Ολυμπιακός: Κι αν η γιαγιά μου είχε ρόδες, θα ήταν ποδήλατο
Πριν από οτιδήποτε άλλο, περαστικά στον Ράντολφ. Μακάρι να μην επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για σοβαρό τραυματισμό στον αχίλλειο. Να είναι κάτι πιο απλό και να απουσιάσει λίγο καιρό από τα παρκέ.
Πάμε παρακάτω…
Ο Ολυμπιακός έπαιξε πολύ καλά, ωστόσο ηττήθηκε. Έχασε για ένα σουτ, για μία απόφαση.
Το μπάσκετ είναι παιχνίδι λαθών και αποφάσεων. Όσο ένας αγώνας φτάνει στο τέλος του και το αποτέλεσμα είναι αμφίρροπο θεωρώ πως μεγαλύτερο ρόλο παίζουν οι παίκτες από τους προπονητές.
Ο προπονητής θα αποφασίσει ποιοι θα είναι στο παρκέ. Μέχρι εκεί...
Ο παίκτης θα κληθεί να αποφασίσει σε κλάσμα δευτερολέπτου ποια θα είναι η επόμενη κίνησή του. Ο παίκτης έχει την μπάλα στα χέρια του. Μπορεί να πάει με το «διάβασμα», μπορεί να πάει με το ένστικτο.
Με οτιδήποτε κι αν επιλέξει να πορευτεί χρειάζεται εμπειρία και προσωπικότητα.
Και περισσότερο από όλα χρειάζεται τύχη…
«Κι αν η γιαγιά μου είχε ρόδες, θα ήταν ποδήλατο» δεν λέγαμε μικροί; Ε, κάπως έτσι.
Αν είχε μπει το σουτ του Σλούκα σε «νεκρό» χρόνο, τώρα θα γράφαμε για μία ακόμη ανατροπή και κυρίως για την οξυδέρκεια του ΜακΚίσικ να πασάρει στον Σλούκα και να μην πάει μόνος του μέχρι μέσα.
Το σουτ ήταν άστοχο και γράφουμε «γιατί ρε ΜακΚίσικ δεν καβάλησες μέχρι μέσα».
Η δική μου άποψη είναι πως λειτούργησε άψογα ο Αμερικανός για δύο λόγους. Πρώτον διότι ο Ταβάρες είχε τρέξει κι είχε στηθεί και τον περίμενε μέσα στη ρακέτα. Δεύτερον. Προτιμώ την μπάλα στα χέρια του Σλούκα, του Σπανούλη και του Πρίντεζη στην τελευταία επίθεση παρά σε οποιουδήποτε άλλου.
Ο Σπανούλης ήταν στον πάγκο, ο Πρίντεζης τραυματίας, συνεπώς ορθώς για μένα (το τονίζω) εκτέλεσε ο 30άχρονος γκαρντ.
Αν δεν είχε μπει το σουτ του Γιουλ στο 81-79, θα γράφαμε για μία ακόμη ανατροπή και για τον τρόπο που πήραν το αμυντικό ριμπάουντ (αν το έπαιρνε) και για την ψυχραιμία στις βολές (αν έκαναν φάουλ και αν τις έβαζαν).
Αν είχε η ομάδα την ίδια προσέγγιση με την Βαλένθια, θα είχε πανηγυρίσει τη νίκη.
Μετρήσατε πόσα «αν» έγραψα; Πάρα πολλά και θα μπορούσα ακόμη περισσότερα.
Με τα «αν» όμως δεν γράφεται ιστορία ούτε καν ενός απλού αγώνα regular season της Euroleague μεταξύ Ολυμπιακού και Ρεάλ.
ΑΜΥΝΑ ΣΤΟ LOW POST
Οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάστηκαν αρκετά καλύτεροι σε σχέση με την απόδοση που είχαν κόντρα στη Βαλένθια. Έβγαλαν μεγαλύτερη επιθετικότητα στην άμυνα, οι περισσότεροι παίκτες (όχι όλοι) ήταν πιο συγκεντρωμένοι, εκτέλεσαν το πλάνο αρκετά πιστά.
Η μεγαλύτερη διαφορά από όλες ήταν η άμυνα στο low post. Ακόμη θυμάμαι τον Κάλινιτς και τους ψηλούς της Βαλένθια να κάνουν ό,τι θέλουν στη ρακέτα. Αυτό δεν συνέβη κόντρα στη Ρεάλ.
Φυσικά έπαιξε ρόλο η παρουσία του Παπανικολάου, αλλά όχι μόνο. Παρατήρησα πως η θέση των παικτών της αδύνατης πλευράς (weak side) στην ομαδική άμυνα ήταν τις περισσότερες φορές σωστή. Ετοιμοι να πέσουν πάνω στον Ταβάρες μόλις έπιανε τη μπάλα.
