Το μενού της επιτυχίας

Στους δύο αγώνες που έδωσε την περασμένη εβδομάδα στην Ισπανία, τις δύο συντριβές για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο Παναθηναϊκός δεχόταν κατά μέσο όρο 94 πόντους.

Οι δύο αντίπαλοί του, Βαλένθια και Βασκόνια, σούταραν μαζί 60% στα δίποντα και έβαλαν από 13 τρίποντα, με ποσοστό κοντά στο 50 τοις εκατό.

Σε ογδόντα λεπτά αγώνα, οι πρωταθλητές Ελλάδας μέτρησαν 35 ασίστ και 33 λάθη, ενώ οι Ισπανοί είχαν συνολικά 52 ασίστ και 25 λάθη.

Απόψε, ο ίδιος Παναθηναϊκός, που λέει ο λόγος «ίδιος», αφού τα πρόσωπα έμειναν απαράλλαχτα (με μοναδική προσθήκη τον ευπρόσδεκτο Καλαϊτζάκη) ωστόσο η εικόνα άλλαξε άρδην, άρπαξε τη Μπάγερν από τον λαιμό και έβγαλε το άχτι του πάνω σε μία από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες της Euroleague.

Ειδικά στα πρώτα 14 λεπτά του αγώνα, οι λεβέντες του Αντρέα Τρινκιέρι γέμισαν το παρκέ με τούβλα και με αδέσποτες πετριές: 2/9 δίποντα, 1/5 τρίποντα και 10 λάθη σε 28 κατοχές, με αφετηρία μία ασυνήθιστα δυναμική τάπα του Παπαγιάννη μόλις στην τρίτη φάση του παιχνιδιού.

Εάν η Μπάγερν επέπλευσε για να παλέψει έως το τέλος, το οφείλει στις 6 βολές που της χάρισαν από υπερβάλλοντα ζήλο οι «πράσινοι», με δύο φάουλ πάνω στο τρίποντο.

Αλλά ο τόνος είχε δοθεί και η δουλειά είχε γίνει, με μενού από πατροπαράδοτη ελληνική κουζίνα. «Απόψε δεν έχει χωρατά», ήταν το μήνυμα.

Η άμυνα έφερε αυτοπεποίθηση και η μηχανή άρχισε να λειτουργεί ως διά μαγείας, σαν να έφυγε ένα βαρίδι από τα πόδια και από τα χέρια των παικτών του Γιώργου Βόβορα.

Βεβαίως, ήταν ο ίδιος ο προπονητής αυτός που έδειξε τον δρόμο. Και όχι μοναχά με λόγια, φωνές και νουθεσίες.

Ανακατεύοντας την τράπουλα σε μία απέλπιδα προσπάθεια να βρει σχήμα αποδοτικό στην ανασταλτική λειτουργία, ο Βόβορας σκάρωσε μία αρχική πεντάδα γεμάτη μακριά χέρια, μακρόστενα κορμιά, ενέργεια και αλεγκρία: Σαντ-Ρόος, Καλαϊτζάκης, Παπαπέτρου, Μπεντίλ, Παπαγιάννης.

Πέντε δίμετροι! Στα μάτια των Γερμανών, το γήπεδο έμοιαζε ασυνήθιστα μικρό, το δε καλάθι του Παναθηναϊκού σκεπασμένο με καπάκι.

Τα σβέλτα ποδάρια επέτρεψαν τη γρήγορη μεταφορά της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση, η σαστιμάρα των φιλοξενούμενων έφερε κλεψίματα και το ανοιχτό γήπεδο έγινε λαμπρό πεδίον δόξης.

Η τελική στατιστική δίνει στον Παναθηναϊκό 17 πόντους από αιφνιδιασμούς, πάει να πει εύκολα καλάθια και υψηλό ηθικό, ενώ η παγίδα του «πέντε εναντίον πέντε» (όπου παρατηρείται έλλειμμα δημιουργίας) αποφεύχθηκε.

Τα ποσοστά των Γερμανών έμειναν χαμηλά μέχρι το τέλος, ενώ ο πλέι-μέικερ Μπάλντγουιν έγραψε υπερδιπλάσια λάθη από ασίστ (7 έναντι 3 στο συνολικό 17/12 της ομάδας), αλλά και 11 άστοχα σουτ σε 14 απόπειρες.

