Αυτός που ξέφυγε από το δίχτυ

Η είδηση -εάν ισχύει- για την ανανέωση της συνεργασίας του Τάιλερ Ντόρσεϊ με τη Μακάμπι βγήκε μέσα στη σιγαλιά της νύχτας, την ίδια ώρα που οι «πράσινοι» έψαχναν τρόπο να κρατήσουν τον Καλάθη κοψοχρονιά και οι «κόκκινοι» πάσχιζαν να επαναπατρίσουν τον Σλούκα κάτω από τη μύτη των μνηστήρων.

«Τόσο ο Καλάθης όσο και ο Σλούκας είναι δεμένοι με συμβόλαια», υπενθύμιζε δημόσια ο μάνατζερ -και παλαιός συνάδελφος- που χειρίζεται τις υποθέσεις των δύο βασικών γκαρντ της Εθνικής ομάδας.

Σε αυτή τη φάση, δικαίωμα διά να ομιλούν έχουν μόνο οι νύφες και οι γαμπροί: ο Παναθηναϊκός, ο Καλάθης, η Φενέρμπαχτσε και ο Κώστας Σλούκας. Πεθεροί και πεθερές θα χρειαστεί να περιμένουν λιγάκι, αφού ο …μπατζανάκης, δηλαδή ο κορονοϊός, άλλαξε άρδην τα δεδομένα.

Μιάμιση σεζόν δίχως έσοδα είναι δυσβάσταχτο φορτίο για όλους, πόσο μάλλον για εκείνους που θα έχουν ως βασικό (αν όχι αποκλειστικό) πόρο χρηματοδότησης την τσεπάρα του αφεντικού.

Το εκπληκτικό είναι, ότι οι καλομαθημένοι οπαδοί δυσανασχετούν μπροστά σε ονόματα όπως του Γιαννούλη Λαρεντζάκη ή του Λευτέρη Μποχωρίδη. Ο πλανήτης ζει στο δυστοπικό 2020, αλλά η εξέδρα του ελληνικού μπάσκετ έχει ξεμείνει στο 2010.

Ο Ντόρσεϊ είναι, όπως λένε στην πατρίδα του πατέρα του, «the one who got away». Ο άνθρωπος που ξέφυγε από το δίχτυ ή που έπεσε από τις γρίλιες.

Μπορεί τα συμβόλαια που υπέγραψε στη Μακάμπι να είναι κάπως δύσπεπτα για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού, αλλά δεν είναι δα μεγαλύτερα από το αντίστοιχο λ.χ. του Φρεντέτ.

Η ομάδα που θα έβγαινε στο παζάρι του 2019 με ανοιχτά τα μάτια και με χρήμα στο πορτοφόλι θα μπορούσε να πάρει έναν Έλληνα γκαρντ με προοπτική τριετίας, απόλυτα συμβατό με το μπάσκετ του σήμερα, σχετικά εξοικειωμένο με το παιχνίδι της Ευρώπης, νεαρό και φιλόδοξο, φορτσάτο και υγιή.

Στην απαιτητική Μακάμπι, ο 24χρονος Ντόρσεϊ αποδείχθηκε ανθεκτικός και στα «πρέπει», ενώ προσαρμόστηκε χωρίς δυσκολία στο, κάπως στριφνό για το δικό του στυλ, μπάσκετ του Γιάννη Σφαιρόπουλου.

Ο μέσος όρος των 9,9 πόντων είναι εξαιρετικός για νεαρό ρούκι, ενώ οι εμφανίσεις του βελτιώνονταν, οι ευθύνες πολλαπλασιάζονταν και ο ρόλος του μεγάλωνε όσο περνούσαν οι εβδομάδες.

Την ίδια εποχή, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ξέμεναν από αξιόπιστους γκαρντ και προσπαθούσαν να λύσουν τα αγωνιστικά προβλήματά τους με αλχημείες και με λεγεωνάριους.

