Ολυμπιακός: Νίκη που πρόσφερε ανακούφιση και όχι χαρά

• Μίλησαν οι προσωπικότητες του Ολυμπιακού
• Ο Φαλ έκανε μυθικό παιχνίδι
• Ο Κάνααν διαθέτει το ένστικτο που χρειάζεται

Ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε κανά θηρίο, αλλά την ουραγό της Euroleague. Ωστόσο το συγκεκριμένο παιχνίδι είχε πολλές ιδιαιτερότητες για τον Γιώργο Μπαρτζώκα και τους παίκτες του, ιδιαιτερότητες οι οποίες πρόσθεταν βάρος στους ώμους. Ενα βάρος που για άλλες ομάδες ίσως να ήταν και δυσβάσταχτο, για τον Ολυμπιακό... όχι.

Οι «ερυθρόλευκοι» αντέδρασαν όπως μας έχουν συνηθίσει μετά από απρόσμενες ήττες. Στη Λυών έπαιξαν καλό μπάσκετ, είχαν υψηλά ποσοστά και κυρίως διατήρησαν για μεγάλο διάστημα του ματς υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης. Έχω αναφέρει πολλές φορές πως σε αυτό το επίπεδο οι πρωταγωνιστές κάνουν ένα λάθος. Δε χαίρονται τόσο πολύ τις νίκες τους. Περισσότερο αισθάνονται ένα αίσθημα ανακούφισης όταν ακούνε την κόρνα της λήξης. Λογικό λόγω άγχους και πίεσης, αλλά λάθος.

• Η βαθμολογία της EuroLeague μετά τις νίκες Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού

• Ο Γιώργος Αγγελόπουλος ταξίδεψε στη Γαλλία για τον αγώνα με τη Βιλερμπάν

Θεωρώ πως η βαθμολογική «ανάσα» ήταν σημαντική, αλλά πιο σημαντικά είναι όσα κέρδισαν οι Πειραιώτες στον ψυχολογικό τομέα με αυτό το αποτέλεσμα. Η ομάδα κέρδισε λίγα ψήγματα περισσότερης ηρεμίας, «τίναξε» από τους ώμους της λίγα κιλά άγχους και πίεσης και σίγουρα θα κάνει λίγο πιο χαρούμενα Χριστούγεννα. Φυσικά και το επόμενο παιχνίδι με την Αλμπα στο Βερολίνο είναι «must win», αλλά αφενός μην υποτιμούμε τη νίκη επί της Βιλερμπάν και αφετέρου ας την αναλύσουμε.

Μίλησαν οι προσωπικότητες του Ολυμπιακού

Οι παίκτες του Ολυμπιακού έπρεπε να νικήσουν και ποτέ κανένα εκτός έδρας παιχνίδι στην Euroleague δεν μπορεί να είναι κυκλωμένο πριν ακουστεί η κόρνα της λήξης του. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα ανεξαρτήτως ικανοτήτων είναι όλοι έμπειροι και έχουν πλήρη γνώση των απαιτήσεων που υπάρχουν σε τέτοια ματς.

Ο Μπαρτζώκας από τους βασικούς του συντελεστές είδε μόνο τον Μιλουτίνοφ να μην καταφέρνει να βρει ρυθμό λόγω των γρήγορων φάουλ στα οποία υπέπεσε. Όλοι οι άλλοι πρόσφεραν. Κάποιοι λιγότερο, ορισμένοι περισσότερο. Πρόσφεραν όμως.

Ο Πίτερς στο ξεκίνημα με 8 γρήγορους πόντους, ο ΜακΚίσικ στη δεύτερη περίοδο, ο Λαρεντζάκης στο χρόνο που αγωνίστηκε τις δύο φορές που πάτησε παρκέ. Ο Γουίλιαμς Γκος μου άρεσε πολύ και όχι τόσο για τη στατιστική του, αλλά για τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο οργάνωνε κι έδινε ρυθμό. Καλά στον Κάνααν και στον Φαλ δε χρειάζεται να αναφερθώ.

Ειναι πολύ σημαντικό σε τόσο κομβικό για τη συνέχεια ματς, να παίρνεις πολλά πράγματα στο παρκέ από πολλούς παίκτες και σίγουρα αυτό ήταν ένα βασικό στοιχείο της νίκης.

Ο Φαλ έκανε μυθικό παιχνίδι

Δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου ένα παιχνίδι ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Ταουγκρές (ναι, τόσο παλιά γύρισα). Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος δε θυμάμαι αν είχε τελειώσει το ματς χωρίς πόντο ή με μόλις 2 πόντους, ωστόσο ήταν ο MVP του αγώνα. Γιατί πολύ απλά ο πρώην φόργουορντ του Ολυμπιακού είχε πιάσει τον Ιγκόρ Ρακόσεβιτς ο οποίος εκείνη τη σεζόν ήταν από τους πιο «σεσημασμένους» σκόρερ και τον είχε δέσει... κόμπο.