Η νίκη θα είχε επιτευχθεί πιο εύκολα, αν δεν αντιμετώπιζε ο Παναθηναϊκός πρόβλημα με τα φάουλ στην γ’ περίοδο. Η Μπάγερν εκτελούσε βολές από το 22^ο λεπτό, ενώ οι γηπεδούχοι δεν έφτασαν ποτέ στο «μπόνους» ούτε μπορούσαν να πιέσουν αποτελεσματικά στα μετόπισθεν.

Ο άνθρωπος-ορχήστρα του Παναθηναϊκού ήταν ο Χάουαρντ Σαντ-Ρόος, ο οποίος εμφανίζεται εξαίρετος όταν καλείται να κάνει όσα γνωρίζει καλά και αποκτά σιγουριά μέσα από αυτά.

Τα 3 τρίποντα και οι 5 ασίστ βγάζουν μάτι στη στατιστική του Κουβανού, αλλά το ελιξήριο κρύβεται στα κλεψίματα (4), στα ριμπάουντ (7), στο τρεχαλητό του όποτε υπήρχε ανοιχτός ορίζοντας.

Παρομοίως, ο Νεμάνια Νέντοβιτς έβαλε τα κρίσιμα καλάθια του τελευταίου τριλέπτου, μετά το 72-70, αλλά ήταν η οικονομία του παιχνιδιού του εκείνη που καμουφλάρισε την απουσία κλασσικού πλέι-μέικερ: 5 ασίστ, 3 κλεψίματα, 0 λάθη.

Η ρέντα των άλλων επέτρεψε στον Παπαπέτρου να ξεκουραστεί 10 λεπτά ώστε να είναι φρέσκος στο φινάλε, ενώ οι Μπεντίλ, Καλαϊτζάκης έκαναν καλά τη δουλειά που χρεώθηκαν.

Τίποτε από τα παραπάνω δεν θα ήταν εφικτό αν δεν έστρωνε το χαλί ο Παπαγιάννης για να περπατήσουν οι υπόλοιποι.

Τα 30-31 λεπτά του ψηλού ισοφαρίζουν ρεκόρ καριέρας, τα καρφώματα μέσα στο μποτιλιάρισμα τον έκαναν να μοιάζει με θεόρατο φάντασμα που έφτανε αόρατο στον στόχο, ενώ η αμυντική του επίδοση ολοένα βελτιώνεται.

Τα δύο deflections του τελευταίου τριλέπτου (σε μία απρόσεκτη πάσα του Μπόλντγουιν και μετά από ένα άστοχο σουτ του Νέντοβιτς) έδωσαν στον Παναθηναϊκό δύο πρόσθετες κατοχές που μετουσιώθηκαν σε καλάθια και προστάτευσαν τα κεκτημένα.

Ο Ρικ Πιτίνο ασφαλώς θα ενθουσιάστηκε, εάν παρακολουθούσε το ματς από το Αμέρικα!

Η νίκη επί της Μπάγερν μπορεί να αποδειχθεί εφαλτήριο αντεπίθεσης, όχι μόνο για τους βαθμούς που τη συνοδεύουν, αλλά για την ξεχασμένη συνταγή που αποδείχθηκε ότι είχε ξεχαστεί στην Αθήνα.

Ο Παναθηναϊκός μετράει ήδη 6 ήττες, αλλά οι συγκεκριμένοι αγώνες τον βρήκαν σε ρόλο αουτσάιντερ, μηδενός, νομίζω, εξαιρουμένου.

Κατά κάποιον τρόπο, το ματς της ερχόμενης Τρίτης με τη Βιλερμπάν φέρνει μαζί του το πρώτο «πρέπει» της χρονιάς, μολονότι θα διεξαχθεί εκτός έδρας. Έστω, δεύτερο μετά το αποψινό.

Θα ήταν, θεωρητικά, το ευκολότερο των πρώτων 9 αγωνιστικών, πριν αναβληθεί. Η ανάσα μέσα στο ναρκοπέδιο. Κι ας μετέτρεψε σε συντρίμμια, απόψε, η Βιλερμπάν τη Μπαρτσελόνα!

Εάν πάλι η ερχόμενη τεχνητή «διαβολοβδομάδα» φέρει δύο νέες ήττες, σε γαλλικό και ιταλικό έδαφος, θα αρχίσουμε πάλι να μιλάμε για Παναθηναϊκό εσωτερικού και Παναθηναϊκό εξωτερικού.