ΣΩΣΤΑ ΟΜΑΔΙΚΑ ΦΑΟΥΛ
Επίσης οι παίκτες του Μπαρτζώκα χρησιμοποίησαν άριστα τα τέσσερα πρώτα φάουλ σε κάθε μία από τις δύο πρώτες (ειδικά) περιόδους. Να μην έκανε κι ο Χάρισον ένα ανούσιο φάουλ ενώ είχαν συμπληρωθεί, θα ήταν ακόμη καλύτερα τα πράγματα. Ο Αμερικανός όμως γενικά είχε μία… νωθρότητα.
Ο Μπαρτζώκας δεν μπορεί να έχει παράπονο από την προσπάθεια των παικτών του στην άμυνα. Ακόμη και στο εύστοχο τρίποντο του Κάρολ που έκανε το 48-44 ο Παπανικολάου είναι… κρεμασμένος πάνω του. Δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο.
ΕΛΕΙΨΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ «ΠΛΑΤΗ»
Ο Γιώργος Πρίντεζης είναι ο μοναδικός ψηλός του Ολυμπιακού που έχει ικανότητες στο low post παιχνίδι. Η φιλοσοφία του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν περιλαμβάνει αρκετή δράση στο χαμηλό post, αλλά όταν την επιθυμεί ακουμπάει την μπάλα στον Έλληνα φόργουορντ.
Ο «Πριντ» φέτος έχει χαρίσει τρεις νίκες με την ικανότητά του να παίζει κοντά στο καλάθι (Παναθηναϊκό εκτός, Αρμάνι εντός, Ερυθρό Αστέρα εκτός). Βέβαια με τον Ταβάρες στη ρακέτα, δεν ξέρω κι αυτός τι θα κατάφερνε.
Ο ΤΑΒΑΡΕΣ ΕΙΝΑΙ CHEAT
Ο σέντερ από το Πράσινο Ακρωτήρι είναι ο πιο κυριαρχικός παίκτης της διοργάνωσης μαζί με τον Μάικ Τζέιμς. Ο Ταβάρες είναι cheat στο παρκέ. Η Ρεάλ «κλέβει» με αυτόν στον αγωνιστικό χώρο όπως κλέβουν οι gamers στα video games που παίζουν.
Ο θηριώδης σέντερ δεν παίζει απλά λίμπερο. Και τα hedge out του θα κάνει και θα βγει λίγο πιο έξω να μαρκάρει, αλλά είναι τόσο μεγάλος (και αρκετά γρήγορος συγκριτικά με το ύψος του) που με ένα απλό βηματάκι βρίσκεται κάτω από το καλάθι.
Εκεί που ένας νορμάλ 7footer θέλει 2-3 βήματα κι ένας αθλητικός σέντερ 1-2 βήματα για να παίξει άμυνα δεύτερης ζώνης όπως την κατονομάζουν οι προπονητές, ο Ταβάρες θέλει μισό βήμα και απλά να απλώσει το χέρι του.
Πιστέψτε με είναι θεόρατος. Δεν είναι τα κοψίματα που κάνει, αλλά ο αριθμός των σουτ των αντιπάλων που αλλοιώνει αφού τους αναγκάζει να αλλάξουν την καμπύλη της μπάλας στην προσπάθειά τους.
ΥΓ: Πριν 15 μέρες αν μου έλεγε κάποιος πως οι δύο συνεχόμενες «διαβολοβδομάδες» με Μπαρτσελόνα και Ερυθρό Αστέρα εκτός και Βαλένθια, Ρεάλ εντός θα ολοκληρώνονταν με τον Ολυμπιακό να κάνει ρεκόρ 2-2 θα ήμουν ευχαριστημένος.
Θεωρώ όμως πως έχασε ευκαιρία για την υπέρβαση χάνοντας και τα δύο ματς στο ΣΕΦ.
ΥΓ 2: Οποιοσδήποτε παίκτης παίζει καλά και δεν βρίσκεται στο παρκέ στο τέλος, θυμώνει. Πόσω δε μάλλον όταν μιλάμε για τον Σπανούλη που δεν του έχει χαριστεί ποτέ και τίποτα.
ΥΓ 3: Μετά Χριστόν προφήτες και εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, όλα είναι πιο εύκολα. Παίκτες και προπονητές παίρνουν αποφάσεις σε δευτερόλεπτα, χωρίς την άνεση του χρόνου που έχουμε εμείς.
Ο Μπαρτζώκας είδε τους δύο ηγέτες του να παίζουν εξαιρετικά και από την στιγμή που δεν γίνεται να βρίσκονται ταυτόχρονα στο παρκέ, επέλεξε το μέλλον από το παρόν.
Κι εγώ θα ήθελα τον αρχηγό του Ολυμπιακού στο παρκέ. Από την άλλη όμως, ποιον να έβγαζε;
ΥΓ 4: Σήμερα 19/12/2020 δεν υπάρχει (ούτε έχει υπάρξει μέχρι τώρα) ίχνος σκέψης για μεταγραφή. Αναφέρω πως έχει η κατάσταση και όχι την προσωπική μου γνώμη (αν χρειάζεται ή όχι).
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
