Ο κόσμος καίγεται κι αυτός χτενίζεται!

Ένα μυστήριο πράγμα μου συμβαίνει και κάθε φορά που ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζουν τη Φενέρμπαχτσε…

Το μυαλό μου πηγαίνει στην Ούλκερ!

Τούτο βεβαίως δεν είναι περίεργο, διότι η Φενέρμπαχτσε αποτελεί την κληρονόμο της Ούλκερ, οπότε ο συνειρμός των παραστάσεων μοιάζει φυσιολογικός…

Η Ούλκερ λοιπόν μου έρχεται στο μυαλό μαζί με τα διάφορα παραφερνάλια: τα κουτιά με τα γλυκά που μοίραζαν οι Τούρκοι στις ανταλλαγές λαβάρων με τους αντιπάλους τους, το τρομερό κεμπάπ που έφτιαχνε ένας μάστορας λίγα μέτρα πιο πέρα από το Ataturk Spor Salonu και μια… τσατσάρα!

Ευτυχώς την τσατσάρα δεν τη βρήκα στη μερίδα με το κεμπάπ, (μπλιαχ…) άλλωστε ήταν εξ ορισμού δύσκολο να την αποχωριστεί ο κάτοχος της: τόσο πολύ εξαρτημένος ήταν μαζί της, που ο αθεόφοβος την είχε στο κεφάλι του ακόμη και στη διάρκεια των προπονήσεων, ενίοτε δε και των αγώνων!

Τα ευκόλως εννοούμενα συνήθως παραλείπονται, αλλά επειδή έχουν ήδη περάσει 19 χρόνια από τότε που εκτυλίχθηκε η ιστορία την οποία διηγούμαι σήμερα, οφείλω να κάνω τις συστάσεις αντ΄αυτού…

Aυτός, λοιπόν, δεν είναι άλλος από τον Κρις Μόρις, ο οποίος φημιζόταν για δυο πράγματα, που τον έκαναν ξεχωριστό και συνάμα διάσημο: το ένα ήταν τα φαντασμαγορικά καρφώματα του και το άλλο η τσατσάρα που δεν την είχε στην… κωλότσεπη ή στο τσεπάκι του πουκάμισου του –όπου τη βάζαμε παλιά- αλλά στο κεφάλι του.

Ναι, λόγω τιμής, ο Αμερικανός φόργουορντ την τσατσάρα δεν την είχε για να χτενίζει τα μαλλιά του, αλλά ως αξεσουάρ της εμφάνισης του.

Σαν να λέμε ντεκόρ!

Εδώ χρειάζεται να ανοίξω μια μικρή παρένθεση διότι ο γεννημένος το 1966 και ύψους 2μ.03 φόργουορντ δεν ήταν κανένας παίκτης του πεταματού. Έπαιξε κολεγιακό μπάσκετ στο Ομπερν, επιλέχθηκε στο νο 4 του ντραφτ το 1988, αγωνίσθηκε επί έντεκα σεζόν στο ΝΒΑ (με μέσο όροι 11.0 πόντους και 4.7 ριμπάουντ) με τους Νετς, τους Τζαζ και τους Σανς και συν τοις άλλοις εμφανίστηκε και σε δυο απανωτές σειρές τελικών με τη Γιούτα του Στόκτον και του Μαλόουν, αλλά έπεσε πάνω στον… ακατονόμαστο!

Με τον Μάικλ Τζόρνταν πάντως ο Μόρις είχε ανοίξει φάμπρικα από τις 2 Μαρτίου του 1993 όταν στον αγώνα ανάμεσα στους Μπουλς ο Air τον έκανε πόστερ σε κάρφωμα με το ένα χέρι στον αιφνιδιασμό, αλλά η αχλάδα το Μόρις (που σε εκείνη τη φάση γλίστρησε και έπεσε στο παρκέ) είχε πίσω την ουρά!

Λίγο αργότερα ο φόργουορντ των Νετς πήρε την μπάλα μέσα στη ρακέτα, κάρφωσε χωρίς αντίπαλο και έκανε θρύψαλα το ταμπλό.

Oμολογώ πως είδα κάμποσες φορές αυτό το βίντεο για να δω μπας και ο Μόρις φορούσε την τσατσάρα στο κεφάλι του, αλλά δεν κατάφερα να το διαπιστώσω…

Σε κάθε περίπτωση το δίδυμο των Αμερικανών που στρατολόγησε σε εκείνη τη σεζόν της επιστροφής του στον Ολυμπιακό, ο Γιάννης Ιωαννίδης έμοιαζε βγαλμένο από το… τρελάδικο!

Κρις Μόρις και Τζέιμς Χόλιγουντ, ο επονομαζόμενος «Hollywood»!

Μ’ αυτούς τους δυο παίκτες οι Πειραιώτες εκκίνησαν με τρεις νίκες στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης, σκοράροντας με το… σταγονόμετρο, άλλωστε στους έντεκα από τους 19 αγώνες τους δεν ξεπέρασαν τους εβδομήντα πόντους!