• Βιλερμπάν - Ολυμπιακός: Τα τρομακτικά νούμερα... ρεκόρ του Φαλ σε μπλοκ και ασίστ!

Ο Μουσταφά Φαλ χθες σκόραρε 2 πόντους, αλλά ήταν μακράν η βασική αιτία της νίκης. Ο Γάλλος με την άμυνα που έπαιξε έκρινε την αναμέτρηση και ήταν αυτός που άλλαξε τις ισορροπίες στο παρκέ. Τα 8 κοψίματα αποτελούν μυθικό απολογισμό για το επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Δεν είναι αυτό καθεαυτό το νούμερο, αλλά ο Φαλ με την άμυνα που έπαιξε έβαλε την αμφιβολία στο μυαλό κάθε παίκτη της Βιλερμπάν που πήγαινε να εκτελέσει με αυτόν σε ακτίνα δύο μέτρων. Ο Φαλ επικράτησε καθολικά και σωματικά και πνευματικά των αντιπάλων του. Για τις 7 ασίστ δεν υπάρχουν πολλά να αναφέρω, η ανιδιοτέλειά του είναι γνωστή σε όλους και κυρίως στους συμπαίκτες και τους προπονητές του. Όταν η μπάλα ακουμπούσε στα χέρια του στη Λυών, άπαντες γνώριζαν πως κάτι καλό θα προέκυπτε.

Ο Κάνααν διαθέτει το ένστικτο που χρειάζεται

Ο Ολυμπιακός δεν έχει κλείσει καλά αρκετά παιχνίδια φέτος. Ενώ φροντίζει να δημιουργεί μία ικανοποιητική υπέρ του διαφορά, στο τέλος δεν κλείνει καλά τα ματς. Ο Αϊζάια Κάνααν είναι ίσως ο μοναδικός παίκτης του ρόστερ ο οποίος διαθέτει και το ένστικτο του σκόρερ και την ικανότητα να δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του και να σκοράρει.

Κι ο Γουίλιαμς Γκος έχει τον τρόπο να παίξει «ένας εναντίον ενός» και να επιτεθεί, αλλά του λείπει αυτό το ένστικτο που προσφέρει το κάτι παραπάνω την κρίσιμη στιγμή. Δεν ισχυρίζομαι πως ο Κάνααν θα σκοράρει στα τελειώματα κάθε αγώνα, θα αστοχεί κι όλας. Όμως σίγουρα είναι ενδεδειγμένη λύση για τις στιγμές που... κολλάει κάπως η επιθετική λειτουργία και χρειάζεται σκορ ο Ολυμπιακός.

Κόντρα στη Βιλερμπάν πήρε την κατάσταση στα χέρια του όταν οι Γάλλοι μείωσαν στο τρίτο δεκάλεπτο στους 7 πόντους και έβαλε 9 σερί ανεβάζοντας τη διαφορά και εξασφαλίζοντας ηρεμία. Όπως το ίδιο έκανε και στο τελευταίο τρίλεπτο απαντώντας στην προσπάθεια του Λι και της Πάντερ για επιστροφή της Βιλερμπάν στη διεκδίκηση της νίκης.

ΥΓ: Όταν οι παίκτες του Ολυμπιακού πασάρουν αντί να ντριμπλάρουν, η επιθετική λειτουργία έχει εξαιρετική εικόνα. Όταν οι παίκτες του Ολυμπιακού ντριμπλάρουν αντί να πασάρουν, η επιθετική λειτουργία είναι κακή. Καταλαβαίνω πως κατά τη διάρκεια του αγώνα θα υπάρξει τέτοιο διάστημα γιατί θα σε υποχρεώσει και η αντίπαλη άμυνα, αλλά όσο πιο περιορισμένα τόσο καλύτερα.

ΥΓ 2: Ο Ολυμπιακός πρέπει να νικήσει στο Βερολίνο. Πηγαίνει να αντιμετωπίσει την Αλμπα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σκέψης που ταξίδεψε και στη Λυών.

ΥΓ 3: Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έδωσε ρεσιτάλ από τον πάγκο του τόσο ως προς την καθοδήγηση όσο και ως προς τη διαχείριση του ρόστερ. Σωστές αλλαγές, σωστά τάιμ άουτ.

ΥΓ 4: Το τρίποντο (11/26) πάντα κάνει πιο εύκολη τη δουλειά. Όπως και οι βολές (12/12) οι οποίες εκτός των άλλων δείχνουν και τον βαθμό συγκέντρωσης των παικτών.