Μάρτιν Σίλερ: Από την Αυστρία με αγάπη

Μάρτιν Σίλερ: Από την Αυστρία με αγάπη

Βασίλης Βλαχόπουλος
Μάρτιν Σίλερ: Από την Αυστρία με αγάπη
Η Euroleague Greece ανοίγει τον φάκελό του Μάρτιν Σίλερ, του Αυστριακού προπονητή της Ζαλγκίρις Κάουνας που δεν περίμενε κανείς. Η διαδρομή του 38χρονου από τη Βιέννη, γιατί τον επέλεξε η Ζαλγκίρις και ο λόγος που πέρασε στην ιστορία με την ανάδειξή του σε προπονητής της χρονιάς στην περσινή G League.

Για την κουλτούρα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, η αποδοχή ενός Αυστριακού προπονητή δεν είναι εύκολη υπόθεση, ίσως γιατί η χώρα προέλευσής του δεν έχει αναγνωριστεί ως τόπος «παραγωγής» ανθρώπων του μπάσκετ. Υπάρχουν όμως τα αποτελέσματα, όπως υφίσταται και μια μπασκετική διαδρομή η οποία είναι ουδόλως ευκαταφρόνητη. Όπως πρέπει να συνυπολογιστεί η αποδοχή που είχε από έναν ισχυρό οργανισμό όπως είναι η Γιούτα Τζαζ, αλλά και από τα πεπραγμένα των πρώτων τεσσάρων αγωνιστικών της Euroleague όπου η Ζαλγκίρις Κάουνας έχει… τρελάνει κόσμο με τα κατορθώματά της, έχοντας γράφει ιστορία καθώς έγινε η πρώτη ομάδα της διοργάνωσης που έδωσε την ευκαιρία σε προπονητή από την Αυστρία.

Το εισαγωγικό σημείωμα μάλλον ήταν απαραίτητο για να αντιληφθεί ο καθένας τη διεύρυνση των μπασκετικών συνόρων αλλά και τη μικρή σημασία του τόπου προέλευσης. Στην περίπτωση του Μάρτιν Σίλερ, γεννήθηκε στη Βιέννη, για τον πληθυσμό της οποίας το μπάσκετ ενδεχομένως να είναι… άγνωστη λέξη. Γι’ αυτόν τον λόγο, σχετικά ερεθίσματα έλαβε όταν μετακόμισε (σε ηλικία 10 ετών) στη Γερμανία λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων του Αυστριακού πατέρα και της Βρετανίδας μητέρας του.

Ο 38χρονος ουδέποτε υπήρξε σπουδαίος αθλητής, μάλλον γαλουχήθηκε στο ερασιτεχνικό επίπεδο του γερμανικού μπάσκετ και σε μια ομάδα – ονόματι Μπέργκεντορφ – η οποία εδρεύει λίγο έξω από το Αμβούργο. Μάλλον ανήκει στη συνομοταξία αυτών που αντιλήφθηκαν νωρίς ότι σπουδαία καριέρα δεν θα έκαναν κι έτσι καταπιάστηκε με την προπονητική, ξεκινώντας από τα τμήματα υποδομής και με παράλληλες σπουδές στο αθλητικό πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Βέβαια, σε επίπεδο προπονητικής, η Κολωνία είναι γνωστή για την προπονητική σχολή της στο ποδόσφαιρο καθώς εκεί φοίτησαν μερικοί από τους σπουδαιότερους Γερμανούς τεχνικούς.

Στο αγροτικό του, ο Σίλερ πέρασε από κάμποσα τεχνικά επιτελεία γερμανικών ομάδων, δίχως να έχει αποσαφηνιστεί ο ρόλος του, αλλά αυτά που πρέπει να σημειωθούν είναι α) η πενταετία (2010-15) στην Άρτλαντ αλλά και η διετία (2015-17) στη Λούντβιχσμπουργκ όπου δίπλα στον Τζον Πάτρικ έμαθε πάρα πολλά. Ο (ουσιαστικός) μπασκετικός βίος του άρχισε το 2015 όταν βρέθηκε στο τεχνικό επιτελείο της Εθνικής Γερμανίας. Στην πραγματικότητα, υποβλήθηκε σε δοκιμαστικό αλλά πριν το καταλάβει και ο ίδιος, τον επέλεξε ο τότε προπονητής της Γερμανίας, Κρις Φλέμινγκ και εντάχθηκε στο επιτελείο.

