιβεβαιώνονται οι αρχικές εκτιμήσεις και ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει. Το ερώτημα είναι, πώς η Ρεάλ θα κερδίσει την Εφές διότι αν ρίξει κανείς μια ματιά στους αριθμούς, μάταια θα ψάξει για κάποιο πλεονέκτημα της «Βασίλισσας».
Ξεκινώντας από την περιφερειακή γραμμή, ο Νίκολας Λαπροβίτολα μάλλον δεν αξιοποίησε τη σπουδαία ευκαιρία που του παρουσιάστηκε φέτος. Ειδικά στους τελευταίους επτά αγώνες με τους 7.7 πόντους που προσφέρει κατά μέσο όρο, κυρίως όμως γιατί η δημιουργία του είναι χαμηλότερη από τη χασούρα. 15 τελικές με 17 λάθη. Ως ένας από τους συνδετικούς κρίκους της… πάλαι ποτέ Ρεάλ με το παρόν, ο Τζέι Σι Κάρολ προσπαθεί να κρατήσει ψηλά τη σημαία με τους 11.7 πόντους του στον ίδιο αριθμό αγώνων και με ακρίβεια στο μακρινό σουτ που ξεπερνά το 45%. Οι άλλοι δύο της περιφέρειας, Φαμπιέν Κοζέρ και Τζέφρι Τέιλορ, παρουσιάζονται ασταθείς.
Απέναντί τους έχουν (ίσως) την πιο καυτή περιφερειακή γραμμή της Euroleague αυτή τη στιγμή. Σε βάθος δέκα αγώνων, Βασίλιε Μίτσιτς (19.4π.) και Σέιν Λάρκιν (16.2π.) ξεπερνούν τους 35 πόντους κατά μέσο όρο, μάλιστα ο καθένας σουτάρει με ποσοστό ευστοχίας άνω του 47% έξω από τα 6.75. Οι τελικές πάσες τους φτάνουν τις 83 και τα λάθη τους είναι σχεδόν 30 λιγότερα. Και σα να μην έφταναν αυτοί, εμφανίστηκε και ο Ροντρίγκ Μπομπουά με τους δικούς του 10.8 πόντους και με ποσοστό στο μακρινό σουτ άνω του 54%. Κοινώς, αν ζητηθεί από τον Αταμάν να δείξει την καλύτερη αγωνιστική περίοδο της ομάδας του, πιθανότατα θα επιλέξει αυτή που διανύουμε.
ΤΑΒΑΡΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΑΝΛΙ
Προφανώς δεν είναι εμπορικός και πολυδιαφημισμένος παίκτης, αλλά ο Σερτάτς Σανλί είναι από αυτούς που έβαλαν μπόλικα λιθαράκια στην αγωνιστική εκτόξευση της Εφές. Ταξιδεύοντας στη μηχανή του χρόνου, το ίδιο είχε κάνει και πέρυσι όταν και πάλι ο Εργκίν Αταμάν κοίταξε στην άκρη του πάγκου αναζητώντας τρόπο κάλυψης των τραυματισμών των Τίμπορ Πλάις, Μπράιαντ Ντάνστον. Μπαρουτοκαπνισμένος από πέρυσι, ο Σανλί έδωσε στην ομάδα του 9.6 πόντους κατά μέσο όρο στους τελευταίους δέκα αγώνες με 13 άστοχα δίποντα από τα 47 που επιχείρησε. Ο Ουόλτερ Ταβάρες της Ρεάλ είναι ο μοναδικός σέντερ στην Euroleague που είναι και πρώτος σκόρερ στην ομάδα του, τούτο όμως ερμηνεύεται και από το επίπεδο προσφοράς των περιφερειακών της ισπανικής ομάδας καθώς απέχει παρασάγκας από αυτό που φανταζόταν από Πάμπλο Λάσο. Ο «ψηλός» από το Πράσινο Ακρωτήρι χαμήλωσε τους μέσους όρους του στους τελευταίους δέκα αγώνες καθώς περιορίζεται στους 10.2 πόντους, ενώ τα είχε πάει και καλύτερα από το 58.2% που έχει στα δίποντα. Αυτή η μονομαχία είναι ίσως πιο ενδιαφέρουσα από την αντίστοιχη στην περιφέρεια και σίγουρα πιο ισορροπημένη, χωρίς να τίθεται ζήτημα σύγκρισης Ταβάρες με Σανλί. Ο πρώτος θα χρειαστεί να τα βάλει εξάλλου και με τον Πλάις με τον οποίο ταιριάζει περισσότερο από πλευράς ύψους…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Euroleague playoffs: Τα σενάρια πρόκρισης