Ποιος προπονητής με τα σύγκαλά του θα προτιμούσε σήμερα τον Ράις ή τον Φρεντέτ ή τον Μπάλντγουιν ή τον Τσέρι ή τον Πάντερ από τον Ντόρσεϊ; Τους δεύτερης γραμμής Έλληνες τους αφήνω στην άκρη γιατί δεν θέλω να γίνω κακός.

Εφ’ όσον η πληροφορία που έφτασε από τις ΗΠΑ μέσα στην πανδημία είναι σωστή (αν και επισήμως διαψεύδεται), ο Τάιλερ Ντόρσεϊ υπέγραψε διετές συμβόλαιο, «κλειστό» για την Ευρώπη, αλλά με ρήτρα αποδέσμευσης για το ΝΒΑ.

Το ρίσκο για τη Μακάμπι είναι μικρό, αφού ο Έλληνας γκαρντ έχει κάμποσα ψωμιά να μασουλήσει μέχρι να διεκδικήσει ρόλο σε ομάδα του ΝΒΑ.

Στο Ισραήλ θα κερδίσει τα γαλόνια του, ώστε να επιστρέψει δριμύτερος στα 26 του, μετά το μάλλον απογοητευτικό ξεκίνημά του με τους Ατλάντα Χοκς και τους Μέμφις Γκρίζλις.

Στην Ευρώπη, πάλι, μπορεί να γίνει αστέρι και να ριζώσει, όπως ρίζωσαν οι διάφοροι Ουίλμπεκιν, Λάρκιν και Ντιλέινι. Το βέβαιο είναι ότι έχει πέσει σε καλά χέρια.

Η Μακάμπι είναι όνειρο ζωής για κάθε μπασκετμπολίστα και η Μακάμπι του Σφαιρόπουλου είναι μία πολύ διαφορετική υπόθεση από το ακυβέρνητο σκαρί της προηγούμενης τριετίας.

Επιπρόσθετα, ο Ντόρσεϊ μπορεί να εξελιχθεί σε παίκτη κλειδί και για την Εθνική ομάδα, η οποία κινδυνεύει να εμφανιστεί αποδεκατισμένη στο Προολυμπιακό τουρνουά του 2021, πόσο μάλλον στο Ευρωμπάσκετ του 2022.

Ο νεαρός άσος ζήτησε εξαίρεση από την ομάδα του 2019 επειδή θεώρησε σκόπιμη την παρουσία του στα καλοκαιρινά καμπ του ΝΒΑ, αφού ήταν τότε άνεργος και ανησυχούσε για το μέλλον του.

Ο Θανάσης Σκουρτόπουλος προσπάθησε να του εξηγήσει -σωστά- ότι η συμμετοχή του στο Μουντομπάσκετ θα ήταν ιδανικό διαπιστευτήριο για το επόμενο βήμα της καριέρας του, αλλά ο Ντόρσεϊ καιγόταν από το άγχος και προτίμησε να περάσει το καλοκαίρι στις ΗΠΑ.

Όταν τελικά υπέγραψε στη Μακάμπι (για 1+1 χρόνια), ήταν πολύ αργά για την Εθνική. Η αποστολή βρισκόταν ήδη στα μισά της προετοιμασίας.

Όσοι παρακολούθησαν προσεκτικά τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου, θα θυμούνται ότι το στοιχείο που στέρησε από την «επίσημη αγαπημένη» τη διάκριση ήταν η απουσία ενός τρίτου γκαρντ ικανού να μοιραστεί τα καθήκοντα με τους Καλάθη, Σλούκα.

Της έλειπαν μάλιστα ακριβώς τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν τον Ντόρσεϊ: σουτ, σκοράρισμα, κάθετο παιχνίδι, ταχύτητα, αθλητικότητα, κερδισμένα φάουλ.

Εάν ο Τάιλερ Ντόρσεϊ είχε συμφωνήσει με τη Μακάμπι έναν μήνα νωρίτερα, μπορεί σήμερα να μιλούσαμε για ένα Μουντομπάσκετ θριάμβων.