Εκεί αναπτύχθηκε και η σχέση σεβασμού με τον Άλεξ Γένσεν του οποίου ο λόγος μάλλον έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξή του και κυρίως, στο ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γιατί ο Γένσεν είναι στο επιτελείο της Τζαζ και γενικώς η Γιούτα θεωρείται από τις πλέον εξωστρεφείς ομάδες του ΝΒΑ και από τους πρωτοπόρους στην παροχή βασικών ρόλων σε ευρωπαίους παίκτες. Ο Γένσεν είχε αναδειχθεί καλύτερος προπονητής της G League τη σεζόν 2012-13, όταν ήταν στην τεχνική ηγεσία της αναπτυξιακής ομάδας (Canton Charge) των Κλίβελαντ Καβαλίερς.

Προφανώς με εισήγηση του, ο Μάρτιν Σίλερ ήταν μεταξύ των δέκα υποψηφίων για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της αναπτυξιακής ομάδας (Salt Lake City Stars) της Γιούτα, υποβλήθηκε στη διαδικασία της προσωπικής συνέντευξης κι εκεί μάλλον κρίθηκε παραπάνω από επαρκής για να αναλάβει την ομάδα της G League.

Η αλήθεια είναι ότι, όταν η Γιούτα Τζαζ του έδωσε την ευκαιρία, μάλλον ξάφνιασε κόσμο και κοσμάκη καθώς η επιλογή ενός Αυστριακού προπονητή δεν είναι σύνηθες φαινόμενο. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια οι Αμερικανοί απέβαλλαν τα ταμπού του παρελθόντος, έχουν πάψει να επιλέγουν βάσει της χώρας προέλευσης. Αυτή μπορεί να συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο των κριτηρίων αλλά δεν είναι το κορυφαίο, όπως κάποτε. Παράλληλα με την τεχνική ηγεσία της αναπτυξιακής ομάδας της Τζαζ, ο Σίλερ εντάχθηκε στο επιτελείο του franchise στο summer league του Λας Βέγκας (2017) κι εκεί έλαβε τα πρώτα ερεθίσματα από τον αμερικανικό τρόπο δουλειάς.

Αυτό που σίγουρα δεν περίμενε ήταν η θερμή υποστήριξη από τον προπονητή του franchise, Κουίν Σνάιντερ, ο οποίος στη διάρκεια της πρώτης (προβληματικής) χρονιάς στην αναπτυξιακή ομάδα (του) στάθηκε περισσότερο και από φίλος. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα τηλεφωνήματα αλλά και τα γραπτά μηνύματα που μου έστελνε για να μ’ ενθαρρύνει. Δεν θα ξεχάσω τη στήριξή του στο διάστημα που δεν ήμασταν καλοί», είπε πει ο Σίλερ για τον ρόλο που διαδραμάτισε ο Σνάιντερ (κυρίως) στην πρώτη χρονιά του στην G League.

Αυτή δεν ήταν ευχάριστη με το ρεκόρ των 16 νικών σε 52 αγώνες. Βέβαια, στην αναπτυξιακή λίγκα, αυτό που πρωτίστως απασχολεί είναι η ανάπτυξη παικτών. Κακά τα ψέματα, η έννοια της ομάδας είναι εντελώς διαφορετική σε σχέση με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή, ειδικά από τη σεζόν θέσπισης των λεγόμενων two way contracts. Κάποτε ο Σίλερ είπε μια κουβέντα η οποία ήταν 100% αληθινή καθώς σημείωσε ότι… «μην ξεχνάτε ότι προπονώ παίκτες οι οποίοι θα προτιμούσαν να ήταν αλλού». Η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών της G League ζει με το βλέμμα στραμμένο στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου και την ελπίδα ότι θα εξασφαλίσει (έστω) ένα 10ήμερο συμβόλαιο σε ομάδα του ΝΒΑ.