Στην πρεμιέρα επιβλήθηκαν της Μακάμπι στο ΣΕΦ με 65-63, ακολούθησε μια δεύτερη εντός έδρας νίκη επί της Βιλερμπάν με 65-53 και στις 7 Οκτωβρίου 1999 σκόραραν κατά το δοκούν και άλωσαν το Αtaturk Spor Salonu της Πόλης με το εμφατικό 86-64!

Σε αυτή την τρίτη απανωτή νίκη πρωτοστάτησαν ο Τζέιμς Ρόμπινσον με 17 πόντους, ο Ντράγκαν Τάρλας επίσης με 17 και ο Δημήτρης Παπανικολάου με 15, ενώ ο Μόρις έβαλε οκτώ και άρχισε να μαζεύει τα μπαγκάζια του!

Αυτή υπήρξε η προτελευταία εμφάνιση του στην ούτως ή άλλως βραχεία θητεία του στον Ολυμπιακό με τον οποίο έπαιξε συνολικά σε δυο αγώνες του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (Μακάμπι, Ούλκερ), σε τρεις του ελληνικού πρωταθλήματος, στους οποίους «έγραψε» 16 πόντους και 11 ριμπάουντ σε 39 λεπτά και 57 δευτερόλεπτα και στον προκριματικό του Κυπέλλου, στον οποίο οι Ερυθρόλευκοι ηττήθηκαν από την ΑΕΚ στο Νέο Φάληρο.

Κοινώς δεν φτούρησε!

O Mόρις δεν κατάφερε να προσαρμοσθεί και συν τοις άλλοις αντιμετώπισε κι ένα πρόβλημα τραυματισμού στο πόδι του, το οποίο μάλιστα απέδιδε στη σκληρότητα των παρκέ των ελληνικών γηπέδων, αλλά, όπως έλεγε ο «Ξανθός», απηυδισμένος από τα καπρίτσια του, «πότε ο Μόρις δεν μπορεί, πότε ο… κώλος του πονεί»!

​

Του Ιωαννίδη πάντως το ίδιο βράδυ πόναγε το στομάχι του. Αν και δεν συνήθιζε να φεύγει από τα ξενοδοχεία στα οποία κατέλυαν οι αποστολές και έμενε μέχρι αργά τη νύχτα στο σαλόνι, παριστάνοντας τον… κέρβερο, εκείνο το βράδυ έκανε μια εξαίρεση και πήγε μαζί με τον αντιπρόεδρο Γιώργο Σαλονίκη και τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης σε ένα εστιατόριο, αλλά το φαγητό του βγήκε ξινό!

Τον πείραξαν, φαίνεται, τα κεμπάπ, τα ντονέρ και τα υπόλοιπα πικάντικα και καυτερά εδέσματα και δεν έκλεισε μάτι όλη νύχτα από τα στομαχικά προβλήματα…

Το πρωί στο αεροδρόμιο ήταν σκέτο ράκος και τότε βρήκε την ευκαιρία να τον πειράξει ο Σαλονίκης, που δεν τον άφηνε σε χλωρό κλαδί…

«Ξανθούλη ωραία τα κατάφερες χθες» του είπε γελώντας και ο Ιωαννίδης κορδώθηκε. «Έχε το νου σου όμως τώρα να μην πάθουμε καμιά νίλα από την ομάδα σου και τρέχουμε»!

Η ομάδα του Ιωαννίδη δεν ήταν άλλη από τον Αρη, τον οποίο ο Ολυμπιακός υποδεχόταν στο ΣΕΦ μετά από 48 ώρες και μολονότι ο Σαλονίκης το είπε για πλάκα και το απευχόταν, όντως ο Ολυμπιακός έπαθε νίλα!

Με τον φευγάτο Μόρις να αγωνίζεται επί 18 (μάταια) λεπτά, ο Ιωαννίδης είδε τον Σούλη Μαρκόπουλο να παίζει επί σαράντα λεπτά μια άμυνα ζώνης 3-2, τον Χαλίντ Ρίβς (21), τον Νταρνέλ Ρόμπινσον (16π., 16ρ.), τον Παναγιώτη Λιαδέλη (15) και τον Χρήστο Μυριούνη (12) να κάνουν πάρτι και την… ομάδα του να αλώνει το ΣΕΦ με 74-68 και να επιβεβαιώνει τους φόβους του Σαλονίκη…

Οι Πειραιώτες πάντως άργησαν να ξεμπλέξουν με τον Μόρις που τους τραβολόγαγε για δέκα χρόνια στα δικαστήρια, αξιώνοντας την αποζημίωση του. Ο Αμερικανός φόργουορντ (τον οποίο παρεμπιπτόντως αντικατέστησε ο Μπλου Εντουαρντς) κατάθεσε αγωγή εις βάρος του Ολυμπιακού ζητώντας 1.300.000 δολάρια από το συμβόλαιο του συν 400.000 δολάρια ως δικαστικά έξοδα και αυτό το ποσόν κατέβαλαν αναγκαστικά οι αδερφοί Αγγελόπουλου το 2009, όταν ο ολυμπιακός ταξίδεψε στο Κλίβελαντ για τον αγώνα με τους Καβαλίερς.