Προτεραιότητα του εκάστοτε προπονητή της G League είναι η ανάπτυξη των παικτών κι αυτό που προφανώς εκτίμησε ο Κουίν Σνάιντερ ήταν τα άλμα παικτών όπως οι Ναζ Μήτρου Λονγκ, Τόνι Μπράντλεϊ και Τζορτζ Νιανγκ. Μέσα από την εξέλιξη παικτών όπως οι παραπάνω, ήρθε η βελτίωση της ομάδας αλλά και ο περσινός εντυπωσιακός απολογισμός των 30 νικών που στοιχειοθέτησε και ρεκόρ στην ιστορία της ομάδας. Ο Μάρτιν Σίλερ αναδείχθηκε καλύτερος προπονητής της χρονιάς στην G League βάζοντας τέλος σε μια παράδοση που ήθελε να πηγαίνει αυτός ο τίτλος σε προπονητές οι οποίοι κατάγονται από την αμερικανική ήπειρο. Για την ακρίβεια, είναι ο πρώτος ευρωπαίος που το κατάφερε.

ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΓΙΟΥΝΑΣ

Λένε ότι… «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» και στην περίπτωση της Ζαλγκίρις Κάουνας είναι προφανές (πλέον) ότι η επιλογή του Μάρτιν Σίλερ δεν έγινε το περασμένο καλοκαίρι. Το έδαφος καλλιεργήθηκε τον χειμώνα και για την ακρίβεια στη διάρκεια του event NBA G League Winter Showcase. Πρόκειται για το scouting event το οποίο πραγματοποιείται τον Δεκέμβριο και στο οποίο παρευρίσκονται οι τζένεραλ μάνατζερ όλων των ομάδων του ΝΒΑ αλλά και ευρωπαίοι scouts. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει 28 αγώνες σε διάστημα τεσσάρων ημερών και δίνει τη δυνατότητα σε τουλάχιστον 200 παίκτες να αποδείξουν τη βελτίωσή τους μπροστά στα μάτια των ομάδων του ΝΒΑ, λίγες ημέρες πριν την παροχή 10ήμερων συμβολαίων.

Για να επιστρέψουμε στη Ζαλγκίρις, ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε και «επέβαλε» την παρουσία του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους στην τεχνική ηγεσία, ήταν και αυτός που ξεχώρισε τον Μάρτιν Σίλερ. Πρόκειται για τον εκτελεστικό διευθυντή της λιθουανικής ομάδας, Παούλιους Μοτεγιούνας. Γνώριζε ότι στο τέλος της περσινής αγωνιστικής περιόδου, ο «Σάρας» θα αποχωρούσε από το Κάουνας με προορισμό τη Βαρκελώνη κι έτσι κατέστρωσε το επόμενο αγωνιστικό πλάνο του. Η επιλογή του Αυστριακού προπονητή έγινε βάσει του αγωνιστικού σχεδιασμού της Ζαλγκίρις. Από τη στιγμή που ο 38χρονος τεχνικός επιβεβαίωσε την ικανότητά του στην ανάπτυξη των ελπιδοφόρων αθλητών και η Ζαλγκίρις διαθέτει μπόλικους από δαύτους, κρίθηκε ότι είναι ο πλέον κατάλληλος για την τεχνική ηγεσία. Πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που προηγήθηκε η τριετής εργασία σε ρόλο πρώτου προπονητή. Η δε ανάδειξή του σε προπονητή της χρονιάς στην G League ήταν κάτι που ακολούθησε της επιλογής του Μοτεγιούνας. Από τα κριτήρια του τελευταίου ήταν και το γεγονός ότι ο Σίλερ είχε δοκιμαστεί σ’ ένα πλάνο 50 αγώνων στη χρονιά, πράγμα που σημαίνει ότι το αγωνιστικό πρόγραμμα της ομάδας δεν θα φάνταζε βουνό μπροστά του. Κι αυτό αποδεικνύεται καθώς η Ζαλγκίρις Κάουνας χαρακτηρίζεται ως η (μέχρι στιγμής) έκπληξη της Euroleague.